«Ωμά ψεύδη, που δεν έχουν την παραμικρή βάση αλήθειας, είναι όσα γράφονται κατά του Πατριαρχείου και εμού προσωπικώς. Ως εκ τούτου, δεν υπάρχει κανένας λόγος να απαντήσω σε αυτές τις συκοφαντίες και έτσι να τους δώσω υπόσταση. Οι επαΐοντες, που γνωρίζουν καλά τα πράγματα στα Ιεροσόλυμα, διαβάζουν όσα γράφονται και γελούν». Είναι τα λόγια του Πατριάρχη Ιεροσολύμων, κ. Θεόφιλου για τις κατηγορίες που είδαν προ εβδομάδων το φως της δημοσιότητας στον ισραηλινό Τύπο. Σύμφωνα με αυτές, ο κ. Θεόφιλος «αγόρασε» τον Πατριαρχικό Θρόνο αντί 13 εκατ. δολαρίων και έχει συμφωνήσει παρασκηνιακά με Ισραηλινούς για την πώληση εκκλησιαστικής γης.
Το Πατριαρχείο, από την πλευρά του, έχει καταθέσει αγωγή κατά της μεγάλης κεντροαριστερής ισραηλινής εφημερίδας «Haaretz», η οποία αναπαρήγαγε αυτές τις πληροφορίες, ενώ, όπως αναφέρουν δικηγορικοί κύκλοι στην Ιερουσαλήμ, εδώ και καιρό έχει προσφύγει και κατά των οποιωνδήποτε πωλήσεων εκκλησιαστικής περιουσίας που είχαν προωθηθεί επί ηγεσίας του πρώην Πατριάρχη κ. Ειρηναίου.
Σχεδόν εδώ και ένα χρόνο το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων δέχεται τα βέλη, συχνά μέσω του ισραηλινού Τύπου. Και βέβαια, όπως επί δεκαετίες το προσφιλές θέμα είναι πραγματικές ή και ανύπαρκτες δοσοληψίες για την πώληση εκκλησιαστικής περιουσίας στο Ισραήλ, έτσι και τώρα γίνεται λόγος για «μυστικά πρωτόκολλα» ανάμεσα στο Πατριαρχείο και το Ισραήλ για πωλήσεις εκκλησιαστικής γης και ότι ο νυν Πατριάρχης έδωσε τέτοιου είδους ανταλλάγματα και υποσχέσεις προκειμένου το 2007 να τον αναγνωρίσει το κράτος του Ισραήλ.
Ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι αυτές τις κατηγορίες, καθώς και εκείνη κατά την οποία ο Θεόφιλος «αγόρασε» το Θρόνο αντί 13 εκατ. δολαρίων, τις επικροτούν και κύκλοι του έκπτωτου Πατριάρχη κ. Ειρηναίου, ο οποίος ακόμα και σήμερα εξακολουθεί να κατοικεί σε κτίσμα γειτονικό του Πατριαρχείου.
Τη στιγμή όμως που αυτές οι «ειδήσεις» βλέπουν κατ’ επανάληψη το φως της δημοσιότητας, όχι μόνο στη «Haaretz», αλλά και σε άλλες ισραηλινές εφημερίδες, όπως την εθνικιστικού προσανατολισμού, «Makor Rishon», οι Παλαιστίνιοι, σε αντίθεση με άλλες περιόδους όπου είχαν εναντιωθεί σε κινήσεις του Πατριαρχείου για εκχώρηση εκκλησιαστικής περιουσίας σε Ισραηλινούς, δεν διαμαρτύρονται. Γεγονός που, σύμφωνα με διπλωματικούς κύκλους στο Ισραήλ, δείχνει ότι το Πατριαρχείο δεν κινείται προς μια τέτοια κατεύθυνση.
Να σημειωθεί ότι πριν από επτά χρόνια, όταν «έπεσε» ο τότε Πατριάρχης κ. Ειρηναίος και ξέσπασε το «σκάνδαλο Βαβύλη», οι Παλαιστίνιοι είχαν επιτεθεί με σφοδρότητα στον Πατριάρχη, κατηγορώντας τον ότι θα πουλούσε δύο ξενοδοχεία (ένα εντός της ιστορικής Ιερουσαλήμ και ένα δίπλα) σε οργάνωση σκληροπυρηνικών, υπερορθόδοξων Εβραίων, πίσω από τους οποίους ήταν ο Εβραϊκός Εθνικός Φορέας Γης (JNF). Στην πραγματικότητα, το ένα από τα δύο ξενοδοχεία είχε πουληθεί το 1997 επί Πατριάρχη Διοδώρου και επί Ειρηναίου ολοκληρώθηκε το συμβόλαιο. Προς το παρόν το θέμα παραμένει σε εκκρεμότητα. Το Πατριαρχείο έχει προσφύγει στη Δικαιοσύνη γι’ αυτή τη συναλλαγή, ενώ το Ισραήλ εξακολουθεί να πιέζει τόσο γι’ αυτά τα ακίνητα όσο και για σειρά εδαφών που επιθυμεί.
Σήμερα, σύμφωνα με τους ίδιους διπλωματικούς κύκλους, αυτό που συζητάει το Πατριαρχείο είναι η επέκταση των μακροχρόνιων ενοικιάσεων εκκλησιαστικής γης στη Δυτική Ιερουσαλήμ. Το τμήμα της πόλης, δηλαδή, που ελέγχεται από τους Ισραηλινούς. Εκεί, οι συμβάσεις που ισχύουν εδώ και δεκαετίες προβλέπουν «ενοικίαση» της γης έως το 2051. Το Ισραήλ είναι προφανές, σχολιάζουν οι ίδιοι κύκλοι, ότι επιδιώκει την απόσπαση και τη μόνιμη απόκτηση, μέσω αγοράς, αυτών των εδαφών. Πρόκειται για τεράστιες περιοχές της Ιερουσαλήμ, όπου βρίσκονται πάμπολλα μεγάλα κυβερνητικά κτίρια και πολυτελείς οικίες. Χαρακτηριστικά, ανάμεσα στα άλλα που βρίσκονται σε πατριαρχική γη, η οποία έχει «νοικιαστεί» για εκατό χρόνια, είναι το κτίριο της ισραηλινής Βουλής, το Ανώτατο Δικαστήριο, το Προεδρικό Μέγαρο, η πρωθυπουργική κατοικία κ.ο.κ.
Το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων βρίσκεται στην καρδιά της ισραηλινοπαλαιστινιακής διαμάχης. Ο λόγος; Σε μια σπιθαμή έρημης και άνυδρης γης, όπου συνωστίζονται τουλάχιστον 12 εκατομμύρια Ισραηλινοί και Παλαιστίνιοι και που «μήλον της Εριδος» για τα δύο έθνη είναι η γη, ένας από τους μεγάλους ιδιοκτήτες της είναι το ίδιο. Το Ισραήλ πιέζει αφάνταστα το Πατριαρχείο για ν’ αποσπάσει τη «μερίδα του λέοντος» των εδαφών του. Κάτι που σε μεγάλο βαθμό επιτυγχάνει. Στόχος είναι να αποκτήσει όση επιπλέον γη μπορεί. Και αυτό, αφενός, για να εγκαταστήσει τμήματα του πληθυσμού του (εποίκους σε οικισμούς) και, αφετέρου, για να έχει πρόσβαση στα -ούτως ή άλλως- μικρά αποθέματα νερού της περιοχής.
Οι συγκεκριμένοι οικισμοί-κωμοπόλεις έχουν μεγάλη γεωπολιτική σημασία, αφού -το πιθανότερο- θα ληφθούν υπόψη όταν στο μέλλον δημιουργηθεί κράτος της Παλαιστίνης και μοιραστούν τα εδάφη. Σήμερα, πάντως, έχουν και στρατιωτικό χαρακτήρα, διότι αποκόπτουν τις αραβικές πόλεις και ελέγχουν την πρόσβαση των Παλαιστινίων στις ισραηλινές περιοχές. Γι’ αυτό το λόγο, επανειλημμένως το Ισραήλ έχει χρησιμοποιήσει ως μοχλό πίεσης το «όπλο της αναγνώρισης» του Πατριάρχη. Είναι ενδεικτικό ότι αναγνώρισε με καθυστέρηση δύο ετών το σημερινό Πατριάρχη κ. Θεόφιλο. Σε αναμονή επίσης κρατούσε για τρία χρόνια και τον κ. Ειρηναίο.
Τέτοιες κινήσεις για την πατριαρχική γη κάνει το Ισραήλ από το 1950. Στο παρελθόν πωλήσεις γης σε Ισραηλινούς -«ακόμα και χριστιανικά νεκροταφεία έχουν δοθεί για να γίνουν πολυκατοικίες», έχουν καταγγείλει οι Παλαιστίνιοι- προκάλεσαν έντονες αραβικές διαμαρτυρίες, ακόμα και μεγάλες διαδηλώσεις. Αντίστοιχες κινήσεις κάνουν οι Ισραηλινοί και εντός της παλαιάς Ιερουσαλήμ. Εκεί, δηλαδή, όπου το Πατριαρχείο είναι ο μεγαλύτερος ιδιοκτήτης ακινήτων. Στο παρελθόν, μάλιστα, φανατικοί Εβραίοι έφτασαν στο σημείο να καταλάβουν κτίρια του Πατριαρχείου και να εγκατασταθούν σε αυτά.
Θανάσης Αργυράκης, Δέσποινα Κονταράκη, Βάλια Νικολάου
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου