Ο αγωγός φυσικού αερίου TAPI (Turkmenistan-Afganistan-Pakistan-India), ο οποίος έχει την στήριξη των ΗΠΑ, έλαβε δάνειο 700 εκατομμυρίων δολαρίων από την Ισλαμική Τράπεζα Ανάπτυξης (Islamic Development Bank). Η συμφωνία υπογράφηκε στην Ουάσιγκτον.
Το κόστος του αγωγού είναι πολύ παραπάνω από 700 εκ, περίπου 10 δις δολάρια, άρα αυτή η συμφωνία δεν καλύπτει ούτε το 10% του κόστους. Το αναφέρω επειδή η χώρα που κυρίως βάζει τα χρήματα και κάνει κουμάντο στην Islamic Development Bank είναι η Σαουδική Αραβία. Σχεδόν όλες οι Μουσουλμανικές χώρες συμμετέχουν, αλλά το μεγάλο πορτοφόλι είναι η Σαουδική Αραβία, και η τράπεζα θεωρείται ότι λαμβάνει υπόψη της την εξωτερική πολιτική της Σαουδικής Αραβίας.
Αυτό σημαίνει ότι όπως λέει και η λογική η Σαουδική Αραβία δεν τραβάει κάποιο ιδιαίτερο ζόρι με αυτό το project, και ίσως το θεωρεί και μία ευκαιρία για να κερδίσει επιρροή στο Τουρκμενιστάν, το Αφγανιστάν, το Πακιστάν και την Ινδία, χώνοντας ταυτόχρονα μία καρφίτσα στο μάτι του Ιράν και του Κατάρ. Η Σαουδική Αραβία έχει πολύ λιγότερα αποθέματα αερίου από το Κατάρ και το Ιράν, και την παραγωγή της σε φυσικό αέριο δεν την εξάγει αλλά την καταναλώνει στο εσωτερικό της.
Ο αγωγός θα κατεβάσει στο Αφγανιστάν, το Πακιστάν, την Ινδία και τον Ινδικό Ωκεανό το φυσικό αέριο του Τουρκμενικού Galkynysh, του δεύτερου μεγαλύτερου κοιτάσματος φυσικού αερίου στον κόσμο. Το μεγαλύτερο κοίτασμα είναι το South Pars/North Fields που μοιράζονται το Κατάρ και το Ιράν, με περίπου 50 τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου.
Εδώ βλέπουμε και ότι η Αμερικανική κυβέρνηση δεν κινείται με βάση τα συμφέροντα των Αμερικανικών εταιρειών ενέργειας, οι οποίες έτσι κι αλλιώς συμμετέχουν στα κοιτάσματα του Κατάρ, αφού οι εταιρείες ενέργειας στις ΗΠΑ είναι ιδιωτικές.
Η Αμερικανική κυβέρνηση κινείται περισσότερο με γνώμονα την γεωπολιτική της ενέργειας, που είναι κάτι διαφορετικό, και σημαίνει να εξασφαλίζει ότι τα αποθέματα ενέργειας δεν ελέγχονται από εχθρικές δυνάμεις. Οι ΗΠΑ δεν προσπαθούν να εξυπηρετήσουν τα κρατικά μονοπώλια όπως συμβαίνει στην Μέση Ανατολή και την Ρωσία.
Αν και όπως έχω ξαναπεί, λόγω της μεγάλης πλέον παραγωγής πετρελαίου και αερίου των ΗΠΑ, υπάρχει ο κίνδυνος να δούμε την κατάρα των φυσικών πόρων να εμφανίζεται και στις ΗΠΑ. Ο Ομπάμα, η Κλίντον και ο Σόντερς είναι τα πρώτα δείγματα μίας ισχυρής και αναδυόμενης κρατικοδίαιτης πολιτικής νομενκλατούρας στις ΗΠΑ.
Το πως κινούνται οι ΗΠΑ, μέχρι σήμερα τουλάχιστον, έχει τεράστια σημασία και για τις θεωρίες συνωμοσίας. Οι κομμουνιστές, οι ναζί και οι Ισλαμιστές παρουσιάζουν ως υπεύθυνες για τους ενεργειακούς πολέμους τις δυτικές πολυεθνικές εταιρείες ενέργειας, ενώ οι πραγματικοί υπεύθυνοι είναι οι κυβερνήσεις των χωρών που εξάγουν πετρέλαιο και αέριο (Άραβες, Ιρανοί, Ρώσοι, Λατίνοι δικτάτορες).
Επίσης πρέπει να παρατηρήσετε πόσο έξυπνη είναι η στρατηγική που ακολουθούν οι Κομμουνιστές και η Μουσουλμανική Αδελφότητα μετά από τις τρομοκρατικές επιθέσεις εναντίον δυτικών στόχων. Οι μεν Ισλαμιστές στις μουσουλμανικές χώρες πανηγυρίζουν έξαλλα, και βγάζουν τον κόσμο στους δρόμους για πανηγυρισμούς, αφού οι τρομοκρατικές επιθέσεις είναι κάτι καλό στις χώρες αυτές.
Την ίδια στιγμή οι κομμουνιστές στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ όχι μόνο δεν πανηγυρίζουν τις τρομοκρατικές επιθέσεις και δήθεν θρηνούν για αυτές, αλλά διαδίδουν και ότι τις επιθέσεις δεν τις έκαναν οι Ισλαμιστές, αλλά η κυβέρνηση των ΗΠΑ, η κυβέρνηση της Γαλλίας, η κυβέρνηση της Αγγλίας, οι Εβραίοι, ή κάποιος άλλος τέλος πάντων, βγάζοντας απ’έξω τους Ισλαμιστές. Ο λόγος είναι φυσικά ότι για την Ευρώπη και τις ΗΠΑ που δέχονται τις επιθέσεις, σε αντίθεση με ότι συμβαίνει στον Μουσουλμανικό κόσμο, οι τρομοκρατικές επιθέσεις είναι κάτι κακό.
Ο διαχωρισμός της διαχείρισης των τρομοκρατικών επιθέσεων στον Μουσουλμανικό και τον Δυτικό κόσμο είναι μία πολύ έξυπνη στρατηγική. Αν και πρόσφατα στην Ελλάδα είδαμε να αλλάζει ακόμη και αυτό, με τους Κομμουνιστές να έχουν αρχίσει πλέον να πανηγυρίζουν φανερά τις επιθέσεις στην Γαλλία, τις Βρυξέλλες κλπ, λέγοντας μας ότι είναι οι επιθέσεις αυτές αποτελούν την δίκαιη τιμωρία μας για τον τρόπο που φερόμαστε στους Μουσουλμάνους.
Αυτό είναι κάτι καινούργιο και δεν νομίζω ότι συμβαίνει στην υπόλοιπη Ευρώπη. Τουλάχιστον όχι τόσο έντονα. Και στην Ελλάδα μέχρι πρόσφατα αν θυμάστε οι Κομμουνιστές έλεγαν ότι τις τρομοκρατικές επιθέσεις τις κάνουν οι ΗΠΑ ή οι Εβραίοι κλπ, έχοντας μία κρυπτο-Ισλαμική συμπεριφορά. Αυτά όμως αλλάζουν σιγά σιγά και οι Κομμουνιστές βγαίνουν μπροστά με πολύ μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, εκμεταλλευόμενοι και την κόντρα ΗΠΑ-Ρωσίας που ενισχύει τους Ισλαμιστές. Πρόσφατα ο Κώστας Ζουράρης, σε μία έκρηξη ειλικρίνειας και θάρρους βγήκε και είπε ότι οι Τζιχαντιστές είναι ήρωες.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου