Αναζητούνται συγκλίσεις σε εδαφικό, περιουσιακό και ασφάλεια τις πτυχές που ελάχιστα ή καθόλου έχουν συζητηθεί σε προηγούμενες προσπάθειες λύσης
Του ΛΕΥΤΕΡΗ ΑΔΕΙΛΙΝΗ
Την Τρίτη οι διαπραγματευτές Ανδρέας Μαυρογιάννης και Κουντρέτ Οζερσάι αναμένεται να ολοκληρώσουν την αρχική καταγραφή θέσεων των δύο πλευρών.
Θα ακολουθήσει ένα διάλειμμα για το Πάσχα αλλά και το ταξίδι των δύο στη Νότιο Αφρική στα τέλη Απριλίου, όπου θα αντλήσουν από την εμπειρία της χώρας στη διαδικασία συμφιλίωσης μαύρων και λευκών.
Και στη συνέχεια θα αρχίσουν τα δύσκολα. Οι δύο πλευρές θα ξεκινήσουν μια διαδικασία γεφύρωσης των διαφορών.
Θα αναζητηθούν συγκλίσεις, θα επιχειρηθεί η καταγραφή τους και θα εκπονηθεί έγγραφο που θα αποτελέσει τη μαγιά για το τρίτο στάδιο της διαδικασίας, το καθοριστικό πάρε-δώσε που θα φέρει λύση ή θα σφραγίσει το αδιέξοδο.
Η αναζήτηση συγλίσεων είναι μια διαδικασία που γίνεται αντιληπτή με διαφορετικό τρόπο από τις δύο πλευρές. Η ε/κ τονίζει ότι θα είναι μια μακρά περίοδος διαβούλευσης που θα διαρκέσει αρκετούς μήνες ή ακόμα και μερικά χρόνια.
Αντίθετα, η τ/κ επιμένει ότι το όλο εγχείρημα μπορεί να ολοκληρωθεί σε λίγους μήνες και να γίνει μάλιστα διεθνής διάσκεψη τον Αύγουστο, πριν ή λίγο μετά τις προεδρικές εκλογές στην Τουρκία
Και οι δύο πλευρές καταφεύγουν στην υπερβολή για επικοινωνιακούς λόγους, για να κερδίσουν πόντους στο παιχνίδι δικαίωσης των θέσεών τους από τα Ηνωμένα Έθνη και κυρίως από τις ΗΠΑ και τους άλλους εν δυνάμεις μεσολαβητές.
ΠΡΩΤΕΣ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΕΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ
Όσο κι αν φαίνεται παράξενο, υπάρχουν βασικές πτυχές του κυπριακού που δεν έχουν συζητηθεί καθόλου όλα αυτά τα χρόνια.
Στο εδαφικό για παράδειγμα δεν έχει γίνει συζήτηση μεταξύ των δύο πλευρών. Κατόπιν επιμονής της τ/κ πλευράς, διαχρονικά, το άφηναν πάντοτε για το τέλος.
Ακόμα και την περίοδο λίγο πριν το δημοψήφισμα για το σχέδιο Ανάν, τα Ηνωμένα Έθνη και η ε/κ πλευρά ανέμεναν χάρτη του εδαφικού από τον Τ. Ερτογάν που δεν ήλθε ποτέ.
Εκ των υστέρων χαρακτηρίστηκε μη αναγκαίος αφού η τουρκική πλευρά δεν είχε ένσταση στο χάρτη που είχε παρουσιάσει τότε η ομάδα του ΟΗΕ υπό τον Άλβαρο ντε Σότο.
Ίδια εικόνα επικρατεί και στην ασφάλεια και τις εγγυήσεις που επίσης δεν συζητήθηκαν. Συζητήσεις έχουν γίνει για το περιουσιακό, αλλά σχεδόν ποτέ οι δύο πλευρές δεν έφυγαν από τις αρχικές τους θέσεις.
Οι πρόνοιες του σχεδίου Ανάν για τις περιουσίες δεν είχαν τη σύμφωνη γνώμη του τότε προέδρου Τ. Παπαδόπουλου και δεν πέρασαν μαζί με το υπόλοιπο σχέδιο από το δημοψήφισμα.
ΑΚΥΡΟ ΤΟ ΕΓΓΡΑΦΟ ΝΤΑΟΥΝΕΡ
Μεγάλη συζήτηση, ακόμα και δημόσια, διεξάγεται για το κατά πόσο το έγγραφο Ντάουνερ, με τις συγκλίσεις που είχαν επιτευχθεί επί Χριστόφια – Ταλάτ και διατηρήθηκαν σε ένα βαθμό και όταν ανέλαβε ο Ντερβίς Έρογλου, βρίσκεται ή όχι στο τραπέζι.
Η τ/κ πλευρά, βλέποντας τη μεγάλη απροθυμία των Ε/Κ να δεχθούν επίσημα το έγγραφο, επιμένουν ότι οι συγκλίσεις του 2010 αποτελούν κεκτημένο και μέρος της νέας διαδικασίας λύσης.
Αυτό βέβαια δεν την εμποδίζει να καταθέτει στο τραπέζι προτάσεις που στην ουσία αναιρούν τη φιλοσοφία και το γράμμα των συγκεκριμένων συγκλίσεων.
Η ε/κ πλευρά λειτουργεί – και στην υποβολή των θέσεών της – ως το έγγραφο Ντάουνερ να μην υφίσταται.
Ο λόγος είναι πολύ απλός. Η πλειονότητα των συγκλίσεων Χριστόφια – Ταλάτ μέχρι το 2010 αφορούσαν την πτυχή της διακυβέρνησης. Και στο συνταγματικό, ο Νίκος Αναστασιάδης έχει διαφορετική οπτική από τον Δ. Χριστόφια.
Ο τέως πρόεδρος επεδίωκε μια ισχυρή ομοσπονδιακή κυβέρνηση με πολλές αρμοδιότητες και λιγότερες εξουσίες στα κρατίδια.
Αντίθετα ο Πρόεδρος Αναστασιάδης θέλει μια “αποκεντρωμένη” ομοσπονδία με πολύ λιγότερες εξουσίες στο κεντρικό κράτος και ευρύτερες αρμοδιότητες στις ομόσπονδες πολιτείες.
Όπως χαρακτηριστικά ειπώθηκε στο newzup.net “οι συγκλίσεις του 2010 δεν δουλεύουν διότι δεν υπάρχει αποκέντρωση εξουσιών. Αν αρχίσουμε από τις συγκλίσεις αυτές η ε/κ πλευρά θα είναι η χαμένη”.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου