Και ξαφνικά, πληροφορηθήκαμε από δυο σκόρπιες αναφορές του υπουργού Εθνικής Άμυνας και του αρχηγού ΓΕΕΘΑ, για ένα υποτιθέμενο «νέο δόγμα» των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων. Οι εξηγήσεις ήταν αποσπασματικές. Η προβλεπόμενη διαδικασία, μέσω αναθεώρησης των θεσμικών κειμένων ουδέποτε υπήρξε, όπως επίσης και η επίσημη διακήρυξη του «νέου δόγματος». Διότι αν είναι να το κρατήσουμε μεταξύ μας, απλά δεν είναι δόγμα! Ο σκοπός του δεν είναι να ενημερωθούμε εμείς, αλλά να ενημερωθεί κάθε ενδιαφερόμενος εκτός της χώρας…
Όλα τα στοιχεία συντείνουν όμως στο ότι αυτές οι αποσπασματικές αναφορές δεν είναι αθώες. Υπηρετούν κάποιον σκοπό, ή κάποιους σκοπούς (σ.σ. εσωτερικό πολιτικό μέτωπο;). Αυτό με τη σειρά του επιβεβαιώνει ότι δεν πρόκειται περί δόγματος, αλλά περί αφηγήματος, για την εξυπηρέτηση στόχων που χρήζουν εντοπισμού! Και σε μια πρώτη γενική παρατήρηση, το «δόγμα» αυτό ως βασική επιδίωξη που δείχνει να έχει, είναι το να… αδειάσει το Αιγαίο, σε ξηρά, θάλασσα και αέρα!
Από τη μια πλευρά, ο πολυπράγμων Νίκος Δένδιας με τον γνωστό -εξαιρετικά σύνηθες σε ημιμαθείς- πομπώδες ύφος, μαζί με τον «κύκλο των χαμένων… εξωσχολικών» που τον περιστοιχίζει, «μελέτησαν» και αποφάνθηκαν για το καλό μας! Οι μεγάλες μονάδες επιφανείας του Στόλου δεν έχουν θέση στο Αιγαίο, αλλά στην ανατολική Μεσόγειο, καθώς επίσης και στις «διεθνείς υποχρεώσεις» της χώρας. Είναι ευάλωτες στο Αιγαίο, μας εξήγησε.
Είχε προηγηθεί, με παρόμοιο στόμφο, η κοινοποίηση του συμπεράσματος του «think tank Δένδια», ότι… ούτε τα μαχητικά αεροσκάφη έχουν θέση εκεί. Επικαλούμενος το κατ’ αυτόν «δίδαγμα της Ουκρανίας», τελείωσαν και τα μαχητικά, αφού μπορείς να πετύχεις απαγόρευση πρόσβασης με τα αντιαεροπορικά! Ο ορισμός της έννοιας «μισές αλήθειες», ή πιο λαϊκά «αυτοδίδακτοι στρατηγοί του καναπέ». Ο άνθρωπος αυτός φαίνεται πως βάλθηκε να γράψει εκ νέου… τη θεωρία του πολέμου, ή μάλλον με βάση αυτή, μια θεατρική επιθεώρηση για το Δελφινάριο.
Από την άλλη πλευρά, το τελευταίο διάστημα καλλιεργείται μεθοδικά ένα «stand off αφήγημα», καθώς κάθε νέα απευθείας ανάθεση για κάποιο οπλικό σύστημα, συνοδεύεται σταθερά από αναφορές στο πως οι ελληνικές δυνάμεις θα εξουδετερώνουν τον αντίπαλο εξ’ αποστάσεως! Από μακριά! Βέβαια, ανάμεσα στους στόχους είναι και τα τουρκικά αντιαεροπορικά και οι συστοιχίες κατευθυνόμενων βλημάτων κάθε λογής.
Κατά συνέπεια, αναρωτιέται κάθε καλόπιστος για ποιον λόγο αυτές οι αναφορές να μην ισχύουν και από την ανάποδη! Μόνο η Ελλάδα θα επιχειρήσει να πλήξει τέτοιους στόχους σε περίπτωση πολέμου; Ο αντίπαλος όχι; Άρα εγείρεται ζήτημα επιβιωσιμότητας! Και με δεδομένες τις διαθέσιμες πιστώσεις για εμβληματικά εξοπλιστικά, όπως τα ισραηλινά αντιαεροπορικά και πυραυλικά συστήματα, δεν χρειάζεται να είσαι στρατηγός για να αντιληφθείς ότι οι φίλοι και σύμμαχοι Τούρκοι θα έχουν πολύ μικρότερο φόρτο εργασίας! Ποσοτική ανάλυση υπουργέ μου…
Το πλέον εξοργιστικό αφήγημα δε, που «φωνάζει» διαρροή μέσω «άτυπων» ενημερώσεων για ολίγους, είναι ότι λόγω του μεγάλου βεληνεκούς των πυραυλικών συστημάτων, δεν απαιτείται η τοποθέτησή τους στα νησιά! Συμπλήρωσαν αυτό που είχε λόγους να αποφύγει να αναφέρει η ηγεσία! Είπαμε, από… μακριά κι αλάργα θα τους πολεμήσουμε αν μας επιτεθούν! Από που θα ανοίξουμε πυρ, την ηπειρωτική χώρα ή τα νησιά (έχουμε και στο δυτικό Αιγαίο) είναι δευτερεύον.
Το ότι αυτό συμπίπτει με την τουρκική αλλεργία -με την προφανή αμερικανική κατανόηση- στη θωράκιση των νησιών του ανατολικού Αιγαίου (σ.σ. αποστρατιωτικοποίηση), κρίνεται ως απλή σύμπτωση. Εξάλλου, προανήγγειλε ότι θα γεμίσει τα -θυμίζουμε χιλιάδες- νησιά με πυραυλικά συστήματα. Το αφήγημα δεν θα ήταν αρκετά πιο εύπεπτο -και ορθολογικό- εάν περιοριζόταν να πει ότι θα πυκνώσει το δίκτυο επάκτιων πυραυλικών συστοιχιών του Πολεμικού Ναυτικού! Τον κάθε υπουργό περίμεναν οι ναύαρχοι να τους εξηγήσει το… πυραυλικό του όραμα.
Μάλλον λοιπόν, είχαμε αδικήσει τον πρώην υπουργό Άμυνας που μέσα στον επικοινωνιακό του οίστρο (;) είχε αποδεσμεύσει στη δημοσιότητα ως συνοδευτικό υλικό επίσημης ανακοίνωση του ΓΕΣ, φωτογραφίες με αμερικανικής προέλευσης Πολλαπλούς Εκτοξευτές Πυραύλων (ΠΕΠ) MLRS αναπτυγμένους στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου!
Ως αποτέλεσμα, ενεπλάκησαν οι υπερατλαντικοί σύμμαχοι, οι οποίοι ενώ γνώριζαν, έκαναν μέχρι τότε τα «στραβά μάτια»! Όμως, η έκδοση της ελληνικής ανακοίνωσης τους «εξέθετε». Οι Τούρκοι αντέδρασαν και τα πράγματα πήραν συγκεκριμένο δρόμο. Διότι ως συνήθως, η αντιστασιακή διάθεση εξαντλείται στις μεγαλοστομίες που συνήθως υπηρετούν ιδιοτελείς πολιτικούς σκοπούς. Όχι την αμυντική ουσία. Άραγε, αυτή η… διαρροή συστημάτων από τις νήσους έχει ανακοπεί;
Το ότι ενώ ως στρατηγικοί σύμμαχοι θεωρούσαμε δεδομένη την αποδέσμευση χερσαίων και αεροφερόμενων όπλων μακρού βεληνεκούς και δεν δικαιωθήκαμε, παρότι σχετικές διαρροές περί αποδέσμευσης είχαν κυκλοφορήσει, προφανώς αποτελεί άλλη μια σύμπτωση. Εάν μάλιστα «αντιμιλήσεις» υπενθυμίζοντας ότι οι σοβαρές χώρες θέτουν την αποδέσμευση τέτοιων όπλων ως προϋπόθεση για την προμήθεια αντίστοιχων πλατφορμών-φορέων, σε αντιμετωπίζουν ως… εξωγήινο.
Alternatively… δεδομένος και προβλέψιμος σύμμαχος
Η επιχειρηματολογία υπέρ του «δεδομένου και προβλέψιμου συμμάχου» δεν είναι καινούργια. Έχει χρησιμοποιηθεί και από τα ανώτατα δώματα της πολιτικής εξουσίας ως σωστή πολιτική. Καμία αντίρρηση! Ποιο θα ήταν λοιπόν το πρόβλημα, εάν η Ελλάδα με τη συμπεριφορά της, είχε καλλιεργήσει την ακόλουθη… σταθερή και δεδομένη εικόνα: «Θέλω αποδέσμευση των τάδε όπλων για να έχει νόημα για τον αεροπορικό μου στόλο η απόκτηση των F-35»! Και όχι μόνο. Η σταθερή και πειστική εικόνα, να υπενθυμίσουμε, είναι παράμετρος της όλης εξίσωσης. Όποια μορφή και να έχει. Η εικόνα…
Κι επειδή είναι ιδιαιτέρως προσφιλές τα τελευταία χρόνια, στην εξίσωση υπεισέρχεται και η υψηλή πολιτική. Εναλλακτικά, ο «γεωπολιτικός χειρισμός»! Στην πρώτη γραμμή βρίσκεται η -σε μια ακόμα περίπτωση- επιλεκτική αξιοποίηση της στρατηγικής συμμαχίας με το Ισραήλ! Με ολίγη φυσικά από έργο που θα λάβει η εγχώρια βιομηχανία και τη μεταφορά τεχνογνωσίας.
Βέβαια εν αναμονή τελούμε ακόμα. Ας όψεται ο «επείγον χαρακτήρας» των εξοπλιστικών μας κινήσεων. Μόνο που δεν δείχνει προς το παρόν να έχει ημερομηνία λήξης! Με τέτοια μη τεχνοκρατική αλλά «πολιτικά φορτισμένη» αντιμετώπιση πολύπλοκων ζητημάτων εθνικής ασφαλείας, δεν μας εκπλήσσει το στρατηγικό τερατούργημα που προκύπτει. Αυτό συμβαίνει όταν προσπαθείς να συμβιβάσεις τα ασυμβίβαστα.
Συνοπτικά: «Καθαρίζουμε» από το… συνωστισμό το Αιγαίο και τα νησιά του για να μην ερεθίζουμε τον Ερντογάν, αλλά μοιάζουμε με πρόθυμη – επισπεύδουσα πλευρά, στις υποψίες ή ενδείξεις ότι ο Τραμπ ίσως επιχειρήσει να επιβάλει με το γνωστό του τρόπο «λύση». Μόνο εμείς βλέπουμε αντίφαση; Ας το εξηγήσουμε.
Διότι κατά τα άλλα, υποτίθεται πως το Ισραήλ ποντάρει σε εμάς κι εμείς σε εκείνους, για ενίσχυση της αποτρεπτικής στρατηγικής εκατέρωθεν. Σε Ελλάδα και Κύπρο. Η γεωγραφία είναι αμείλικτη και εν προκειμένω, στη δεδομένη χρονική συγκυρία, ο χάρτης «μιλάει από μόνος του». Και σε αυτό δεν υπάρχει ολίγον έγκυος…
Ποιον θα εκπλήξει αν ακούσουμε τη δικαιολογία ότι δεν μπορούσαμε να κάνουμε και πολλά λόγω της ισχύος των ΗΠΑ και του modus operandi του σημερινού προέδρου; Κι αν κανείς τολμήσει να το αποκαλέσει τίμημα που καλείται την κρίσιμη στιγμή να καταβάλει κάθε «δεδομένος σύμμαχος», πάντα για χάρη… της περιφερειακής ειρήνης και σταθερότητας, κι ας πλήττονται ελληνικά νόμιμα δικαιώματα, θα κατηγορηθεί ως πατριδοκάπηλος και μαξιμαλιστής.
Κάπου εκεί, πάντα στο πλαίσιο της υψηλής μας πολιτικής στο πλάι των συμμάχων μας, εντάσσεται και η φημολογία ότι ίσως και να μην περιοριστεί η ελληνική συνεισφορά προς την Ουκρανία, στα ρωσικής προέλευσης αντιαεροπορικά του ελληνικού οπλοστασίου, μόλις παραλάβουμε τους αντικαταστάτες του νέου μας «θόλου». Τα αντιαεροπορικά τουλάχιστον, γνωρίζουμε πως δεν υποστηρίζονται, αφού «βρισκόμαστε σε πόλεμο με τη Ρωσία»…
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου