Απόφαση «βόμβα» στα θεμέλια των ιχνών αξιοπρέπειας που έχουν απομείνει στο πολιτικό σύστημα της χώρας μας, αποτελεί η απόφαση παραίτησης του Οικονομικού Εισαγγελέα Γρηγόρη Πεπονή και του Αναπληρωτή Οικονομικού Εισαγγελέα Σπύρου Μουζακίτη.
Οι δύο εισαγγελείς παραιτήθηκαν καταγγέλλοντας πολιτικές παρεμβάσεις στο έργο της σύλληψης των μεγάλων οφειλετών και των φοροφυγάδων, προκειμένου να πέσουν στα «μαλακά». Συγκεκριμένα στην επιστολή της παραίτησής τους ανέφεραν: «Δεν δεχόμαστε να είμαστε εισαγγελείς υπό απαγόρευση και καθ΄ υπαγόρευση, πολλώ μάλλον δεν δεχόμαστε να αποτελέσουμε ένα άλλοθι και μία θεσμική κολυμβήθρα του Σιλωάμ για τα πολυποίκιλα οργανωμένα συμφέροντα και τους ποικιλώνυμους εκφραστές τους που δραστηριοποιούνται και αναπτύσσονται στην γκρίζα ζώνη του οικονομικού εγκλήματος».
Οι δύο εισαγγελείς ερευνούσαν μεταξύ άλλων τις υποθέσεις των CDS, τις καταγγελίες για τη λίστα των φοροφυγάδων, είχαν δώσει εντολή για τη διερεύνηση των όρων δανειοδότησης από τις τράπεζες του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, ενώ διερευνούσαν και το θέμα της κωλυσιεργίας επιβολής προστίμων στις εταιρείες καυσίμων.
Στοιχεία για τη διαφθορά στις Εφορίες έδωσε και η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στις ΔΟΥ, με αφορμή των 48ωρη απεργία της. Και αυτοί αναφέρουν πολιτικές παρεμβάσεις, με προεξέχουσα αυτήν του Υφυπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης Αστέριου Ροντούλη, ο οποίος ύστερα από παρέμβασή του ακύρωσε τη συγχώνευση των ΔΟΥ Αγιάς και Τυρνάβου στη Λάρισα, όπου και εκλέγεται.
Πρόσφατα, τέως Γενικός Γραμματέας Πληροφοριακών Συστημάτων του Υπουργείου Οικονομικών, Διομήδης Σπινέλης, είχε αναφερθεί στη διαφθορά που υπάρχει στην εφορία και για το «σύστημα 4-4-2» που εφαρμόζεται. Όπου «2» είναι το 20% του φόρου που εισπράττει τελικά το κράτος, με τα υπόλοιπα να… χάνονται στη διαδρομή.
Για να το θέσουμε πιο απλά. Οι μισθωτοί του Δημοσίου και οι συνταξιούχοι έχουν «γονατίσει» οικονομικά, λόγω της επιδρομής φόρων. Μαζί με αυτούς και ο ιδιωτικός τομέας, η κυκλοφορία χρήματος στην αγορά έχει μειωθεί δραματικά, με αποτέλεσμα να αυξάνονται οι άνεργοι καθώς κλείνουν οι επιχειρήσεις. Κάθε έννοια ανάπτυξης έχει καταντήσει… ανέκδοτο.
Οι άστεγοι αυξάνονται και οι ανάγκες για συσσίτια κοινωνικής πρόνοιας αυξάνονται και αυτές εκθετικά. Κι όλα αυτά, σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό οφείλονται στη φοροδιαφυγή και τη διαφθορά. Κοινώς, εκατομμύρια πολίτες πετιούνται στον γκρεμό, για να σωθούν λίγοι, αγαπητοί του συστήματος διαφθοράς. Αναγκαζόμαστε οι να πληρώνουμε τους φόρους ύψους δισεκατομμυρίων ευρώ, που δεν πληρώνουν τόσα χρόνια οι εκλεκτοί του συστήματος. Αποτέλεσμα είναι να προϋπολογίζουν έσοδα τα οποία ουδέποτε εισπράττουν αφού ο απλός καθημερινός Έλληνας απλά περικόπτει συνεχώς όλα όσα απολάμβανε στο πρόσφατο παρελθόν μη δυνάμενος να σηκώσει το οικονομικό βάρος.
Για παράδειγμα: Υπολόγιζαν ένα ποσό στον προϋπολογισμό από την απληρωμή των αυξημένων τελών κυκλοφορίας των αυτοκινήτων. Χωρίς τον ξενοδόχο όμως… Διότι πολύ απλά, ο αρκετοί Έλληνες, σκεφτόμενοι ορθολογικά, επέλεξαν να καταθέσουν τις πινακίδες! Και έτσι δεν χάνουν μόνο τα έσοδα από τα παράλογα υψηλά τέλη κυκλοφορίας… Χάνουν και φόρους από τη βενζίνη, διότι το μεγάλο κυβισμού αυτοκίνητο κατανάλωνε περισσότερη από το μικρό αυτοκινητάκι που θα επιλέξει για την κάλυψη των αναγκών του, για να μην καταλήξει στο… παπάκι.
Η χώρα ρημάζεται κυριολεκτικά από ανίκανους, ληστές και απατεώνες και το πολιτικό σύστημα είναι κυριολεκτικά αδιάφορο για τα όσα μας συμβαίνουν. Ενδιαφέρεται μόνο για την συντήρησή του και την αναπαραγωγή του. Αυτά είναι τα κόμματά μας. Τα υπόλοιπα είναι λόγια του αέρα. Δυστυχώς, η τύχη της χώρας βρίσκεται στα χέρια πολλών – όχι όλων – πολιτικών ανεπάγγελτων – διότι το βουλευτής δεν θα πρέπει να θεωρείται ως επάγγελμα, ασχέτως του πως το αντιλαμβάνεται η Ελλάδα του νεποτισμού – οι οποίοι δεν θα είχαν θέση στην πραγματική οικονομία, όντας ανίκανοι να… ρυθμίσουν δυο γαϊδάρων άχυρα, όχι τις τύχες ενός λαού!
Αν αυτό δεν είναι σκάνδαλο μεγατόνων και εθνικός ξεφτιλισμός, τότε τι είναι; Αν η χώρα τελικά εκδιωχθεί από το Ευρώ, επειδή δεν θα έχει πιάσει τους στόχους της, που και πως ακριβώς θα πρέπει να αποδοθεί Δικαιοσύνη; Ή μήπως και τότε κάποιοι άλλοι θα επικαλεστούν… θεσμική έκπληξη;
Ακολουθεί η πλήρης επιστολής της παραίτησης:
«Παρά το γενικότερο αρνητικό κλίμα και με πλήρη επίγνωση της ιδιάζουσας σχέσης μεταξύ της νεοελληνικής πραγματικότητας και του εν Ελλάδι αναπτυσσόμενου οικονομικού εγκλήματος, αποδεχτήκαμε ασμένως τον διορισμό μας, εμφορούμενοι από ειλικρινή διάθεση προσφοράς και βαθιά προσήλωση στο υπηρεσιακό καθήκον μας.
Δεν επιδιώξαμε να γίνουμε αρεστοί, ούτε να εξασφαλίσουμε ανοχές των παντός είδους πολυποίκιλλων οικονομικών συμφερόντων, έναντι των οποίων η συγκρουσιακή μας πορεία με γνώμονα τη νομιμότητα ήταν δεδομένη και αδιαπραγμάτευτη.
Ήδη, με σχέδιο νόμου που πρόκειται να κατατεθεί και μας κοινοποιήθηκε, όλως προφασιστικώς και με δήθεν επιχειρήματα ως αιτιολογία, επιχειρείται η αντικατάστασή μας και η απαλλαγή από την παρουσία μας.
Επειδή ουδέποτε επιδιώξαμε θέσεις και αξιώματα, δεν δεχόμαστε να είμαστε εισαγγελείς υπό απαγόρευση και καθ’ υπαγόρευση. Πολλώ μάλλον δε, δεν δεχόμαστε να αποτελέσουμε άλλοθι και μια θεσμική κολυμπήθρα του Σιλωάμ, για τα πολυποίκιλλα οργανωμένα συμφέροντα και τους ποικιλλόνυμους εκφραστές τους, που δραστηριοποιούνται και αναπτύσσονται στην γκρίζα ζώνη του οικονομικού εγκλήματος.»
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου