Η τελευταία παρτίδα
“ Το νέο status quo, οι αποκαλύψεις του Reuters, ο πανικός της τραπεζοκρατίας και της διαπλοκής, οι κατάσκοποι, οι μυστικές υπηρεσίες, ο πόλεμος επιχειρηματικών συμφερόντων και το GAME OVER ”
Είναι πασίγνωστο και ιστορικά καταγεγραμμένο: Τα αφεντικά ή οι σουλτάνοι (αν προτιμάτε) σκοτώνουν τους υποτακτικούς τους.
Το πανελλήνιο παρακολουθεί την αγωνιώδη προσπάθεια της ντόπιας διαπλοκής να διασωθεί, να στήσει νέες γραμμές άμυνας, να παίξει το τελευταίο της χαρτί. Επιχειρηματικά και εκδοτικά συμφέροντα, η λούμπεν μεγαλοαστική τάξη, τραπεζοκρατία και η μιντιοκρατία που με προκλητικό τρόπο τους προηγούμενους μήνες συντάχθηκαν με την Τρόικα, σήμερα βάλλουν εναντίον της, εναντίον δηλαδή των δανειστών, κατηγορώντας διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία και εκθέτοντας … ομάδες «πρακτόρων» ή «κατασκόπων» με τους οποίους μέχρι χθες υπηρετούσαν τους ίδιους σκοπούς. Με λίγα λόγια σπάει η ομερτά.
«Οι προπαγανδιστές και υπερασπιστές του μνημονίου, επιχειρηματίες, τραπεζίτες, μεγαλοεργολάβοι και καναλάρχες, σήμερα συνειδητοποιούν ότι ίσως αυτή η μεγάλη παγίδα στην οποία έβαλαν και αυτοί το χεράκι τους να στηθεί, η παγίδα του μνημονίου, ίσως να αφορά και στους ίδιους. Αργά ανακάλυψαν ότι υπάρχει και μνημόνιο και ότι αυτοί που υποστήριξαν με πάθος και λύσσα αυτές τις πολιτικές και σε βάρος της κοινωνίας ορισμένες φορές, δεν θα τύχουν ενδεχομένως ευνοϊκής μεταχείρισης, δεν θα τους φερθούν τα νέα αφεντικά με τον ίδιο τρόπο που είχαν συνηθίσει όλα αυτά τα χρόνια να τους φέρεται το πολιτικό προσωπικό και οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα.
Τριάντα χρόνια τώρα έκαναν τη βρώμικη δουλειά. Αποθέωσαν την τρόικα και το θανατηφόρο φάρμακό της, συκοφάντησαν κάθε κοινωνική κατηγορία ξεχωριστά – δεν υπήρξε επαγγελματική και κοινωνική κατηγορία που να μην έχει συκοφαντηθεί και πολεμηθεί αγρίως από τα μέσα ενημέρωσης που ήλεγχαν και ελέγχουν και ισοπέδωσαν τα πάντα και τους πάντες, όποιον αντιστάθηκε σ΄αυτό το έγκλημα, και τώρα συνειδητοποιούν ότι έρχεται και η σειρά τους.
Οι καρχαρίες αφού κατασπάραξαν ολόκληρη την κοινωνία, τώρα απειλούν και τους ίδιους. Απειλούν να τους πάρουν τη δύναμη που είχαν μέχρι σήμερα. Και τώρα άρχισαν οι κορώνες και τα δάκρυα. Είναι λένε ζήτημα εθνικής ευθύνης, εθνικής ανάγκης να κρατηθούν οι επιχειρήσεις τους , διότι εκεί εργάζονται χιλιάδες εργαζόμενοι. Σύμφωνοι. Αλλά αυτή την εθνική ανάγκη την ανακάλυψαν τώρα που τους ζώνουνε τα φίδια; Τώρα θυμήθηκαν ότι κινδυνεύουν λέει οι τράπεζες με αφελληνισμό. Νομίζανε ότι τα λεφτά του EFSF θα είναι σαν τα θαλασσοδάνεια που συνήθιζαν να παίρνουν και να δίνουν στο πολιτικό σύστημα της διαπλοκής. Και τώρα διαμαρτύρονται. Αλλά είναι αργά, είναι αργά για δάκρυα και μαύρες πλερέζες».
Το παρασιτικό Κεφάλαιο και η διαπλοκή έχουν προκαλέσει μεγάλη ζημιά στη χώρα και στον ελληνικό λαό τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες. Και τι δεν έκαναν: Εξυπηρέτησαν του πιο βρώμικους σκοπούς της λούμπεν μεγαλοαστικής τάξης σε βάρος των συμφερόντων του εργαζόμενου λαού, προσπάθησαν να ανεβοκατεβάσουν κυβερνήσεις σύμφωνα με τα συμφέροντά τους, έλαβαν άφθονο κρατικό χρήμα και τώρα κατηγορούν τους δημοσίους υπαλλήλους, σπίλωσαν υπολήψεις, συντάχθηκαν με τα πιο εθνικά επιζήμια ξένα συμφέροντα, παραπληροφόρησαν και προσπάθησαν να διαφθείρουν.
Τα τελευταία χρόνια τα ΜΜΕ της διαπλοκής, συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα, εκδότες, εργολάβοι και το μεγαλύτερο τμήμα του κατεστημένου, συντάχθηκαν με την τρόικα στην υλοποίηση του σχεδίου ξεπουλήματος της χώρας, εκχώρησης της εθνικής κυριαρχίας, κατάργησης του κοινωνικού κράτους και εξόντωσης του ελληνικού λαού. Αυτά που εδώ στο Periodista αποκαλούμε δομημένα συμφέροντα, θεώρησαν ότι αρχίζει μία νέα περίοδος για την κυριαρχία τους στην Ελλάδα. Τα πρόσωπα και οι όμιλοι, που εκπροσωπούν την ευρεία έννοια των παρασιτικών δομημένων συμφερόντων επέλεξαν να βοηθήσουν τους δανειστές για την υλοποίηση των «βρώμικων» σχεδίων του διαδραματίζοντας τον ρόλο των σύγχρονων «κουκουλοφόρων». Θεώρησαν ότι οι δανειστές θα τους τοποθετούσαν … τοποτηρητές και διαχειριστές των χρημάτων που θα διέθεταν, ώστε να ξεκινήσει το νέο φαγοπότι. Δεν έκαναν σωστές εκτιμήσεις και χάνουν τη γη κάτω από τα πόδια τους. Δεν υπολόγισαν σε τούτο: Ότι οι ισχυροί τους υποτακτικούς τους σκοτώνουν, όταν έχουν κάνει τη δουλειά τους και δεν είναι πλέον χρήσιμοι. Οι δανειστές δεν υπολογίζουν καθόλου την ντόπια διαπλοκή, η οποία τις τελευταίες δεκαετίες λειτούργησε παρασιτικά σε βάρος του ελληνικού λαού. Ήδη τα μηνύματα που έρχονται από το εξωτερικό είναι σαφή: Τελειώνεται με την ντόπια ολιγαρχία. Στις ΗΠΑ και στη Γερμανία διατυπώνεται όλο και πιο συχνά αυτό το αίτημα με το εξής επιχείρημα: “Δεν θα πάνε τα χρήματά μας στην ασύδοτη ελληνική διαπλοκή και στα ντόπια επιχειρηματικά συμφέροντα, ώστε να μετατραπούν σε θαλασσοδάνεια. Δεν θα πάνε τα χρήματά μας χαμένα. Θα έχουμε τον πλήρη έλεγχο.”
Το ισχυρότερο «χτύπημα» στη διαπλοκή είναι αναμφισβήτητα η τοποθέτηση επιτρόπων στις ελληνικές τράπεζες. Έτσι οι τραπεζίτες, οι οποίοι βέβαια θωρακίζονται σε ότι έχει να κάνει με τη διαδικασία επαναγοράς των ομολόγων, γίνονται υπάλληλοι στις τράπεζές τους, με αποτέλεσμα να μειώνεται η ισχύς τους. Από πού αντλούσαν όλα τα προηγούμενα χρόνια την ισχύ τους; Μα από τη δυνατότητα να «μπουκώνουν» ολόκληρο το σύστημα της διαπλοκής, είτε επρόκειτο για μιντιάρχες, είτε για επιχειρηματίες με ζεστό χρήμα, είτε με τη μορφή θαλασσοδανείων, είτε με τη μορφή διαφημίσεων. Φαύλος κύκλος και όπως λέγεται, τώρα που ετοιμάζονται όλοι αυτοί να φαγωθούν μεταξύ τους, ο κάθε ένας έχει στοιχεία που “καινε”.Τώρα το πάρτι τελείωσε.
Οι υποτακτικοί, μόλις αντιλήφθηκαν ότι από εδώ και πέρα θα λογοδοτούν με νέους όρους στα … νέα αφεντικά (τα οποία είναι αποφασισμένα να τους «τελειώσουν») άρχισαν να «σκούζουν». Ξαφνικά το σύστημα των δομημένων συμφερόντων το οποίος τους προηγούμενους μήνες αναπαρήγαγε τα καταστροφολογικά σενάρια περί εξόδου της χώρας από το ευρώ αν δεν ακολουθείτο η πολιτική του μνημονίου, ξεκίνησε τελευταία να ασκεί σφοδρή κριτική στην τρόικα και στο μνημόνιο και να θέτει ζήτημα αφελληνισμού, επειδή οι τράπεζες θα ελέγχονται από τους δανειστές. Βέβαια οι “διαμορφωτές της κοινής γνώμης” όταν ο ελληνικός λαός εξοντωνόταν έκαναν λόγο για μεταρρυθμίσεις. Αν η κατάσταση δεν ήταν τόσο σοβαρή, θα λέγαμε ότι γελάει και το παρδαλό κατσίκι με την κατάντια των μηχανισμών προπαγάνδας του κατεστημένου, οι επικεφαλής των οποίων έχουν στήσει αντίσκηνα έξω από το Μέγαρο Μαξίμου, μήπως εξασφαλίσουν την επιβίωσή τους.
Ποιο είναι αυτό το σύστημα των δομημένων συμφερόντων; Αυτό το σύστημα το αποτελούν: Εκδότες που περίμεναν ως «μάνα εξ ουρανού» την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών ώστε να σώσουν τα μαγαζιά τους με νέα μεγάλα δάνεια και να συνεχίσουν να διαδραματίζουν τον ρόλο των πατρώνων της πολιτικής ζωής του τόπου. Μίσθαρνα όργανα των τραπεζιτών, παπαγαλάκια, τα οποία ανακάλυψαν τον εθνικά επιζήμιο ρόλο της μνημονιακής πολιτικής, όταν θίχτηκαν τα συμφέροντα των τραπεζιτών. Μεγαλοεργολάβοι. Εκπρόσωποι του εφοπλιστικού λόμπι, το οποίο δεν θέλει να φορολογείται. Μεγαλοεπιχειρηματίες, οι οποίοι θα είναι αδύνατον να ακολουθήσουν τους νέους κανόνες του παιχνιδιού. Δημοσιογράφοι, οι οποίοι μεταφέρουν σκουπιδοσακούλες με εκατομμύρια ευρώ από τράπεζα σε τράπεζα και από χώρα σε χώρα. Παπαγαλάκια του κατεστημένου. Όλοι αυτοί, ενώ τους προηγούμενες μήνες είχαν αναλάβει εργολαβικά να βοηθήσουν τα κοράκια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του Βερολίνου και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας να ολοκληρώσουν το σχέδιο κοινωνικής γενοκτονίας του ελληνικού λαού και μετατροπής της Ελλάδας σε εργασιακό κάτεργο, στην πρώτη Ειδική Οικονομική Ζώνη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τώρα επιτίθενται ομαδικά στους δανειστές. Σε αυτό το πλαίσιο, θυμίζοντας τους μηχανισμούς προπαγάνδας, οι οποίοι είχαν στηθεί από το μετεμφυλιακό κράτος της Δεξιάς, προσπάθησαν να δαιμονοποιήσουν την Αριστερά και να ανακόψουν τον δρόμο της προς την εξουσία. Τους πείραξε που ο Αλέξης Τσίπρας είχε εξαγγείλει προεκλογικά ότι οι καναλάρχες θα κληθούν να πληρώσουν όλα όσα χρωστάνε για τις τηλεοπτικές άδειες. Τους είχε πειράξει ότι ο Αλέξης Τσίπρας σκόπευε να φορολογήσει τους εφοπλιστές. Τους είχε πειράξει (προεκλογικά) ότι ο Αλέξης Τσίπρας σκόπευε να ανατρέψει τα βρώμικα σχέδια της τρόικας και να υλοποιήσει το σχέδιο εξόδου από την κρίση, αλλά και εκείνο της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας. Τώρα σκούζουν.
Ενώ όλο το σύστημα των διαπλεκόμενων συμφερόντων και της επιχειρηματικής ελίτ βρέθηκε τους προηγούμενους μήνες, τα προηγούμενα χρόνια στο πλευρό των δανειστών, σήμερα κλονίζεται. Το μπλοκ των φετιχιστών του ευρώ διασπάται και αλληλοσπαράσσεται. Η κατάσταση περιγράφεται μόνο με την εξής φράση: Ο σώζων ευατόν σωθήτω. Μέσα σε αυτή την … κόλαση για το κατεστημένο το έγκυρο διεθνές πρακτορείο Reuters έστειλε ερωτηματολόγιο σε γνωστή εκδοτική επιχείρηση, η οποία θεωρείται από τις μεγαλύτερες στην Ελλάδα, εδώ και πολλά χρόνια, στον όμιλο συμφερόντων Μπόμπολα. Τους ρώτησε το πρακτορείο, αυτό το οποίο ρωτάει ο ελληνικός λαός εδώ και πολλά χρόνια, αυτό που συζητούν όλοι οι Έλληνες στα σπίτια τους και στα καφενεία: «Πως είναι δυνατόν να παίρνετε δημόσια έργα και την ίδια στιγμή να έχετε στη διάθεσή σας Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης τα οποία είτε ελέγχουν, είτε παρέχουν βοήθεια στην εκάστοτε πολιτική εξουσία;». Φυσικά δεν εστάλη μόνο στον συγκεκριμένο όμιλο αυτό το ερωτηματολόγιο.
Αμέσως, ακόμη και από ανταγωνιστικά συμφέροντα προς τον συγκεκριμένο όμιλο, ξεκίνησε μια προσπάθεια δαιμονοποίησης του Reuters, το οποίο ούτε λίγο, ούτε πολύ εμφανίζεται από συγκεκριμένους κύκλους να υπηρετεί συγκεκριμένα συμφέροντα, δηλαδή τα συμφέροντα της τρόικας. Άραγε στα μαυσωλεία της ντόπιας μιντιοκρατίας δεν υπάρχουν υπηρέτες συμφερόντων; Τώρα ανακάλυψαν την Αμερική, οι αθώες περιστερές της ντόπιας διαπλοκής;
Κωδικός Reuters
Να το ξεκαθαρίσουμε: Μιντιοκρατία και τραπεζοκρατία στην Ελλάδα πάνε μαζί. Μαζί ανέβηκαν. Μαζί καταδυνάστευσαν τις λαϊκές οικογένειες. Μαζί υπονόμευσαν το μέλλον του ελληνικού λαού και των νέων γενεών. Μαζί οργάνωσαν το μεγάλο πάρτι. Μαζί συμμετείχαν σε αυτό. Έτσι, μαζί θα καταρρεύσουν. Μαζί θα βυθιστούν στην άβυσσο που έχουν ετοιμάσει οι δανειστές για την ντόπια ολιγαρχία.
To Reuters δεν ξεκίνησε την έρευνα σήμερα, τώρα, δηλαδή στην παρούσα συγκυρία με την αποστολή κάποιων … αθώων ερωτηματολογίων. Απλά όσο η έρευνα προχωρά, όσο βαθαίνει, όσο χτυπά την πόρτα του καθενός ξεχωριστά αρχίζουν οι σπασμωδικές αντιδράσεις.
Το Reuters ήταν εκείνο το οποίο τους προηγούμενες μήνες αποκάλυψε τον ρόλο του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γιώργου Προβόπουλου, στην υπόθεση του ξεπουλήματος της Αγροτικής Τράπεζας στην Τράπεζα Πειραιώς. Μόλις τον περασμένο Οκτώβριο το διεθνές και έγκυρο πρακτορείο ειδήσεων αποκάλυψε ότι ο Γιώργος Προβόπουλος έλαβε αποζημίωση» ύψους 3,4 εκατομμυρίων ευρώ (2,8 εκατομ. μετά φόρων) από την Τράπεζα Πειραιώς, όπου εργαζόταν μέχρι το 2008 στη θέση του αντιπροέδρου. Μάλιστα το Reuters επικαλέστηκε έγγραφα και στοιχεία. Το Reuters μάλιστα είχε αναφερθεί και σε ένα ακόμη πρόσωπο του εγχώριου τραπεζικού συστήματος. Ένας άλλος αντιπρόεδρος της Πειραιώς, ο Θεόδωρος Πανταλάκης, που είχε ακριβώς την ίδια θέση στην Τράπεζα και εργαζόταν από το 2004 έως το 2009, σύμφωνα με τα πρακτικά των μετόχων, πήρε αποζημίωση 470.000 ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί σε λιγότερα από 100.000 ευρώ για κάθε χρόνο εργασίας. Η διαφορά είναι εμφανής, αλλά και οι συμπτώσεις μεγάλες. Πειραιώς+Αγροτική= Deal.
Ο κ. Προβόπουλος ως διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας πλέον, είναι αυτός που γνωμοδότησε αρνητικά για τη βιωσιμότητα της Αγροτικής Τράπεζας, λύνοντας τα χέρια του υπουργού Οικονομικών, Γιάννη Στουρνάρα, προκειμένου να την τεμαχίσει σε «καλή» και «κακή» και στη συνέχεια να παραχωρήσει το «καλό» κομμάτι της ΑΤΕ στην Πειραιώς. Όπως ανέφερε πριν από λίγο καιρό το Reuters, οι βουλευτές της Αριστεράς έχουν χαρακτηρίσει τη συγκεκριμένη παραχώρηση «ληστεία του αιώνα».
Νωρίτερα την άνοιξη του 2012, λίγο πριν από τη διπλή εκλογική μάχη του Μαΐου και του Ιουνίου, το Reuters τάραζε τα … ήσυχα νερά του ντόπιου τραπεζικού συστήματος, αναφερόμενο σε ασυνήθιστες αγοραπωλησίες ακινήτων. Στο στόχαστρο είχε βρεθεί η Τράπεζα Πειραιώς και ο ίδιος Μιχάλης Σάλας, αλλά και η οικογένειά του. Η έρευνα του Reuters από τον Απρίλιο είχε ως στόχο να δείξει ότι η Τράπεζα Πειραιώς απέκρυψε να αναφέρει στους μετόχους ότι νοίκιαζε ακίνητα εταιριών που διαχειρίζεται η οικογένεια Σάλλα. Στη συνέχεια η τράπεζα Πειραιώς μήνυσε το πρακτορείο για δυσφήμηση, απαιτώντας αποζημίωση 50 εκ. ευρώ για ζημιές που υπέστη. Χαρακτηριστικό υπήρξε το γεγονός ότι η συγκεκριμένη υπόθεση, δεν έλαβε την ανάλογη δημοσιότητα από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και κυρίως από τα … μεγάλα ΜΜΕ τα οποία ασκούν επιρροή στην κοινή γνώμη (λέμε τώρα …). Βέβαια από την άλλη, πως θα μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο από τη στιγμή που τα περισσότερα ΜΜΕ φιλοξενούν διαφημίσεις ελληνικών τραπεζών; Αλλά είπαμε: τραπεζοκρατία και μιντιοκρατία πάνε μαζί. Αργότερα τον Ιούλιο το Reuters αποκάλυπτε o πρόεδρος της Πειραιώς και η οικογένειά του, μέσω άλλων επιχειρήσεών τους, κυρίως offshore, λάμβαναν δάνεια τα οποία στη συνέχεια κατέληγαν στην κεφαλαιακή ενίσχυση της τράπεζας.
Τις προηγούμενες ημέρες άνοιξαν για τα καλά οι ασκοί του Αιόλου. Η εφημερίδα του Θέμου Αναστασιάδη, εναντίον του οποίου έχει ασκηθεί ποινική δίωξη κακουργηματικού χαρακτήρα για ξέπλυμα χρήματος, δημοσίευσε άρθρο με τίτλο «Η ελίτ, η τρόικα και το πρακτορείο» στο οποίο συνέδεε την δημοσιογραφική δραστηριότητα τριών προσώπων με τις έρευνες του πρακτορείου Reuters: «Υπάρχει ο ακήρυχτος πόλεμος σοβαρών μερίδων των ισχυρών ευρωπαϊκών οικονομικών και πολιτικών ελίτ απέναντι στην ελληνική επιχειρηματική τάξη – ένας πόλεμος που στηρίζεται από εκπροσώπους της τρόικας και έχει ως βραχίονες υλοποίησης ομάδες ειδικών αποστολών όπως εκείνες του κ. Γκρέι».
Ο Στέφεν Γκρέι είναι ο Ολλανδός απεσταλμένος του Reuters στην Ελλάδα με αποστολή να διεξάγει ειδική έρευνα για την … ντόπια ολιγαρχία και τους τραπεζίτες. Αναφέρει μάλιστα η εφημερίδα «Το Πρώτο Θέμα» ότι: «Ο κλειστός και μυστηριώδης από κάθε πλευρά κόσμος των μυστικών πρακτόρων, έτσι όπως αυτός περιγράφεται στην αγγλοσαξονική λογοτεχνία, φαίνεται πως ένωσε τους δύο άνδρες – τον Γκρέι και τον Τάσσο Τέλλογλου – τα βήματα των οποίων έχουν διασταυρωθεί ουκ ολίγες φορές σε διεθνή φόρα για την τρομοκρατία και τα νέα πεδία των κρίσεων». Σε κάθε περίπτωση η εφημερίδα προσπάθησε να δείξει το εξής: «στο βάθος της σύγκρουσης υπάρχει και η αναμέτρηση των συγκροτημάτων Μπόμπολα και Αλαφούζου για το ποιος θα μείνει ζωντανός και μόνος κυρίαρχος την επόμενη ημέρα. Και οι δυο πλευρές ποντάρουν ότι οι υπόλοιποι ανταγωνιστές τους , διαπλεκόμενοι και μη, θα λυγίσουν υπό το βάρος της κρίσης και ότι οι ίδιοι, που έχουνε μεγαλύτερες περιουσίες, θα μπορέσουν να βασιλέψουν έστω και ως μονόφθαλμοι μεταξύ τυφλών…».Αναφέρει μάλιστα μεταξύ άλλων η κυριακάτικη εφημερίδα: «γιατί δεν στέλνει το Reuters ένα ερωτηματολόγιο και στον Αλαφούζο” απαντά η αντίπαλη πλευρά, για να δούμε “πόσο εισέπραξε από τον κρατικό ΟΠΑΠ ο ΣΚΑΙ όταν αφεντικό ήταν εκεί ήταν ο πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος Θ. Ρουσόπουλος».
Πολύ νωρίτερα, στις αρχές Οκτωβρίου του 2012, η εφημερίδα «Το Έθνος της Κυριακής» κυκλοφορούσε με τον εξής τίτλο: «Η πέμπτη φάλαγγα της Τρόικας στην Αθήνα». Σημείωνε μεταξύ άλλων η εφημερίδα ότι «στρατιές ξένων επιχειρηματικών συμφερόντων, που επιθυμούν να επηρεάσουν δραστικά τις αποφάσεις στην Ελλάδα, να χειραγωγήσουν την κυβέρνηση και γενικά το πολιτικό σύστημα, αλλά και να συκοφαντήσουν την εγχώρια επιχειρηματική τάξη, ώστε σταδιακά να περάσουν σε ξένα χέρια έναντι εξευτελιστικού τιμήματος οι μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις και τα φιλέτα της εγχώριας οικονομικής δραστηριότητας” και πρόσθετε πραγματοποιώντας επίθεση στο Reuters: “Ξένα πρακτορεία εκλεκτοί Αγγλοσάξονες δημοσιογράφοι που ειδικεύονταν σε θέματα αγαπημένα των μυστικών υπηρεσιών, επισκέπτονται την Αθήνα σχεδόν ανά εβδομάδα και συντονίζονται με την εγχώρια ‘‘μηχανή’’ και τους παρατρεχάμενούς τους…».
Εκείνη την περίοδο στο προσκήνιο βρισκόταν ο πόλεμος για τα καύσιμα, όταν η εφημερίδα «Το Πρώτο Θέμα» είχε ξεκινήσει να μοιράζει κουπόνια για φθηνότερα καύσιμα από τη Shell σε συνεργασία με την οικογένεια Βαρδινογιάννη. Τότε οι αντίπαλοι εκδότες «έβγαλαν» τα μαχαίρια. Εκείνη την περίοδο μέχρι και τράπεζες κατακεραύνωναν την Τρόικα, μέσω των εκθέσεών τους, ενώ στο προσκήνιο βρίσκονταν όλα τα φιλέτα: Ενέργεια, τζόγος, ακίνητα, τηλεπικοινωνίες και πολλά άλλα.
Τώρα, δηλαδή τις προηγούμενες ημέρες, μέσα στον πανικό όλων των συστημάτων όλα, ο Θέμος Αναστασιάδης δεν παρέλειψε να καταγγείλει τις αόρατες δυνάμεις που χρόνια τώρα θέλουν να κλείσουν το «Πρώτο Θέμα». Κατά τα άλλα … δεν έβγαλε είδηση ο φαρμακερός όφις, δηλαδή η στήλη της εφημερίδας που αναλαμβάνει το βάρος της άμυνας σε δύσκολες εποχές.
Το ερώτημα που θα κυριαρχεί είναι το εξής: Για την εφόρμηση της τρόικας στο προνομιακό πεδίο της διαπλοκής, τα συγκροτήματα του Τύπου γράφουν και ξαναγράφουν. Το θέμα είναι αν η Τρόικα τα διαβάζει όλα αυτά. Αλλά ακόμη και αν όλα τα διαβάζει, δεν θεωρούμε ότι υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία για τις αντιδράσεις των τροϊκανών.
Εν κατακλείδι
Το Periodista έχει αποκαλύψει και έχει περιγράψει τη σημερινή κατάσταση που επικρατεί στα μαυσωλεία της διαπλοκής εδώ και πολύ καιρό. Το τέλος της διαπλοκής πλήσιάζει, όσο και αν σκούζουν οι φορείς των δομημένων συμφερόντων. Εξάλλου την κατάσταση την περιέγραψε το τελευταίο χρονικό διάστημα, τόσο η αμερικανική εφημερίδα «The New York Times», αλλά και ο Βόλγκανγκ Σόιμπλε, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, ο οποίος υπήρξε κατηγορηματικός: Η ελληνική ελίτ έχει αποτύχει πλήρως και ευθύνεται ολοκληρωτικά για τη σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου