Το θέατρο του παραλόγου συνεχίζεται στην ελληνική πολιτική σκηνή, αφού ενώ ο Φώτης Κουβέλης αναστάτωσε το σύμπαν και αποχώρισε από την τρικομματική κυβέρνηση, στη συνέχεια τα ξαναγύρισε, δηλώνοντας ότι… θα την ανεχθεί.
Η ανεύθυνη συμπεριφορά με γνώμονα το στενό κομματικό συμφέρον, αφού ο έμπειρος πολιτικός μάλλον διαπίστωσε ότι η αριστερά δεν συμβαδίζει εύκολα με την εξουσία, καθότι οι διακηρύξεις και τα εύπεπτα ιδεολογήματα έχουν να αντιμετωπίσουν την αδήριτη πραγματικότητα των αριθμών, έχει οδηγήσει σε ακόμα πιο δύσκολη οικονομικά κατάσταση στη χώρα.
Δεδομένου ότι οι διεθνείς χρηματαγορές δεν έχουν τις ανησυχίες Κουβέλη αλλά υιοθετούν άλλες μεθόδους αξιολόγησης μιας κατάστασης, οι συνέπειες ήταν αναμενόμενες, με τα spread να… ίπτανται υπονομεύοντας κάθε πιθανότητα επανόδου της Ελλάδας στις αγορές, με την εμπιστοσύνη και την ψυχολογία στην ελληνική οικονομία να επιβιβάζεται… σε υποβρύχιο.
Το χρηματιστήριο στην Αθήνα γνώρισε τις τελευταίες ημέρες μεγάλες… πιένες, χωρίς όμως αυτό να συγκινεί και κανέναν αφού δεν αντιλαμβάνονται αυτοί που θα έπρεπε τον αντίκτυπο της εξαέρωσης των μετοχών στην ελληνική οικονομία.
Εμείς το έχουμε επισημάνει από την αρχή, ότι το πρόβλημά τους είναι ότι δεν καταλαβαίνουν πως πίσω από τις ιδεολογίες και τις καθόλα σεβαστές ιδεολογικές ενστάσεις – συχνότατα με στέρεο επιχείρημα – υπάρχουν αυτά τα ρημάδια τα νούμερα (με την αριθμητική έννοια, διότι στην προκειμένη περίπτωση έχουμε και αρκετά από τα άλλα) που όποιος δεν τα λαμβάνει υπόψη, μένουμε όλοι να τρώμε… θεωρίες και καλές προθέσεις.
Και δίνοντας σε όσους έχουν τη διάθεση να σκεφτούν ρεαλιστικά, «τροφή για σκέψη», τους καλούμε να αναλογιστούν το μέγεθος της ζημιάς από λίγες μέρες πολιτικής αστάθειας στη χώρα και να το αντιπαραβάλλουν με το τι θα συμβεί αναλογικά, εάν έρθει κυβέρνηση η οποία θα αποφασίσει να τραβήξει τη σκανδάλη και να πει «ως εδώ».Προσοχή, δεν εννοούμε με αυτό το επιχείρημα ότι θα πρέπει να ανεχτούμε οτιδήποτε αενάως. Κάθε άλλο. Και το «τράβηγμα της σκανδάλης» παραμένει μια στρατηγική επιλογή. Αρκεί όμως να γίνει συντεταγμένα, όχι παρορμητικά και από «ατύχημα», προετοιμάζοντας παράλληλα τον κόσμο.
Στο πλαίσιο αυτής της στρατηγικής, όσο μεγαλύτερες είναι οι θυσίες που έχουν καταβληθεί, ενώ οι «σωτήρες» θα πιέζουν για περισσότερες, τόσο πιο αξιόπιστο θα είναι το μήνυμα που θα σταλεί, ότι «αν είναι να μας τελειώσετε με πολιτικές τις οποίες οι ίδιοι έχετε αναγνωρίσει ως αναποτελεσματικές», παίρνουμε στα χέρια μας την κατάσταση και όπου μας βγάλει».
Κι αυτό, διότι αυτή η στρατηγική θα αντιμετωπιστεί διαφορετικά από τις «αγορές» και εφόσον είναι αξιόπιστη, το βάρος των συνεπειών δεν θα πέσει μόνο στους ελληνικούς ώμους, αλλά και σε όσους κατηγορηθούν ότι ώθησαν σε αυτή την εξέλιξη επιδεικνύοντας αμετροέπεια στο πλαίσιο μιας υποτιθέμενης «οικονομικής ορθοδοξίας».
Εξυπνάδα θέλει και οργάνωση. Δεν πρόκειται να μας προκύψει εάν πρώτιστο μέλημα των πολιτικών αρχηγών είναι η επιβίωση των κομμάτων τους, ή το… ρεσάλτο για την κατάληψη της εξουσία και γαία πυρί μειχθήτω. Αυτά είναι όμως ψιλά γράμματα για τους επίδοξους σωτήρες κάθε απόχρωσης που αρνούνται ή απλώς δεν δύνανται να κατανοήσουν πως λειτουργεί το σύγχρονο διεθνές περιβάλλον και είναι καταδικασμένοι και να ζήσουν μεγάλες εκπλήξεις, αλλά και να γραφτούν με μελανά χρώματα στην ελληνικής Ιστορία, ως οι πολιτικοί ηγέτες που η μνημειώδης ανικανότητά τους, συνδυαζόμενη με το άρρωστο και θνησιγενές «σύστημα», κατέστρεψαν για μια ακόμη φορά τη χώρα.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου