Αυτοκρατορικές ψευδαισθήσεις Τουρκίας, μα η πραγματικότητα άλλα λέει.

Το Foreign Affairs δημοσιεύει άρθρο γνώμης της Asli Aydintasbas (διευθύντριας του Προγράμματος για την Τουρκία στο Brookings Institution) με τον χαρακτηριστικό τίτλο Erdogan’s Imperial Illusions και με υπότιτλο «Turkish Power Does Not Match the President’s Ambitions».

Το άρθρο αναλύει την προσπάθεια του Ερντογάν να εδραιώσει την Τουρκία ως ηγετική δύναμη στη Μέση Ανατολή, εκμεταλλευόμενος την πτώση του καθεστώτος Assad στη Συρία (Δεκέμβριος 2024) και την υποστήριξη του Τραμπ. Ο Ερντογάν προωθεί την ιδέα ότι η Τουρκία είναι μεγαλύτερη από τα 782.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα της, επιδιώκοντας το οθωμανικό μοντέλο ως πρότυπο περιφερειακής τάξης (μοντέλο “Millet”).

Η συγγραφέας υπογραμμίζει ότι η Τουρκία στερείται των οικονομικών πόρων και της θεσμικής ικανότητας να υποστηρίξει αυτό το όραμα. Η οικονομία είναι εξαντλημένη, ενώ η κρατική μηχανή έχει ατροφήσει λόγω των εκκαθαρίσεων και της υπερσυγκέντρωσης εξουσιών στη Διακυβέρνηση του Ερντογάν.

Το Ισραήλ αποτελεί το μεγαλύτερο εξωτερικό εμπόδιο. Η στρατιωτική του κυριαρχία και η αντίθεσή του στην τουρκική επιρροή στη Συρία και τη Γάζα θέτουν ένα ανώτατο όριο στις τουρκικές φιλοδοξίες. Το κείμενο επισημαίνει ότι η διεύρυνση των συνεργασιών των μυστικών υπηρεσιών (intelligence partnerships) του Ισραήλ με την Ελλάδα και την Κύπρο έχει δημιουργήσει ένα βαθύ ρήγμα και ένα “δίλημμα ασφαλείας” για την Άγκυρα.

Η συγγραφέας καταλήγει ότι παρά τις αυτοκρατορικές ψευδαισθήσεις του Ερντογάν (κύριος τίτλος του άρθρου), η Τουρκία παραμένει εγκλωβισμένη στα εσωτερικά της προβλήματα. Η Τουρκία του 2025 βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι, όπου η ρητορική της «Pax Turkica» συγκρούεται βίαια με τις δομικές αδυναμίες ενός εσωτερικά εξαντλημένου κράτους.

Ο Πρόεδρος Ερντογάν, αν και πέτυχε να τοποθετήσει την Άγκυρα στο επίκεντρο των μεγάλων γεωπολιτικών εξελίξεων —από την μετα-Assad Συρία μέχρι τις διαμεσολαβήσεις στη Γάζα— φαίνεται να αγνοεί ότι η περιφερειακή ηγεμονία απαιτεί κάτι περισσότερο από στρατιωτική ισχύ και συναλλακτική διπλωματία: απαιτεί οικονομική βιωσιμότητα και θεσμική αξιοπιστία. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ

πηγή


Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.