Νάσερ Καντίλ (Λίβανος)
Το Τουρκικό Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας ανακοίνωσε ξαφνικά το τέλος της επιχείρησης «Ασπίδα του Ευφράτη» [*] που ξεκίνησε τον Αύγουστο 2016 με την επίσημη είσοδο του τουρκικού στρατού στην συριακή συνοριακή πόλη της Τζαράμπολους υπό κατοχή του Νταές, αμαχητί και χωρίς συμφωνία με την κυβέρνηση της Συρίας· ο δεδηλωμένος στόχος της επιχείρησης ήταν να καταλάβει την αλ-Μπαμπ [κατεχόμενη από το Νταές] και μετά την Ιεράπολη της Συρίας [ελεγχόμενη από τις κουρδικές δυνάμεις που υποστηρίζονται από τις ΗΠΑ], και να συμμετέχει στην απελευθέρωση της Ράκκα πάντα υπό την κατοχή του Νταές.
Επίσημα, η επιχείρηση σταματά διότι υποτίθεται ότι επέτυχε τους στόχους της, ενώ ο τουρκικός στρατός και οι συνδεδεμένες παραστρατιωτικές ομάδες δεν κατάφεραν ούτε να εισέλθουν στην Ιεράπολη ούτε να συμμετέχουν στις επιχειρήσεις απελευθέρωσης της Ράκκα.
Τι σημαίνει αυτή η ανακοίνωση, ενώ η αποστολή δεν πέτυχε; Ερώτηση όλο και πιο σχετική δεδομένου ότι συμπίπτει με την αποτυχία των τουρκο-αμερικανικών διαπραγματεύσεων για μια συμφωνία σχετικά με τη Μάχη για τη Ράκκα, λόγω του προβλήματος της αμερικανικής υποστήριξης προς τους Κούρδους. Μια υποστήριξη που δικαιολόγησε την εισβολή στο συριακό έδαφος από την προαναφερθείσα επιχείρηση «Ασπίδα του Ευφράτη» και την εγκατάλειψη του Νταές, ακόμα και αν η Τουρκία θα υποστεί τις συνέπειες μιας πολεμοχαρούς αντιπαράθεσης με την τρομοκρατική οργάνωση.
Αυτό δεν εμπόδισε τους Αμερικανούς να δείχνουν όλο και πιο αποφασισμένοι να στηρίξουν τους Κούρδους, παρά την οργή των Τούρκων, ενώ οι Ρώσοι δεν είναι έτοιμοι να διαγράψουν για χάρη των Τούρκων τη κουρδική συνιστώσα του συριακού ζητήματος, καθώς την θεωρούν ένα αναπόφευκτο εταίρο για οποιαδήποτε μελλοντική ρύθμιση μεταξύ των Σύρων.
Πράγματι, παρά του γεγονότος ότι οι Ρώσοι είναι ενάντια στη διαρκή ύπαρξη συγκεκριμένων κουρδικών ένοπλων δυνάμεων ή στη δημιουργία ενός κουρδικού καντονιού στη Συρία, ενημέρωσαν τον Τούρκο πρόεδρο ότι η θέση αυτή συνεπάγεται την επιστροφή όλων των συριακών εδαφών στον συριακό αραβικό στρατό, υπό τη διοίκηση μιας ευρύτερης συριακής κυβέρνησης εθνικής ενότητας, η οποία θα πρέπει να αναγνωριστεί και να υποστηριχθεί από όλους, στον πόλεμο της κατά της τρομοκρατίας.
Ως εκ τούτου, το ερώτημα γίνεται: αντιστοιχεί αυτή η ανακοίνωση σε ένα πρώτο βήμα προς την κατεύθυνση της αποδοχής των ρωσικών συμβουλών; Γιατί, πράγματι, μια τέτοια ανακοίνωση σημαίνει την αποχώρηση του τουρκικού στρατού από το συριακό έδαφος, και αυτό χωρίς επιστροφή, αφού διευκρινίζει ότι οι στόχοι της Ασπίδας του Ευφράτη έχουν επιτευχθεί. [Εκτός του ότι ο Τούρκος πρωθυπουργός Μπινάλι Γιλντιρίμ δεν έχει αποκλείσει μια άλλη επιχείρηση που θα φέρει ένα διαφορετικό όνομα σε περίπτωση «νέας απειλής» ..., σ.μτφ.].
Αλλά , σε αυτή την περίπτωση, δεν υπάρχουν σημάδια που δείχνουν μια βελτίωση στις τουρκορωσικές σχέσεις, που θα τη τοποθετούσε στα πλαίσια μιας θετικής πρωτοβουλίας. Αντίθετα, η Τουρκία συνεχίζει να τοποθετήσει τις θέσεις της Μόσχας και της Ουάσινγκτον στην ίδια βάρκα, παρομοιάζοντας τις σχέσεις τους με τις κουρδικές ένοπλες ομάδες με μαχαιριές στην πλάτη της.
Αυτό δείχνει ότι η Τουρκία έχει αποφασίσει να αγνοήσει τη συνεργασία της με τη Μόσχα και την Ουάσιγκτον [στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας]: με τη Μόσχα, αρνούμενη να συνεργαστεί με την κυβέρνηση της Συρίας, με την Ουάσιγκτον, αρνούμενη να συνεργαστεί με τους Κούρδους.
Πράγματι, μέσω αυτής της ανακοίνωσης, η Άγκυρα αναγγείλει στη Μόσχα και την Ουάσιγκτον ότι μόλις δημιούργησε ένα στρατηγικό κενό το οποίο δεν ζητά παρά μόνο να γεμίσει από εκείνο που θα φθάσει πρώτος επί τόπου, γνωρίζοντας ότι σε αυτή τη κούρσα θα έχουν να κάνουν με πολιτοφυλακές που υποστηρίζονται άμεσα από την Τουρκία [ήτοι το νεφέλωμα του ελεύθερου συριακού στρατού, ή SLA, που καλύπτει το Μέτωπο αλ-Νούσρα υπό τις διάφορες ονομασίες του, σ.μτφ.], χωρίς να μπορούν να την θεωρήσουν υπεύθυνη για τις υπερβολές και παραβιάσεις τους. Αυτές οι πολιτοφυλακές μπορεί αύριο να μάχονται κατά των Κούρδων, και δεν θα μπορούν να της ζητήσουν να σταματήσουν. Αυτές οι πολιτοφυλακές μπορεί επίσης να μάχονται κατά του συριακού στρατού, δεν θα μπορούν να της λένε ότι είναι η εγγυήτρια της κατάπαυσης του πυρός, σύμφωνα με την τριμερή συμφωνία της Αστανάς. Η εγγύηση δεν είναι τελικά παρά μόνο πολιτική χωρίς καμία δυνατότητα επιρροής στο έδαφος.
Η Άγκυρα σημάνει επίσης ότι ο πόλεμος που διεξάγεται από το Μέτωπο αλ-Νόσρα κατά του συριακού στρατού είναι πανέτοιμος να επεκταθεί βορειότερα, χωρίς κανείς να μπορεί να απαιτήσει από τη Τουρκία τίποτα, ή να την κατηγορούν για οτιδήποτε.
Ως εκ τούτου, ο στόχος της Τουρκίας είναι «περισσότερο χάος» που θα αποδείκνυε τη σημασία του ρόλου της. Ένα τέχνασμα συμβατό με την εγκληματική ματαιοδοξία που κατευθύνει τους υπολογισμούς του Τούρκου πρόεδρου Ρετζέπ Ερντογάν. Το οποίο στρατήγημα αξίζει να απελευθερώνει τον Συριακό Αραβικό Στρατό από κάθε πίεση, έτσι ώστε να διαθέσει όλα τα διαθέσιμα όπλα και να υποχρεώσει τις ένοπλες φράξιες που υποστηρίζονται από την Τουρκία, να επιλέξουν μεταξύ των απαιτήσεων της συμφωνίας για την κατάπαυση των εχθροπραξιών της Αστανάς και μιας στρατιωτικής επιχείρησης που δεν θα λαμβάνει πλέον υπόψη τους Τούρκους στρατιώτες οι οποίοι θα έχουν αποσυρθεί δήθεν από το συριακό έδαφος, όπως υποστηρίζεται από αυτήν την ανακοίνωση.
Ωστόσο, ο Ερντογάν θα έπρεπε να γνωρίζει ότι η Μόσχα αντιδρά σε αυτό το είδος του πείσματος με ακόμη μεγαλύτερη επιμονή, και ότι η τουρκική συμπεριφορά με το ισραηλινό τρόπο, που υιοθέτησε ο Νετανιάχου κατά την τελευταία επίσκεψή του στη Μόσχα, θα λάβει μια απάντηση της ίδιας φύσης.
Η Άγκυρα πέρασε λοιπόν από τη προβοκάτσια στον εκβιασμό.
Οι Μόσχα, Δαμασκός και Τεχεράνη είναι αποφασισμένες [να εξαλείψουν τη τρομοκρατία] και δεν νοιάζονται.
Η Ουάσιγκτον έχασε τον πράκτορα του υπεύθυνο για το πολιτικό και στρατιωτικό παιχνίδι της και αναγκάζεται να περιοριστεί σε περιορισμένη παρουσία σε περιοχές όπου βασιλεύουν οι Κούρδοι, ενώ το υπόλοιπο παραμένει υπό κατοχή του Νταές ή των ένοπλων ομάδων που διοικούνται από το Μέτωπο Αλ-Νόσρα.
Ο Νάσερ Καντίλ είναι Λίβανος πολιτικός άνδρας, πρώην βουλευτής, διευθυντής του Top News Νάσερ-Καντίλ, και εκδότης της λιβανικής εφημερίδας «Al-Binaa»
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου