Σε ένα χτύπημα κάτω από τη μέση το οποίο στην ουσία «προλέγει» τα επόμενα βήματα, προχώρησε η οίκος αξιολόγησης Moody’s ο οποίος τη πλέον κρίσιμη στιγμή για την ύπαρξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπό το σημερινό της γερμανικό έλεγχο, προχωράει στην υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας των Παρισίων κατά μία βαθμίδα από το Ααα στο Αα1.
Η συγκεκριμένη κίνηση κατά τον ίδιο τον Οίκο δεν αποτελεί παρά τη συνέχεια μία αρνητικής αξιολόγησης στις 23 Ιουλίου την προοπτικής της πιστοληπτικής ικανότητας της Γερμανίας, Λουξεμβούργου και Ολλανδίας. Η Γαλλία επηρεάζεται, σύμφωνα πάντα, με τον Οίκο από τη προοπτική του Grexit (δηλαδή μίας εξόδου της Αθήνας από την Ευρωζώνη) καθώς και τη μεγάλης πιθανότητας της ανάγκης για νέα πακέτα υποστήριξης σε άλλες χώρες της Ευρωζώνης.
Έτσι, η χθεσινή απόφαση του Οίκου Moody’s ολοκληρώνει το προαναφερόμενο πλαίσιο και σύμφωνα με τους υπευθύνους της εταιρίας η απόφαση συνδέεται επίσης και με τα κάτωθι:
Πρώτον, η μακροπρόθεσμη προοπτική ανάπτυξης της Γαλλίας κρίνεται ως αρνητική αφού επηρεάζεται από διάφορες δομικές αδυναμίες οι οποίες έχουν να κάνουν με την αγορά εργασίας και με την ανταγωνιστικότητα (κάπου τα έχουμε ακούσει όλα αυτά;)
Δεύτερον, η δημοσιονομική ισορροπία της χώρας κρίνεται ως ασταθής και αβέβαιη τόσο στο μεσοπρόθεσμο μέλλον όσο και στο μακροπρόθεσμο αφού έχει να κάνει με τις προαναφερόμενες δομικές «αρτηριοσκληρώσεις».
Τρίτον, όλα τα παραπάνω οδηγούν στο συμπέρασμα πως η ετοιμότητα της χώρας να αντισταθεί σε μία νέα κρίση στην Ευρωζώνη κρίνεται ως βαίνουσα μειούμενη, αφού το άνοιγμα της χώρας στις περιφερειακές χώρες του Ευρώ (εννοεί φυσικά στα… PIIGS) είναι τεράστια. Ενώ η χώρα δεν έχει τη δυνατότητα να κόψει χρήμα για να αναχρηματοδοτήσει, έστω και με τον τρόπο αυτό, τα ελλείμματα.
Από την πλευρά μας δεν έχουμε να υπενθυμίσουμε παρά τα εξής:
Την ερχόμενη εβδομάδα παίζεται στην ουσία εάν όχι η ύπαρξη, τουλάχιστον η συνοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφού συζητείται ο προϋπολογισμός της Ένωσης, τον οποίο η Αγγλία έχει καταστήσει σαφές πως θα καταψηφίσει, με αποτέλεσμα είτε αυτός να μην περάσει, είτε να μειωθεί (εάν το Λονδίνο πείσει τους Γερμανούς) είτε να δημιουργηθεί η γερμανική Ευρώπη με τους Αγγλοσάξονες στην ουσία να αποχωρούν.
Μέσα στο συγκεκριμένο πλαίσιο η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να τα βρει με το Δ.Ν.Τ. (βλ. στην ουσία τις ΗΠΑ) αναφορικά με το πόσο «βιώσιμο» είναι το χρέος της Ελλάδας έτσι ώστε να δοθεί η υπερ-δόση και «σωθούμε». Ταυτοχρόνως, η Ένωση μπαίνει σχεδόν επισήμως σε ύφεση με τα πρώτα σημάδια της κατάρρευσης να εμφανίζονται στο γερμανικό κέντρο λόγω της πτώσης των εξαγωγών, οι οποίες φυσικά και θα ήταν εφικτό να απορροφούνταν από τις εξαγωγές εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Εάν λοιπόν μέσα στο συγκεκριμένο πλαίσιο δούμε και την υποβάθμιση της Γαλλίας του νούμερο δύο μέχρι στιγμής στην Ένωση, τότε γίνεται αντιληπτό πως είναι πολύ πιθανό το πρόβλημα της Ελλάδας να αποτελεί το λιγότερο σοβαρό, εάν κάποιος λάβει υπόψη τους πως στη πραγματικότητα αυτό που παίζεται δεν είναι άλλο από έναν «πόλεμο» των αγγλοσαξονικών «αγορών» με τη γερμανική πολιτικο-οικονομική ηγεμονία στην Ευρώπη, μάχη η οποία κινείται σταδιακά από την περιφέρεια της Ένωσης προς το κέντρο και σκοπό έχει να σπάσει το δίδυμο Παρισίων-Βερολίνου και κατά συνέπεια το ευρωπαϊκό «αρχιτεκτονικό σχέδιο», όπως το γνωρίζουμε τα τελευταία πενήντα χρόνια.
Αυτά να έχουν περάσει άραγε από το μυαλό της ελληνικής κυβέρνησης, τουλάχιστον ως σκέψεις;
πηγή
Δημοσίευση σχολίου