Δρασκελώντας αργά το βράδυ της Τρίτης το κατώφλι της Προκαταρκτικής Επιτροπής που διερευνά τις ποινικές ευθύνες του Γ. Παπακωνσταντίνου (σε πρώτη φάση…) για την άθλια διαχείριση της λίστας Λαγκάρντ, ο πρέσβης Κωνσταντίνος Χαλαστάνης έδειχνε ιδιαίτερα ευδιάθετος, παρά την εξαντλητική του κατάθεση.
Κι όταν οι δημοσιογράφοι που ξεροσταλιάζουν στον διάδρομο του πρώτου ορόφου της Βουλής παρατήρησαν με συμπάθεια «πολύωρη η διαδικασία, κύριε πρέσβη…», εκείνος είπε χαμογελώντας με διπλωματικό μπρίο «ήταν πολύωρη και είχε πολύ κέφι»!!!
Τσακίρ κέφι
Πώς να μην είχε κέφι; Νωρίτερα στην αίθουσα ο πρόεδρος της Επιτροπής Χρήστος Μαρκογιαννάκης φρόντισε να τον προστατέψει πατρικά από όλες τις κακοτοπιές, φτάνοντας στο έσχατο σημείο, όχι μια, ούτε δυο, αλλά 23 (ολογράφως είκοσι τρεις) συνολικά φορές, όπως μέτρησαν οι υπομονετικοί, να του… απαγορεύσει να δώσει επαρκείς εξηγήσεις με τη βλοσυρή σύσταση «μην απαντάτε, κύριε μάρτυς»!
Μπροστά σε αυτήν την πρωτοφανή στα χρονικά και απροσχημάτιστη μεροληψία, που διευκολύνει τη συσκότιση του σκανδάλου, είναι μάλλον πταίσμα το γεγονός ότι ο Μαρκογιαννάκης… εξουθένωσε στο τέλος τον μάρτυρα, ζητώντας του κι από πάνω «συγγνώμη» για το… ψυχικό άλγος που υποθετικά του προκαλούσε το στενό μαρκάρισμα των βουλευτών της αντιπολίτευσης και ειδικά της αξιωματικής, οι οποίοι προσπαθούν να ρίξουν λίγο φως στα σκοτάδια.
Με τη γενναία αβάντα του προέδρου, που δεν ασκεί ούτε καν με στοιχειώδη τρόπο τα καθήκοντά του, ο «άνετος κύριος Χαλαστάνης» δεν χρειάστηκε να μπει στον κόπο να εξηγήσει για ποιον λόγο χειρίστηκε με εξόφθαλμα εξωθεσμικό τρόπο μια μεγάλη υπόθεση που μύριζε ζεστό χρήμα για τα στεγνά ταμεία του ταλαίπωρου κράτους.
Χαμένοι στη διαδικασία
Όλες οι άλλες χώρες, Γερμανία, Ισπανία, Πορτογαλία, Ιταλία και η ίδια η Γαλλία, έδρασαν επίσημα και εσπευσμένα και κατάφεραν να εισπράξουν τους νόμιμους φόρους. Και μόνο η φωτισμένη πολιτική ελίτ στην Αθήνα ανακάλυψε ανυπέρβλητα νομικά εμπόδια και εργάστηκε παρασκηνιακά και στη ζούλα, αποφεύγοντας να κινηθεί στη θεσμική αιθρία.
Και μόνο η εικόνα που δίνουν οι πρωταγωνιστές είναι αρκετή για να μας βυθίσει στη μελαγχολία. Σε μια εκδήλωση στο Παρίσι ο μοιραίος μαζί με τον Γ. Παπανδρέου υπουργός Οικονομικών της χώρας Γ. Παπακωνσταντίνου παίρνει… παράμερα τον πρέσβη μας στη Γαλλία Χαλαστάνη και τον πληροφορεί εμπιστευτικά ότι θα παραλάβει κάποιο υλικό από τις τοπικές αρχές, το οποίο θα έπρεπε το δίχως άλλο να αποσταλεί σε συνθήκες άκρας μυστικότητας στην Αθήνα.
Εκείνος, κορυφαίος διπλωματικός εκπρόσωπος, που ξέρει ότι ακόμα και σε αυτές τις απόρρητες διαδικασίες τηρείται, διάολε, ένα πρωτόκολλο που αντιστοιχεί στο ύψος των περιστάσεων, παραλαμβάνει τον «χαμένο ηλεκτρονικό δίσκο» (CD) χωρίς επίσημη ή ανεπίσημη καταγραφή, με ένα συνοδευτικό έγγραφο, προφανώς των γαλλικών αρχών.
Είναι 29 Σεπτεμβρίου του 2010 και, σύμφωνα με τον Χαλαστάνη, όπως τουλάχιστον φέρεται να είπε στην Επιτροπή, σφράγισε σε έναν φάκελο το… εύφλεκτο υλικό, το οποίο «διά της αφής» αντιλήφθηκε ότι ήταν CD, και αυθημερόν το έστειλε στην Αθήνα.
Οι μόνοι που κατά τον ίδιο γνώριζαν την ύπαρξη του «τρομερού μυστικού» ήταν τέσσερις διοικητικοί της πρεσβείας, μεταξύ των οποίων και ο κλητήρας στον οποίο ανατέθηκε το καθήκον να το μεταφέρει στην Αθήνα. Το υπουργείο Εξωτερικών, το οποίο όφειλε πρωτίστως να ενημερώσει ο Χαλαστάνης, κρατήθηκε σε άγνοια, προκειμένου, όπως ισχυρίστηκε, να μην διαρρεύσει τίποτε και «σπάσει» η εμπιστευτικότητα!... Ολόκληρη σειρά τυπικών και επαγγελματικού επιπέδου χειρισμών που έπρεπε να ξεδιπλωθούν (διπλωματικοί σάκοι, βιβλία, πρωτόκολλα, τζίφρες κ.λπ.) παρακάμφθηκαν χωρίς ενδοιασμό!
Ποιο είναι το εξίσου απίστευτο; Το γεγονός ότι λειτουργώντας και πάλι εξωθεσμικά, ο Χαλαστάνης δηλώνει σοβαρά (και θέλει να τον πιστέψουμε) ότι πλήρωσε από την τσέπη του τα ναύλα του κλητήρα, τα οποία λέει τώρα ότι ουδέποτε του καταβλήθηκαν, ούτε και αυτός τα απαίτησε, για το ταξίδι στην Αθήνα και του έδωσε μάλιστα και τρεις ημέρες άδεια για να επισκεφτεί τους δικούς του στη Λευκάδα!
Γιατί δεν χρέωσε ούτε καν τη δαπάνη στον λογαριασμό της πρεσβείας; «Είναι άνθρωπος καλών προθέσεων και περίμενε ότι η υπηρεσία θα του τα επιστρέψει», τον δικαιολόγησε βουλευτής της τρικομματικής σε δημοσιογράφους και γέλασε κάθε πικραμένος!...
Συνεχίζοντας όμως στην ίδια ολισθηρή «οδό της απωλείας», ο Χαλαστάνης φέρεται να ισχυρίστηκε ότι ο απεσταλμένος του, παρέδωσε το «υλικό» στο δεξί χέρι του Παπακωνσταντίνου, τη Χρύσα Χατζή, και παρέλαβε ένα τυπικό χαρτί παράδοσης, το οποίο, όλως ανεξήγητα… χάθηκε στη συνέχεια από την πρεσβεία (σ.σ.: όπως χάθηκε το CD από τον Παπακωνσταντίνου, όπως κατέστρεψε, αφού αντέγραψε, το USB ο Διώτης, όπως το ξέχασε ο Βενιζέλος και πάει… κλαίγοντας), στερώντας για την ώρα τη δυνατότητα να μάθουμε πότε ξεκίνησε χρονικά αυτή η σκοτεινή ιστορία!
Είναι φανερό ότι η εκδοχή Χαλαστάνη μπάζει από παντού νερά, αλλά χάρη στις φιλότιμες προσπάθειες του Μαρκογιαννάκη δεν στριμώχτηκε όσο θα του άξιζε.
Με… άκρες
Ίσως μια εξήγηση να δίνει το γεγονός ότι ο πρέσβης υπήρξε διπλωματικός σύμβουλος τόσο του πατρός Μητσοτάκη όσο και της θυγατέρας του της Ντόρας, όταν ήταν στο ΥΠΕΞ, και ο γνωστών μητσοτακικών αισθημάτων πρόεδρος της Επιτροπής δεν ήθελε να κακοπέσει ο άνθρωπος της Οικογένειας στα χέρια της Ζωής Κωνσταντοπούλου, του Θ. Δρίτσα, του Σ. Κοντονή και του Β. Καπερνάρου.
Αντίθετα, με προσωπικές επιθέσεις στους βουλευτές της αντιπολίτευσης και με παραπληροφόρηση σε δημοσιογράφους, επιχειρεί να διαμορφώσει μια ατμόσφαιρα τεχνητής οξύτητας και σκηνοθετημένων εντάσεων, υποστηρίζοντας συνοπτικά ότι η αντιπολίτευση βασανίζει μάρτυρες που δεν έχουν να πούνε τίποτε. Την απωθητική αλλά σκόπιμη αυτή τακτική θυμίζουμε τήρησε απαρέγκλιτα στην Επιτροπή Θεσμών ο ανεκδιήγητος πρόεδρος Τ. Νεράντζης και έγινε ρεντίκολο, όταν επιχείρησε να προστατέψει από τη δικαιωμένη επιμονή του ΣΥΡΙΖΑ το θλιβερό δίδυμο Παπακωνσταντίνου - Βενιζέλου, που έκανε αξιοθρήνητη εμφάνιση, η οποία μας οδήγησε στην Προκαταρκτική.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου