Όπως ήδη αναφέραμες, η Τουρκία με την γνωστή αυτιστική συμπεριφορά στην σύναψη συμμαχιών, πιέζει συνεχώς τον Β. Πούτιν με το -συνηθισμένο πλέον!- ανατολίτικο παζάρι της, για να αποκομίσει τα μέγιστα από την κατασκευή του TurkStream. Αυτό που επιδιώκει είναι να μειώσει όσο το δυνατό την τιμή του ρωσικού φυσικού αερίου και προβάλει προφάσεις εν αμαρτίες ώστε να αποκομίσει τα μέγιστα. Όλα αυτά βέβαια με φόντο την ρωσοσυριακή επίθεση στο Ιντλίμπ που επηρεάζει άμεσα της βλέψεις της γείτονος στην περιοχή.
Η κατασκευή του TurkStream, όπως εξηγήσαμε σε προηγούμενη ανάλυση,
είναι η απάντηση της Ρωσίας στο project EastMed των Ισραήλ-ΗΠΑ, που προσπαθούν να ανακόψουν το ρωσικό μονοπώλιο της παροχής φυσικού αερίου στη Ευρώπη.
Οι Ρώσοι λοιπόν επείγονται να ολοκληρωθεί ο TurkStream μέχρι τον Νοέμβριο του 2019 για να δημιουργήσουν τετελεσμένα, δεδομένου ότι η Ευρώπη δεν έχει ακόμη τοποθετηθεί ανοικτά επί του θέματος και άρα προς το παρόν δεν είναι αρνητικοί στην κατασκευή του. Σημειώνεται ότι η κατασκευή του εντός της ρωσικής επικράτειας έχει ολοκληρωθεί, ενώ στην Τουρκία απομένει περίπου ακόμη το 1/4 των έργων.
Όπως αναφέραμες, κατά τη επίσκεψη του Ρ.Τ. Ερντογάν τον Απρίλιο στη Μόσχα, συζητήθηκαν οι τιμές του ρωσικού φυσικού αερίου με τον Β. Πούτιν χωρίς όμως να προκύψει κάποια συμφωνία. Ο Β. Πούτιν δήλωσε σχετικά: «Αυτές είναι οι τιμές στην αγορά, δεν προσδιορίζονται από τη Gazprom με οδηγίες. Υπάρχουν ερωτήσεις, υπάρχουν και προβλήματα. Οι Τούρκοι φίλοι μας επιμένουν σε κάποιες φόρμουλες, για εμπορικούς λόγους, η Gazprom προσφέρει άλλες λύσεις».
Η Τουρκία που αγοράζει υγροποιημένο αέριο (LNG) από το Κατάρ και κυρίως από τις Ηνωμένες Πολιτείες κρατά -κατά πάγια τακτική- τις επιλογές τις ανοικτές με κυβιστήσεις προς πάσα κατεύθυνση, ώστε να αποκομίζει τα μέγιστα από κάθε συνεργασία. Η τακτική αυτή έχει βέβαια το τεράστιο μειονέκτημα ότι δημιουργεί ανασφάλεια και επιφυλακτικότητα απέναντί της, ενώ ταυτόχρονα μπορεί δυνητικά να την εγκλωβίσει σε συσχετισμούς δυνάμεων που είναι αδύνατο να ισορροπήσει και τελικά να αυτο-πυροβοληθεί.
Σχετικά με τον TurkStream γνωρίζει την πίεση που δέχεται η Ρωσία για να ολοκληρώσει άμεσα την κατασκευή του και επίτηδες τον καθυστερεί με συζητήσεις και επαφές που κωλυσιεργούν τις όποιες διαδικασίες. Οι επιπλέον πιέσεις που δέχεται η Ρωσία εντείνονται από την κυοφορούμενη αμερικανο-καταριανή ενεργειακή συνεργασία που αναλύσαμε σε προηγούμενο άρθρο,
καθώς και από την βίαιη διείσδυση του Αμερικανικού LNG στις Ευρωπαϊκές αγορές.
ΕπιλογικάΗ Τουρκία με την εξωτερική της πολιτική, συνεχίζει να εκμεταλλεύεται στο έπακρο τη γεωστρατηγική της τοποθεσία και αποκομίζει τα μέγιστα, αφού καθίσταται κύριος παίκτης στον "παγκόσμιο ενεργειακό πόλεμο" με φόντο το φυσικό αέριο, που είναι εν εξελίξει.
Εν αντιθέσει με την Ελλάδα, που συνεχίζει να είναι έρμαιο των εξελίξεων με την οσφυοκαμπτική πολιτική "δορυφόρου της ΕΕ και ΝΑΤΟ", η οποία καλλιεργεί κλίμα ηττοπάθειας και δημιουργεί την αίσθηση της αδυναμίας για ενεργή δράση. Αυτό με την σειρά του παροξύνει την επεκτατικότητα της γείτονος που μεθοδικά μας οδηγεί σε μια νέα Μικρασιατική Καταστροφή, ενόσω οι αφάσιοι πολιτικοί μας αγρόν αγοράζουν, ή ακόμη χειρότερα, έμμεσα το επιτρέπουν... Εμείς απλώς τους υπενθυμίζουμε την γνωστή ρήση του Ιωάννη Καποδίστρια που λέει ότι, «Ο φιλήκοος των ξένων είναι προδότης...».
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου