Δασκαλάκης Ιπποκράτης
Συχνά πλέον επαναλαμβάνεται από τον Τούρκο πρόεδρο Ερντογάν, αλλά και άλλους υψηλόβαθμους αξιωματούχους, η απειλή περί αιφνιδιαστικής αφίξεως (επέμβασης) των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, προφανώς σε ελληνικά εδάφη, «ένα βράδυ», «μία νύχτα», για αποκατάσταση των διαχρονικών αδικιών που υφίσταται ο τουρκικός λαός από τους άπιστους “γκιαούρηδες”.
Αν η απροκάλυπτη αυτή απειλή δεν ήταν τόσο σοβαρή, θα μπορούσαμε να περιοριστούμε στην αντίκρουση της με τη γνωστή ελληνική παροιμία περί των παθημάτων αυτών που την νύκτα περπατούν και αναπόφευκτα πατούν διάφορες ακαθαρσίες! Θα μπορούσαμε επίσης να υπενθυμίσουμε στον Τούρκο πρόεδρο, που αρέσκεται να εμφανίζεται με παραστρατιωτική αμφίεση, το γνωστό σατιρικό άσμα για τον ομοϊδεάτη του Ντούτσε και τα νυχτοπερπατήματα και αυτού με τους στίχους: «Και μια νύχτα με φεγγάρι την Ελλάδα πάει να πάρει, βρε τον φουκαρά…».
Δυστυχώς όμως οι τουρκικές λεκτικές (και όχι μόνο) προκλήσεις δεν απευθύνονται, όπως αρκετοί υποστηρίζουν, σε ένα εσωτερικό τουρκικό ακροατήριο εν όψει μιας δύσκολης και πολωμένης εκλογικής αναμέτρησης. Αναμφισβήτητα στοχεύουν και σε αυτό, επιπρόσθετα όμως δημιουργούν το γενικότερο κλίμα (αφήγημα) μιας πολεμικής αναμέτρησης με την Ελλάδα, καθώς με ευθύνη της τελευταίας δεν υπάρχουν περιθώρια ειρηνικής επίλυσης των “διαφορών”.
Παρά τη δική μας εύλογη και προφανή απόρριψη αυτών των αστήρικτων ισχυρισμών, πρέπει συνεχώς να τους αντικρούομαι πειστικά, σε όλα τα διεθνή ακροατήρια, καθώς έκαστος διεθνής δρων κρίνει με βάση τα δικά του συμφέροντα, αλλά και τις παραστάσεις που αυτός αποκομίζει και τίποτα δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένο.
Η “νύχτα” των τουρκικών απειλών
Ας επιστρέψουμε όμως στις αναφορές για “νυκτερινή” άφιξη των φίλων και συμμάχων μας Τούρκων. Αναμφίβολα οι νυκτερινές ενέργειες ενέχουν το στοιχείο του αιφνιδιασμού, καίτοι εμπεριέχουν ένα σημαντικό βαθμό δυσκολίας για τον ενεργούντα. Βέβαια, χάρη και στις επανειλημμένες τουρκικές προειδοποιήσεις, έχουν αυξηθεί όλα τα αναγκαία μέτρα επαγρύπνησης των δικών μας Ενόπλων Δυνάμεων. Επιπλέον οι τουρκικές απειλές, έχουν πλέον πείσει την πλειονότητα του πολιτικού κόσμου και του λαού μας για την επιτακτική ενδυνάμωση του πολεμικού μας οπλοστασίου μας, που πράγματι παραμελήθηκε την τελευταία δεκαπενταετία.
Ο προσδιορισμός όμως της νυκτερινής τουρκικής επιδρομής δεν αναφέρεται κυριολεκτικά στις νυκτερινές ώρες. Η “νύκτα” της τουρκικής απειλής δεν πρέπει να προσδιορίζεται με όρους φωτός και σκότους (ημέρας και νύκτας) αλλά με όρους εθνικής ομοψυχίας, ενότητας και αποφασιστικότητας λαού και πολιτικού κόσμου. Μια σύντομη ιστορική αναδρομή στους αιώνες των ελληνοτουρκικών συγκρούσεων καταδεικνύει, πέραν κάθε αμφιβολίας, τα χαρακτηριστικά των χρονικών περιόδων που η Ελλάδα υπέστη οδυνηρές ήττες από την Τουρκία. Ήταν περίοδοι “νύκτας” των εθνικών διχασμών, των εμφυλίων συγκρούσεων και της πολιτικής αστάθειας. Αυτή λοιπόν η “νύκτα” πρέπει να μας φοβίζει, αυτή τη “νύκτα” καραδοκούν οι Τούρκοι και αυτή τη “νύκτα” δεν πρέπει να την εγγράψουμε ποτέ πια στην ιστορία μας.
Πραγματικά ο ψυχισμός του Έλληνα εύκολα ρέπει προς συγκρουσιακές καταστάσεις και συχνά αυτές επεισέρχονται έντονα στη πολιτική ζωή του τόπου με καταστροφικά αποτελέσματα. Ειδικά τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, της διεθνούς αστάθειας, των πολλαπλών κρίσεων, των τριγμών ακόμη και σε θεωρούμε θεσμικά κράτη και της (των) επερχόμενων δικών μας εκλογικών αναμετρήσεων, θα πρέπει να εξασφαλιστεί ότι οποιαδήποτε τουρκική πρόκληση θα τύχει της αρμόζουσας συντριπτικής απάντησης.
Το μήνυμα αυτό θα πρέπει να συνοδεύεται από έμπρακτες αποδείξεις ομόφωνης πολιτικής βούλησης, στρατιωτικών ικανοτήτων και λαϊκής αποδοχής, χωρίς φυσικά να διαταράσσουμε την καθημερινότητα και να οδηγούμαστε σε ακρότητες τύπου Άγκυρας και θα πρέπει να είναι πειστικό προς όλους. Το κύριο όμως βάρος πέφτει στις πολιτικές ηγεσίες που πρέπει να σταθούν άξιες των περιστάσεων και να αποφύγουν τους ολισθηρούς “νυκτερινούς” ατραπούς, γιατί πράγματι ο γείτονας καραδοκεί και το διακύβευμα μέγα.
Δημοσίευση σχολίου