Η πρόσφατη κλιμάκωση της έντασης στη Λιβύη, με τον στρατάρχη Χαλίφα Χαφτάρ να υιοθετεί μια ολοένα πιο προκλητική στάση απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν αποτελεί μεμονωμένο γεγονός. Πίσω από τις κινήσεις του διακρίνεται η στρατηγική καθοδήγηση της Ρωσίας, η οποία, υπό την ηγεσία του Βλαντιμίρ Πούτιν, χρησιμοποιεί τη Λιβύη ως μοχλό πίεσης για την αποδυνάμωση της Ευρώπης. Αυτό είναι κάτι που το γράφουν εδώ και αρκετές μέρες αρκετά ΜΜΕ στην Ευρώπη.
Η Μόσχα, αξιοποιώντας τη μακροχρόνια υποστήριξή της στον Χαφτάρ, επιχειρεί να εκμεταλλευτεί τις γεωπολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές ευαισθησίες της Ευρώπης. Οι λόγοι που ωθούν τη Ρωσία να πιέζει τον Χαφτάρ να ανοίξει μέτωπο με την ΕΕ, την Ιταλία, την Ελλάδα και τη Μάλτα είναι πολυδιάστατοι και συνδέονται με την ευρύτερη στρατηγική της Μόσχας για την αποσταθεροποίηση της Δύσης.
Η Ρωσία έχει μακρά ιστορία παρέμβασης στη Λιβύη, υποστηρίζοντας τον Χαφτάρ από την αρχή της δεύτερης λιβυκής εμφύλιας σύγκρουσης. Η παρουσία της ομάδας Wagner, μαζί με την αποστολή προηγμένων οπλικών συστημάτων, όπως αντιαεροπορικά και τεθωρακισμένα οχήματα, είχε ενισχύσει σημαντικά τη θέση του Χαφτάρ έναντι της Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας στην Τρίπολη, η οποία υποστηρίζεται από την Τουρκία.
Παρά την υποστήριξη που απολαμβάνει ο Χαφτάρ από χώρες όπως η Αίγυπτος, η Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Ελλάδα, η Ρωσία παραμένει σήμερα ο κύριος παίκτης που καθορίζει τις κινήσεις του Λίβυου ηγέτη. Οι λόγοι που η Μόσχα ωθεί τον Χαφτάρ σε σύγκρουση με την ΕΕ είναι βαθιά ριζωμένοι στη γεωπολιτική στρατηγική του Πούτιν, ο οποίος επιδιώκει να εκμεταλλευτεί τις αδυναμίες της Ευρώπης σε μια εποχή που η ήπειρος αντιμετωπίζει πολλαπλές κρίσεις.
Η Μόσχα γνωρίζει ότι η ΕΕ βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή, αντιμετωπίζοντας τον πόλεμο στην Ουκρανία, την ενεργειακή κρίση, την αμυντική αποδυνάμωση και την επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ στην εξουσία στις ΗΠΑ. Αυτές οι προκλήσεις καθιστούν την Ευρώπη ευάλωτη, και η Ρωσία, μέσω του Χαφτάρ, επιχειρεί να εντείνει την πίεση, δημιουργώντας νέα μέτωπα στον ευρωπαϊκό νότο. Η Λιβύη, με τη στρατηγική της θέση στη Μεσόγειο και τους ενεργειακούς της πόρους, αποτελεί ιδανικό πεδίο για την υλοποίηση αυτής της στρατηγικής.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου