Πάνος Ιγνατίου Μόσχα
Η εξέγερση στην Ουκρανία το 2013 σηματοδότησε τις μεγάλες ανατροπές που άρχισαν να εμφανίζονται με μεγάλες στροφές στην Ανατολική Ευρώπη και στα Βαλκάνια παράλληλα με την Μ Ανατολή. Η Ρωσία, πρόσφατα, άρχισε τα ανοίγματα προς την κατεύθυνση της Κροατίας για να ξεκλειδώσει την Βαλκανική της στρατηγική, παρά τον σκεπτικισμό αρκετών, αφού η Μόσχα διατηρεί διαμετρικά αντίθετες σχέσεις με το Βελιγράδι, σε σχέση με την Κροατία. Αυτή η κίνηση της Ρωσίας δείχνει σαφώς την προσπάθεια επαναπροσέγγισης με το Ζάγκρεμπ.
Αυτή η πρώτη κίνηση θα μπορούσε να έχει ευρύτερες συνέπειες στα Βαλκάνια και στις πολιτικές της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.
Πρόκειται για μια τολμηρή πολιτική και μεγάλη στρατηγική για την βελτίωση των σχέσεων με την Κροατία αρχικά αλλά ελλοχεύει και κινδύνους για την Μόσχα.
Επικίνδυνες σχέσεις.
Από την ανεξαρτησία της Κροατίας, οι σχέσεις με τη Μόσχα ήταν πιο φιλικές παρά το γεγονός ότι η Ρωσία υποστήριξε μερικές φορές στρατιωτικά και πολιτικά το Βελιγράδι, αλλά σε εκείνη την περίοδο η Ρωσία απουσίαζε από τα Βαλκάνια και δεν είχε δυνατότητες να αυξήσει την επιρροή της.
Ένα αξιοσημείωτο γεγονός το 1995 ήταν η σχεδιασμένη διπλωματικά κίνηση της Ρωσίας όταν ο Β. Πούτιν τίμησε με το μετάλλιο των 60 χρόνων της Πατριωτικής Νίκης στον Μεγάλο Πόλεμο τον τότε πρόεδρο της Κροατίας Στίπε Μέσιτς. Ήταν μια συμβολική πράξη για να προωθήσει την βελτίωση των σχέσεων των δυο χωρών. Την ίδια περίοδο τιμήθηκαν και άλλοι ξένοι ηγέτες με το ίδιο μετάλλιο, καθώς και η ηγεσία της Αλβανίας. Ήταν περισσότερο ένδειξη εμπιστοσύνης για την έναρξη εμπορικών και επιχειρηματικών σχέσεων παρά Γεωστρατηγικός στόχος.
Η σχέση, όμως, των δυο χωρών πήρε ξαφνικά χειρότερη μορφή όταν η Κροατία συντάχθηκε έντονα στην πρώτη φάση του Νέου Ψυχρού Πολέμου με τους συμμάχους της στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ για την επιβολή κυρώσεων κατά της Μόσχας. Οι αντί -κυρώσεις, όμως, της Ρωσίας έφεραν ζημιά εκατοντάδων εκατομμυρίων στην Κροατία μέχρι το τέλος του 2016. Ήταν πρόθυμη να αποδείξει την προσήλωση της στο ΝΑΤΟ και επανέλαβε αυτό που έκανε στον ΒΠΠ και αποφάσισε να αποστείλει στρατεύματα στα ρωσικά σύνορα στο πλαίσιο συνεργασίας και υπό την ηγεσία της Γερμανίας. Νωρίτερα, είχε αναπτύξει ένα περίεργο εθελοντικό πυραυλικό ανταγωνισμό με τη Σερβία, στο πλαίσιο της πολιτικής του ΝΑΤΟ και οι σχέσεις με τη Ρωσία επιδεινώθηκαν λόγω της τυφλής προσήλωσης της Κροατίας στους δυτικούς. Την ίδια στιγμή, άρχισαν να ανθίζουν οι σχέσεις Ρωσίας-Σερβίας και το Ζάγκρεμπ πήρε το μήνυμα ότι αυτός ο ανταγωνισμός θα έπρεπε κάποια στιγμή να τελειώνει.
Statement by Sergey Lavrov (Minister of Foreign Affairs, Russian Federation).
Θα συνεργαστεί και με τον διάβολο.
Οι πολιτικοί αναλυτές στην Διάσκεψη για την Ασφάλεια στο Μόναχο δέχτηκαν ένα σoκ όταν διαπίστωσαν ότι άρχισαν οι διπλωματικές υπηρεσίες των δυο χωρών συνομιλίες και πραγματοποιήθηκε εκδήλωση για να τιμήσουν την 25η επέτειο της έναρξης των διπλωματικών σχέσεων. Ο Ρώσος πρέσβης στην Κροατία καυχήθηκε για τον ρόλο της Ρωσίας στην κρίση, όταν απέτρεψε την Γιουγκοσλαβία να κινηθεί στρατιωτικά κατά του Ζάγκρεμπ και πως η Ρωσία έσπασε τον εναέριο αποκλεισμό της Κροατίας. Στο Μόναχο συναντήθηκε ο Σ Λαβρόφ με τον πρόεδρο της Κροατίας και πρώην Βοηθό Γεν Γρ του ΝΑΤΟ Κολίντα Γκραμπάρ – Κιτάροβιτς για να συζητήσουν τις διμερείς σχέσεις. Αυτές οι δυο εκδηλώσεις δείχνουν ότι οι δυο χώρες άρχισαν επαναπροσεγγίσεις η μια προς την άλλη. Ένα χρόνο πριν, η Ρωσία ακύρωσε το οικονομικό φόρουμ με την Κροατία κάτω από το βάρος της πολιτικής του Ζάγκρεμπ που υποστήριξε την εθνοκάθαρση στην Ανατολική Ουκρανία. Ο Κιτάροβιτς μιλώντας στη διάσκεψη είπε στους παρευρισκόμενους ότι «δεν πρέπει να μετατρέψουμε τη Ρωσία σε ένα εχθρό μας.» Αυτό προκάλεσε έκπληξη όταν λέχθηκε από ένα υψηλόβαθμο αξιωματούχο του ΝΑΤΟ. Αυτή η απροσδόκητη προσέγγιση είναι περίεργη, καθώς υπάρχουν πολλά εμπόδια στο δρόμο και πρώτο εμπόδιο είναι η πολύ στενή συνεργασία με τους «αδελφούς Σέρβους» και η ατμόσφαιρα είναι τεταμένη σε αυτή την περίοδο του Νέου Ψυχρού Πολέμου και οι μεταβλητές είναι πολλές στην εύθραυστη ισορροπία.
Η Κροατία βρίσκεται στη μέση μιας φασίζουσας περιόδου, ίσως αναγέννησης, που διαφαίνεται από την κυβέρνηση και τους συμμάχους της « Κοινωνίας των Πολιτών», οι οποίοι εκδηλώνουν ένα ρεβιζινισμό για τον ΒΠΠ που έχει τις ρίζες του στο « Ανεξάρτητο Κράτος» που κυβερνούσε την Κροατία κατά την διάρκεια του πολέμου. Οι φασιστικές τάσεις στην Κροατία έχουν διευρυνθεί αρκετά τα τελευταία χρόνια όταν νεοναζί μπράβοι ταξίδεψαν στην Ουκρανία να πολεμήσουν με τους ναζί του δεξιού τομέα τους Ρώσους της περιοχής. Τάγματα του Κιέβου με Κροάτες ναζί έχουν λάβει μέρος σε εγκλήματα πολέμου, αδιάκριτους βομβαρδισμούς αμάχων, βιασμούς, ανάμεσα σε πολλές άλλες χυδαίες πράξεις που περιλαμβάνουν εν ψυχρώ εκτελέσεις Ρώσων πολιτών. Ενώ η Ρωσία έχει αντιταχθεί τον φασισμό στην Ουκρανία άρχισε μια πορεία προσέγγισης με την Κροατία στην οποία μεγάλος αριθμός ενστερνίζονται φασιστικές ενέργειες. Αυτό δεν μπορεί να εμποδίσει τον μεγαλύτερο στόχο της Ρωσίας να εισέλθει στα Βαλκάνια, αλλά ούτε και μπορεί να το κρύψει κάτω από το χαλί.
Η Ηθική στην Πολιτική.
Η Κροατία προκάλεσε αρκετά προβλήματα και διαδραμάτισε τον μοχλό της Δύσης στην πολιτική του Διαίρει και Βασίλευε καθώς δραστηριοποιήθηκε για τα δικαιώματα των Κροατών στην Βοσνία που απαίτησαν το δικό τους Ομοσπονδιακό Κράτος εντός της χώρας αυτής. Αυτό ήταν προβοκάτσια καθώς παραβίαζε τη Συμφωνία του Ντέιτον, η οποία τερμάτισε τον εμφύλιο στη Βοσνία, και σήμερα οι Κροάτες είναι ενωμένοι μέσω της Ομοσπονδίας με τους μουσουλμάνους της Βοσνίας – Ερζεγοβίνης. Εάν οι απαιτήσεις των Κροατών αυξήσουν τις πιέσεις είναι πολύ πιθανόν να τινάξουν στον αέρα την Βοσνία και το πιθανότερο είναι ένας μεγαλύτερος περιφερειακός πόλεμος που μπορεί στη συνέχεια να στραφεί κατά των Σέρβων. Οι σχέσεις Κροατίας - Σερβίας δεν είναι καλές και το Ζάγκρεμπ συμπεριφέρθηκε αρκετά επιθετικά προς το Βελιγράδι, καθώς έχουν πρόβλημα με τις απαιτήσεις των Κροατών στην βόρεια Σερβική επαρχία της Βοϊβοντίνα. Η Κροατία μπλοκάρει τις διαπραγματεύσεις της Σερβίας με την ΕΕ με το αιτιολογικό ότι δεν σέβεται την κροατική μειονότητα στην περιοχή αυτή και είχε απαιτήσει 186 σχολικά εγχειρίδια να κυκλοφορήσουν στη γλώσσα των Κροατών. Πίσω, όμως, από αυτό υπάρχουν οι διεκδικήσεις των εθνικιστών Κροατών, οι οποίοι έθεσαν εδαφικές απαιτήσεις σε αυτή την ιστορική περιοχή της Σερβίας. Επίσημα, το Ζάγκρεμπ δεν έχει απαιτήσεις αλλά μπορεί να αναμοχλεύσει ταραχές και στη Βοσνία και στην Σερβία για παρόμοιους λόγους.
Η Κροατία, με την κάλυψη του ΝΑΤΟ, προβάλλει αβάσιμους, όπως φαίνεται, ισχυρισμούς ότι το Βελιγράδι είναι απειλή για την Ειρήνη στο Κοσσυφοπέδιο. Αυτή είναι η ρητορική τους ενώ σε συνεργασία με την Αλβανία και το ΝΑΤΟ συνομιλούν για να ανανεώσουν την στρατιωτική κατοχή της περιοχής στο πλαίσιο της «ειρηνευτικής αποστολής». Η αυτονομιστική κυβέρνηση στην πραγματικότητα θέλει να δημιουργήσει επίσημα δικές της «ένοπλες δυνάμεις» που πιθανόν να αντίκειται και στο Σύνταγμα της. Είναι προβλέψιμο ότι η Κροατία θα διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτή την προσπάθεια ή σε άλλη λύση με στόχο να υπονομεύσουν αργότερα τη Σερβία. Γενικά, η Κροατία δεν δείχνει να είναι αξιόπιστη και έδειξε στο παρελθόν ότι είναι το σκυλί της δύσης στα Βαλκάνια. Αμέσως μετά τις επαφές, ο πρόεδρος της Κροατίας έκανε μια περίεργη δήλωση ότι η Ρωσία μιλά για επεκτατισμό της ΕΕ και του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια. Πιθανόν να έκανε αυτή τη δήλωση ρητορικά, για να καλύψει την νέα εταιρική σχέση με τη Μόσχα. Κάποιοι ήδη ισχυρίζονται ότι έδειξε γρήγορα το αληθινό της πρόσωπο και ότι εξαπατά τον Σ Λαβρόφ. Στο έγγραφο των συναντήσεων, όμως, αναφέρει ότι ο « Σ Λαβρόφ εκτιμά την τιμιότητα και ότι με αυτό το μέτρο αποτιμά τη συνομιλία μαζί του». Ακόμα, όμως, η Κροατία δεν έχει αποσύρει τις δυνάμεις της που βρίσκονται κατά μήκος της δυτικής παραμεθορίου της Ρωσίας και αν δεν δώσουν εντολή οι ΗΠΑ να αποχωρήσουν, η Κροατία δεν θα τις μετακινήσει ποτέ. Δεν πρόκειται για μεγάλες δυνάμεις, αλλά αυτό αποτελεί επιθετική ενέργεια κατά της Ρωσίας. Δεν μπορεί η ηγεσία της Κροατίας να ξεγελάσει τον Β Πούτιν ούτε τον Σ Λαβρόφ, αλλά είναι αναξιόπιστος εταίρος και μπορεί πολύ εύκολα να στραφεί εναντίον της Ρωσίας και να υπονομεύσει αυτή την πολύ μεγάλη στρατηγική κίνηση στα Βαλκάνια και να ανατρέψει τους υπολογισμούς της Μόσχας.
Οι Στρατηγικοί στόχοι.
Σύμφωνα πάντα με τους αναλυτές και τους ειδικούς, που προσπαθούν να αποκρυπτογραφήσουν τις κινήσεις και τη στρατηγική της Μόσχας, η Ρωσία φαίνεται να ενδιαφέρεται να πετύχει αλληλένδετους στόχους προκειμένου να φτάσει σε μια Νέα Ύφεση και ισορροπία με τις ΗΠΑ στον Νέο Ψυχρό Πόλεμο.
Αυτά όμως είναι σενάρια και εμπειρικές υποθέσεις που δυνητικά ταιριάζουν με την στρατηγική της Ρωσίας σε σχέση με τη Δύση.
Το μήνυμα που λαμβάνει η Ρωσία από τα Βαλκανικά κράτη μέλη της ΕΕ και του ΝΑΤΟ είναι μια προδιάθεση για ρεαλιστικές πολιτικές σχέσεις με την Μόσχα. Σε δημοσκόπηση που διενεργήθηκε στη Σλοβενία, τη Βουλγαρία και την Ελλάδα φαίνεται ότι οι πολίτες δεν έχουν εμπιστοσύνη στους δυτικούς και στο ΝΑΤΟ και θα προτιμούσαν στενότερη συνεργασία με τη Ρωσία, ακόμα και στρατιωτική συνεργασία που αφορά στην άμυνα τους. Επιπλέον, οι χώρες αυτές έχουν πληγεί από τις κυρώσεις της Ρωσίας, έτσι θα προτιμούσαν να δοθεί ένα τέλος σε αυτό τον οικονομικό πόλεμο μόλις τους δοθεί η ευκαιρία να υποστηρίξουν αυτή την άποψη. Είναι φτωχότερα κράτη σε σχέση με τους δυτικούς εταίρους τους στην ΕΕ, ούτε έχουν επιθετικό ενδιαφέρον για να συσσωρεύσουν στρατεύματα γύρω από τη Ρωσία λόγω και οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν, όπως η Βουλγαρία ή από το να επιδείξουν την πίστη τους στο ΝΑΤΟ ή ακόμα, επειδή έχουν χάσει την κυριαρχία τους, όπως η Ελλάδα. Η Ρωσία κατανοεί αυτούς τους περιορισμούς στην αντί- ρωσική πολιτική στην οποία συντάσσονται κάτω από το βάρος όλων αυτών των δεδομένων και θεωρεί ότι αυτά τα τρία Βαλκανικά κράτη είναι οι αδύναμοι κρίκοι - και η ένδειξη της πολιτικής αδυναμίας και των λανθασμένων επιλογών της δύσης απέναντι τους- σε ολόκληρη τη αλυσίδα . Για αυτό το λόγο προσπαθεί να δημιουργήσει με το κάθε ένα ξεχωριστά ρεαλιστικές σχέσεις, με την ελπίδα ότι θα διασπάσει τις εχθρικές πολιτικές της ΕΕ και του ΝΑΤΟ για να ασκήσει πίεση προκειμένου να επέλθει η εξομάλυνση. Ελπίζει πως, όταν διαρρήξει αυτό το πύρινο τείχος, που δημιούργησαν οι δυτικοί, θα διεισδύσει στην Βαλκανική, στην Κεντρική και Δυτική Ευρώπη. Είναι αδύνατον να το πράξει αυτό μέσω της Βαλτικής ή της Ανατολικής Ευρώπης, καθώς όλες οι χώρες, με πρώτη την Πολωνία, είναι εχθρικές και γι΄αυτό εστιάζει την διπλωματία της στα Βαλκάνια.
Η Βουλγαρία και η Ελλάδα μοιράζονται Ιστορικούς, Πολιτισμικούς και Θρησκευτικούς δεσμούς με τη Μόσχα και η Ρωσία είναι πρόθυμη να ανταποδώσει τη φιλία της, ενώ η Σλοβενία, που είναι εντελώς διαφορετική περίπτωση, καθοδηγείται από την Γεωπολιτική σταθερότητα της χώρας, αλλά και της προσωπικής φιλίας του προέδρου της Μπορούτ Μπαχόρ με τον Β Πούτιν. Οι σχέσεις και οι δεσμεύσεις Ρωσίας – Σλοβενίας είναι το θετικό παράδειγμα της πρώτης φάσης στην προσπάθεια της Ύφεσης και στην αναβάθμιση των σχέσεων με την Κροατία. Το Ζάγκρεμπ διαπίστωσε ότι οι σχέσεις Μόσχας- Λουμπλιάνα είναι πολύ καλές με αμοιβαίο οικονομικό όφελος και δεν θα ήθελε να μείνει έξω στην καταιγίδα. Ξέρουν, επίσης, πόσο κοντά είναι οι σχέσεις Ρωσίας – Σερβίας και από την πλευρά της Κροατίας δεν θα ήταν σοφό να βλέπουν ότι δυο από τους γείτονες τους έχουν πολύ καλές σχέσεις με τη Μόσχα και το Ζάγκρεμπ να παραμένει εχθρικό. Στον οικονομικό και εμπορικό τομέα υπάρχουν πολλά που μπορούν να γίνουν στις διμερείς σχέσεις για το γενικότερο καλό όλων των πολιτών και η Κροατία έχει πληγεί από την κρίση. Η Κροατία θα μπορούσε να προσελκύσει ρωσικές επενδύσεις. Κυρίως, θα μπορούσε να προσελκύσει τουρισμό και η Ρωσία θα ήταν περισσότερο ικανοποιημένη, καθώς οι πολίτες της είναι διατεθειμένοι να αποφύγουν τους παραδοσιακούς προορισμούς. όπως η Αίγυπτος και η Τουρκία λόγω των τρομοκρατικών επιθέσεων. Επιπλέον, η Ρωσία προσπαθεί μέσω της Κροατίας να αναθερμάνει τις σχέσεις της με την Ομοσπονδιακή Οντότητα της Δημοκρατίας της Σέρπσκα, παλαιότερος σύμμαχος της Ουγγαρίας και η Μόσχα προσπαθεί να το επιτύχει αυτό μέσω της Κροατίας.
Με τις ευλογίες του Αγίου Στεφάνου;
Αν η νέα ΕΕ θα αρχίσει την πορεία της αποκέντρωσης της, είναι πιθανή η δημιουργία περιφερειακών συνασπισμών και ένας από αυτούς θα μπορούσε να είναι η περιοχή του Αγίου Στεφάνου, όπως την αποκαλούν οι εμπειρογνώμονες – αναλυτές από την ομώνυμη Συνθήκη ή το γνωστό Βασίλειο της Ουγγαρίας και αυτό είναι δυνατόν να επιτευχθεί σε σχέση με την Ουγγαρία. Πιθανόν, στο πίσω μέρος του μυαλού να βρίσκεται και η Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου που απελευθέρωσε την Βουλγαρία από την Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Το 1102 η Ουγγαρία ήταν ενωμένη με την Κροατία και είχε επεκτείνει σε αυτήν την περίοδο την επιρροή της στο νότιο τμήμα της Σλοβακίας και σε τμήματα της ανατολικής και κεντρικής Ρουμανίας. Η βόρεια Σέρβικη επαρχία της Βοϊβοντίνα ήταν επίσης κάτω από τον έλεγχο τη Βουδαπέστης πριν από την διάλυση της Αυστροουγγαρίας. Αυτό υποδηλώνει ότι η κρατική συνιστώσα της σύγχρονης Βοσνίας ( τότε σύμφωνα με τον Αυστριακό έλεγχο κατά τα τελευταία χρόνια της δυαδικής μοναρχίας) οφείλεται στις ιστορικά φιλικές σχέσεις των Κροατών με τους Ούγγρους και αυτό μπορεί να επαναληφθεί έμμεσα.
Όλα αυτά αποκτούν σημασία εξαιτίας του Εθνικισμού που αναγεννήθηκε στον κόσμο και τις συνέπειες που θα μπορούσε να έχουν για την ΕΕ, νοουμένου ότι αυτός ο χώρος του Αγίου Στεφάνου θα επισημοποιηθεί ποτέ ή θα παραμείνει ντε φάκτο ανεπίσημος, και η Ουγγαρία θα υλοποιήσει τις επιδιώξεις της να επεκτείνει την επιρροή της κατά μήκος των πολιτισμικών ορίων της πρώην Αυτοκρατορίας της. Αν αυτό συνεχίσει, σιωπηρά θα έχει άμεσο αντίκτυπο στη Σερβία και απομένει να παρακολουθήσουμε πως θα επενεργήσει στη Σλοβακία και στην Ρουμανία. Από την Ρουμανία, η Ουγγαρία διεκδικεί εδάφη τα οποία παραχώρησε ο Χίτλερ στη Ρουμανία. Τόσο στη Ρουμανία όσο και στην Σλοβακία υπάρχουν σχετικά μεγάλες ουγγρικές μειονότητες και η Βουδαπέστη πιθανόν να ασκήσει επιρροή πάνω τους, αλλά θα μπορεί να αναζωογονήσει τις σχέσεις της με τον αιώνιο εταίρο της την Κροατία. Με την μεταναστευτική κρίση άρχισαν οι χώρες της Βαλκανικής να φτιάχνουν φράκτες και οι δυο χώρες είναι πιο λογικό να βελτιώσουν τις σχέσεις τους σε ένα νέο πλαίσιο συνεργασία μόλις τους δοθεί η ευκαιρία. Η Ρωσία αναγνωρίζει ότι αυτό το υπόστρωμα στις σχέσεις των δυο χωρών, με δεδομένη την καλή σχέση Ρωσίας – Ουγγαρίας, μπορεί να ενεργοποιήσει τις δυνάμεις αυτές προς την κατεύθυνση της Κροατίας και να λάβει μια θέση σε αυτό τον χώρο του Αγίου Στεφάνου. Η Γεωπολιτική ενδυνάμωση αυτού του χώρου θα μπορούσε δυνητικά να επιτύχει την εξισορρόπηση των Βαλκανίων και να αποτελέσει τον κύριο μοχλό άσκησης πολιτικής στην περιοχή. Σε άλλη ανάλυση αναφέρονται τα Κεντρικά Βαλκάνια στα οποία ενσωματώνουν την Σερβία, τη FYROM, την Republic Srpska, ακόμα και το Μαυροβούνιο, που όμως θεωρείτε απομακρυσμένη περίπτωση. Για αυτό η Ρωσία εργάζεται να βελτιώσει και να ενισχύσει τις σχέσεις με όλα αυτά τα κράτη, ανεξάρτητα από την προσέγγιση του χώρου του Αγίου Στεφάνου.
Η Ρωσία όμως έχει να ξεπεράσει πολλά εμπόδια και να πείσει ότι είναι παράγοντας σταθερότητας και ειρήνης στα Βαλκάνια, για να συνενώσει αυτές τις χώρες και να ευθυγραμμίσει τα συμφέροντα τους και να εξουδετερώσει τους παράγοντες των συγκρούσεων. Με αυτό τον τρόπο θα επιτύχει την υλοποίηση του τεράστιου έργου κατασκευής του αγωγού από την Τουρκία προς την Κεντρική Ευρώπη. Πρέπει να αποδείξει σε αυτή την στρατηγική της ότι δεν έχει κακές προθέσεις σε βάρος τους.
Η προσέγγιση της Ρωσίας με την Κροατία συνέπεσε με τις εκλογές στην Σερβία, όπου εκδηλώθηκε ένας πολιτικός ανταγωνισμός ανάμεσα στον Πρωθυπουργό Βουσιτς και στον Πρόεδρο Νίκολιτς, αλλά ο δεύτερος υποχώρησε και ο Βούσιτς θα είναι πιθανόν ο νέος πρόεδρος της χώρας και θα δούμε ποιος θα είναι τελικά ο Πρωθυπουργός. Αυτή η πορεία θα απασχολήσει τη Σερβία για μεγάλο διάστημα και η Ρωσία αξιοποιεί αυτή την περίοδο για την προσέγγιση της με την Κροατία. Η Ρωσία διαδραματίζει ιστορικό ρόλο στην Ευρασία και αν πετύχει την μόχλευση στην νέα σχέση της με την Κροατία, αμέσως μετά θα οδηγήσει σε θετική περιφερειακή σχέση το Ζάγκρεμπ με το Βελιγράδι, προκειμένου να επιτύχει την σταθερότητα στα Βαλκάνια. Η Σερβία θα μπορούσε να βρεθεί μετά τις εκλογές σε διαφορετικό Γεωπολιτικό στρατόπεδο, αλλά η Ρωσία θα έχει βελτιώσει τις σχέσεις της με την Κροατία και λογικά θα έχει καλές σχέσεις και με το Βελιγράδι. Αυτό μπορεί να δυσαρεστήσει τους Σέρβους, καθώς φαίνεται ότι η προσέγγιση των δυο χωρών προχωρά με γρήγορους ρυθμούς. Ο Γκόρνταντ Βοκάτα ΥΠΕΞ της Κροατίας αμέσως μετά τη συνάντηση Λαβρόφ – Κιτάροβιτς είπε ότι « Θεωρούμε ότι η Ρωσία είναι ένας σημαντικός παράγοντας σταθερότητας ιδιαίτερα στην Ανατολική Ευρώπη. Από αυτή την άποψη πιστεύω ότι η ένταξη στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να διατηρήσουμε καλές σχέσεις με τη Ρωσία και είμαι ευτυχής να τονίσω ότι αυτό συζητήθηκε στις συναντήσεις. Εκτός όμως από την συνέχιση της πολιτικής της ΕΕ μπορούμε να αναπτύξουμε επίσης σχέσεις με τη Ρωσία. Αν θέλουμε να ακούσουμε ο ένας τον άλλο θα πρέπει να δημιουργήσουμε ένα μόνιμο δίαυλο επικοινωνίας μεταξύ Ζάγκρεμπ και Μόσχας.»
Αυτό δείχνει ότι υπάρχουν φωνές στην Κροατία που θέλουν την προσέγγιση με τη Ρωσία και μπορούν να προχωρήσουν γρήγορα. Αυτή η πολιτική δεν στρέφεται κατά της Σερβίας ή άλλων παιχτών στην περιοχή, αλλά έχει σχεδιαστεί για να βελτιώσει τη συνολική θέση της Ρωσίας στα Βαλκάνια και, αν πετύχει, η Ρωσία να καθορίσει το παιχνίδι στη σκακιέρα, θα σπρώξει τις χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Σερβίας, σε συνεργασία προς όφελος όλων. Η Ρωσία φαίνεται να αναλαμβάνει αυτό το ρόλο στο πλαίσιο της προληπτικής επίλυσης των περιφερειακών αντιθέσεων, οι οποίες αν αφεθούν να εκδηλωθούν σύντομα, θα εκραγούν σε όλα τα σημεία των επικείμενων αναφλέξεων. Η Ρωσία κατανοεί πλήρως τι σημαίνει Βαλκάνια και αποσταθεροποίηση στο κατώφλι της Ευρώπης.
Δημοσίευση σχολίου