Ο στόλος των Mirage 2000, θα διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στην έκβαση ελληνικών αεροπορικών επιχειρήσεων στην Κύπρο. Ο αριθμός των διαθέσιμων αεροπλάνων του τύπου βέβαια (είτε είναι της έκδοσης –EG, είτε -5Mk.2) είναι πολύ μικρός για ευρείας κλίμακας επιχειρήσεις, αλλά αυτό είναι ένα θέμα που έχουμε ήδη εξαντλήσει. Αν υποθέσουμε ότι θα έχουμε διαθεσιμότητα 100% (πράγμα αδύνατο) και για τις δύο εκδόσεις του Mirage 2000, το πρώτο που πρέπει να επισημάνουμε είναι ότι τα -5Mk.2 θα κληθούν να προκαλέσουν «κορεσμό» της εχθρικής αεράμυνας.
«Κορεσμός» εχθρικής αεράμυνας σημαίνει πολύ απλά ότι 15 μαχητικά -5Mk.2 που εξαπολύουν ισάριθμους SCALP-EG, είναι 30 στόχοι προς αναχαίτιση και ανάσχεση… Και μάλιστα οι δεύτεροι (SCALP) είναι πολύ δύσκολο να στοχοποιηθούν και να προσβληθούν λόγω του μικρού μεγέθους τους αρχικά και κατ’ επέκταση λόγω του εξαιρετικά μικρού ηλεκτρομαγνητικού τους ίχνους (RCS-Radar Cross Section).
Δευτερευόντως ο SCALP-EG είναι δύσκολο να ανασχεθεί και λόγω του ιδιαίτερου προφίλ πτήσης του. Terrain Masking σε ύψος μικρότερο των 300 ποδών, χωρίς δυνατότητα παρεμβολής λόγω του εντελώς αυτόνομου συστήματος καθοδήγησής του… Που είναι συνδυασμός αδρανειακού συστήματος ναυτιλίας δακτυλίων λείζερ (IRS), δορυφορικού (GPS) και ψηφιακής βάσης δεδομένων εδαφικής διαμόρφωσης (TERPROM-TERrain PROfile Matching).
H αυτονομία του όπλου και η αδυναμία παρεμβολής του τέλος, ισχύουν και για την κρίσιμη τελική φάση της ασφαλούς ταυτοποίησης και τελικής καθοδήγησης. Μέσω του αισθητήρα IR που χρησιμοποιεί, παράλληλα με τη φωτογραφική ταυτοποίηση του στόχου…
Στη συγκεκριμένη περίπτωση στόχοι των SCALP-EG θα είναι ασφαλώς οι σταθμοί ραντάρ του τουρκικού ΣΑΕ (συστήματος αεράμυνας) και τα δύο μεγάλα αεροδρόμια που βρίσκονται απέναντι από την Κύπρο. Του Ικονίου και των Αδάνων (Ιντσιρλίκ). Αυτή η ενέργεια φυσικά θα γίνει λίγο πριν το πρώτο κύμα των ελληνικών F-16 κρούσης φτάσει στις ακτές της Κύπρου… Και βέβαια χωρίς καν να χρειαστεί να πλησιάσουν τους στόχους τους. Στα -5Mk.2 αναφερόμαστε…
Επιπρόσθετα, μπορούν παράλληλα να λειτουργήσουν ως πλατφόρμες Η/Π, μέσω παρεμβολών από το σύστημα ICMS 2000Mk.3, αλλά και ως μαχητικά εναέριας κάλυψης μέσων-μεγάλων αποστάσεων (BVR), εκμεταλλευόμενα τις δυνατότητες των MICA που θα μεταφέρουν και φυσικά την πολύ μεγάλη ακτίνα αποκάλυψης και εγκλωβισμού ιπτάμενων στόχων του ραντάρ RDY-2.
Όλοι αυτοί οι λόγοι απαντούν στο ΓΙΑΤΙ το σύνολο των Mirage 2000EG έπρεπε να αναβαθμιστεί σε -5Mk.2. Στο ΓΙΑΤΙ ενώ υπήρχε η δυνατότητα να αγοραστούν άλλα 10-15 τουλάχιστον καινούρια αεροπλάνα της έκδοσης αυτής και να συγκροτηθούν τρεις πλήρεις Μοίρες πολλαπλών ρόλων και στρατηγικού χαρακτήρα, εμείς κάναμε το μεγάλο λάθος να μην ασκήσουμε καν το δικαίωμα προαίρεσης (option) για τις τρεις πρόσθετες μονάδες που περιλαμβάνονταν στη σύμβαση του Αυγούστου του 2000…
Απαντούν τέλος στο ΓΙΑΤΙ ενώ τα μαχητικά αυτά εντάχθηκαν σε υπηρεσία το Νοέμβριο του 2007, ήταν εγκληματική παράλειψη η μη υπογραφή σύμβασης FOS (Follow On Support) για ανταλλακτικά και υποστήριξη…
Ξανά στο επιχειρησιακό κομμάτι… Το καύσιμο που φέρουν εσωτερικά τα -5Mk.2 σε σχέση με τα παλαιότερα –EG είναι ακριβώς το ίδιο. 3.976 λίτρα. Εξωτερικά όμως, τα αεροπλάνα της νεότερης έκδοσης μπορούν να μεταφέρουν περισσότερο. Το ίδιο ισχύει και για τα διθέσια. Η εσωτερική χωρητικότητα των οποίων είναι ελαφρά μικρότερη (3.904 λίτρα).
Τα Mirage 2000EG/BG μπορούν να φέρουν εξωτερικά μία κεντρική (centerline) δεξαμενή τύπου RPL-522 χωρητικότητας 1300 λίτρων (343 US GAL) και κάτω από την πτέρυγα δύο δεξαμενές τύπου RPL-501/502, χωρητικότητας 1700 λίτρων (449 US GAL) έκαστη. Και οι δύο αυτοί τύποι εξωτερικών δεξαμενών καυσίμου, είναι πιστοποιημένοι για πλεύση με υπερηχητικές ταχύτητες.
Στα μονοθέσια και διθέσια -5Mk.2, έχουν πιστοποιηθεί οι χωρητικότητας 2000 λίτρων (529 US GAL) εξωτερικές δεξαμενές τύπου RPL 541/542, γεγονός που αυξάνει ακόμα περισσότερο την αυτονομία του αεροπλάνου σε σχέση με την παλαιότερη έκδοση, αλλά και με το F-16 αλλά… To Mirage 2000 σε οποιαδήποτε έκδοσή του, δεν «φορά» CFT….
Και κάτι τελευταίο… Tα παλαιότερα –EG που θα κληθούν να πλήξουν μονάδες του τουρκικού στόλου με τους αερομεταφερόμενους ΑΜ-39 Exocet γύρω από την Κύπρο, δεν θα φορούν πτερυγικές εξωτερικές δεξαμενές καυσίμου. Θα έχουν φορτωμένους AM-39 στη θέση τους (αυτούς που θα βυθίσουν το Γιαβούζ).
Επομένως τόσο τα -5Mk.2, όσο και τα –EG θα χρειαστεί να ανεφοδιαστούν στον αέρα προκειμένου να εξασφαλιστεί επαρκής χρόνος παραμονής τους (Loiter time) πάνω από την περιοχή των επιχειρήσεων. Άρα είναι αναγκαία η αξιοποίηση ιπτάμενων τάνκερ. Δηλαδή η προμήθεια ατρακτιδίων με hose για τη μετατροπή πέντε τουλάχιστον C-130H, σε ιπτάμενα τάνκερ.
H Πολεμική Αεροπορία που πρόσφατα γιόρτασε, συμμετέχοντας παράλληλα με επιτυχία στην ισραηλινή πολυεθνική άσκηση αεροπορικών δυνάμεων Blue Flag, έχει στη διάθεσή της το κατάλληλο έμψυχο και άψυχο υλικό για να προστατέψει αποτελεσματικά τον Ελληνισμό όχι μόνο στην Κύπρο αλλά και στα Βαλκάνια…
Δεν περιγράφουμε σενάρια επιστημονικής φαντασίας. Αυτό που χρειάζεται είναι συνέχεια και συνέπεια. Εδώ και δέκα χρόνια η ελληνική Πολιτεία έχει αφήσει την Πολεμική Αεροπορία στην τύχη της. Χωρίς κανένα σχεδιασμό για το παρόν και το μέλλον, χωρίς υποστήριξη και χωρίς καμία επένδυση.
Αυτά που χρειάζεται να γίνουν είναι πραγματικά πολύ λίγα –σε κόστος κυρίως- σε σχέση με αυτά που έγιναν κατά τη δεκαετία 1998-2008. Το να αποδώσουμε την ικανότητα σε μικρό αριθμό C-130H να λειτουργούν και ως ιπτάμενα τάνκερ (μέσω της προμήθειας μικρού αριθμού ατρακτιδίων!), το να αποκτήσουμε μία πρόσθετη Μοίρα μεταχειρισμένων Mirage 2000 και να τους αποδώσουμε επίσης την ικανότητα να φέρουν Exocet και το να εκσυγχρονίσουμε τα 70 F-16C/D Block 30 και Block 50, είναι τα βασικά και είναι πραγματικά «σταγόνα στον ωκεανό» μπροστά στα κονδύλια που δαπανήθηκαν και την προσπάθεια που καταβλήθηκε τα τελευταία 20 χρόνια. Με όσα «παρατράγουδα» είχε η όλη διαδικασία…
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου