Η αλήθεια είναι διαφορετική και η όλη απόπειρα απόλυτης ενοχοποίησης του σταθμάρχη έχει άλλη βάση.
Η κυβέρνηση από την πρώτη στιγμή του τραγικού δυστυχήματος της 28ης Φεβρουαρίου 2023 εστίασε στο ανθρώπινο λάθος και τον σταθμάρχη, προσπαθώντας να αποσείσει τις όποιες ευθύνες της αναλογούν – όπως και στις προηγούμενες – για τις τραγικές ελλείψεις και παραλείψεις στους ελληνικούς σιδηροδρόμους.Εξάλλου ο ίδιος ο Έλληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στην τηλεοπτική του δήλωση εστίασε στο ανθρώπινο λάθος χωρίς ο ίδιος να είναι ειδικός για να τοποθετηθεί.
Ωστόσο φαίνεται πως η αλήθεια είναι διαφορετική και η όλη απόπειρα απόλυτης ενοχοποίησης του σταθμάρχη έχει άλλη βάση.
Κυνισμός
Οι κυβερνώντες όχι μόνο γνώριζαν την κατάσταση στους σιδηροδρόμους της χώρας, και δεν έκαναν τίποτα επ’ αυτού αγνοώντας τις προειδοποιήσεις των συνδικαλιστών για επικείμενο δυστύχημα αλλά είχαν λάβει και προληπτικά μέτρα για να «καλυφθούν» στην περίπτωση που αυτό ερχόταν.
Από το 2009 οι διάφορες κυβερνήσεις έπαιρναν παράταση αποφυγής από την εφαρμογή άρθρων του κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου υπ. αρ. 1371/2007, όπου ένα απ’ αυτά μιλούσε για αποζημιώσεις σε περίπτωση νεκρών, όπως αποκαλύπτει το 2020mag.gr.
Η προκλητική εξαίρεση
Ειδικότερα σύμφωνα με τη διάταξη που υπέγραψε το 2019 ο τότε υφυπουργός Μεταφορών Γιάννης A. Κεφαλογιάννης, η ΤΡΑΙΝΟΣΕ εξαιρείται με σκανδαλώδη τρόπο από το να καταβάλει αποζημιώσεις σε επιβάτες σε περίπτωση που η ίδια φέρει ευθύνες για κάτι που θα τους συμβεί.
Αυτή η διάταξη έχει ισχύ πενταετίας μέχρι το 2024, όπως και οι δυο προηγούμενες που υπογράφηκαν το 2009 και το 2014 από τη χώρα μας.
Η απόφαση αυτή αποκαλύπτει πως όχι μόνο γνώριζαν πως ανά πάσα στιγμή συμβεί το μοιραίο αλλά ταυτόχρονα λάμβαναν και προληπτικά μέτρα για ένα τέτοιο πολύ πιθανό ενδεχόμενο.
Στην παράγραφο 1 του άρθρου 13 του ευρωπαϊκού κανονισμού (το οποίο περιλαμβάνεται σαν εξαίρεση στη διάταξη που υπέγραψε η κυβέρνηση) αναφέρεται ρητά:
«Εάν επιβάτης σκοτωθεί ή τραυματιστεί, η σιδηροδρομική επιχείρηση του άρθρου 26 παράγραφος 5 του παραρτήματος Ι, πρέπει, χωρίς καθυστέρηση και οπωσδήποτε το αργότερο εντός δεκαπέντε ημερών από τον καθορισμό της ταυτότητας του φυσικού προσώπου που δικαιούται αποζημίωσης, να προκαταβάλει τα ποσά που απαιτούνται για την κάλυψη άμεσων οικονομικών αναγκών ανάλογα με την προκληθείσα ζημία».
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου