Παράκρουση επικρατεί στην Τουρκία με το θέμα της Λιβύης, καθώς οι εκπρόσωποί της αποχώρησαν από τη διάσκεψη καταγγέλλοντας… την περιθωριοποίησή τους. Τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης κάνουν λόγο σήμερα ότι ο πραγματικός λόγος πραγματοποίηση της συνόδου δεν ήταν άλλος από τους υδρογονάνθρακες. Το σύνδρομο καταδίωξης των Τούρκων τους οδηγεί σε πομπώδης αναφορές… «αυτοϊκανοποιητικού» χαρακτήρα, οι οποίες ως συνήθως περιέχουν απειλές, ότι «χωρίς την Τουρκία δεν υπάρχει Μεσόγειος».
Γράφει ο Μιχαήλ Βασιλείου
Η υπεροψία τους «χτύπησε κόκκινο», καταγγέλλοντας τον Ιταλό Πρωθυπουργό, επειδή συγκάλεσε ανεπίσημη συνάντηση με συμμετοχή και του στρατηγού Χαφτάρ της Λιβύης και του Αιγύπτιου προέδρου Σίσι, χωρίς να τους προσκαλέσει, λες και είχε καμιά υποχρέωση, ξεχνώντας τις απειλές στην ιταλική ENI και την αποχώρησή της από την ιταλική ΑΟΖ…
Οι Τούρκοι για μια ακόμη φορά αρνούνται αυτοκαταστροφικά να αντιληφθούν ότι η πολιτική των προκλήσεων και των απειλών είναι απολύτως αδιέξοδη και τους οδηγεί σε πλήρη απομόνωση, ενώ το να απειλείται η Γαλλία που δραστηριοποιείται μέσω της Total, η οποία συνεργάζεται με την αμερικανική ExxonMobil, είναι φαιδρό.
Όπως και οι ίδιοι, οι χώρες της περιοχής ακολουθούν το συμφέρον τους, έχοντας μάλιστα στο πλευρό τους το διεθνές δίκαιο. Αυτό ισχύει και στην περίπτωση της Λιβύης, η οποία έχει κλείσει την πόρτα στην Τουρκία, αφήνοντάς την να παίζει με τις νέο-αυτοκρατορικές της ονειρώξεις.
Ποιο είναι όμως το μεγάλο μυστικό της Λιβύης που είχε καταδικάσει τους Τούρκους, πέραν της ευκαιρίας της να συνταχθεί με τις πραγματικές μεγάλες δυνάμεις της περιοχής, ανοίγοντας μια προοπτική για την επόμενη ημέρα της χώρας, μετά το πέρας του αιματηρού εμφυλίου (τον οποίο αναμένεται να υποδαυλίσει η Άγκυρα);
Το μυστικό αυτό είναι, ότι σύμφωνα με τις ανακοινώσεις και παρουσιάσεις που έγιναν σε ενεργειακό συνέδριο στο Λονδίνο, εντός της λιβυκής ΑΟΖ υπάρχει ένα κολοσσιαίου, κυριολεκτικά, κοίτασμα φυσικού αερίου, εκτιμώμενου μεγέθους 10 φορές τουλάχιστον (με τους πιο μετριοπαθείς και συντηρητικούς υπολογισμούς) του επίσης γιγαντιαίου αιγυπτιακού ΖΟΡ! Τόσο απλά!
Το μέγεθος αυτού του κοιτάσματος αναδεικνύει τη Λιβύη σε «νέο Κατάρ», όταν φυσικά προχωρήσουν οι έρευνες και επιβεβαιωθεί η ύπαρξή του. Η Λιβύη έχει κάθε συμφέρον να συνταχθεί με τη Γαλλία, την Ιταλία, φυσικά τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ελλάδα.
Έχει κάθε συμφέρον να ακολουθήσει τις επιταγές του διεθνούς δικαίου στη χάραξη των θαλασσίων της ζωνών και να περιμένει το πλήρωμα του χρόνου για να «αποζημιωθεί» για την έντιμη και σύννομη στάση της.
Επιστρέφοντας στα τεχνικά στοιχεία του γιγαντιαίου κοιτάσματος εντός της λιβυκής ΑΟΖ, το DP απευθύνθηκε σε κατεξοχήν ειδικούς του τομέα των υδρογονανθράκων, όπως η Τερέζα Φωκιανού, Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Flow Energy S.A. και τον Δρ. Η.Κονοφάγο, που είναι Μέλος της Επιτροπής Ενέργειας Ακαδημίας Αθηνών και Αντιπρόεδρος Flow Energy S.A.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που έθεσαν υπόψη μας, η Εταιρεία “SPECTRUM” όντως παρουσίασε στο Λονδίνο το 2017 τα αποτελέσματα αυτής της αξιολόγησης με τίτλο “Ένα θέαμα μέσα από τα μάτια του Zohr: η αναζήτηση του επόμενου Σούπερ Γίγαντα”. Στην παρουσίαση της εταιρίας σημειώνεται ότι Νοτιοδυτικά της Κρήτης εντοπίστηκαν ύφαλοι καρστικών ασβεστολίθων ανάλογοι με αυτούς που υπάρχουν γύρω από το Ύβωμα του Ερατοσθένη στην Κύπρο.
Ο πρώτος ύφαλος εμφανίζει εξαιρετικές ομοιότητες με τον αντίστοιχο ύφαλο καρστικού ασβεστολίθου του κοιτάσματος “ΖΟΡ” ο οποίος ως γνωστόν έχει μήκος 10 χιλιόμετρα (km) περίπου. Επίσης αυτός ο πρώτος λιβυκός στόχος υφάλου απέχει μόλις 5 χιλιόμετρα από τα ελληνικά θαλάσσια όρια (όπως αυτά ορίστηκαν από την λιβυκή πλευρά).
Η ¨SPECTRUM” διαπίστωσε με εμφανή έκπληξη ότι ο υπεργιγαντιαίος αυτός στόχος τύπου “ΖΟΡ” έχει 100 km μήκος, ο όγκος του δε υπολογίζεται ότι είναι πιθανότατα 10πλάσιος του κοιτάσματος “ΖΟΡ”, άρα 10 φορές υπεργιγαντιαίος. Μόλις 6 χιλιόμετρα ανατολικότερα υπάρχει ένας δεύτερος στόχος από την λιβυκή πλευρά κοιτάσματος μήκους 80 χιλιομέτρων δηλ. ίσως και 8 φορές μεγαλύτερος από το “ΖΟΡ”.
Από πλευράς μας, διευρίνισαν οι δυο ειδικοί επιστήμονες, θα πρέπει να αναφερθεί ότι τέτοιου είδους στόχοι υφάλων είναι κατά κανόνα επαναλαμβανόμενοι (όπως αυτό συμβαίνει στην Κύπρο) και θα πρέπει να αναμένεται αντίστοιχη ύπαρξη και ελληνικών υπεργιγαντιαίων στόχων Νοτιοδυτικά της Κρήτης σε πολύ μεγάλα θαλάσσια βάθη (ultra-deep) που πλησιάζουν τα 3.000 μέτρα.
Το θαλάσσιο βάθος δεν αποτελεί εμπόδιο στην περίπτωση αυτή -δεδομένου ότι πρόκειται για τεράστιους στόχους κοιτασμάτων- λαμβάνοντας δε υπ’ όψη μάλιστα ότι σχετικά πρόσφατα, ελληνικής ιδιοκτησίας τότε γεωτρύπανο πραγματοποίησε γεώτρηση σε θαλάσσιο βάθος 3.600 μέτρων.
Η δε εκτιμώμενη αξία των κοιτασμάτων ανέρχονται σε πολλές εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια… Απορούμε ακόμα για τη στάση της Λιβύης απέναντι στην Τουρκία;
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου