Λίγες μέρες πριν από τη συνάντηση με τον Βλαντιμίρ Πούτιν στην Αλάσκα, ο Ντόναλντ Τραμπ αναφέρθηκε σε αυτό που αποκάλεσε «ανταλλαγές εδαφών» ως προϋπόθεση για την ειρήνη. Για τους Ουκρανούς, ήταν μια περίπλοκη διατύπωση. Ποια γη επρόκειτο να ανταλλαγεί; Θα προσφερόταν στην Ουκρανία μέρος της Ρωσίας, σε αντάλλαγμα για τη γη που η Ρωσία είχε καταλάβει με τη βία;
Καθώς ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι ετοιμάζεται να ταξιδέψει στην Ουάστον σήμερα (Δευτέρα) για να συναντήσει τον Τραμπ, πιθανότατα δεν υπάρχει στοιχείο «ανταλλαγής» στον τρόπο σκέψης του προέδρου των ΗΠΑ.
Αντ’ αυτού, φέρεται να σχεδιάζει να πιέσει τον Ζελένσκι να παραδώσει ολόκληρες τις ανατολικές ουκρανικές περιοχές Ντόνετσκ και Λουχάνσκ με το πέρασμα της υπόλοιπης γραμμής του από τη Ρωσία – μια πρόταση που υπέβαλε ο Πούτιν στην Αλάσκα.
Το Λουχάνσκ βρίσκεται ήδη σχεδόν εξ ολοκλήρου υπό ρωσικό έλεγχο. Ωστόσο, εκτιμάται ότι η Ουκρανία έχει κρατήσει περίπου το 30% του Ντόνετσκ , συμπεριλαμβανομένων των αρκετών βασικών πόλεων και οχυρώσεων, με κόστος δεκάδες χιλιάδες ζωές Ουκρανών.
Και οι δύο περιοχές – γνωστές μαζί ως Ντονμπάς – είναι πλούσιες σε ορυκτά και βιομηχανία. Η παράδοσή τους στη Ρωσία τώρα ήταν μια «τραγωδία» , δήλωσε ο Ουκρανός ιστορικός Γιάροσλαβ Χρίτσακ.
Άνθρωποι και αριθμοί
«Αυτό είναι ουκρανικό έδαφος», είπε ο κ. Χρύτσακ. «Και οι άνθρωποι αυτών των περιοχών -ιδιαίτερα οι ανθρακωρύχοι- έπαιξαν τεράστιος ρόλος στην ενίσχυση της ουκρανικής ταυτότητας».
Η περιοχή είχε επίσης αναδείξει «διάσημους πολιτικούς, ποιητές και αντιφρονούντες», είπε. «Και τώρα πρόσφυγες που δεν θα μπορέσουν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους αν γίνει ρωσική».
Τουλάχιστον 1,5 εκατομμύριο Ουκρανοί έχουν εγκαταλείψει τον Ντονμπάς από τότε που ξεκίνησε η ρωσική επιθετικότητα το 2014. Πάνω από τρία εκατομμύρια εκτιμάται ότι ζουν υπό ρωσική κατοχή. Άλλοι 300.000 εκτιμάται ότι βρίσκονται σε περιοχές όπου η Ουκρανία εξακολουθεί να έχει τον έλεγχο.
Σε περιοχές που βρίσκονται πιο κοντά στην πρώτη γραμμή, η ζωή είναι ήδη ένας επικίνδυνος αγώνας. Ο Αντρίι Μπορίλο, ένας 55χρονος στρατιωτικός ιερέας στην πληγήσα πόλη Σλοβιάνσκ, δήλωσε σε τηλεφωνική συνέντευξη ότι οβίδες έπεσαν δίπλα στο σπίτι του Σαββατοκύριακο.
«Είναι μια πολύ δύσκολη κατάσταση εδώ», είπε. «Υπάρχει ένα αίσθημα παραίτησης και εγκατάλειψης. Δεν ξέρω πόση δύναμη έχουμε να αντέξουμε. Κάποιος πρέπει να μας προστατεύσει. Αλλά ποιος;»
Ο κ. Ο Μπορίλο παρακολούθησε τα νέα από την Αλάσκα, είπε. «Μου τα παίρνουν όλα και είναι προδοσία».
Το 75% των Ουκρανών αντιτίθενται στην παράδοση εδαφών
Ο Ζελένσκι έχει δηλώσει επανειλημμένα ότι η Ουκρανία δεν θα παραδώσει το Ντονμπάς με αντάλλαγμα την ειρήνη. Και η εμπιστοσύνη στη Ρωσία ότι θα τηρήσει οποιαδήποτε τέτοια συμφωνία – αντί να χρησιμοποιήσει απλώς την προσαρτημένη γη για μελλοντικές επιθέσεις – είναι χαμηλή.
Για αυτόν και για άλλους λόγους, περίπου το 75% των Ουκρανών αντιτίθενται σε οποιαδήποτε επίσημη παραχώρηση γης στη Ρωσία, σύμφωνα με δημοσκόπηση του Διεθνούς Ινστιτούτου Κοινωνιολογίας του Κιέβου.
Η Ουκρανία εκτιμάται ότι κατείχε περίπου το 30% της περιοχής του Ντόνετσκ, συμπεριλαμβανομένων αρκετών βασικών πόλεων και οχυρώσεων.
Αλλά η Ουκρανία είναι επίσης βαθιά κουρασμένη από τον πόλεμο. Εκατοντάδες χιλιάδες στρατιώτες και πολίτες έχουν σκοτωθεί και τραυματιστεί από τότε που ξεκίνησε η ολοκληρωτική εισβολή. Οι άνθρωποι λαχταρούν ένα τέλος στα βάσανα, ιδιαίτερα στο Ντονμπάς.
«Με ρωτάτε για την παράδοση της περιοχής του Ντόνετσκ, λοιπόν, εγώ δεν μετράω αυτόν τον πόλεμο σε χιλιόμετρα αλλά σε ανθρώπινες ζωές», δήλωσε ο Γιέβεν Τκάτσοφ, 56 ετών, εργαζόμενος σε ομάδες έκτακτης ανάγκης διάσωσης στην πόλη Κραματόρσκ του Ντόνετσκ.
«Δεν είμαι έτοιμος να δώσω δεκάδες χιλιάδες ζωές για αρκετές χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα», είπε. «Η ζωή είναι πιο σημαντική από την περιοχή».
Για κάποιους, αυτό είναι το τελικό αποτέλεσμα. Γη εναντίον ζωής. Αφήνει τον Πρόεδρο Ζελένσκι «σε ένα σταυροδρόμι χωρίς καλή διαδρομή μπροστά του», δήλωσε ο Βολοντμίρ Άριεφ, Ουκρανός βουλευτής του αντιπολιτευόμενου κόμματος Ευρωπαϊκής Αλληλεγγύης.
«Δεν έχουμε αρκετές δυνάμεις για να συνεχίσουμε τον πόλεμο για απεριόριστο χρονικό διάστημα», είπε ο Άριεφ. «Αλλά αν ο Ζελένσκι παραχωρούσε αυτή τη γη, αυτό δεν θα αποτελούσε μόνο κατάρρευση του συντάγματός μας, αλλά θα μπορούσε να έχει και τα χαρακτηριστικά της προδοσίας».
Η παράδοση εδαφών απαιτεί δημοψήφισμα
Κι όμως, στην Ουκρανία δεν είναι σαφές με ποιον μηχανισμό θα μπορούσε καν να επιτευχθεί μια τέτοια συμφωνία. Οποιαδήποτε επίσημη παράδοση της επικράτειας του έθνους απαιτεί την έγκριση του κοινοβουλίου και δημοψήφισμα του λαού.
Πιθανότερο θα ήταν μια de facto παράδοση του ελέγχου, χωρίς επίσημη αναγνώριση της περιοχής ως ρωσικής. Αλλά ακόμη και σε αυτή την περίπτωση, η διαδικασία δεν είναι καλά κατανοητή, δήλωσε η Ουκρανή βουλευτής Ίνα Σόβσουν.
«Δεν υπάρχει πραγματική κατανόηση ως προς το ποια θα πρέπει να είναι η διαδικασία», είπε. «Υπογράφει απλώς ο πρόεδρος τη συμφωνία; Πρέπει να είναι η κυβέρνηση; Το κοινοβούλιο; Δεν υπάρχει καμία νομική διαδικασία που να έχει θεσπιστεί, επειδή, ξέρετε, οι συντάκτες του συντάγματος δεν το σκέφτηκαν αυτό».
Τα πράγματα μπορεί να ξεκαθαρίσουν περισσότερο μετά τη συνομιλία του Ζελένσκι με τον Τραμπ στην Ουάσινγκτον τη Δευτέρα – την πρώτη επίσκεψη του Ουκρανού ηγέτη στον Λευκό Οίκο μετά από μια καταστροφική σύγκρουση στο Οβάλ Γραφείο τον Φεβρουάριο. Εν μέσω της δυσαρέσκειας που άφησε πίσω της η σύνοδος κορυφής στην Αλάσκα, υπήρχε μια πιθανή αχτίδα καλών ειδήσεων για την Ουκρανία.
Ο Τραμπ φάνηκε να αλλάζει τη θέση του σχετικά με τις εγγυήσεις ασφαλείας μετά τη σύνοδο κορυφής, υπονοώντας ότι ήταν έτοιμος να ενταχθεί στην Ευρώπη στην προσφορά στρατιωτικής προστασίας στην Ουκρανία από μελλοντικές ρωσικές επιθέσεις.
Οι εγγυήσεις ασφαλείας
Για τους Ουκρανούς, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι εγγυήσεις ασφαλείας αποτελούν απολύτως ζωτικό μέρος οποιασδήποτε πιθανής συμφωνίας για εδαφικό ή οτιδήποτε άλλο.
«Οι άνθρωποι στην Ουκρανία θα αποδεχτούν διάφορες μορφές εγγυήσεων ασφαλείας», δήλωσε ο Άντον Γκρουστσέτσκι, διευθυντής του Διεθνούς Ινστιτούτου Κοινωνία του Κιέβου, «αλλά τις απαιτούν».
Για τον Γεβχέν Τκάτσοφ, τον εργαζόμενο σε έκτακτες ανάγκες στο Κραματόρσκ, η συζήτηση εδαφών θα μπορούσε να εξεταστεί μόνο με «πραγματικές εγγυήσεις, όχι μόνο γραπτές υποσχέσεις».
«Μόνο τότε, λίγο πολύ, είμαι υπέρ της παραχώρησης του Ντονμπάς στη Ρωσία», είπε. «Εάν το Βρετανικό Βασιλικό Ναυτικό σταθμεύσει στο λιμάνι της Οδησσού, τότε συμφωνώ».
Καθώς προτείνονται και συζητούνται διάφορες οδοί προς την ειρήνη, μερικές φορές με το στυλ σύναψης συμφωνιών που προτιμά ο Πρόεδρος Τραμπ, υπάρχει κίνδυνος να χάσουμε από τα μάτια μας τους πραγματικούς εμπλεκόμενους – ανθρώπους που έχουν ήδη ζήσει μια δεκαετία πολέμου και οι οποίοι ενδέχεται να χάσουν ακόμη περισσότερα τώρα σε αντίλλαγμα για την ειρήνη.
Ο Ντονμπάς ήταν ένα μέρος γεμάτο Ουκρανούς από όλα τα διαφορετικά κοινωνικά στρώματα, δήλωσε ο Μπιτάλι Ντριμπνίτσια, Ουκρανός ιστορικός. «Δεν μιλάμε μόνο για τον πολιτισμό, για την πολιτική, για τα δημογραφικά στοιχεία, μιλάμε για τους ανθρώπους», είπε.
Το Ντόνετσκ μπορεί να μην έχει την πολιτιστική φήμη όπως η Οδησσός, είπε ο κ. Ντρινίτσια. Αλλά είναι Ουκρανία. «Κάθε γωνιά της Ουκρανίας, είτε έχει κάποια μεγάλη πολιτιστική σημασία ή όχι, είναι Ουκρανία», είπε.
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου