Hassan Abou Taleb*
Αυτό που συμβαίνει σε σχέση με την κρίση του Κατάρ επιβεβαιώνει σε μεγάλο βαθμό, ότι ο Αραβικός κόσμος, βρίσκεται σε κατάσταση σοβαρής ρευστότητας.
Υπάρχει μια επανατοποθέτηση στις περιφερειακές σχέσεις και πίσω από αυτό υπάρχουν πρόδρομοι για διεθνείς αλλαγές που μέχρι στιγμής δεν έχουν υλοποιηθεί, ειδικά καθώς καθημερινά νέες αραβικές και αφρικανικές χώρες, ενώνονται στο μποϊκοτάζ του Κατάρ, τιμωρώντας το για εξάπλωση του εξτρεμισμού και τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας.
Ταυτόχρονα, μια περιφερειακή χώρα, η Τουρκία, έκανε μια περίεργη και συγκλονιστική κίνηση για πολλές από τις χώρες του Αραβικού Κόλπου.
Υποτίθεται ότι η Τουρκία διατηρούσε σχέσεις με τις μεγάλες χώρες του Αραβικού Κόλπου, όπως η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, απολαμβάνοντας ένα ειδικό καθεστώς.
Εντούτοις, έχει διαταράξει αυτές τις εκτιμήσεις, λόγω υπολογισμών που βασίζονται σε παραληρητικές ιδέες για την εγκαθίδρυση ενός ισλαμικού χαλιφάτου που θα υποστηρίζεται από ένα διεθνή οργανισμό της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, και την επιδίωξη στρατιωτικής επιρροής στην καρδιά της Αραβικής χερσονήσου, με τη στήριξη του Κατάρ και τον αυτοδιορισμό της σε προστάτη και κηδεμόνα.
Αυτό έχει ανατρέψει απόλυτα τις σκέψεις όλων για μια περιφερειακή συμμαχία που θα βασίζεται σε σουνίτες, στην οποία η Τουρκία του Ερντογάν διαδραματίζει κεντρικό ρόλο. Έτσι, η Τουρκία απέδειξε στη διάρκεια της διακυβέρνησης Ερντογάν ότι νοιάζεται μόνο για το βραχυπρόθεσμο συμφέρον της και δεν φροντίζει για αρχές ή ακόμη και υποσχέσεις που ο Ερντογάν είχε δώσει σε μονάρχες και πρίγκιπες του υψηλότερου επιπέδου στις χώρες τους και στην περιοχή ως σύνολο.
Αλλά ακόμα περισσότερο, ο Ερντογάν φαντάζεται τον εαυτό του ως διοικητή της περιοχής και θεματοφύλακα των χωρών αυτών, που αυτός διοικεί, κι άλλοι πρέπει να υπακούσουν.
Ο Τούρκος πρόεδρος έχει εκστομίσει μια ανόητη απειλή, υποστηρίζοντας ότι οι εκτιμήσεις του έχουν παρερμηνευθεί και ζήτησε από τον υπουργό Εξωτερικών του Μπαχρέιν, το μποϊκοτάζ να τελειώσει πριν τελειώσει ο ιερός μήνας του Ραμαζανιού. Ο υπουργός εξήγησε την πραγματικότητα των θέσεων του Κατάρ και τον κίνδυνο για την ασφάλεια της περιοχής και τον κόσμο και τους λόγους που οδήγησαν τις τέσσερις αραβικές χώρες να μποϋκοτάρουν τη Ντόχα.
Η τουρκική άποψη δεν χρειάζεται καμία εξήγηση, διότι η απόφαση της Άγκυρας είναι να επωφεληθεί από αυτές τις εξελίξεις φτάνοντας στις ακτές του Αραβικού κόλπου και να σταθμεύσει εκεί απέναντι από τις μεγάλες αραβικές χώρες χωρίς να προκαλέσει το Ιράν.
Υπάρχουν μεγάλα οικονομικά και εμπορικά συμφέροντα που φέρνουν μαζί την Τουρκία και το Ιράν, σε αντίθεση με αυτό που φαίνεται να είναι η θέση τους, φέρνοντάς τους σε αντιφατικές πλευρές της συριακής σύγκρουσης.
Αντί να εξετάσει πως το Κατάρ θα μπορούσε να μεταβάλλει τις πολιτικές του, η Άγκυρα προχώρησε έντονα στην υπεράσπιση της Ντόχα και γιατί όχι; Είναι οι κύριοι παράγοντες υποστήριξης της τρομοκρατίας και του εξτρεμισμού στο Ιράκ, τη Συρία, την Αίγυπτο, τη Λιβύη και την Τυνησία.
Αυτή η σοκαριστική άποψη της Τουρκίας, είναι ένα λογικό αποτέλεσμα της θέσης της χώρας ως κέντρο βάρους, μαζί με τη Βρετανία, για τη διεθνή οργάνωση της Αδελφότητας.
Επιπλέον, η Τουρκία είναι ο πρώτος προστάτης της Αδελφότητας και ο προστάτης άλλων κλάδων της, ειδικά στην Ασία. Αυτές οι χώρες είναι γνωστές σε όλους. Έτσι, δεν θα είναι παράξενο το γεγονός ότι με την πίεση που ασκείται στο Κατάρ, οι περισσότεροι τρομοκράτες θα το εγκαταλείψουν για να πάνε στην Άγκυρα.
Έτσι, η Τουρκία θα γίνει χωρίς αμφιβολία, ο ηγέτης των τρομοκρατικών οργανώσεων. Τότε ο κόσμος θα γνωρίζει την έκταση της τεράστιας απάτης που παίζει η Τουρκία και την έκταση της καταστροφής που έχει ασκήσει στις γειτονικές χώρες.
Η έκθεση της Τουρκίας με τον τρόπο αυτό, θα θέσει πολλές ερωτήσεις στις αραβικές δυνάμεις του Κόλπου, οι οποίες θα πρέπει να επανεξετάσουν την πολιτική, οικονομική, εμπορική και πολιτιστική τους πολιτική ανοίγματος προς την Άγκυρα κατά τη διάρκεια της θητείας του Ερντογάν.
Εάν αυτό συμβεί με τον τρόπο που πρέπει να γίνει, αυτό θα αποτελέσει ένα μεγάλο πλήγμα στην τουρκική πολιτική και στον Ερντογάν προσωπικά. Ίσως οι κλήσεις των χρηστών του Twitter και των πολιτών του Twitter να μποϋκοτάρουν τις τουρκικές σειρές προϊόντων και δράματος, θα ακολουθηθούν από άλλες αυστηρότερες και σαφέστερες απόψεις.
Με τη ενίσχυση του μποϊκοτάζ στο Κατάρ και τη διεύρυνση του πεδίου εφαρμογής του, παραμένει το μεγαλύτερο ερώτημα: ποια οφέλη θα κερδίσει η Τουρκία από την αποστολή χιλιάδων στρατιωτών της να εγκατασταθούν μόνιμα στο Κατάρ, ενώ ταυτόχρονα βρίσκεται στην ίδια περιοχή η μεγαλύτερη αμερικανική στρατιωτική βάση;
Είναι ένα είδος επιφανειακής ανάλυσης που κάποιοι βλέπουν την τοποθέτηση αυτών των στρατιωτών εκεί ως κύριο μέσον για να εδραιώσουν τον περιφερειακό ρόλο της Τουρκίας.
Αυτό που θα συμβεί είναι, πως θα υποστεί την απώλεια των σχέσεών της με τον Αραβικό Κόλπο και με τις αραβικές δυνάμεις, των οποίων η σημασία υπερβαίνει κατά πολύ εκατοντάδες φορές, τη σημασία του Κατάρ.
Οι υποστηρικτές αυτής της κίνησης είναι μεταξύ των οπαδών της τρομοκρατικής οργάνωσης που υποστηρίζονται από την Άγκυρα και το θεωρούν ένα είδος προστασίας, του μεγαλύτερου κράτους χρηματοδότησής τους.
Αλλά αυτό αποτελεί μια μεγάλη αυταπάτη για αυτούς τους κοντόφθαλμους ανθρώπους που δεν έχουν καταλάβει ακόμα ότι η διοίκηση Τραμπ, οδηγεί μια αλλαγή σε σχέση με την ανάσχεση της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας και των ανατρεπτικών της οργανώσεων. Αυτή η αλλαγή, θα οδηγήσει τον κόσμο να πάρει μια συμπαγή, σοβαρή στάση, αυτό που τόσο πολύ ζητείται από την Αίγυπτο
* Αιγύπτιος πολιτικός αναλυτής στην εφημερίδα Al Ahram
Δημοσίευση σχολίου