Στις 5 Οκτωβρίου του 2000 μια λαϊκή εξέγερση μετά τη διεξαγωγή προεδρικών εκλογών όπου καταγγέλθηκε εκτεταμένη νοθεία σε βάρος της αντιπολίτευσης, με φιλονατοικά και φιλοαμερικανικά συνθήματα, ανέτρεψε τον τότε πρόεδρο της Σερβίας, Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς. Είχαν προηγηθεί οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί της Σερβίας με αμέτρητα θύματα που ξεκίνησαν στις 24 Μαρτίου του 1999 χωρίς να υπάρχει προηγούμενη απόφαση του ΟΗΕ και παρά τη διαφωνία των μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας, Κίνας και της Ρωσίας.
Στις 11 Μαρτίου του 2006 ο Μιλόσεβιτς απεβίωσε από καρδιακή προσβολή στο κελί του στις φυλακές του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, στη Χάγη, όπου δικαζόταν για εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Η σορός του έφτασε στο Βελιγράδι τέσσερις ημέρες αργότερα και τέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα. Παρόλο που τα διεθνή, όπως πάντα κατευθυνόμενα ΜΜΕ, έγραψαν τότε πως πέθανε ο τύραννος του Βελιγραδίου, δεκάδες χιλιάδες πολίτες της Σερβίας προσήλθαν για να του αποτίσουν φόρο τιμής. Γεγονός είναι πως με τον θάνατο του Μιλόσεβιτς πέθαινε οριστικά και η άλλοτε κραταιά Γιουγκοσλαβία που ήταν το μεγάλο «αγκάθι» για τα ιλουμινατικά σχέδια της Νέας τραπεζιτικής τοκογλυφικής Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Της λαϊκής εξαίρεσης της Σερβίας είχε προηγηθεί η πλατεία Τιεναμέν το 1989 στο Πεκίνο με τα ίδια περίπου συνθήματα. Δημοκρατία, Ελευθερία και Φιλελευθερισμός, γιατί από τότε οι Ιλλουμινάτι είχαν προβλέψει ότι η Κίνα θα αναδεικνύονταν παγκόσμια υπερδύναμη που θα εξελίσσονταν μαζί με την Ρωσία σαν ισχυρά εμπόδια στα παγκοσμιοποιητικά τους σχέδια.
Στην Αίγυπτο επαναλήφτηκε το «πρότυπο» της εξέγερση στην πλατεία Ταχρίρ το 2011, για να ανατραπεί το κοσμικό καθεστώς και να εγκαθιδρυθεί ένα ισλαμικό καθεστώς καθοδηγούμενο από τους Αμερικανούς. Στην πορεία όμως, όπως και η «λαϊκή» εξέγερση στην Λιβύη, αλλά και στην Συρία, τα πράγματα ξέφυγαν από τον αρχικό σχεδιασμό με αποτέλεσμα στην μεν Λιβύη εγκληματική ισλαμιστική αναρχία, στην Συρία ένας εμφύλιος πού κρατά πέντε χρόνια με συνέπεια την εμφάνιση των Τζιχαντιστών, άλλο ένα προϊόν των Ιλλουμινάτι και τέλος στην ίδια την Αίγυπτο με την ανατροπή του Μωχαμέντ Μορσί και την επικράτηση του στρατηγού Σίσι, που δεν υπολόγισαν τα σχέδια των δυτικών, ο οποίος σύναψε ακόμα και συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας με τον Πούτιν.
Το σχέδιο εφαρμόστηκε στην Βενεζουέλα τον Μάρτιο του 2014 και είναι χαρακτηριστικό πως η εξέγερση ονομάστηκε, «η επανάσταση των πλουσίων». Στην πρωτεύουσα Καράκας, στο επιχειρηµατικό κέντρο αλλά και οι εύπορες συνοικίες στα ανατολικά της πόλης, µετατρέπονταν σχεδόν καθηµερινά σε πεδίο µάχης µε διαδηαλωτές να δηµιουργούν πραγµατικά χαρακώµατα µε οικοδοµικά υλικά και λάστιχα αυτοκινήτων.
Το ιδία επαναλήφτηκαν με αρκετές ομοιότητες στην πλατεία Μεϊντάν του Κιέβου. Αυτή την φορά οι Δυτικοί παρενέβησαν απροκάλυπτα καθώς το πρόβλημα ήταν πολύ πιο «λεπτό» γιατί στην περίπτωση αυτή είχαν απέναντι τους τον «Μεγάλο Στόχο», τον ίδιο τον Ρώσο πρόεδρο, Βλαδιμήρ Πούτιν. Ανατράπηκε η νόμιμη κυβέρνηση για να εγκαθιδρυθεί ένα καθεστώς ανδρείκελων που όμως δεν κατάφερε να ελέγξει όλη την χώρα και της «διέφυγε» η Κριμαία, ένα δυνατό χτύπημα κατά των σχεδίων της παγκοσμιοποίησης.
Κίνα, Σερβία, Αιγύπτιος, Λιβύη, Συρία, Βενεζουέλα, Ουκρανία, κλπ. Το ίδιο σχέδιο της εξέγερσης της πλατείας, made by New Order. Το σχέδιο κατευθυνόμενης εξαπατημένης εξέγερσης, εξυπηρέτησης των ιλλουμινατικών σχεδίων επιβολής της παγκοσμιοποίησης, πάντα με τα ίδια συνθήματα : Δημοκρατία, Ελευθερία, Φιλελευθερισμός, Ανθρώπινα Δικαιώματα κλπ, όλα αυτά τα «ωραία» που σερβίρει εδώ και χρόνια η Νέα Τάξη για λαούς πλανεμένους και εξαπατημένους. Αποτέλεσμα, πόλεμοι, σφαγές, καταστροφές και φρικτά εγκλήματα στον βωμό των ιλλουμινατικών σχεδίων.
Αλλά προσέξτε ποιο είναι το πιο σημαντικό σε όλα αυτά : Από τώρα σχεδιάζεται η επανάληψη του «σχεδίου της πλατείας», στην ίδια την Μόσχα, με αφορμή τις επόμενες προεδρικές εκλογές της Ρωσίας σε δυο χρόνια.
Αυτή την φορά όμως το παιχνίδι με την «φωτιά» θα είναι πιο επικίνδυνο από κάθε άλλη φορά με ανυπολόγιστες, με… «αρμαγεδωνικές» συνέπειες για όλη την ανθρωπότητα.
Είθε μη γένοιτο!
Νίκος Χειλαδάκης
Δημοσίευση σχολίου