“Πολιτικέ Ελληνισμέ, έβαλες και πάλι αυτογκόλ.
Μέσα με ψευδοπατριωτισμό, έξω ως yes man!!”
Μη χαίρεστε ΗΠΑ της φιλελληνικότητας, μετά των περί Τουρκίας λογισμών,
Μη Χαίρεστε Ε. Ε. της δυσθεώρητης ρηχότητας των συλλογισμών,
Μη Χαίρε Αγγελίνα Χιτλερίνα των φιλοτουρκικών υπολογισμών,
Μη Χαίρε πολιτικέ Ελληνισμέ, διαζευγμένε με το Βέτο, συζευγμένε με το “ναι σε όλα”,
Μη χαίρε όμως και συ, απηνή διώκτη των λαών, Τουρκικέ φασισμέ και ρατσισμέ,
Χαίρε ω χαίρε ελευθερία των ιστορικών λαών της Ανατολικής Μεσογείου,
Χαίρε ω χαίρε Ελληνισμέ, υπερασπιστή της ελευθερίας όλων των λαών,
Χαίρε Ελληνισμέ του Κολοκοτρώνη, με το “εμείς και στους θεούς ορθοί μιλούμε”,
Γράφουν ο Χρήστος Κηπουρός και ο Πασχάλης Χριστοδούλου
Δεν θα λέγαμε κάτι διαφορετικό, από τους ύπερθεν χαιρετισμούς στις συμμετέχουσες χώρες στη Σύνοδο Κορυφής της Ε. Ε., με τη συμμετοχή μάλιστα και των ΗΠΑ, καθώς και στη δημοσιευθείσα απόφαση της Συνόδου, που ψήφισε υπέρ της και ο πολιτικός Ελληνισμός.
Μια απόφαση η οποία αντί της ανακοίνωσης επιβολής συγκεκριμένων κυρώσεων,εις βάρος της υπαίτιας και υπόδικης, μηδέποτε όμως τιμωρηθείσας Τουρκίας, για όσα έπραξε και πράττει εις βάρος των ιστορικών λαών και των χωρών της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής, για άλλη μια φορά, το παρόν δίνουν μόνο τα γνωστά χάδια, μετά ευχελαίων. Από κοινού με την παραπομπή στις καλένδες κάθε προοπτικής Ευρωπαϊκού δικαίου και ηθικής.
Μόνος υπεύθυνος για τη δυσμενή αυτή εξέλιξη δεν είναι άλλος από τον μόνιμα διαζευγμένο από την κάθε αρνησικυρία, πολιτικό Ελληνισμό αλλά συζευγμένο με ένα συλλογικό “ναι σε όλα” απέναντι στους εταίρους.
Για την τιμή έστω των όπλων, όφειλε να καταθέσει την άρνηση στα τεκταινόμενα. Στην κοροϊδία της αναβολής επί αναβολών για την επιβολή κυρώσεων. Να καταθέσει το δικό του όπλο. Ένα βέτο, ενθυμούμενος, ότι πέραν των άλλων, πολιτική είναι η διαχείριση συμβόλων. Πόσο μάλλον όταν ο συμβολισμός της 200ης επετείου της παλιγγενεσίας, είναι από μόνος του σπάνιος.
Γιατί αντί το τετράγωνο: Ελληνισμός, ΗΠΑ, Ε. Ε., Τουρκία, να θεμελιώνεται επάνω στις αρχές και τις αξίες που αποτέλεσαν τα θεμέλια των Ευρωπαϊκών Δημοκρατιών, αυτό παραπέμπει σε αποτέλεσμα ποδοσφαιρικού αγώνα:
Στα λόγια να κερδίζουμε 3-1, στη δε απόφαση να χάνουμε 4-0. Τουτέστιν, με Ελληνικό αυτογκόλ. Ένας φαύλος κύκλος, αν όχι: “οι τα φαύλα πράξαντες και πράττοντες, εις ανάστασιν κρίσεως”, με την πολιτική όμως Ελλάδα, να βάζει αυτή το γκολ στον εαυτό της.
Μάλιστα με την Τουρκία να ζητάει και τα ρέστα. Και αυτό πότε; Όταν η Ε. Ε. επιμένει να προωθεί όχι μόνο την Τουρκική ιδέα για την πολυμερή διάσκεψη για την Ανατολική Μεσόγειο! αλλά και να κάνει στραβά μάτια ακόμη και για τον παράνομο χάρτη της λεγόμενης Γαλάζιας Πατρίδας!! Και όταν στο κείμενο της Συμφωνίας των 27, ομιλεί περί διμερών συνομιλιών, όπως δηλαδή λέει η Τουρκία, διαψεύδοντας τα περί των διερευνητικών επαφών, που λέει η Ελληνική Κυβέρνηση!!!
Αντί λοιπόν η Ελλάδα να θέσει έστω για τα τρία αυτά θέματα βέτο, αυτή σε μια επέτειο, όπως η 200η της παλιγγενεσίας, που απέναντί της η πολιτική έχει τόσο αναγκαία όσο και βαρύνουσα σημασία, επιδίδεται στο να καταναλώνει αλλά ταυτόχρονα να αποταμιεύει και εθνικοφροσύνη, κατά τις εορταστικές παράτες. Μάλιστα με την επίδειξη ψευδοπατριωτισμού, να επιχειρεί να αποκρύψει το φιλοκεμαλισμό που διατρέχει οριζοντίως και καθέτως, τις όποιες συμπράττουσες τάξεις της. Από την πολιτική και την επιχειρηματική, έως την τηλεοπτική και την ακαδημαϊκή.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου