Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Οι Αμερικανοί είναι σκληροί και εκδικητικοί όταν τίθενται σε κίνδυνο τα στρατηγικά τους συμφέροντα, αλλά την ίδια στιγμή μετατρέπονται σε «Πόντιους Πιλάτους», όταν θίγονται με τις πράξεις των συμμάχων του (με ή χωρίς εισαγωγικά η λέξη).
Είναι μία πρακτική που εισήγαγαν οι γραφειοκράτες οι οποίοι επιχειρούν κάθε φορά να …τετραγωνίσουν τον κύκλο, κάτι που είναι αδύνατο να συμβεί. Με αποτέλεσμα η υπερδύναμη να φαίνεται πολύ μικρή και αδύναμη.
Η τουρκική εισβολή στη Συρία και η κατάληψη της Αφρίν ως συνεπακόλουθο της ήττας των συμμάχων τους των Κούρδων του YPG, είναι μία χαρακτηριστική περίπτωση για την αδυναμία της Αμερικής να επιβληθεί σε αυτούς που θεωρεί συμμάχους, την ίδια στιγμή που οι ίδιοι προκαλούν ζημία στα συμφέροντά των Ηνωμένων Πολιτειών. Και χαρακτηριστική περίπτωση είναι η Τουρκία του Ταγίπ Ερντογάν, που ο νέος υπουργός Εξωτερικών, Μαικ Πομπέο, χαρακτήρισε πολύ ορθά «Ισλαμική Δημοκρατία» στο πρότυπο του Ιράν, όπως έγραψε στο Twitter τη νύκτα του σικέ πραξικοπήματος, της 16ης Ιουλίου 2016.
Χθες, με αυτεπάγγελτη ανακοίνωση της, η εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Χέερ Νάουερτ, αποκάλυψε «την έντονη ανησυχία» της αμερικανικής κυβέρνησης για τις δραματικές εξελίξεις στην Αφρίν αλλά και για την πρόθεση του ισλαμιστή ηγέτη της Τουρκίας, να επιτεθεί και στο Ιράκ. Θα κυνηγήσει, όπως είπε, τους Κούρδους αντάρτες του PKK, που βρήκαν καταφύγιο στο Ιρακινό Κουρδιστάν, και το οποίο ως γνωστόν υπάγεται στο Ιράκ.
Η αμερικανική δήλωση ήταν καλή, αλλά δεν παύει να είναι λόγια του αέρα, αφού η Αμερική δεν μπόρεσε να σταματήσει την Τουρκία, πριν προκαλέσει νέα ανθρωπιστική καταστροφή.
Η κ. Νάουερτ ανακοίνωσε επίσης ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν εκφράσει την βαθιά ανησυχία τους προς την Τουρκία για το θέμα των αμάχων και για τις πληροφορίες ότι οι Τούρκοι λεηλάτησαν την κατεχόμενη πια πόλη. Είπε:
“Οι Ηνωμένες Πολιτείες καλούν όλες τις πλευρές που δρουν στη βορειοδυτική (Συρία), συμπεριλαμβανομένης της Τουρκίας, της Ρωσίας και του συριακού καθεστώτος, να παράσχουν πρόσβαση στους διεθνείς ανθρωπιστικούς οργανισμούς”.
Και βεβαίως δεν ίδρωσε το αυτί του Ερντογάν, του Πούτιν και του Άσαντ, οι οποίοι θα συνεχίσουν το …θεάρεστο έργο τους. Διότι ουδείς εκ των παραπάνω καταλαβαίνει από λόγια…
Η εκπρόσωπος ανακοίνωσε στη συνέχεια και τα εξής:
Η Αμερική, είπε, εκφράζει επίσης τη δέσμευσή της στη σύμμαχο της στο ΝΑΤΟ Τουρκία αλλά ταυτόχρονα και τη δέσμευσή της στους εταίρους της, τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF) της ανατολικής Συρίας.
Ως γνωστόν, βασική συνιστώσα των δυνάμεων του SDF αποτελούν οι κουρδικές Μονάδες Προστασίας του Λαού (YPG), που απέδειξαν στα πεδία των μαχών πως είναι ο μεγαλύτερος σύμμαχος των Αμερικανών εναντίον του Ισλαμικού Κράτους.
Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ προχωρά και σε μία προειδοποίηση, που ίσως είναι και το μήνυμα προς την Τουρκία για τη συνέχεια:
Λόγω των μαχών στη δυτική Συρία τους τελευταίους δύο μήνες, αναφέρει η γραπτή δήλωση, συμπεριλαμβανομένης και εκείνης στην Αφρίν, έχει μπει σε δεύτερο πλάνο ο πόλεμος εναντίον του Ισλαμικού Κράτους, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα στους τζιχαντιστές να ανασυγκροτηθούν σε ορισμένες περιοχές. Αυτή είναι μια σοβαρή και εντεινόμενη ανησυχία, προειδοποίησε η εκπρόσωπος του αμερικανικού υπουργείου των Εξωτερικών.
Και η προειδοποίηση, για όσους γνωρίζουμε πρόσωπα και πράγματα, απευθύνεται στον Ταγίπ Ερντογάν και σε κανένα άλλο…
Ο Ντόναλντ Τραμπ, υπερηφανεύεται ότι επί δικής του προεδρίας ηττήθηκε το Ισλαμικό Κράτος. Για να ηττηθεί χύθηκε πολύ κουρδικό αίμα και καθόλου αμερικανικό. Αυτή η νίκη επί των τζιχαντιστών είναι πολύ σημαντική για την Αμερική και τον πρόεδρό της. Μόνο που κινδυνεύει να χαθεί, λόγω της Τουρκίας. Το γνωρίζουν οι Αμερικανοί και είναι θυμωμένοι. Αλλά δεν το δείχνουν, και το κυριότερο είναι ότι δεν κάνουν απολύτως τίποτα. Άφησαν αβοήθητους τους πιο στενούς τους συμμάχους.
Και το βασικό ερώτημα που τίθεται είναι αυτό: Γιατί να ανταποκριθούν οι Κούρδοι τώρα που τους χρειάζονται ξανά οι Αμερικανοί για να νικηθεί ολοκληρωτικά το Ισλαμικό Κράτος. Διότι αυτό αφήνει ξεκάθαρα να εννοηθεί η ανακοίνωση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες απουσίασαν από τη Συρία επί προεδρίας του Μπάρακ Ομπάμα, επειδή ο πρώην πρόεδρος δεν τόλμησε να τα βάλει με τη Ρωσία και τον πρόεδρο Άσαντ. Ο κ. Ομπάμα ήταν πρόεδρος των λόγων, όχι των έργων. Και αυτό το πληρώνει τώρα η Αμερική. Εάν δεν αποφασίσει ο κ. Τραμπ να συνετίσει με έργα την Τουρκία του Ερντογάν, οι συνέπειες θα είναι ανυπολόγιστες για την υπερδύναμη. Θα χάσει την Μέση Ανατολή στη Ρωσία, του ενισχυμένου από το εκλογικό αποτέλεσμα, Βλαντιμίρ Πούτιν και θα θέσει σε κίνδυνο και τον πλέον πιστό της σύμμαχο, το Ισραήλ.
Τα ψέματα για την Αμερική τελείωσαν. Ή παίζει τον ρόλο της στη διεθνή πολιτική και στρατιωτική σκηνή, ή θα μείνει χωρίς συμμάχους.
Λένε, πως η έλευση του Μάικ Πομπέο στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ, θα αλλάξει τον τρόπο σκέψης των Ηνωμένων Πολιτειών. Να το δούμε και να μην το πιστέψουμε!
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου