Οι Κούρδοι του Βόρειου Ιράκ εισβάλλουν στη Συρία… ανατροπή;

Μια άκρως ενδιαφέρουσα εξέλιξη καταγράφεται τις τελευταίες ώρες, καθώς οι Κούρδοι του Βόρειου Ιράκ προειδοποιούν ότι θα εισβάλλουν με τις δυνάμεις των Πεσμεργκά στη Συρία για να προστατεύσουν τους ομοεθνείς τους…
Η σχετική δήλωση έγινε από τον ίδιο τον Μασούντ Μπαρζανί, πρόεδρο της κουρδικής περιφερειακής κυβέρνησης, ο οποίος διευκρίνισε ότι η εμπλοκή των δυνάμεων των Κούρδων του Βορείου Ιράκ στη Συρία θα γίνει εάν διαπιστωθεί ότι δυνάμεις ισλαμιστών εξτρεμιστών που σχετίζονται με την Αλ Κάιντα, επιτίθενται σε γυναικόπαιδα και γενικά στην κουρδική κοινότητα που ζει στη Συρία.

Πρακτικά, εάν κανείς θα επιθυμούσε να προβεί σε μια εκτίμηση για την κουρδική αυτή πρωτοβουλία, όλα δείχνουν ότι το ισχυρό και με σαφείς κρατικές δομές κουρδικό Βόρειο Ιράκ, επιθυμεί να «υιοθετήσει» το κουρδικό τμήμα στη Συρία, δημιουργώντας ακόμα πιο φανερά ένα μεγαλύτερο σε μέγεθος και όχι απλά προερχόμενο από το Ιράκ, επί της ουσίας ανεξάρτητο κουρδικό κράτος.

Το αίμα στο Ιράκ συνεχίζει να ρέει και η σύγκρουση σουνιτών – σιιτών δεν λέει να κοπάσει, με τους δεύτερους να ελέγχουν την κυβέρνηση και να ελέγχονται από το Ιράν. Με βάση αυτό, οι φίλοι μας αξίζει να ξανασκεφτούν τι θα μπορούσαν να κερδίσουν οι Ηνωμένες Πολιτείες εάν προσέγγιζαν τον Μπασάρ Αλ Άσαντ στη Συρία, πέραν των θετικών ή αρνητικών επιπτώσεων στις σχέσεις τους με τη Ρωσία.
Φυσικά, το μεγάλο θύμα θα ήταν το Ιράκ, αφού θα επιστρέφαμε στα σενάρια τριχοτόμησής του, με ένα κουρδικό, ένα σουνιτικό και ένα σιιτικό τμήμα. Εάν δε το Ιράν αποφάσιζε να συνεργαστεί εγκαταλείποντας το πυρηνικό του πρόγραμμα ή απλώς θέτοντάς το υπό την αιγίδα της Διεθνούς Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας (ΙΑΕΑ), τότε ίσως θα μπορούσε ως αντάλλαγμα να ενσωματώσει το σιιτικό κομμάτι, το οποίο είναι και φυσιολογική εξέλιξη.
Επίσης, δεδομένης της πρωτοβουλίας για την επίλυση της διένεξης Ισραηλινών και Παλαιστινίων από την αμερικανική πλευρά, ίσως το σουνιτικό τμήμα να υπήρχε τελικά τρόπος να περάσει στον έλεγχο της χασεμιτικής Ιορδανίας, ώστε να δημιουργηθεί χώρος, με κάποιες παραχωρήσεις, ώστε να δημιουργηθεί παλαιστινιακό κράτος στη Δυτική Όχθη, ενώ η Γάζα μάλλον θα περνούσε στον έλεγχο της Αιγύπτου. Όλα αυτά για να πετύχουν απαιτείται και η εξεύρεση γλώσσας συνεννόησης με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα, είτε αυτή είναι στην Αίγυπτο είτε στη Συρία είτε στην Ιορδανία…
Αυτά δεν τα γράφουμε για να παραστήσουμε αυτούς που γνωρίζουν το τι θα συμβεί στη Μέση Ανατολή, αλλά για να δείξουμε πως όλα τα μέτωπα μεταξύ τους συνδέονται και πως οι ενδιαφερόμενοι να παρέμβουν και να ρυθμίσουν καταστάσεις (π.χ. ΗΠΑ) βλέπουν σαφώς τη «μεγάλη εικόνα» και όχι κάθε μέτωπο ξεχωριστά, οι δε αστάθμητοι παράγοντες που μπορεί να τινάξουν στον αέρα τους όποιους σχεδιασμούς και τις ασκήσεις επί χάρτου, είναι πάρα πολλοί. Όχι ότι αποκλείεται κάποια από τα προαναφερθέντα να τα δούμε κιόλας…
πηγή