Του Στράτου Βαλτινού
Η εικόνα σήψης και πολιτικής αναισθησίας είναι κυρίαρχη. Μη αντέχοντας πλέον τον διαρκή εμπαιγμό, την αναξιοκρατία, την οικονομική τους καχεξία και την “εισβολή” των ιδιωτών στο υπουργείο Άμυνας, οι στρατιωτικοί ξεσηκώθηκαν και πραγματοποίησαν μια ιστορική συγκέντρωση στη Παλιά Βουλή και στην συνέχεια πορεία στο Μέγαρο Μαξίμου, όπου και επέδωσαν τα αιτήματά τους. Είναι μια εικόνα που εκθέτει ανεπανόρθωτα τους διαπλεκόμενους ηγετίσκους της παρακμής, που δεν μπορούν να κατηγορήσουν τους στρατιωτικούς για παιχνίδια και ύποπτες συμπεριφορές, ούτε φυσικά την αντιπολίτευση. Ύποπτοι και υπόλογοι είναι οι κυβερνώντες.
Αιτία της αντίδρασης το πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Άμυνας του υποτιθέμενου μεγαλοδελφίνου Νίκου Δένδια, ο οποίος σαρώνει στις δημοσκοπήσεις ως ο καταλληλότερος για τη διαδοχή του Μητσοτάκη. Είναι όμως ο μόνος που κατάφερε να εξοργίσει τόσο πολύ με την στάση του τους στρατιωτικούς που τους έβγαλε στο δρόμο προς μεγάλη τέρψη του Μητσοτάκη προφανώς. Φυσικά η πόρτα του Μαξίμου ήταν κλειστή για τους στρατιωτικούς, αλλά είναι μονίμως ανοιχτή για τους ολιγάρχες...
Ο Μητσοτάκης δέχεται συχνά στο Μέγαρο Μαξίμου επιχειρηματίες Έλληνες ή ξένους, αλλά η πόρτα είναι κλειστή για εκατοντάδες φορείς της χώρας, επιστημόνων, εργαζομένων στην υγεία, την παιδεία, τις τέχνες, τον πολιτισμό γενικότερα, που στηρίζουν την πραγματική οικονομία και τη χώρα. Είναι δυνατόν να διαδηλώνουν οι στρατιωτικοί και ο υπουργός με τον πρωθυπουργό να μην συνομιλούν μαζί τους; και όμως είναι…
Σήμερα ως υπουργός Άμυνας, αλλά και ως υπουργός Εξωτερικών κατά την πρώτη τετραετία, Ο Νίκος Δένδιας διακρίθηκε για την ανεπάρκειά του να διαχειριστεί οποιαδήποτε σοβαρή κρίση. Ωστόσο φέρεται να είναι ο επικρατέστερος για την διαδοχή του Μητσοτάκη, μόνο και μόνο επειδή ορισμένα ΜΜΕ και άκρως αμφιλεγόμενες δημοσκοπήσεις τον φέρουν να είναι πρώτος στην κούρσα και ας είναι πολιτικά κενός. Η διαδήλωση των στρατιωτικών, που ήταν μαζική και δυναμική, είναι ένα σοβαρό πλήγμα για τις φιλοδοξίες του, αλλά αυτό δεν συγκινεί ιδιαίτερα τα ΜΜΕ που τον στηρίζουν και τους αφανείς υποστηρικτές του. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης σίγουρα χάρηκε με την διαδήλωση, γιατί γνωρίζει ότι όποιος τεθεί αντιμέτωπος με τον Δένδια στην κούρσα της διαδοχής, ο “δικός” του Χατζηδάδκης ή άλλος, θα του το χτυπάει. Αλλά αυτή δεν είναι υπεύθυνη στάση πρωθυπουργού, αλλά δεν ιδρώνει το αυτί του...
Εννοείται ότι δεν είναι αθώος ο πρωθυπουργός. Με πλήθος αποφάσεων κυρίως αδιαφανών, έχει διαθέσει δις ευρώ για εξοπλισμούς, έχει ανοίξει τις πόρτες του υπουργείου Άμυνας στους ιδιώτες , κάτι που δεν έχει προκαλέσει αντίδραση από τον Δένδια, αλλά δεν θέλει να στηρίξει οικονομικά τους στρατιωτικούς. Η οικονομική ασφυξία των στρατιωτικών που λόγω των ιδιαιτεροτήτων της εργασίας τους αναγκάζονται να μετακινούνται διαρκώς με τις οικογένειές τους, οι χιλιάδες παραιτήσεις αξιωματικών λόγω οικονομικών αδιεξόδων, το πελατειακό καθεστώς, η αναξιοκρατία και οι υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα, συνθέτουν μια απογοητευτική εικόνα, που είναι και η αιτία της εξέγερσης.
Ήταν μια σημαντική διαδήλωση και για ηθικούς λόγους. Ήταν μια κίνηση αξιοπρέπειας για τους στρατιωτικούς, κατά ενός καθεστώτος που δεν ακούει καν την κοινωνία , ούτε και τους στρατιωτικούς, αντίθετα με κάθε ευκαιρία, επιδεικνύει την υποτέλειά της σε κάθε είδους συμφέροντα.
Η εικόνα σήψης και πολιτικής αναισθησίας είναι κυρίαρχη. Μη αντέχοντας πλέον τον διαρκή εμπαιγμό, την αναξιοκρατία, την οικονομική τους καχεξία και την “εισβολή” των ιδιωτών στο υπουργείο Άμυνας, οι στρατιωτικοί ξεσηκώθηκαν και πραγματοποίησαν μια ιστορική συγκέντρωση στη Παλιά Βουλή και στην συνέχεια πορεία στο Μέγαρο Μαξίμου, όπου και επέδωσαν τα αιτήματά τους. Είναι μια εικόνα που εκθέτει ανεπανόρθωτα τους διαπλεκόμενους ηγετίσκους της παρακμής, που δεν μπορούν να κατηγορήσουν τους στρατιωτικούς για παιχνίδια και ύποπτες συμπεριφορές, ούτε φυσικά την αντιπολίτευση. Ύποπτοι και υπόλογοι είναι οι κυβερνώντες.
Αιτία της αντίδρασης το πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Άμυνας του υποτιθέμενου μεγαλοδελφίνου Νίκου Δένδια, ο οποίος σαρώνει στις δημοσκοπήσεις ως ο καταλληλότερος για τη διαδοχή του Μητσοτάκη. Είναι όμως ο μόνος που κατάφερε να εξοργίσει τόσο πολύ με την στάση του τους στρατιωτικούς που τους έβγαλε στο δρόμο προς μεγάλη τέρψη του Μητσοτάκη προφανώς. Φυσικά η πόρτα του Μαξίμου ήταν κλειστή για τους στρατιωτικούς, αλλά είναι μονίμως ανοιχτή για τους ολιγάρχες...
Ο Μητσοτάκης δέχεται συχνά στο Μέγαρο Μαξίμου επιχειρηματίες Έλληνες ή ξένους, αλλά η πόρτα είναι κλειστή για εκατοντάδες φορείς της χώρας, επιστημόνων, εργαζομένων στην υγεία, την παιδεία, τις τέχνες, τον πολιτισμό γενικότερα, που στηρίζουν την πραγματική οικονομία και τη χώρα. Είναι δυνατόν να διαδηλώνουν οι στρατιωτικοί και ο υπουργός με τον πρωθυπουργό να μην συνομιλούν μαζί τους; και όμως είναι…
Σήμερα ως υπουργός Άμυνας, αλλά και ως υπουργός Εξωτερικών κατά την πρώτη τετραετία, Ο Νίκος Δένδιας διακρίθηκε για την ανεπάρκειά του να διαχειριστεί οποιαδήποτε σοβαρή κρίση. Ωστόσο φέρεται να είναι ο επικρατέστερος για την διαδοχή του Μητσοτάκη, μόνο και μόνο επειδή ορισμένα ΜΜΕ και άκρως αμφιλεγόμενες δημοσκοπήσεις τον φέρουν να είναι πρώτος στην κούρσα και ας είναι πολιτικά κενός. Η διαδήλωση των στρατιωτικών, που ήταν μαζική και δυναμική, είναι ένα σοβαρό πλήγμα για τις φιλοδοξίες του, αλλά αυτό δεν συγκινεί ιδιαίτερα τα ΜΜΕ που τον στηρίζουν και τους αφανείς υποστηρικτές του. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης σίγουρα χάρηκε με την διαδήλωση, γιατί γνωρίζει ότι όποιος τεθεί αντιμέτωπος με τον Δένδια στην κούρσα της διαδοχής, ο “δικός” του Χατζηδάδκης ή άλλος, θα του το χτυπάει. Αλλά αυτή δεν είναι υπεύθυνη στάση πρωθυπουργού, αλλά δεν ιδρώνει το αυτί του...
Εννοείται ότι δεν είναι αθώος ο πρωθυπουργός. Με πλήθος αποφάσεων κυρίως αδιαφανών, έχει διαθέσει δις ευρώ για εξοπλισμούς, έχει ανοίξει τις πόρτες του υπουργείου Άμυνας στους ιδιώτες , κάτι που δεν έχει προκαλέσει αντίδραση από τον Δένδια, αλλά δεν θέλει να στηρίξει οικονομικά τους στρατιωτικούς. Η οικονομική ασφυξία των στρατιωτικών που λόγω των ιδιαιτεροτήτων της εργασίας τους αναγκάζονται να μετακινούνται διαρκώς με τις οικογένειές τους, οι χιλιάδες παραιτήσεις αξιωματικών λόγω οικονομικών αδιεξόδων, το πελατειακό καθεστώς, η αναξιοκρατία και οι υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα, συνθέτουν μια απογοητευτική εικόνα, που είναι και η αιτία της εξέγερσης.
Ήταν μια σημαντική διαδήλωση και για ηθικούς λόγους. Ήταν μια κίνηση αξιοπρέπειας για τους στρατιωτικούς, κατά ενός καθεστώτος που δεν ακούει καν την κοινωνία , ούτε και τους στρατιωτικούς, αντίθετα με κάθε ευκαιρία, επιδεικνύει την υποτέλειά της σε κάθε είδους συμφέροντα.
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου