Γιώτα Χουλιάρα
Πέρασαν περίπου 8 χρόνια από την στιγμή που ένα κύμα διαδηλώσεων και διαμαρτυριών στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Β. Αφρικής εκδηλώθηκε με κεντρικό σύνθημα «Ash-sha’ab yurid isqat an-nizam» που σημαίνει ο λαός θέλει να πέσει το καθεστώς.
Από τις 25 Ιανουαρίου ως και τις 11 Φεβρουαρίου του 2011 έγιναν σε πολλές πόλεις της Αιγύπτου διαδηλώσεις με κύριο αίτημα την παραίτηση του προέδρου Χόσνι Μουμπάρακ και συνθήματα κατά της φτώχειας, της διαφθοράς, της ακρίβειας, ειδικά στα τρόφιμα, της ανεργίας και της αστυνομικής βίας. Άραγε σας θυμίζει την κατάσταση στην γειτονική Αλβανία; Tην ώρα που στο εσωτερικό της χώρας μας, ΜΜΕ και social media ασχολούνται με το «φαινόμενο Πολάκη» (θα εξηγήσω σε άλλο άρθρο γιατί χρησιμοποιώ τον όρο φαινόμενο), ενισχύοντας ουσιαστικά την περσόνα που ο ίδιος προωθεί επιμελώς με στόχο να συσπειρώσει ψηφοφόρους, στα Βαλκάνια μαζεύονται μαύρα σύννεφα.
Δυστυχώς, όπως είχα αναφέρει από τον περασμένο Ιούνιο, το Ανατολικό Ζήτημα βγήκε από το ντουλάπι της Ιστορίας και η Τουρκία έχει ξανά τον ρόλο του Μεγάλου Ασθενή. Οι εξελίξεις στη Μέση Ανατολή μετατοπίζονται (και λόγω των μεταναστευτικών ροών) και στα Βαλκάνια έχουν ανάψει πολλά σπίρτα που κινδυνεύουν να πυροδοτήσουν αντιδράσεις.
Τα δρώμενα στην Αλβανία δεν είναι τυχαία και πολλοί ομιλούν για την δημιουργία σειράς εξεγέρσεων σε επίπεδο χρωματιστών επαναστάσεων ή επαναστάσεις ανάλογες των Αραβικών Ανοίξεων – ας μην λησμονούμε πως οι μουσουλμανικοί πληθυσμοί των Βαλκανίων σε συνδυασμό με την είσοδο φανατικών του Ισλάμ στην περιοχή του Κοσόβου και της Βοσνίας ενισχύουν τη δεύτερη περίπτωση.
Η βράβευση Τσίπρα και Ζάεφ τις προηγούμενες ημέρες, οι οποίοι έλαβαν το βραβείο Ewald von Kleist – του ανθρώπου που συμμετείχε στη Συνωμοσία της 20ής Ιουλίου, της αποτυχημένης προσπάθειας δολοφονίας του Αδόλφου Χίτλερ και ιδρυτή της Διάσκεψης του Μονάχου για την Ασφάλεια το 1962 - όπως και η προσπάθεια προώθησης τους για το Νόμπελ Ειρήνης δεν είναι τυχαία, αντίθετα έρχεται ως κομμάτι του γενικότερου παζλ αποσταθεροποίησης της περιοχής.
Όσο οι λαοί των Βαλκανίων θα πυροδοτούνται, τόσο κάποιοι δήθεν «φωτισμένοι ηγέτες», θα παρουσιάζονται ως πρότυπο. Η Συμφωνία των Πρεσπών θα αποτελέσει το modus operandi, ή το παράδειγμα προς μίμηση και για άλλες αλλαγές, που θα γίνουν στο όνομα της λαϊκής επανάστασης για αυτοπροσδιορισμό, για ελευθερία και τελικά για αλλαγή συνόρων στην περιοχή. Η Συμφωνία των Πρεσπών θα αποτελέσει ουσιαστικά το προοίμιο και μιας ελληνο-τουρκικής συμφωνίας την ώρα που ο Ερντογάν πιέζεται στην περιοχή της Συρίας λόγω των Κούρδων. Η Τουρκία χρειάζεται ενέργεια, όλοι το γνωρίζουν. Θα της δώσουν λοιπόν ένα μερίδιο από την πίτα του Αιγαίου σε αντάλλαγμα για τους Κούρδους που αποτελούν σφήνα στην περιοχή και είναι οι μόνοι που πολεμούν τους εναπομείναντες φανατικούς του DAESH (ισλαμικό χαλιφάτο).
Από την άλλη, στα Βαλκάνια, η Συμφωνία των Πρεσπών θα αποτελέσει το παράδειγμα για να λυθούν οι διαφορές Κοσόβου - Αλβανίας (είτε το θέλει ο Ράμα είτε όχι). Και αν δεν το θέλει, υπάρχουν κι άλλοι τρόποι να τον κάνουν να θελήσει. (Ο ίδιος εξάλου γνωρίζει καλά από την επίθεση εναντίον τον Ιανουάριο του 1997 πως όταν εμπλέκονται οι μυστικές υπηρεσίες, δύσκολα τα βγάζεις πέρα).
Το ερώτημα είναι ποιο τέρας θα ξυπνήσουν αυτές οι βαλκανικές επαναστάσεις, διότι όλοι θυμόμαστε πως η Αραβική Άνοιξη στην Αίγυπτο και στην ευρύτερη περιοχή ξύπνησε το τέρας τηςΜουσουλμανικής Αδερφότητας, των φανατικών δηλαδή εξτρεμιστών μουσουλμάνων με τους οποίους φλερτάρει ο Ερντογάν κάθε φορά που κάνει τον χαιρετισμό ράμπια με τα τέσσερα δάχτυλα.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου