Η ελληνική στρατιωτική ηγεσία δεν χρειαζόταν τις εξελίξεις στο Ναγκόρνο Καραμπάχ για να αντιληφθεί την έκταση της προόδου που έχει συντελεστεί στις τάξεις των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων στον τομέα των μη επανδρωμένων αεροσκαφών (UAV) και συστημάτων (Drones). Γιατί είχαν προηγηθεί, η τουρκική εμπλοκή στη βόρεια Συρία, στη Λιβύη και φυσικά η απόπειρα εισβολής στον Έβρο… Παρόλα αυτά, τίποτα δεν φαίνεται να “ταράζει τα νερά” στο ΥΠΕΘΑ! Η ισχύουσα νομοθεσία σε συνδυασμό με την επικρατούσα νοοτροπία δεν αφήνουν πραγματικά κανένα περιθώριο εκκίνησης μίας αληθινής διαδικασίας ένταξης τέτοιων συστημάτων σε υπηρεσία. Όπως και συστημάτων αντιμετώπισης (εντοπισμού και αδρανοποίησης/κατάρριψης) UAV και Drones.
Δεν είναι η πρώτη φορά που αναφερόμαστε στο συγκεκριμένο ζήτημα και φυσικά δεν πρόκειται να είναι και η τελευταία… Αναγκαζόμαστε εκ των πραγμάτων να επανέλθουμε, για το λόγο που προαναφέραμε… Τίποτα από όσα έχουν διαδραματιστεί στην ανατολική Μεσόγειο και τον Καύκασο τα τελευταία πέντε χρόνια δεν έχει “ταράξει τα νερά” της καθημερινότητας των κέντρων λήψης αποφάσεων στην Ελλάδα.
Παρά το γεγονός ότι έχουν υπάρξει πρόσφατα δημοσιεύματα που υποστηρίζουν ότι οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις τρέχουν για να καλύψουν το κενό, την απόσταση που μας χωρίζει από την Τουρκία στο χώρο των UAV και των Drones, η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική. Το λέμε αυτό γιατί επί της ουσίας δεν έχει εκκινήσει κανένα απολύτως πρόγραμμα. Η προτροπή προς τον πρωθυπουργό και τον υπουργό Εθνικής Άμυνας, σε αυτό αποσκοπεί. Ή μάλλον και σε αυτό…
Εφόσον ο παλιός νόμος (Βενιζέλου) περί των εξοπλιστικών εξακολουθεί να βρίσκεται σε ισχύ, καθώς το νομοσχέδιο που έχει αναρτηθεί φαίνεται πως διατηρεί πολλές από τις αγκυλώσεις και τις ανοησίες του προηγούμενου (θα επανέλθουμε στο θέμα σύντομα), θα πρέπει μέσω άλλου νόμου που θα κατατεθεί προς ψήφιση στη Βουλή να προωθηθεί η προμήθεια με διαδικασίες εξπρές.
Επείγει η άμεση εισαγωγή σε υπηρεσία UAV και Drones στις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. Το κόστος ενός τέτοιου εγχειρήματος είναι πραγματικά πολύ μικρό σε σχέση με αυτά που θα αποδώσει, για να μην πούμε “αστείο”. Γιατί είναι “αστείο” σε σχέση με τα κονδύλια που καταβάλλονται για την υλοποίηση άλλων εξοπλιστικών. Εάν δε, συνειδητοποιήσει κανείς για ποιο ύψος κονδυλίων επικαλούμασταν την οικονομική κρίση ως πρόσχημα…
Ειδικοί του χώρου εκτιμούν ότι ένα ευρύ πρόγραμμα εξοπλισμού των ελληνικών ΕΔ με μη επανδρωμένα συστήματα, δεν θα ξεπεράσει τα 10 εκατομμύρια ευρώ! Εξηγούμαστε: Αυτά τα 10 εκατομμύρια ευρώ θα δαπανηθούν για την παραγωγή UAV και Drones από πέντε τουλάχιστον εταιρείες. Ελληνικές στο σύνολό τους και παρακάτω θα εξηγήσουμε το γιατί.
Μία τέτοια (δια Νόμου) απόφαση χρηματοδότησης με δεσμευτικούς για τους συμμετέχοντες όρους, θα παράξει εκατοντάδες συστήματα που θα αποδοθούν σε μονάδες του ΕΣ, του ΠΝ και της ΠΑ, προκειμένου να τα ενσωματώσουν στον επιχειρησιακό τους σχεδιασμό και την καθημερινότητά τους.
Αυτή η διαδικασία ενσωμάτωσης θα πάρει χρόνο φυσικά και θα αποκαλύψει αδυναμίες και προβλήματα, που με τη σειρά τους θα πρέπει να αποκατασταθούν. Οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις όμως θα έχουν κάνει το πρώτο μεγάλο βήμα στην υιοθέτηση της φιλοσοφίας και των τρόπων αξιοποίησης τέτοιων συστημάτων.
Τι εννοούμε με όλα αυτά; Ότι αν 200 Drones κατασκευασμένα από πέντε (ή και περισσότερες…) διαφορετικές ελληνικές εταιρείες, αποδοθούν σε μονάδες του Πυροβολικού, των Τεθωρακισμένων και του Πεζικού, θα αποκτηθεί σε μικρό χρονικό διάστημα σημαντική εμπειρία μέσα από την εκπαίδευση των χειριστών τους, στο πεδίο των ασκήσεων.
Τα μη επανδρωμένα αυτά συστήματα που μπορεί να είναι μικρά UAV ή Drones (τετρακόπτερα), εξοπλισμένα με απλές κάμερες ημέρας υψηλής ανάλυσης και υπερύθρων (FLIR από τα εκατοντάδες που υπάρχουν στο ελεύθερο εμπόριο…), αλλά και καταδείκτες λέιζερ χαμηλού κόστους, θα αποτελούν τα “μάτια” των μονάδων αρκετά χιλιόμετρα μπροστά και γύρω από τις θέσεις τους, συμβάλλοντας αποφασιστικά στη σύνθεση πλήρους εικόνας της τακτικής κατάστασης.
Μέσω της καθημερινής τους αξιοποίησης στο πεδίο των ασκήσεων, θα αποκτηθεί επίσης σημαντική εμπειρία σε ζητήματα αξιοπιστίας και υποστήριξης με καθαρά επιχειρησιακά κριτήρια. Αυτός είναι και ο σημαντικότερος λόγος για τον οποίο πρέπει το συγκεκριμένο έργο να αναλάβουν ελληνικές εταιρείες.
Η άμεση και χαμηλού κόστους υποστήριξη επί του πεδίου, σε συνδυασμό με την καταγραφή των παρατηρήσεων του χρήστη με σκοπό την αποκατάσταση προβλημάτων και δυσλειτουργιών, είναι συνθήκες αναγκαίες για να αποδώσει το εγχείρημα…
Θεωρούμε εξαιρετικά αμφίβολο αν θα είναι διατεθειμένοι να εμπλακούν αποτελεσματικά σε μία τέτοια διαδικασία μεγάλοι κατασκευαστές του εξωτερικού. είναι σκόπιμο Αλλά και αν κρίνεται σκόπιμο, για ευνόητους λόγους που συνδέονται με τον χρόνο απόκρισης και το κόστος.
Αφορούν όμως και άλλες ανάγκες πέρα από την ανάγκη επιτέλους να στηριχθεί έμπρακτα και η ελληνική αμυντική βιομηχανία και να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας. Το πρόσφατο περιστατικό της καταδίωξης και σύλληψης τεσσάρων αλλοδαπών στη Μυτιλήνη, αναδεικνύει και λόγους εθνικής ασφάλειας. Και ο νοών νοείτω.
Σε ό,τι αφορά στα μη επανδρωμένα οχήματα κάθε είδους και ρόλου, δεν θα αναφερθούμε αν και αυτό είναι ένα ξεχωριστό κομμάτι στο οποίο παρουσιάζεται ιδιαίτερη κινητικότητα στους Στρατούς προηγμένων χωρών. Επί του παρόντος θα περιοριστούμε μόνο στα UAV και τα πολυκόπτερα (Drones) που είναι αναγκαία και στους τρεις Κλάδους των Ενόπλων Δυνάμεων. Για σκοπούς επιτήρησης – αναγνώρισης κυρίως.
Η φύλαξη και αποτελεσματική επιτήρηση της περιμέτρου ενός αεροδρομίου για παράδειγμα, είναι ένα έργο που μέχρι σήμερα καλύπτεται με τους παλιούς – παραδοσιακούς τρόπους. Περίφραξη, σκοπιές, εποχούμενα και μη περίπολα, μαζί με ειδικά εκπαιδευμένους σκύλους. Όλα αυτά συνδυασμένα με τη χρήση Drones, είναι βέβαιο ότι θα επαυξήσουν δραματικά την αποτελεσματικότητα της επιτήρησης, μειώνοντας ταυτόχρονα τις ανάγκες επάνδρωσης. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για άλλες κρίσιμες εγκαταστάσεις, όπως αποθήκες πυρομαχικών και εξοπλισμού, υπόστεγα συντήρησης αεροσκαφών και άλλα…
Εις ό,τι αφορά στο Πολεμικό Ναυτικό σημειώστε ότι ήδη υπάρχουν ελληνικές εταιρείες που έχουν έτοιμα πρωτότυπα μη επανδρωμένων σκαφών επιφανείας, τα οποία μπορούν να αξιοποιηθούν είτε για σκοπούς επιτήρησης – εντοπισμού στη θάλασσα, είτε για σκοπούς κρούσης! Τα ψέματα τελείωσαν λοιπόν… Εδώ και καιρό. Ερευνητικά προγράμματα έχουν υλοποιηθεί με επιτυχία και πρωτότυπα έχουν κατασκευαστεί… Για να παραμείνουν πρωτότυπα!
Ανατρέχοντας σε παλαιότερα δημοσιεύματα του DP θα βρείτε πληθώρα υλικού που η ελληνική Πολιτεία ΑΡΝΕΙΤΑΙ πεισματικά να αξιοποιήσει εδώ και πολλά χρόνια μέσα από τη διαδικασία που περιγράψαμε. Αν η πολιτική ηγεσία δεν αναλάβει τις -χαμηλού κόστους- πρωτοβουλίες που απαιτούνται για να λύσει τους “γόρδιους δεσμούς” που εδώ και χρόνια κρατούν τις Ένοπλες Δυνάμεις αποξενωμένες από τη χρήση UAV και Drones, το τίμημα θα είναι βαρύ και το γνωρίζουν όλοι. Ο
Οι ελληνικές αμυντικές βιομηχανίες, κρατικές και ιδιωτικές, χρειάζονται ΗΓΕΣΙΑ και σαφείς κατευθύνσεις. Κι ως γνωστόν, “ο πελάτης έχει πάντα δίκιο”. Αυτός επιβάλει τους όρους και ελέγχει το παιχνίδι. Και μια που πιάσαμε τις παροιμίες, προσθέστε… “το ψάρι βρωμάει απ’ το κεφάλι”. Τα υπόλοιπα είναι φθηνές δικαιολογίες.
Σε καμία περίπτωση δεν υποστηρίζουμε ότι πρέπει στην Ελλάδα να γίνει ό,τι έγινε στην Τουρκία. Όπου ο Ερντογάν ανέθεσε στο γαμπρό του (Bayrakar), ουσιαστικά ολόκληρο το κομμάτι των UAV και ολόκληρη η οικογένεια συνεταιρίστηκε με το Κατάρ!
Όσο ωφελημένη και αν βγήκε από αυτή τη διαδικασία η γειτονική χώρα, στην Ελλάδα κάτι ανάλογο δεν πρέπει να γίνει. Δεν χρειάζεται άλλωστε. Την τεχνογνωσία και τις δυνατότητες τις έχουν αρκετές ελληνικές εταιρείες. Το μόνο που μένει είναι να τους δοθεί η ευκαιρία.
Είναι ο μόνος πραγματικά ασφαλής και αποδοτικός τρόπος για να αναπτυχθούν συστήματα και δυνατότητες, μέσα από την, σε βάθος χρόνου, συνεργασία Ενόπλων Δυνάμεων και κατασκευαστών. Ο χρόνος λειτουργεί σε βάρος μας. Όχι μόνο στο χώρο των UAV και των Drones. Ο Έβρος απέδειξε ότι υπάρχει άμεση ανάγκη ένταξης σε υπηρεσία φορητών συστημάτων ασφαλών επικοινωνιών (η ιστορία με τα κινητά τηλέφωνα πρέπει κάποτε να τελειώσει…), καθώς και συστημάτων εντοπισμού και αδρανοποίησης / κατάρριψης Drones.
Έχουμε διαπιστώσει λοιπόν τι έφταιξε στο Ναγκόρνο Καραμπάχ για την ήττα των αδελφών Αρμενίων και που εμείς “πονάμε” σε σχέση με τους Τούρκους. Δεν θα κουραστούμε να το επαναλαμβάνουμε συνεπώς… Η Ελλάδα έχει το δυναμικό και τις υποδομές που απαιτούνται για να ΚΥΡΙΑΡΧΗΣΕΙ όχι μόνο έναντι της Τουρκίας, αλλά ευρύτερα, στον τομέα των μη επανδρωμένων συστημάτων κάθε είδους. Είμαστε ΑΠΟΛΥΤΑ βέβαιοι για αυτό που γράφουμε και το υποστηρίζουμε χωρίς καμία δόση υπερβολής.
Αυτό που δεν φαίνεται πουθενά στον ορίζοντα, είναι η διάθεση της πολιτείας να πράξει ακόμη και τα στοιχειώδη. Η δικαιολογία της έλλειψης κονδυλίων απλά δεν στέκει πλέον. Όπως και οποιαδήποτε άλλη…
Δημοσίευση σχολίου