Όταν τον Μάρτιο του 2010 πρωτοεμφανίστηκε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ο τότε υπουργός Οικονο¬μικών Γιώργος Παπακωννσταντίνου, εγώ και αρκετοί άλλοι -ξένοι κυρίως- δημοσιογράφοι, είπαμε πως ήταν ό,τι καλύτερο είχε να επιδείξει η Ελλάδα σε «πολιτικό υλικό».
Του Μιχάλη Ιγνατίου
Νέος στην ελληνική πολιτική σκηνή και με πολύ καλές σπουδές, εντυπωσίασε τους εκπροσώπους των ΜΜΕ, που επεφύλαξαν καλή κάλυψη των δραστηριοτήτων του, μέχρις ότου «έχυσε το γάλα κλοτσώντας την καρδάρα», όταν έδειξε αλαζονεία απαντώντας στις ερωτήσεις τους.
Από τότε πέρασαν τρία σκληρά και πέτρινα χρόνια. Ο κ. Παπακωνσταντίνου έπεσε από τον πολιτικό θώκο και ο ήχος ήταν ισχυρός και βαρύς. Την εβδομάδα που μας πέρασε η ελληνική Βουλή τον έστειλε στο Ειδικό Δικαστήριο, και ο κίνδυνος της φυλάκισης είναι υπαρκτός. Εκτός εάν δικαιωθούν όσοι υποστηρίζουν πως τα πάντα στο ελληνικό πολιτικό σύστημα είναι σικέ.
Προκάλεσε κάκιστη εντύπωση ότι σ’ αυτή τη μεγάλη περιπέτεια που αντιμετωπίζει και βιώνει ο πρώην υπουργός Οικονομικών και η οικογένειά του είναι απελπιστικά μόνοι. Θυμάμαι ότι όταν ο τότε πρωθυπουργός τον ανέδειξε σε «τσάρο» της οικονομίας τον «έγλειφαν» -και χρησιμοποιώ επίτηδες τη λέξη- οι πάντες: Οι δημοσιογράφοι, οι επιχειρηματίες, οι άλλοι πολιτικοί. Όλοι.
Αυτό που παρακολουθούσαμε να συμβαίνει γύρω από τον κ. Παπακωνσταντίνου ήταν πρωτόγνωρο. Τώρα ουδείς θέλει σχέση μαζί του και το πρώην αφεντικό του δεν βρήκε έναν καλό λόγο να πει, έστω έναν λόγο συμπαράστασης.
Για την υπόθεση της «Λίστας Λαγκάρντ» γνώριζε ο κ. Παπανδρέου. Ενημερώθηκε πρώτος απ’ όλους. Και ο κ. Παπακωνσταντίνου ΔΕΝ πήρε καμία απόφαση χωρίς την έγκριση του πρώην πρωθυπουργού. Αυτός έδινε τις εντολές για τα πάντα. Ούτε ο κ. Παπακωνσταντίνου ούτε οι άλλοι υπουργοί τολμούσαν να προσπεράσουν τον κ. Παπανδρέου και την «οικογένεια».
Δεν θα κουραστώ να υπενθυμίζω ότι στις σοβαρές χώρες αναλαμβάνουν τις ευθύνες οι πρόεδροι και οι πρωθυπουργοί. Αντιθέτως στην Ελλάδα αναζητούν εξιλαστήρια θύματα.
Την πρώτη ευθύνη για τη Λίστα Λαγκάρντ ΔΕΝ την έχει ο κ. Παπακωνσταντίνου, και είναι κάτι που γνωρίζουν και οι βουλευτές που τον έστειλαν στο Ειδικό Δικαστήριο. Βεβαίως, επιλέγοντας να βουλώσει το στόμα του για τον βασικό αίτιο, δεν βοηθά καθόλου τον εαυτό του και την υπόθεσή του. Και είναι άδικο να τιμωρηθεί για αδικήματα, για τα οποία ευθύνονται άλλοι…
πηγή
Δημοσίευση σχολίου