Του Νίκου Μελέτη
Σε μια συντονισμένη κίνηση την Δευτέρα ένας σημαντικός αριθμός ευρωπαϊκών χωρών ακολούθησαν τις ΗΠΑ σε ένα πρώτο κύμα «αντιποίνων» προς την Ρωσία, απελαύνοντας Ρώσους διπλωμάτες σε ένδειξη αλληλεγγύης προς το Λονδίνο για την υπόθεση της δηλητηρίασης του Ρώσου πρώην μυστικού πράκτορα.
Το εντυπωσιακό στοιχείο είναι η στροφή της Ουάσιγκτον που από την περίοδο «έρωτα» της διοίκησης Trump προς την Ρωσία και την πολιτική αποστασιοποίησης από την Ευρώπη, οι ΗΠΑ πρωτοστατούν σε μια τέτοια κίνηση κλιμάκωσης της αντιπαράθεσης με την Ρωσία, επιδεικνύοντας... αλληλεγγύη στην Βρετανία. Με έναν εντελώς ιδιότυπο τρόπο ο κ. Trump έρχεται να καθησυχάσει τις ανησυχίες που είχαν οι Ευρωπαίοι με την εκλογή του, ότι δεν δεσμεύεται πλέον από την συλλογική άμυνα και αλληλεγγύη ως βασικά στοιχεία της διατλαντικής συνεργασίας.
Εντύπωση προκαλεί η ρητορική του Λευκού Οίκου: «Οι σημερινές ενέργειες μας, βοηθούν τις ΗΠΑ να μειώσουν την δυνατότητα των Ρώσων να κατασκοπεύουν τους Αμερικανούς και να εκτελούν συγκαλυμμένες επιχειρήσεις που απειλούν την Αμερικανική εθνική ασφάλεια. Με αυτά τα βήματα οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοι και εταίροι μας, ξεκαθαρίζουν στην Ρωσία ότι οι πράξεις της θα έχουν συνέπειες..» δήλωσε η εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου Sarah Huckabee Sanders
Όμως η πολιτική αυτή αντίδραση έναντι της Μόσχας, παρά το γεγονός ότι επιχειρείται η συγκρότηση μια νέας Συμμαχίας Προθύμων, φαίνεται ότι μάλλον εξυπηρετεί την γνωστή πολιτική του Προέδρου Putin, που επενδύει χρόνια τώρα στην πολιτική του «διαίρει και βασίλευε» και του διχασμού κάθε φόρα της Δύσης όταν αναλαμβάνονται δράσεις εναντίον της Ρωσίας, όπως έχει συμβεί βεβαίως και με το Ενεργειακό.
Όσο για το πόσο πιέζεται πολιτικά ο Putin, αξίζει να αναφερθεί η δήλωση του επικεφαλής της προεκλογικής καμπάνιας του Ρώσου προέδρου, Andrey Kondrashovh (όπως αποδόθηκε από την Washington Post) που απέδωσε την υψηλή συμμέτοχη, στην αντιρωσική πολιτική της Δύσης: «Μας ασκήθηκε πίεση την στιγμή ακριβώς που χρειαζόμαστε μια κινητοποίηση. Ο ρωσικός λαός ενώθηκε γύρω από το κέντρο εξουσίας. Και αυτό το κέντρο εξουσίας φυσικά είναι ο Putin...»
Στο Μέτωπο των Προθύμων από την Ε.Ε. συμμετέχουν: Κροατία, Τσεχία, Δανία, Εσθονία, Φιλανδία, Γαλλία, Γερμανία, Ουγγαρία, Ιταλία, Λετονία, Λιθουανία, Ολλανδία, Πολωνία, Ρουμανία, Ιρλανδία, Ισπανία και Σουηδία. Ακολούθησαν ακόμη: Αλβανία, ΠΓΔΜ, Αυστραλία, Καναδάς, Νορβηγία, Ουκρανία, Μολδαβία.
Εκτός του Μετώπου αυτού έχουν μείνει προς το παρόν οι εξής χώρες της Ε.Ε.: Ελλάδα, Κύπρος, Μάλτα, Πορτογαλία, Λουξεμβούργο, Βέλγιο, Σλοβενία, Σλοβακία, Αυστρία.
Η Βουλγαρία ανακάλεσε τον πρεσβευτή της στην Μόσχα, αλλά η πιο ενδιαφέρουσα αντίδραση χθες ήρθε από το ΝΑΤΟ που αποφάσισε την απέλαση επτά Ρώσων μελών της ρωσικής Αντιπροσωπείας στο ΝΑΤΟ, ενώ μειώθηκε ο ανώτατος αριθμός μελών της Αντιπροσωπείας στου 20.
Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, πέραν των μεγάλων ευρωπαϊκών χωρών, είναι προφανές ότι επαναδραστηριοποιείται η ομάδα των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης και της Βαλτικής, που πρωτοστατούν στην διαμόρφωση επιθετικής πολιτικής έναντι της Ρωσίας, ενώ εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι η Γερμανία η οποία έχει προνομιακές σχέσεις με την Ρωσία στον ενεργειακό τομέα και πάρα την αντίθεση πολλών ευρωπαϊκών χωρών αλλά και των Αμερικανών, προωθεί την κατασκευή του δεύτερου υποθαλάσσιου αγωγού φυσικού αερίου North Stream II, έσπευσε να απελάσει Ρώσους διπλωμάτες. Στο ίδιο μέτωπο βρέθηκε και η Ιταλία, παρά τις προνομιακές σχέσεις με το ρωσικό καθεστώς.
Αλβανία και ΠΓΔΜ θέλοντας να εξασφαλίσουν την θετική απόφαση της Ε.Ε. για έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων και η ΠΓΔΜ την ένταξη της στο ΝΑΤΟ ,συστρατεύονται απολύτως με τις επιλογές της Ουάσιγκτον και των ισχυρών ευρωπαϊκών χωρών.
Αθήνα και Κύπρος σταθερά διαφοροποιούνται από τέτοιου είδους κυρώσεις που ουσιαστικά ρίχνουν τις γέφυρες με την Μόσχα, και αυτή την πολιτική την είχαν εκφράσει στην Σύνοδο Κορυφής οι κ. Τσίπρας και Αναστασιάδης, καθώς είναι σαφές ότι δεν εξυπηρετούνται τα συμφέροντα των δυο χωρών από αυτές τις πολιτικές, ενώ φυσικά δεν αφορούν αποδεδειγμένα γεγονότα, όπως ήταν η εισβολή και κατοχή της Κριμαίας… Σε ότι αφορά την ελληνική κυβέρνηση, υπάρχει η προσδοκία, ότι η στάση της αυτή θα…. εκτιμηθεί από τον πρόεδρο Putin, ώστε να αποκατασταθούν οι σχέσεις των δυο πλευρών που έχουν διαταραχθεί σοβαρά, λόγω τόσο της προσέγγισης με τις ΗΠΑ όσο και με την μη συμμετοχή στο ενεργειακό σχέδιο του Turkish Stream.
Όσο για την Τουρκία αποφεύγοντας να ακολουθήσει τους Συμμάχους στην πολιτική των απελάσεων, απλώς επιβεβαίωσε την στρατηγική σχέση που έχει αναπτύξει με την Ρωσία και η οποία αποτελεί κρίσιμο στοιχείο για την πολιτική του Τ.Erdogan στην Συριακή κρίση.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου