Η υπόθεση της Ουκρανίας με την ανούσια εμμονή της Δύσης στην υποτιθέμενη υπεράσπισή της από την επιθετικότητα της Ρωσίας, ανάγκασε την Ρωσία να προβεί σε δυναμικές κινήσεις για να διαφυλάξει τα συμφέροντά της.
Αυτό που θα πρέπει να αντιληφθούμε ως λαός είναι ότι όταν έχεις σχέδιο, στρατηγικό σχέδιο, που έχει σκοπό να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της χώρας σου, προχωράς, δεν φοβάσαι και δεν βασίζεσαι στους «εταίρους» και «συμμάχους» σου.Από τη διάλυση της ΕΣΣΔ και μέχρι την ανάληψη της εξουσίας από τον Βλαντιμίρ Πούτιν, η Δύση χόρευε στο ηττημένο πτώμα της Ρωσίας. Το ΝΑΤΟ, παρόλες τις διαβεβαιώσεις των Αμερικανών προς τους Ρώσους ότι δεν θα φτάσει στα σύνορα της Ρωσίας, έκανε ακριβώς το αντίθετο.
Όμως, ο Πούτιν δεν είναι Γέλτσιν. Το 2008, με μια αστραπιαία κίνηση κατέλαβε την Νότια Οσετία στην Γεωργία, επειδή ο Σαακασβίλι, η μαριονέτα του ΝΑΤΟ στην Γεωργία, ήθελε να κάνει αυτά που κάνει τώρα η Ουκρανία και να εντάξει την Γεωργία στο ΝΑΤΟ. Προηγουμένως, είχε αποσχιστεί και η Αμπχαζία από την Γεωργία.
Τι κατάφεραν οι Δυτικοί; Να διαλύσουν την Γεωργία.
Τα τελευταία χρόνια, οι Δυτικοί κάνουν ακριβώς το ίδιο στην Ουκρανία. Προσπαθούν να την εντάξουν στο ΝΑΤΟ, υποστηρίζοντας μια ακροδεξιά ηγεσία, σαν αυτές τις οποίες αποστρέφονται στα άλλα Ευρωπαϊκά κράτη. Τι κατάφεραν; Την διάλυση της Ουκρανίας. Το 2014, με συνοπτικές διαδικασίες, η Ρωσία προσάρτησε την Κριμαία, η οποία παραδοσιακά ανήκε στην Ρωσία. Βρέθηκε όμως να ανήκει τα τελευταία χρόνια στην Ουκρανία.
Σήμερα, η Ρωσία προχώρησε στην αναγνώριση της ανεξαρτητοποίησης των επαρχιών του Λουγκάντσκ και του Ντονέτσκ. Και ίσως οι περιοχές που αποσπαστούν από τη Ρωσία, είτε με ανεξαρτητοποίηση, είτε με προσάρτηση στη Ρωσία να είναι τελικά πολύ μεγαλύτερες. Μάλιστα, κυκλοφόρησαν από Δυτικά ΜΜΕ χάρτες με αποσχισθείσες περιοχές που φτάνουν ως την Οδησσό.
Τι έκανε η Ρωσία στην Ουκρανία; Αναγνώρισε την ανεξαρτησία των δύο Ρωσόφωνων αποσχισθέντων περιοχών του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ και ετοιμάζεται να στείλει στρατό σε ειρηνευτική αποστολή για να διατηρηθεί η τάξη και να προστατευτεί ο Ρωσικός πληθυσμός από τον Ουκρανικό στρατό που θα προσπαθήσει να ανακαταλάβει τις περιοχές αυτές.
Αυτό έκανε η Ρωσία.
Στη συνέχεια, θα προσπαθήσει να επιβάλει το αίτημά της για επιστροφή του ΝΑΤΟ στα όρια του 1997. Αυτό βέβαια είναι δύσκολο να συμβεί, αλλά όχι απίθανο, καθώς η Ρωσία δεν μπορεί να ανεχθεί το ΝΑΤΟ σε χώρες με τις οποίες συνορεύει.
Η Ρωσική κίνηση είναι παρόμοια, αν όχι ίδια, με τις κινήσεις της Τουρκίας, η οποία με πρόφαση την ειρηνευτική αποστολή έστειλε στρατό στην Κύπρο, την Συρία και το Ιράκ. Από τις περιοχές αυτές, η Τουρκία δεν πρόκειται να αποχωρήσει ποτέ. Τις κατέλαβε και κάποια στιγμή, θα τις προσαρτήσει επίσημα. Αυτό είναι το στρατηγικό της σχέδιο, το οποίο υλοποιείται από όλες τις κυβερνήσεις από το 1974 μέχρι σήμερα.
Και στις δύο περιπτώσεις, (Ρωσίας και Τουρκίας) οι αντίπαλες δυνάμεις - χώρες αδυνατούν να αντισταθούν, επειδή είναι αδύναμες στρατιωτικά. Η σύγκριση της Ρωσίας με τη Γεωργία και την Ουκρανία, αλλά και της Τουρκίας με την Κύπρο, την Συρία και το Ιράκ, είναι αστεία.
Και στις δύο περιπτώσεις, ο στόχος - σκοπός, έχει επιτευχθεί.
Στην περίπτωση όμως της Τουρκίας, καμία ΕΕ, κανένα ΝΑΤΟ, δεν υπερασπίστηκε και δεν υπερασπίζεται την Κύπρο. Μια χώρα μέλος της ΕΕ. Καμία χώρα δεν απειλεί την Τουρκία με σημαντικές κυρώσεις, εάν δεν τερματίσει την κατοχή της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Είναι καιρός να αντιληφθούμε εμείς εδώ στην Ελλάδα, πως η εποχή του φραπέ έχει παρέλθει. Στην γειτονιά μας, σε λίγους μήνες, ναι μήνες, νόμος - δίκαιο, θα είναι ο νόμος - το δίκαιο, του στρατιωτικά ισχυρού. Σύμμαχοι και ΝΑΤΟ δεν υπάρχουν. Είμαστε μόνοι μας. Το ΝΑΤΟ αδυνατεί να αναγκάσει την Τουρκία, που είναι μέλος του, να σταματήσει να αμφισβητεί τα σύνορα της Ελλάδας, που επίσης είναι μέλος του ΝΑΤΟ. Αδυνατεί η «πανίσχυρη» συμμαχία, να πει στην Τουρκία να αποδεχτεί τα σύνορά της με την Ελλάδα, τα οποία παραμένουν ίδια από την δεκαετία του 1950, όταν ταυτόχρονα οι δύο χώρες έγιναν μέλη του ΝΑΤΟ.
Άρα, για ακόμη μία φορά θα θυμίσουμε το πόσο δίκιο είχε ο Εμμάνουελ Μακρόν όταν είπε πριν λίγα χρόνια ότι το ΝΑΤΟ είναι εγκεφαλικά νεκρό. Και να προσθέσουμε εμείς ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν υπάρχει, είναι ένα τίποτα, μια ένωση ανίκανων φαφλατάδων χαρτογιακάδων.
Εάν ξεσπάσει πόλεμος στην Ουκρανία, κανονικός πόλεμος με τακτικές Ρωσικές δυνάμεις και ποιος ξέρει ποιους άλλους στο πλευρό των Ουκρανών, τότε η Τουρκία θα έχει βρει την ιδανική ευκαιρία για να εισβάλλει στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στα νησιά του Αιγαίου. Όλος ο πλανήτης και το ΝΑΤΟ θα ασχολείται με την σύγκρουση Ουκρανίας – Ρωσίας. Ποιος λέτε να ασχοληθεί με την ενδοΝΑΤΟϊκή σύγκρουση Τουρκίας – Ελλάδας; Κανείς! Και αν θεωρείτε πως η Τουρκία δεν θα το κάνει, θα σας πούμε ότι με μόνο 6 Rafale, γιατί να μην το κάνει; Γιατί να περιμένει να γίνουν 24; Γιατί να περιμένει να εκσυγχρονιστούν 83 F-16 σε επίπεδο Viper; Γιατί να περιμένει να έρθουν οι 3 υποεξοπλισμένες Belharra;
Στη νέα εποχή, στην πραγματικά νέα τάξη πραγμάτων που τώρα δημιουργείται, η Ελλάδα δεν πρέπει να πάρει το μέρος καμίας χώρας.
Δεν πρέπει να είμαστε ούτε με την Ουκρανία, ούτε με τη Ρωσία. Και δεν πρέπει να επιτρέψουμε στο ΝΑΤΟ να χρησιμοποιήσει τις Ελληνικές βάσεις ή τις Ελληνικές θάλασσες για να εξαπολύσει επίθεση (πυραυλική ή άλλη) ενάντια στη Ρωσία. Άλλωστε, ο Σεργκέι Λαβρόφ έχει δηλώσει ευθαρσώς, πως η Αλεξανδρούπολη ενοχλεί την Ρωσία. Δεν νομίζω να πιστεύει κανείς πως η Ρωσία θα διστάσει να χτυπήσει την Αλεξανδρούπολη εάν διαπιστώσει πως από εκεί ξεκινάνε ΝΑΤΟϊκά στρατεύματα ή πυραυλικές επιθέσεις εναντίον της;
Περιθώρια για εφησυχασμό και αναφορές σε δήθεν συμμαχίες και ενώσεις, δεν υπάρχουν. Η Ελλάδα είναι μόνη της και θα πρέπει να κοιτάξει το συμφέρον της. Το συμφέρον του Ελληνικού λαού πάνω απ’ όλα. Κομματικές παρωπίδες και ιδεολογικές αγκυλώσεις του στυλ «δεξιά», «αριστερά», «είμαστε ευρωπαϊστές» δεν χωράνε μπροστά στο καλό και το συμφέρον της πατρίδας μας. Οι άλλοι, κοιτάνε το συμφέρον της δικιάς τους πατρίδας. Ας κοιτάξουμε και εμείς της δικιάς μας.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου