Άγκυρα και Μόσχα είναι κοντά στην σύναψη συμφωνίας για την πώληση 36 ρωσικών μαχητικών Su-35 στην Τουρκία, μεταδίδει το πρακτορείο TASS και αναμεταδίδει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, επικαλούμενο την τουρκική εφημερίδα Daily Sabah. Σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας η Άγκυρα και η Μόσχα ενδέχεται επίσης να καταλήξουν σε συμφωνία βάσει της οποίας μερικά ανταλλακτικά των αεροσκαφών να κατασκευάζονται στην Τουρκία.
Σχολιάζει ο Ζαχαρίας Β. Μίχας*
Προφανώς θα πρέπει να περιμένουμε να διαπιστώσουμε εάν πρόκειται για ένα από τα γνωστά διαπραγματευτικά τερτίπια των Τούρκων με στόχο τις Ηνωμένες Πολιτείες, ελπίζοντας να… εκβιάσουν για μια ακόμη φορά τον αμερικανικό κατευνασμό! Να δημιουργήσουν δηλαδή κάτι εντυπωσιακό, το οποίο στη συνέχεια να ακυρώσει και καλά η παρέμβαση του μεγάλου σουλτάνου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, αποσπώντας κάποιο εντυπωσιακό αντάλλαγμα.
Στην περίπτωση αυτή, φαίνεται πως το αντικείμενο να είναι τα αμερικανικά μαχητικά F-35. Ο ίδιος ο Χουλούσι Ακάρ, ο υπουργός Άμυνας της Τουρκίας, πριν από λίγες ημέρες δήλωσε αισιόδοξος ότι το πρόβλημα με τα F-35 θα ξεπεραστεί και θα τα παραλάβει η Αεροπορία της χώρας του, ενδεχομένως μη ενεργοποιώντας -για πόσο διάστημα άραγε;- τα ρωσικά συστήματα αντιαεροπορικής και αντιβληματικής προστασίας, S-400 Triumf.
Η άλλη πιθανότητα που συγκεντρώνει σαφώς λιγότερες πιθανότητες, είναι να έχει αποφασίσει οριστικά η Τουρκία να σπάσει τους δεσμούς με τη Δύση και να προσδεθεί στο άρμα της Μόσχας. Αυτό δεν είναι πολύ πιθανό, αφού ο Ερντογάν και η “παρέα” του γνωρίζουν, πως αν τώρα αντιλαμβάνονται ότι έχουν καταστεί σε έναν τουλάχιστον βαθμό υποχείριο του Ρώσου ηγέτη, Βλαντιμίρ Πούτιν, αυτό που θα ακολουθήσει στη συνέχεια θα είναι πολύ… πιο κυνικό.
Μπαίνοντας λοιπόν σε μια εντελώς θεωρητική “άσκηση”, θα οδηγήσει σε σαφή αντισυσπείρωση το δυτικό “στρατόπεδο”, πιθανότατα με “πρώτη ζώνη άμυνας” την Ελλάδα, ενώ και οι υπολογισμοί των Αμερικανών περί της γεωστρατηγικής σημασίας της Τουρκίας θα μεταβληθούν άρδην. Αυτό με τη σειρά του θα έχει ως αποτέλεσμα, η Τουρκία να φέρει ως σενάριο πολύ πιο κοντά, ακόμα και το εφιαλτικό σενάριο της διάλυσής της.
Πιθανότατα δεν θα έχει άλλη επιλογή από το να δεχθεί ρωσικά στρατεύματα στο έδαφός της, με τους Ρώσους να είναι εξαιρετικά ευτυχείς που θα αποκτήσουν πρόσβαση στα θερμά νερά της Μεσογείου, χωρίς καν να χρειάζονται ένα μείγμα απειλών και παροτρύνσεων με στόχο την Τουρκία.
Εν τέλει, η τύχη της Τουρκίας θα εξαρτάται από την πορεία των σχέσεων Ηνωμένων Πολιτειών και Ρωσίας, με τα περιθώρια επιρροής επί των διαθέσεων των πραγματικά ισχυρών να συρρικνώνονται δραματικά. Αυτά όλα μπορεί να αποτελούν σενάριο και υπόθεση εργασίας, όμως δεν αφήνουν το παραμικρό περιθώριο παρορμητικής συμπεριφοράς από την Άγκυρα.
Η απόφαση της Τουρκίας δεν μπορεί να ληφθεί με γνώμονα τον γενικότερο αντιδυτικό προσανατολισμό του σημερινού της ηγέτη, ο οποίος θα μπορούσε να αποδειχθεί μοιραίο πρόσωπο, σφραγίζοντας πιθανότατα και την προσωπική του τύχη, μαζί με αυτή της οικογένειάς του.
Σε κάθε περίπτωση, οι εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή, με αφορμή τις αποφάσεις της Τουρκίας, έχουν αλλάξει οριστικά τα δεδομένα που καθορίστηκαν από την εποχή της Γιάλτας. Πρόκειται για μια εξέλιξη που μπορεί να μην ήταν ευδιάκριτη την εποχή της κατάρρευσης της Σοβιετικής Ένωσης και του τέλους του Ψυχρού Πολέμου.
Όμως σε εκείνο το χρονικό σημείο θα πρέπει να αναζητηθεί η γέννησή της, προφανώς σε συνδυασμό με την ανάδυση του Ερντογάν στην ηγεσία της Τουρκίας και τις σεισμικές αλλαγές στις οποίες οδήγησε, με τελικό σημείο εξισορρόπησης τον συνδυασμό του ισλαμικού χαρακτήρα μεγάλου τμήματος της γείτονος, με τα εθνικιστικά -στον υπερθετικό- χαρακτηριστικά…
*Ο Ζαχαρίας Β. Μίχας είναι Διευθυντής Μελετών στο Ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας (ΙΑΑΑ / ISDA)
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου