Καθημερινά η ένταση μεγαλώνει στα σύνορα Συρίας-Τουρκίας, με τους ουρανούς να έχουν γεμίσει πολεμικά αεροσκάφη. Η ένταση αυξήθηκε μετά τις τρεις ρωσικές παραβιάσεις του τουρκικού εναέριου χώρου και τον εγκλωβισμό τουρκικών μαχητικών από αντιαεροπορικά συστήματα στην Συρία.
Γιατί όλα αυτά; Γιατί η Ρωσία, απλώς, επιθυμεί να στείλει το μήνυμα πως «είναι εδώ» και να δοκιμάσει τις δυνατότητες της Τουρκικής και των Συμμαχικών Αεροποριών.
Η Ρωσία έχει, αυτή την στιγμή, αναπτύξει στη Λατάκια τέσσερα μαχητικά αεροπορικής υπεροχής 4+ γενιάς Su-30SM, 12 αεροσκάφη κρούσης Su-24, 12 αεροσκάφη εγγύς υποστήριξης Su-25, έξι σύγχρονα αεροσκάφη κρούσης Su-34, ένα αεροσκάφος επιτήρησης (κατασκοπευτικό) Ιl-20M, 15-20 ελικόπτερα Mi-8, γενικής χρήσης και επιθετικά Mi-24.
Σύμφωνα με Τούρκους αναλυτές η δύναμη αυτή θεωρείται αρκετή για να καλύψει τις επιχειρήσεις του Συριακού Στρατού, ο οποίος ήδη, με ρωσική υποστήριξη, έχει ξεκινήσει επιχειρήσεις στη Χάμα και τη Χομς. Το κατασκοπευτικό ΙΙ-20Μ παρέχει επίσης πληροφορίες, «συλλαμβάνοντας» τα σήματα των αντιπάλων του καθεστώτος. Χάρη στη ρωσική υποστήριξη η μαχητική ικανότητα των αντιπάλων δυνάμεων έχει σχεδόν εκμηδενιστεί.
Από την άλλη πλευρά η Τουρκική Αεροπορία εμφανίζεται αρκούντως ισχυρή. Διαθέτει σημαντικές ικανότητες ηλεκτρονικού πολέμου και επιτήρησης και χάρη στην σύνδεσή της με το δίκτυο ραντάρ του ΝΑΤΟ μπορεί να επιτηρεί εκτεταμένες εδαφικές ζώνες.
Επιπλέον η Τουρκική Αεροπορία έχει εκσυγχρονίσει 163 μαχητικά της F-16, τα οποία είναι εξοπλισμένα, για αποστολές αέρος-αέρος, με κατευθυνόμενους πυραύλους ΑΙΜ-120 AMRAAM, βεληνεκούς 60 χλμ. και με πυραύλους ΑΙΜ-9Χ Sidewinder βεληνεκούς 20 χλμ.
Τα ρωσικά Su-30SM και Su-34 διαθέτουν πυραύλους R-77-1, βεληνεκούς 110 χλμ. και R-24, οι οποίοι αποτελούν εξέλιξη των παλαιών R-23. Για την ώρα δεν έχουν υπάρχει αερομαχίες μεταξύ ρωσικών και τουρκικών αεροσκαφών. Ωστόσο ρωσικό Su-30SM, εγκλώβισε στο ραντάρ του δύο τουρκικά F-16, στις 3 Οκτωβρίου και την λίγο αργότερα ένα «αγνώστου εθνικότητας» Mig-29, επίσης εγκλώβισε τουρκικά F-16.
Η Ρωσία δεν έχει αναπτύξει Mig-29 στην Συρία, τα δε συριακά αεροσκάφη του τύπου, δεν σταθμεύουν κοντά στα σύνορα με την Τουρκία. Οι περισσότεροι Τούρκοι στρατιωτικοί και αναλυτές θεωρούν πως το αεροσκάφος ήταν συριακό. Ωστόσο ορισμένες πηγές αναφέρουν πως μπορεί να ήταν ιρανικό. Υπάρχει βέβαια και η πιθανότητα οι Τούρκοι να πέρασαν ένα ρωσικό Su-30 για Mig-29. Μια άλλη πιθανότητα, η μεγαλύτερη όλων, είναι οι Τούρκοι να αναγνώρισαν το αεροσκάφος, αλλά, σοφά πράττοντας, να κρατούν το στόμα τους κλειστό.
Αναλυτές υποστηρίζουν πως η Ρωσία πρέπει, σύντομα, να εξασφαλίσει μια γραμμή αναπλήρωσης για τα αεροσκάφη της στην Συρία, τα οποία θα χρειαστούν ανταλλακτικά. Είναι δεδομένο ότι το επίπεδο επιχειρησιακής διαθεσιμότητας στη Ρωσική Αεροπορία είναι χαμηλότερο του αντίστοιχου των δυτικών αεροποριών. Υπολογίζεται ότι η Ρωσική Αεροπορία μπορεί να παράσχει υποστήριξη στις δυνάμεις του καθεστώτος Άσαντ για ένα διάστημα 2-3 μηνών πριν χρειαστεί να λειτουργήσουν οι αναπληρώσεις.
Βάσει των ανωτέρω υπάρχουν δύο βασικά σενάρια, αναφορικά με τις ρωσικές αεροπορικές επιχειρήσεις πάνω από την Συρία και την τουρκική αντίδραση. Το βασικό ερώτημα είναι ποιους κανόνες εμπλοκής θα τηρήσει η Τουρκία έναντι της Ρωσίας. Υπενθυμίζεται ότι μεταξύ 2013 και 2015 η Τουρκία είχε καταρρίψει οτιδήποτε συριακό είχε παραβιάσει τον εναέριο χώρο της, μετά την κατάρριψη από την συριακή αεράμυνα ενός δικού της F-4, το 2012.
Αν τώρα διαφοροποιήσει τους κανόνες εμπλοκής της, όπως φαίνεται πως είναι στόχος της Μόσχας, η Άγκυρα θα αντιμετωπίσει σοβαρό πρόβλημα. Καταρχήν οι Τούρκοι χειριστές δεν θα μπορούν να ξεχωρίσουν εύκολα αν τα απέναντί τους αεροσκάφη είναι ρωσικά ή συριακά, κατά η Συριακή Αεροπορία χρησιμοποιεί επίσης αεροσκάφη Su-24 και Su-25. Αν η Άγκυρα δεν αλλάξει τους κανόνες οι πιλότοι της κινδυνεύουν να βρεθούν εμπλεγμένοι σε αερομαχίες με τα ρωσικά αεροσκάφη.
Το χειρότερο δε σενάριο θα λάμβανε χώρα αν, από πρόθεση ή ατύχημα, υπήρχε οπτική επαφή και εμπλοκή μεταξύ τουρκικών και ρωσικών αεροσκαφών. Ένα άλλο σενάριο θα ήταν τα τουρκικά αεροσκάφη να δεχτούν επίθεση με πυραύλους από «άγνωστης εθνικότητας» αεροσκάφη, ή από αντιαεροπορικά συστήματα εδάφους. Υπάρχει ακόμα κίνδυνος από τους ρωσικούς πυραύλους κρουζ, όπως τους Kalibr NKJ, που εβλήθησαν από ρωσικά πολεμικά από την Κασπία.
Η σύγκρουση στους συριακούς ουρανούς έχει καταστεί, πλέον, παγκοσμίου ενδιαφέροντος. Η έντονη αεροπορική και πυραυλική δραστηριότητα σε περιορισμένο χρόνο και χώρο, προμηνύει κινδύνους. Το μόνο που πρέπει να ευχόμαστε είναι οι πιλότοι και οι επικεφαλής τους να έχουν την ικανότητα χειρισμού μιας κρίσης που μπορεί να προκύψει.Metin Gurcan, Al Monitor
πηγή
Δημοσίευση σχολίου