Αν ο συνεχιζόμενος πόλεμος εξόντωσης του Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας και η κλιμακούμενη ισραηλινή επιθετικότητα εναντίον του Λιβάνου, της Συρίας, του Ιράν, της Υεμένης, του Ιράκ, της Τυνησίας και του Κατάρ έχουν αποκαλύψει κάτι, αυτό είναι ότι το Ισραήλ σχεδιάζει να επιβάλει την ηγεμονία του στην περιοχή χωρίς να λαμβάνει υπόψη τις περιφερειακές δυνάμεις των οποίων τα συμφέροντα συγκρούονται με αυτήν την ηγεμονία.
Σε αυτό το πλαίσιο, η Τουρκία βρίσκεται στην πρώτη γραμμή των χωρών που θα μπορούσαν να απειλήσουν την ισραηλινή ηγεμονία.
Το Τελ Αβίβ το γνώριζε αυτό και σχεδίαζε να το αντιμετωπίσει εδώ και χρόνια. Ωστόσο, οι διαδοχικές εξελίξεις μετά την επίθεση της παλαιστινιακής αντίστασης στους οικισμούς της Λωρίδας της Γάζας στις 7 Οκτωβρίου 2023, έφεραν στο φως πολλά από αυτά τα σχέδια ή επέστησαν την προσοχή στις ενέργειες του Ισραήλ ως μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου για την υπονόμευση των δυνατοτήτων των περιφερειακών αντιπάλων του.
Το Μέτωπο της Κύπρου
Μεταξύ των προηγμένων μετώπων που έχει ανοίξει το Ισραήλ εν αναμονή μιας αντιπαράθεσης με την Τουρκία είναι το μέτωπο της Κύπρου.
Αυτό που φαινομενικά φαινόταν να είναι μια συμφωνία όπλων για την ενίσχυση των δυνατοτήτων της Λευκωσίας, μετατρέπεται, μέσω ενός δικτύου εκπαίδευσης, πληροφοριών και ανταλλαγής δεδομένων, σε μια αποτελεσματική επέκταση των δυνατοτήτων επιτήρησης και αναφοράς πληροφοριών του Ισραήλ σε προηγουμένως μη βιώσιμα ύδατα και νησιά.Υπό αυτή την έννοια, η Κύπρος μετατρέπεται από περιορισμένο εταίρο σε στρατηγικό, σε ένα σημείο προώθησης σε ένα ευρύτερο όραμα που στοχεύει στον περιορισμό του τουρκικού ρόλου και στην αναπροσαρμογή της ισχύος υπέρ του Ισραήλ.
Στις αρχές του περασμένου Σεπτεμβρίου, ένα βίντεο που κυκλοφόρησε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, και επιβεβαιώθηκε από κυπριακά και διεθνή μέσα ενημέρωσης, αποκάλυψε ένα φορτηγό να διέρχεται από το λιμάνι της Λεμεσού στην Κύπρο και να μεταφέρει εξαρτήματα για το ισραηλινής κατασκευής σύστημα αεράμυνας Barak MX.
Ο κυπριακός ειδησεογραφικός ιστότοπος Reporter επιβεβαίωσε ότι το σύστημα είχε παραδοθεί πλήρως στη Λευκωσία και θα τεθεί σε λειτουργία αργότερα φέτος.
Το σύστημα Barak MX έχει την ικανότητα να αναχαιτίζει drones, μαχητικά αεροσκάφη και πυραύλους κρουζ σε μεγάλες αποστάσεις.
Ισραήλ – Κύπρος – Μια σχέση που αναπτύσσεται
Αυτή η συμφωνία αντικατοπτρίζει την επιθυμία της Κύπρου να ενισχύσει τις αμυντικές της δυνατότητες, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι αποκαλύπτει την αναπτυσσόμενη σχέση της με το Ισραήλ, μια σχέση που δεν έχει ακολουθήσει σταθερή πορεία από την έναρξή της, αλλά μάλλον έχει σημαδευτεί από φάσεις που κυμαίνονται από τη χλιαρή στάση έως την επιφυλακτική προσέγγιση και τη στρατηγική συνεργασία.
Στις δεκαετίες του 1960 και του 1970, η Λευκωσία εντάχθηκε στο Κίνημα των Αδεσμεύτων στο πρώτο του συνέδριο στο Βελιγράδι το 1961, εδραίωσε στενές σχέσεις με την Αίγυπτο υπό τον Γκαμάλ Αμπντέλ Νάσερ , άνοιξε γραφείο αντιπροσωπείας για την Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης το 1975 και αναγνώρισε το Κράτος της Παλαιστίνης λίγες μέρες μετά την ανακήρυξή του τον Νοέμβριο του 1988.
Ωστόσο, οι περιφερειακές αλλαγές αργότερα ώθησαν την Κύπρο να επανασχεδιάσει την πολιτική της πυξίδα.
Με την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2004, την κλιμάκωση των διαφορών της με την Τουρκία και την επακόλουθη ανακάλυψη φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο, η Κύπρος πλησίασε το Τελ Αβίβ υπό την πίεση κοινών συμφερόντων.
Ωστόσο, οι σχέσεις ασφαλείας παρέμειναν περιορισμένες μέχρι το 2010 λόγω της σχέσης μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας, του βασικού αντιπάλου της Κύπρου.
Ωστόσο, η επιδείνωση των τουρκο-ισραηλινών σχέσεων μετά το περιστατικό του στολίσκου Mavi Marmara το 2010 αποτέλεσε ένα σημαντικό σημείο καμπής, ωθώντας το Τελ Αβίβ να αναζητήσει εναλλακτικούς εταίρους στην περιοχή της Μεσογείου, μέχρι να βρει νέους συμμάχους στην Κύπρο και την Ελλάδα.
Έκτοτε, οι δύο χώρες έχουν λάβει μια σειρά από κοινά στρατιωτικά μέτρα. Τον Φεβρουάριο του 2014, η Κύπρος φιλοξένησε την πρώτη της αεροπορική άσκηση με την Ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία, με την κωδική ονομασία «Ονήσιλος-Γεδεών», προτού αυτές οι ασκήσεις γίνουν σχεδόν ετήσια παράδοση.
Αν και ο δηλωμένος στόχος ήταν η ενίσχυση της αποτελεσματικότητας της κυπριακής αεράμυνας, η βαθύτερη διάσταση ήταν η ενίσχυση της ετοιμότητας του Ισραήλ, ειδικά επειδή ορισμένες από αυτές τις ασκήσεις περιορίζονταν μόνο σε ισραηλινές μονάδες, ενώ η Κύπρος χρησίμευσε ως οικοδεσπότης, αντανακλώντας την άνιση φύση της σχέσης.Με την πάροδο του χρόνου, η διμερής συνεργασία έχει ξεπεράσει τους απλούς ελιγμούς. Ο Γάλλος δημοσιογράφος Georges Malbrunot ανέφερε την παρουσία μιας βάσης της Μοσάντ στο νησί, η οποία στεγάζει δεκάδες προσωπικό, και σημείωσε τη χρήση του κυπριακού εναέριου χώρου από ισραηλινά μαχητικά αεροσκάφη ως ασφαλούς χώρου για ελιγμούς, μακριά από συστήματα επιτήρησης.
Στο μέτωπο των εξοπλισμών, η Κύπρος έχει γίνει πελάτης των ισραηλινών στρατιωτικών βιομηχανιών την τελευταία δεκαετία, αποκτώντας τυφέκια εφόδου Tavor και ελαφρά πολυβόλα Negev, καθώς και μη επανδρωμένα αεροσκάφη για την ενίσχυση των ικανοτήτων αναγνώρισης. Έχουν επίσης προκύψει αναφορές για ενδιαφέρον για άρματα μάχης Merkava.
Αυτή η συσσώρευση κορυφώθηκε με την παράδοση του ισραηλινού συστήματος αεράμυνας Barak MX στη Λευκωσία, μια εξέλιξη που θυμίζει την κρίση του 1997. Όταν η Κύπρος επιχείρησε να εισαγάγει ρωσικούς πυραύλους S-300 στο νησί, ξέσπασε κρίση με την Άγκυρα, η οποία σχεδόν κλιμακώθηκε σε στρατιωτική αντιπαράθεση. Το σύστημα τελικά μεταφέρθηκε στην Κρήτη για να αποφευχθεί η κλιμάκωση.
Αλλά τα πράγματα φαίνονται διαφορετικά σήμερα, καθώς το ισραηλινό σύστημα παραδόθηκε στην Κύπρο εν μέσω τουρκικών ανησυχιών και επιφυλακτικών προειδοποιήσεων για «τρομερές συνέπειες» για την ειρήνη στο νησί.
Το πρόβλημα με συστήματα όπως το Barak έγκειται στο ευρύ φάσμα ραντάρ τους, το οποίο τους παρέχει ευρεία γεωγραφική κάλυψη, συμπεριλαμβανομένων τμημάτων της νότιας Τουρκίας.
Εδώ, το ζήτημα υπερβαίνει την άμεση στρατιωτική του διάσταση σε μια βαθύτερη γεωπολιτική διάσταση: την είσοδο του Ισραήλ ως άμεσου παράγοντα στην εξίσωση ισορροπίας μεταξύ Κύπρου και Τουρκίας, με τις στρατηγικές της επιπτώσεις για το μέλλον της ασφάλειας στην Ανατολική Μεσόγειο.
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου