Του Δημήτρη Γ. Απόκη*
Το ότι παρακολουθώ με θρησκευτική ευλάβεια τις πολιτικές εξελίξεις και την εξωτερική πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών, σε όσους γνωρίζουν εμένα και τα γραπτά μου, είναι γνωστό. Η τύχη και ορισμένοι δάσκαλοι και άνθρωποι που συνάντησα ως νεαρός φοιτητής και νέος με ενεργό ανάμιξη στην πολιτική, μου έκαναν ένα μεγάλο δώρο.
Μου έδωσαν τη δυνατότητα να πραγματοποιήσω τις σπουδές μου στη Μητρόπολη του Δυτικού Κόσμου, την πρωτεύουσα της μοναδικής Υπερδύναμης, και να ζήσω σχεδόν τη μισή μέχρι σήμερα ζωή μου στην καταπληκτική Δημοκρατία που ακούει στο όνομα, Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.
Εδώ και πάνω από ένα χρόνο, αλλά ειδικά τους τελευταίους μήνες βρίσκεται σε εξέλιξη, ενώπιον όλου του πλανήτη, μια υπόθεση η οποία αποτελεί ντροπή για αυτή την πανέμορφη χώρα και το εκπληκτικό από άποψη δημοκρατίας πολιτικό της σύστημα. Μιλάω για την «πολύκροτη» υπόθεση της συνομωσίας του σημερινού Προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τράμπ με τη Ρωσία και τον Πούτιν, έτσι ώστε να επηρεαστούν οι προεδρικές εκλογές του 2016 και να κερδίσει τη Χίλαρι Κλίντον.
Το όλο έργο πριν από λίγα εικοσιτετράωρα μπήκε σε νέα φάση με την απονομή κατηγοριών από τον Ειδικό Ανακριτή για την υπόθεση, Ρόμπερτ Μιούλερ, εναντίον του πρώην επικεφαλής, για σύντομο χρονικό διάστημα, της προεκλογικής εκστρατείας του Προέδρου Τράμπ, Πώλ Μάναφορτ και ενός στενού συνεργάτη του του κ. Γκέητς. Στο επεισόδιο αυτό της κωμικοτραγικής ιστορίας ήρθε, δυστυχώς για την Ελληνοαμερικανική ομογένεια και το Ελληνικό στοιχείο ευρύτερα, και το πρόσωπο του «συμβούλου» για θέματα εξωτερικής πολιτικής του τότε υποψηφίου Τράμπ, Ελληνοαμερικανού, Τζόρτζ Παπαδόπουλου, ο οποίος βρίσκεται στο κέντρο μιας εκστρατείας των συστημικών μέσων ενημέρωσης έτσι ώστε να πληγεί ο μεγάλος εχθρός τους, ο Ντόναλντ Τράμπ.
Το Πραξικόπημα…
Υπάρχει ένας μεγάλος πόθος να απαξιωθεί ο σημερινός Αμερικανός Πρόεδρος. Υπάρχει μια προσπάθεια να συντελεστεί ένα αμερικανικό πραξικόπημα. Το γεγονός ότι στο κέντρο αυτής της προσπάθειας βρίσκεται η Ρωσία, αποτελεί ατύχημα.
Για όσους πραγματικά έχουν ασχοληθεί με αυτή την ιστορία, ο Μάναφορτ είναι ένα πρόσωπο το οποίο, μέχρι τη στιγμή που προσλήφθηκε στην προεκλογική εκστρατεία, ο Ντόναλντ Τράμπ δεν τον γνώριζε καν και δεν τον είχε συναντήσει ποτέ. Του προτάθηκε όταν απέλυσε τον μέχρι εκείνη τη στιγμή επικεφαλής , της προεκλογικής του εκστρατείας από το κατεστημένο του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, και μετά από πολύ σύντομο χρονικό διάστημα τον απέλυσε. Ο ίδιος ο Μάναφορτ, ήταν λομπίστας για διάφορα πρόσωπα και έπαιρνε χρήματα από πολλούς, μεταξύ των οποίων και τον πρώην Πρόεδρο της Ουκρανίας, στενό σύμμαχο της Μόσχας, Γιανουκόβιτς. Το πιθανότερο είναι ότι ξέχασε να πληρώσει φόρους για τα εκατομμύρια που εισέπραξε από την Ουκρανία και ανθρώπους στην Ουκρανία που σχετίζονταν με τη Ρωσία. Αποτελεί προσφιλή τακτική των διωκτικών υπηρεσιών και ιδιαίτερα του FBI, να τσιμπάνε και να στριμώχνουν αυτούς που δεν μπορούν να το καταφέρουν αλλιώς για φορολογικά θέματα. Το FBI το ξεκίνησε με τον θρυλικό Αλ Καπόνε.
Όλο αυτό έχει δυο μέρη. Το πρώτο μέρος είναι ο πόθος ενός υπό κατάρρευση κατεστημένου να εκδιώξει τον Πρόεδρο Τράμπ από το Λευκό Οίκο, να υπάρξει ένα πραξικόπημα. Το δεύτερο είναι ότι η Ρωσία μπήκε στο κάδρο διότι κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας ο Ντόναλντ Τράμπ είχε επιδοθεί σε ένα φλερτ με τη Μόσχα και το Βλαντιμίρ Πούτιν, λέγοντας ας σταματήσουμε αυτή την ανόητη κόντρα, ας προχωρήσουμε ως φίλοι. Και επειδή δεν υπήρξε απάντηση από τη Μόσχα και τον Ρώσο Πρόεδρο, στήθηκε το παραμύθι ότι ο Τράμπ είναι πράκτορας της Ρωσίας. Εάν ο Πούτιν είχε απαντήσει αποσύροντας μια μονάδα πυροβολικού από την Ουκρανία ή ένα παρόμοιο μικρό βήμα, τότε θα μιλούσαμε για ηγέτη, για μεγάλη στρατηγική και για τον Τράμπ το μαέστρο της διπλωματίας. Στον αντίποδα αυτού ο Τράμπ έκανε λίγο πολύ το ίδιο με τον Πρόεδρο της Κίνας Σι, και η αντίδραση ήταν τελείως διαφορετική. Ο Σι έκανε κινήσεις στο θέμα της Βόρειας Κορέας. Ο Πούτιν έκανε το λάθος να μην κάνει κάποια κίνηση καλής θέλησης. Και το γεγονός ότι αυτό ήταν λάθος το παραδέχονται παρασκηνιακά ακόμη και Ρώσοι αξιωματούχοι. Και μάλλον το έχει αντιληφθεί και ο ίδιος ο Ρώσος Πρόεδρος.
Η φωτογραφία του Μάναφορτ βρίσκεται στις πρώτες σελίδες των εφημερίδων και τις οθόνες των τηλεοράσεων για ημέρες και πάντα συνδέεται με την επίθεση εναντίον του Προέδρου Τράμπ. Η πραγματικότητα είναι ότι εργάσθηκε στην προεκλογική εκστρατεία για πολύ σύντομο χρονικό διάστημα και απολύθηκε από τον Τράμπ, ο οποίος έχει γίνει γνωστός για την χαρακτηριστική έκφραση στο τρομερά επιτυχημένο τηλεοπτικό του σόου, “The Apprentice”, για την χαρακτηριστική έκφραση, “You Are Fired” απολύεσαι. Κάτι το οποίο έκανε με τον Μάναφορτ, εκατοντάδες στελέχη της εκστρατείας του και αρκετούς επικεφαλής αυτής της εκστρατείας.
Ο Μάναφορτ όπως ήδη ανέφερα δεν πλήρωσε φόρους για εκατομμύρια που έλαβε από πρώην ηγέτη της Ουκρανίας, που συνδέονταν με τη Ρωσία. Πρόκειται για μια ακούσια σχέση. Πρόκειται για μια αστεία προσπάθεια σύνδεσης, η οποία θα καταρρεύσει και αυτό που στην πραγματικότητα πετυχαίνει στο εσωτερικό των ΗΠΑ, είναι να ενδυναμώνει την υποστήριξη των ανθρώπων που έστειλαν τον Ντόναλντ Τράμπ στο Λευκό Οίκο. Αυτό, και ας ακούγεται προκλητικό, εκτός απρόοπτου, θα οδηγήσει σε επανεκλογή του στην Προεδρία στις επόμενες εκλογές.
Αυτό το γνωρίζει το υπό κατάρρευση κατεστημένο και προσπαθεί να κατασκευάσει ότι είναι δυνατόν εναντίον του, αδιαφορώντας για τη ζημιά που θα προξενήσει, συμπεριλαμβανομένης μιας επικίνδυνης έντασης στις σχέσεις της Ουάσιγκτον με τη Μόσχα.
Όσο η αμερικανική οικονομία συνεχίζει να πηγαίνει τόσο καλά, να αναπτύσσεται τόσο καλά, να δημιουργούνται εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας, και το χρηματιστήριο να πετάει, λόγω του Τράμπ, όλες αυτές οι ανόητες κατηγορίες και τα σενάρια συνομωσίας θα καταρρεύσουν σαν τραπουλόχαρτα.
Κάποιος που έχει ζήσει για σχεδόν είκοσι χρόνια στην Αμερική και συγκεκριμένα στην Ουάσιγκτον, όπως εγώ, γνωρίζει ότι η μεγάλη πλειοψηφία των Αμερικανών πολιτών, δεν διαβάζει κάθε πρωί την New York Times, και δεν βλέπει από το πρωί μέχρι το βράδυ την άθλια προπαγάνδα του CNN.
Μνήμες Ρέηγκαν…
Όσοι αγαπούν την Αμερική και έχουν ασχοληθεί ενδελεχώς με την πολιτική της ιστορία όπως κάνω και συνεχίζω ακόμη να κάνω εγώ, λόγω προσωπικής τρέλας, θυμούνται τον Ρόναλντ Ρεήγκαν. Όταν ο Ρέηγκαν εκλέχθηκε Πρόεδρος το 1981, το είδωλο του Ρεπουμπλικανικού κατεστημένου, ο Άβερελ Χάριμαν, έγραψε ένα άρθρο στην New York Times, στο οποίο έλεγε ότι ο νέος Πρόεδρος θα ξεκινούσε πυρηνικό πόλεμο. Πρόκειται για τον ίδιο Πρόεδρο Ρέηγκαν, που είπε ότι δεν πρόκειται να χρησιμοποιήσω ποτέ πυρηνικά όπλα ότι και να γίνει, και ήταν αυτός που έκανε τη συμφωνία με τον Γκορμπατσώφ. Παρόλα αυτά η προσπάθεια να αποδομηθεί ο Πρόεδρος Ρέηγκαν δεν σταμάτησε ποτέ.
Το Βρώμικο Ντοσιέ και ο Ποντέστα…
Μαζί με τον δήθεν σεισμό της απαγγελίας κατηγοριών εναντίον του Μάναφορτ, του συνεργάτη του, και τον τραγικό Τζόρτζ Παπαδόπουλο, έγινε και κάτι άλλο που τα συστημικά μέσα ενημέρωσης δεν του δίνουν, εσκεμμένα, ιδιαίτερη σημασία και κάλυψη. Στοιχεία που είδαν το φως της δημοσιότητας αποδεικνύουν ότι το Δημοκρατικό Κόμμα και η προεκλογική εκστρατεία της Χίλαρι Κλίντον, πλήρωσαν για την κατασκευή του βρώμικου ντοσιέ για δήθεν σκανδαλώδεις και άρρωστες πράξεις του Ντόναλντ Τράμπ στη Ρωσία. Επίσης, στοιχεία εμπλέκουν τον αδελφό του επικεφαλής της προεκλογικής εκστρατείας της Χίλαρι Κλίντον, Τζόν Ποντέστα, με τη Ρωσία. Ακόμη πιο σοβαρό υπάρχουν πολλά ερωτηματικά για την έγκριση από την κυβέρνηση Ομπάμα, και την τότε Υπουργό Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον, της πώλησης του 20% του Ουρανίου των ΗΠΑ στη Ρωσία.
Η ιστορία του ντοσιέ ξεκίνησε από τους αντιπάλους του Τράμπ για το χρίσμα, εξέχοντα μέλη του κατεστημένου των Ρεπουμπλικάνων. Όταν έχασαν η τραγική Χίλαρι Κλίντον και οι Δημοκρατικοί πήραν τη σκυτάλη, αλλά στο τέλος έχασαν και αυτοί. Η τραγική Χίλαρι θα έχανε από οποιονδήποτε αντίπαλο. Αλλά εκείνο που δεν μπορεί να καταπιεί το κατεστημένο Ρεπουμπλικανικό και Δημοκρατικό είναι ότι έχασε και έχασαν από τον Τράμπ. Αυτό έχει δηλητηριάσει την ατμόσφαιρα σε απίστευτο επίπεδο.
Ο Πόλεμος που Κερδίζει ο Τράμπ…
To πρόβλημα για το κατεστημένο είναι ότι ο Τράμπ δεν είναι το συνηθισμένο θύμα, δεν είναι το ανθρωπάκι Τράμπ. Ο Αμερικανός Πρόεδρος έχει ξεκινήσει πολιτισμικό πόλεμο εναντίον τους σε καθημερινή βάση. Ένα πόλεμο κόντρα σε όλα τα πιστεύω τους και σε όλα αυτά που έχουν καταφέρει να επιβάλλουν πολιτισμικά και πολιτικά όλα αυτά τα χρόνια της στρεβλής παγκοσμιοποίησης.
Μιλάμε για θέσεις και πολιτικές του τύπου, και ας μου συγχωρεθεί η γλώσσα, οι τραβεστί θα πρέπει να χρησιμοποιούν τις δικές τους τουαλέτες. Ο καθένας έχει το δικαίωμα να αποκαλεί τον εαυτό του γυναίκα ακόμα και εάν έχει μούσι κλπ. Τα έχουμε ζήσει πρόσφατα και στη χώρα μας. Ο Τράμπ ημέρα με την ημέρα, ώρα με την ώρα καταστρέφει – κατεδαφίζει, αυτόν τον κόσμο που έχουν δημιουργήσει. Αυτό που προσπαθούν να κάνουν είναι αστείο αλλά ταυτόχρονα σοβαρό. Ο Τράμπ με τον πόλεμο που τους έχει ξεκινήσει, τους κάνει απίστευτη ζημιά. Και όσο βλέπουν ότι η οικονομία πάει καλά, δημιουργούνται δουλειές, και πετυχαίνει, ξυπνάνε κάθε πρωί ακόμη πιο έξαλλοι μαζί του.
Και το χειρότερο για αυτούς είναι ότι ο Πρόεδρος Τράμπ, κερδίζει αυτόν τον πολιτισμικό πόλεμο, διότι οι θέσεις τους είναι περιθωριακές και, αν και δεν είναι πολιτικά ευγενικό να το πει κανείς, λίγο άρρωστες. Η μεγάλη πλειοψηφία των Αμερικανών πολιτών δεν πιστεύει ότι ένας άνδρας με μούσι είναι γυναίκα και πρέπει να χρησιμοποιεί τη δική του τουαλέτα. Ο Τράμπ κερδίζει πολιτισμικά, κερδίζει στην οικονομία, οπότε θα πρέπει να βρουν να τον κατηγορήσουν για προκλητικά αλλά στην πραγματικότητα στερούμενα ουσίας και σοβαρότητας πράγματα. Και η γελοιότητα με τη Ρωσία είναι ακριβώς αυτό.
Στο επίπεδο της αμερικανικής ελίτ διεξάγεται ένας πόλεμος. Η αριστοκρατική ελίτ της Ουάσιγκτον, της Ανατολικής Ακτής των ΗΠΑ, και του Χόλυγουντ, δίνει μάχη μέχρις εσχάτων με τον Ροβεσπιέρο Τράμπ. Ο Τράμπ καταστρέφει τον κόσμο τους. Στην Κοιλάδα της Σιλικόνης έχουν Μεξικάνους κηπουρούς, Φιλιππινέζες καμαριέρες, και Ασιάτες Σεφ που κάνουν καλό Σούσι. Οπότε είναι υπέρ της αχαλίνωτης, χωρίς έλεγχο μετανάστευσης, είναι προοδευτικοί (progressives). Σαν αποτέλεσμα η δεξιά έχει γίνει αριστερά και η αριστερά έχει γίνει δεξιά. Και αυτό δεν συμβαίνει μόνο στις ΗΠΑ. Απλά εκεί είναι το κεντρικό μέτωπο του πολέμου. Στην ουσία για τους γνωρίζοντες ιστορία , η Αμερικανική Επανάσταση ξεκίνησε το 1776 και συνεχίζεται σήμερα.
Τζόρτζ Παπαδόπουλος…
Και για να έρθω στον τεράστιο σύμβουλο εξωτερικής πολιτικής του τότε υποψηφίου Ντόναλντ Τράμπ, Τζόρτζ Παπαδόπουλο, στον οποίο τόσα πολλά φαίνεται να έχει επενδύσει το σύστημα και άλλος λίγο, άλλος πολύ όλοι είχαμε τσιμπήσει ως Έλληνες. Ο Παπαδόπουλος από ότι αποδεικνύεται είχε πουλήσει πολύ παραμύθι και αρκετοί τσίμπησαν. Η προεκλογική εκστρατεία του Ντόναλντ Τράμπ, κατά τη διάρκεια της, είχε περίπου 7.000 συμβούλους εξωτερικής πολιτικής. Χιλιάδες από αυτούς και άλλους ανθρώπους έβγαλαν φωτογραφίες με το σημερινό Πρόεδρο. Ο τραγικός Τζόρτζ παρόλα αυτά ήταν μάγκας και κατάφερε να έλθει στην Ευρώπη και την Ελλάδα και να το εξαργυρώσει. Ακόμη και πριν λίγες εβδομάδες έψαχνε εκδότη για να γράψει βιβλίο για να κονομήσει. Προσπάθησε να κονομήσει και από Ρώσους, όπως τον καθηγητή στο Λονδίνο. Όποιος πιστεύει αυτά τα παραμύθια είναι για κλάματα.
Συμπέρασμα…
Θα το επαναλάβω πίσω από αυτή την τραγική κωμωδία κρύβεται κάτι πολύ σοβαρό. Η ελίτ της στρεβλής παγκοσμιοποίησης στις ΗΠΑ αντιμετωπίζουν ένα πετυχημένο πόλεμο από τον Πρόεδρο Τράμπ που πλήττει ευθέως τον εικονικά πλασμένο κόσμο στον οποίο ζουν. Η ελίτ της στρεβλής παγκοσμιοποίησης πηγαίνει αριστερά στις θέσεις της και δεξιά στην πραγματικότητα. Συνεχίζουν να κερδίζουν ανεξέλεγκτα και να μην πλένουν μόνοι τους ούτε καν τα δόντια τους. Ακόμη και για αυτό έχουν υπηρέτες μετανάστες. Ο Τράμπ έχει ξεκινήσει σφοδρή επίθεση σε αυτόν το πλασματικό κόσμο και προκαλεί το μίσος του. Το γεγονός ότι ένας κλασικός άνδρας είναι Πρόεδρος και κάθεται στο Οβάλ Γραφείο τους τρελαίνει. Για αυτούς ο Αμερικανός Πρόεδρος θα έπρεπε να είναι τουλάχιστον κάτι απροσδιόριστο για να μην πως τίποτα χειρότερο και παρεξηγηθούν.
Ας ελπίσουμε ότι θα επικρατήσει για το καλό της Αμερικής και του πλανήτη. Και ας ελπίσουμε ότι και για το καλό της σταθερότητας του διεθνούς συστήματος στο τέλος από αυτή τη ζημιά που έχουν προκαλέσει στις σχέση ΗΠΑ – Ρωσίας, θα προκύψει κάτι καλό και πιο αρμονικές σχέσεις όταν όλη αυτή η κωμωδία θα έχει καταρρεύσει.
*Ο Δημήτρης Γ. Απόκης, είναι Διεθνολόγος – Δημοσιογράφος, Απόφοιτος του The Paul H. Nitze, School of advanced International Studies, The Johns Hopkins University.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου