Σπύρος Σουρμελίδης
O πλανήτης είναι ένα κτήμα που ο καθένας παίρνει ότι μπορεί, η Αμερική είναι το καλύτερο κατάστημα απο το οποίο όλοι θέλουν να αγοράσουν. Υπάρχουν δύο ακόμα μεγάλα μαγαζιά (υπερδυνάμεις) η Ρωσία και η Κίνα. Αυτή είναι η ματιά Τραμπ για την ζωή μας και την ανθρωπότητα. Την επανέλαβε για μία ακομα φορά, τονίζοντας ότι ΗΠΑ, Ρωσία και Κίνα μπορούν να συνεννοηθούν. Η Ευρώπη δεν υπάρχει πουθενά σ αυτή την σχέση. Ειναι η πρωτη φορα απο την πτωση της Σοβιετικής Ένωσης (1991) που αμερικανός Πρόεδρος μιλάει για υπερδυνάμεις. Και είναι η πρώτη φορά που αμερικανός Πρόεδρος αναγνωρίζει την ύπαρξη τριών και όχι δύο, υπερδυνάμεων. Λέγοντας οτι πρώτη είναι η Αμερική μετά η Ρωσία και μακράν πίσω η Κίνα.
Το θέμα δεν είναι απλώς ο όγκος των πυρηνικών, αλλά η ισχύς, η δυνατότητα αυτάρκειας και η παγκόσμια επίδραση.Και τα τρια αυτά συστατικά τα έχουν οι τρεις αυτές δυνάμεις, η κάθε μία για διαφορετικούς λόγους και σε διαφορετικά πεδία. ΗΠΑ και Ρωσία έχουν τεράστια πυρηνική ισχύ αλλά και δικές τους πρώτες ύλες. Η Κίνα έχει μικρό πυρηνικό οπλοστάσιο (ικανό πλέον για την προστασία της ) αλλά τεράστια επίδραση στην παγκόσμια οικονομία.
Είναι σημαντικό ότι ο Τραμπ θέλει να συνεννοηθεί με τις αλλες δυο υπερδυνάμεις. Κάποιοι μάλιστα θεωρούν ότι επιθυμεί να επιστρέψουν τα πράγματα σε σφαίρες επιρροής. Μόνο που ο Τραμπ εχει πολύ περίεργες απόψεις για να καταλήξουμε ευκολα σε σταθερά συμπεράσματα. Το σίγουρο είναι οτι θέλει να αποκτήσει ξανά η Αμερική την αποκλειστικότητα για την Λατινική Αμερική.
Η Ευρώπη έμεινε μόνη
Αυτό που διαφοροποιεί σίγουρα τα όσα γνωρίζαμε μετά την Β Παγκόσμιο Πόλεμο είναι η διάλυση του δυτικού μπλοκ. Ο Τραμπ δεν εξαιρεί μόνο την Ευρώπη απο τις μεγάλες δυνάμεις. Ειναι εχθρικός προς την Ευρώπη.
Την υποτιμά, δείχνει να θέλει να μειώσει την όποια επίδραση της. Θέλει να διαπραγματεύεται με ευρωπαϊκές χώρες ξεχωριστά και οχι με την Ευρώπη (Ευρωπαική Ενωση).
Επιδιώκει μάλιστα να δημιουργήσει και φίλιες πολιτικές δυνάμεις σε ξεχωριστές χώρες (Ουγγαρία, Ιταλία, Γερμανία κλπ) οι οποίες με τι σειρά τους δεν αγαπούν την ενιαία Ευρώπη.
Η παγίδα
Η στάση του Τραμπ, όμως συνολικά η αμερικανική στάση, δημιούργησε μια παγίδα για την Ευρώπη.
Υπήρχε πάντα η στραβή ματιά με την οποία έβλεπαν οι αμερικανοί την ΕΕ, ειδικά οι Ρεπουμπλικάνοι. Αυτό που σίγουρα επιδίωξαν είναι να αποκόψουν την Γερμανία και όλη την Ευρώπη απο την Ρωσία. Και το πέτυχαν.
Μόλις η Μέρκελ εφυγε απο την Καγκελαρία, ο north stream ανατινάχθηκε και η Ρωσία μπούκαρε στην Ουκρανία. Οι σχέσεις της Γερμανίας με τη Ρωσία απο συνεργατικές (σχέσεις αλληλεξάρτησης) έγιναν εχθρικές.
Εγιναν μάλιστα εχθρικές γενικώς οι σχέσεις της ΕΕ με την Μόσχα.
Και ενώ η Ευρώπη συνεχίζει στον ίδιο δρόμο της απόλυτης αντιπαλότητας με την Ρωσία, ο Τραμπ αλλάζει το σχέδιο.
Ο ίδιος δηλώνει οτι δεν τον ενδιαφέρει η Ουκρανία, ούτε η αμυνα της Ευρώπης. Θέλει να κάνει μπίζνες με τη Ρωσία. Την ίδια ώρα ζητάει όμως απο την Ευρώπη, (και απο όλο τον κόσμο) να πάψει να αγοράζει ρωσικούς υδρογονάνθρακες) , αγοράζοντας αμερικανικό LNG (υγροποιημένο φυσικό αέριο).
Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτα τα πρωτοφανή, οι ευρωπαίοι συνεχίζουν να επιμένουν στην ίδια πορεία σύγκρουσης με την Ρωσία.
Η πορεία σύγκρουσης έχει ήδη στοιχίσει στην οικονομία της Ευρώπης. Της Γερμανίας αλλά και όλων των ευρωπαϊκών χωρών. Το κόστος παραγωγής σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, έχει αυξηθεί. Η ακρίβεια, είναι το μεγάλο πρόβλημα, το κόστος ζωής είναι ο βραχνάς για τους ευρωπαίους πολίτες. Στοιχεία που περιορίζουν τις ελπίδες για ενα καλυτερο αυριο, ειδικά των νέων ανθρώπων.
Και είναι αυτός ο κυρίαρχος λόγος που οι ευρωπαϊκές κοινωνίες στρέφονται σε ακραίες λύσεις, στην ακροδεξιά. Ο θυμός και η απόλυτη αβεβαιότητα, οδηγούν σε σκληρές απόψεις και θεωρίες απόγνωσης.
Η αμερικανική πολιτική πριν και μετά Τραμπ, εξελίχθηκε σε μια παγίδα και για την οικονομία αλλά και για την κοινωνία στην Ευρώπη.
Το ερώτημα είναι μέχρι πότε οι ευρωπαϊκές πολιτικές δυνάμεις θα εθελοτυφλούν;
O πλανήτης είναι ένα κτήμα που ο καθένας παίρνει ότι μπορεί, η Αμερική είναι το καλύτερο κατάστημα απο το οποίο όλοι θέλουν να αγοράσουν. Υπάρχουν δύο ακόμα μεγάλα μαγαζιά (υπερδυνάμεις) η Ρωσία και η Κίνα. Αυτή είναι η ματιά Τραμπ για την ζωή μας και την ανθρωπότητα. Την επανέλαβε για μία ακομα φορά, τονίζοντας ότι ΗΠΑ, Ρωσία και Κίνα μπορούν να συνεννοηθούν. Η Ευρώπη δεν υπάρχει πουθενά σ αυτή την σχέση. Ειναι η πρωτη φορα απο την πτωση της Σοβιετικής Ένωσης (1991) που αμερικανός Πρόεδρος μιλάει για υπερδυνάμεις. Και είναι η πρώτη φορά που αμερικανός Πρόεδρος αναγνωρίζει την ύπαρξη τριών και όχι δύο, υπερδυνάμεων. Λέγοντας οτι πρώτη είναι η Αμερική μετά η Ρωσία και μακράν πίσω η Κίνα.
Το θέμα δεν είναι απλώς ο όγκος των πυρηνικών, αλλά η ισχύς, η δυνατότητα αυτάρκειας και η παγκόσμια επίδραση.Και τα τρια αυτά συστατικά τα έχουν οι τρεις αυτές δυνάμεις, η κάθε μία για διαφορετικούς λόγους και σε διαφορετικά πεδία. ΗΠΑ και Ρωσία έχουν τεράστια πυρηνική ισχύ αλλά και δικές τους πρώτες ύλες. Η Κίνα έχει μικρό πυρηνικό οπλοστάσιο (ικανό πλέον για την προστασία της ) αλλά τεράστια επίδραση στην παγκόσμια οικονομία.
Είναι σημαντικό ότι ο Τραμπ θέλει να συνεννοηθεί με τις αλλες δυο υπερδυνάμεις. Κάποιοι μάλιστα θεωρούν ότι επιθυμεί να επιστρέψουν τα πράγματα σε σφαίρες επιρροής. Μόνο που ο Τραμπ εχει πολύ περίεργες απόψεις για να καταλήξουμε ευκολα σε σταθερά συμπεράσματα. Το σίγουρο είναι οτι θέλει να αποκτήσει ξανά η Αμερική την αποκλειστικότητα για την Λατινική Αμερική.
Η Ευρώπη έμεινε μόνη
Αυτό που διαφοροποιεί σίγουρα τα όσα γνωρίζαμε μετά την Β Παγκόσμιο Πόλεμο είναι η διάλυση του δυτικού μπλοκ. Ο Τραμπ δεν εξαιρεί μόνο την Ευρώπη απο τις μεγάλες δυνάμεις. Ειναι εχθρικός προς την Ευρώπη.
Την υποτιμά, δείχνει να θέλει να μειώσει την όποια επίδραση της. Θέλει να διαπραγματεύεται με ευρωπαϊκές χώρες ξεχωριστά και οχι με την Ευρώπη (Ευρωπαική Ενωση).
Επιδιώκει μάλιστα να δημιουργήσει και φίλιες πολιτικές δυνάμεις σε ξεχωριστές χώρες (Ουγγαρία, Ιταλία, Γερμανία κλπ) οι οποίες με τι σειρά τους δεν αγαπούν την ενιαία Ευρώπη.
Η παγίδα
Η στάση του Τραμπ, όμως συνολικά η αμερικανική στάση, δημιούργησε μια παγίδα για την Ευρώπη.
Υπήρχε πάντα η στραβή ματιά με την οποία έβλεπαν οι αμερικανοί την ΕΕ, ειδικά οι Ρεπουμπλικάνοι. Αυτό που σίγουρα επιδίωξαν είναι να αποκόψουν την Γερμανία και όλη την Ευρώπη απο την Ρωσία. Και το πέτυχαν.
Μόλις η Μέρκελ εφυγε απο την Καγκελαρία, ο north stream ανατινάχθηκε και η Ρωσία μπούκαρε στην Ουκρανία. Οι σχέσεις της Γερμανίας με τη Ρωσία απο συνεργατικές (σχέσεις αλληλεξάρτησης) έγιναν εχθρικές.
Εγιναν μάλιστα εχθρικές γενικώς οι σχέσεις της ΕΕ με την Μόσχα.
Και ενώ η Ευρώπη συνεχίζει στον ίδιο δρόμο της απόλυτης αντιπαλότητας με την Ρωσία, ο Τραμπ αλλάζει το σχέδιο.
Ο ίδιος δηλώνει οτι δεν τον ενδιαφέρει η Ουκρανία, ούτε η αμυνα της Ευρώπης. Θέλει να κάνει μπίζνες με τη Ρωσία. Την ίδια ώρα ζητάει όμως απο την Ευρώπη, (και απο όλο τον κόσμο) να πάψει να αγοράζει ρωσικούς υδρογονάνθρακες) , αγοράζοντας αμερικανικό LNG (υγροποιημένο φυσικό αέριο).
Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτα τα πρωτοφανή, οι ευρωπαίοι συνεχίζουν να επιμένουν στην ίδια πορεία σύγκρουσης με την Ρωσία.
Η πορεία σύγκρουσης έχει ήδη στοιχίσει στην οικονομία της Ευρώπης. Της Γερμανίας αλλά και όλων των ευρωπαϊκών χωρών. Το κόστος παραγωγής σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, έχει αυξηθεί. Η ακρίβεια, είναι το μεγάλο πρόβλημα, το κόστος ζωής είναι ο βραχνάς για τους ευρωπαίους πολίτες. Στοιχεία που περιορίζουν τις ελπίδες για ενα καλυτερο αυριο, ειδικά των νέων ανθρώπων.
Και είναι αυτός ο κυρίαρχος λόγος που οι ευρωπαϊκές κοινωνίες στρέφονται σε ακραίες λύσεις, στην ακροδεξιά. Ο θυμός και η απόλυτη αβεβαιότητα, οδηγούν σε σκληρές απόψεις και θεωρίες απόγνωσης.
Η αμερικανική πολιτική πριν και μετά Τραμπ, εξελίχθηκε σε μια παγίδα και για την οικονομία αλλά και για την κοινωνία στην Ευρώπη.
Το ερώτημα είναι μέχρι πότε οι ευρωπαϊκές πολιτικές δυνάμεις θα εθελοτυφλούν;
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου