Μιχάλης Ιγνατίου
Η υπόθεση της αρμενικής γενοκτονίας και ο τρόπος με τον οποίο πολιτεύεται η κυβέρνηση της Αρμενίας και η Αρμενική Διασπορά έναντι της Τουρκίας, έπρεπε να διδάσκεται στις σχολές διπλωματίας της Ελλάδας και της Κύπρου... Θα υποστηρίξω τη θέση μου παρακάτω:
Ο Ταγίπ Ερντογάν αυτοπαρουσιάζεται ως νέος αυτοκράτορας, ως ο ηγέτης μίας περιφερειακής δύναμης που δεν είναι,
αφού στηρίζεται σε πήλινα πόδια, ως ο ατρόμητος προστάτης των φτωχών Αράβων. Εσχάτως η περίπτωση Ερντογάν, που εξελίσσεται σε προσωπική τραγωδία, αντιμετωπίζεται με μειδιάματα και αυστηρή κριτική. Πρόκειται για ένα ηγέτη-φούσκα, που αργά ή γρήγορα θα σκάσει όχι επειδή θα τον αντιμετωπίσουν οι στρατοκράτες της Αγκυρας. Οι υποσχέσεις που έδωσε στους Τούρκους και στους λαούς της περιοχής, είναι αδύνατον να υλοποιηθούν.
Αυτή είναι η πραγματική εικόνα του σημερινού πρωθυπουργού της χώρας του Αττίλα, η οποία είναι το μόνο κράτος που κινδυνεύει να απολέσει έδαφος τα επόμενα 25 χρόνια. (Η αναφορά απόρρητων αναλύσεων γίνεται για το ενδεχόμενο αυτοδυναμίας της κουρδικής μειονότητας και στη συνέχεια δημιουργίας κράτους στην νοτιοανατολική Τουρκία).
Ευρισκόμενος στο Λονδίνο ο κ. Ερντογάν απείλησε ότι θα διώξει 100 χιλιάδες Αρμενίους εργάτες. Ακουσε τα εξ αμάξης από φιλικά μέσα ενημέρωσης και δέχθηκε ισχυρές διαμαρτυρίες από φιλικούς πολιτικούς που ρώτησαν πώς θα αντιμετώπιζε ο ίδιος παρόμοια απειλή για τους Τούρκους εργάτες που εργάζονται σε χώρες της Ευρώπης. Ηταν μία αψυχολόγητη δήλωση από ένα ηγέτη που προφανώς του έχει πλημμυρίσει τη σκέψη η άνευ προηγουμένου αλαζονεία του.
Η εμμονή του εναντίον του Ισραήλ είναι ένα άλλο θέμα που χρειάζεται ψυχιατρικές γνώσεις για να αναλυθεί. Μετά την εισβολή στην Κύπρο το Ισραήλ ήταν η χώρα που έθεσε τους μηχανισμούς της στην υπηρεσία της Τουρκίας. Το εβραϊκό λόμπι στην Αμερική πάλεψε με πάθος όλες τις ελληνικές και αρμενικές προσπάθειες εναντίον της Αγκυρας. Ακόμα και τώρα, όταν ο κ. Ερντογάν καθυβρίζει το Ισραήλ, λίγοι Εβραιοαμερικανοί λομπίστες συνεχίζουν να στηρίζουν τη χώρα του ελπίζοντας ότι θα συνέλθει. Παρ’ όλα αυτά, ο πρωθυπουργός της Τουρκίας εξαπολύει ύβρεις και τρομακτικούς χαρακτηρισμούς για το Ισραήλ, τη χώρα που τον βοήθησε να δικαιολογήσει το έγκλημα της εισβολής και της κατοχής.
Από την περασμένη εβδομάδα παίζεται ένα πολιτικό παιχνίδι για γερά νεύρα μεταξύ της Αγκυρας, του Ερεβάν, της Ουάσιγκτον και του Αγίου Φραγκίσκου, όπου ζουν χιλιάδες Αρμένιοι. Οι απειλές του Ερντογάν εναντίον των Αρμενίων εργαζομένων αφύπνισαν όχι μόνο τους συμπατριώτες τους, αλλά και τις δυνάμεις που ενδιαφέρονται για την ειρήνη. Ο Αμερικανός πρόεδρος Μπάρακ Ομπάμα συναντήθηκε χθες με τον ηγέτη της Αρμενίας Σερζ Σαρκισιάν. Καθορίστηκε επίσης 10λεπτη συνάντηση με τον κ. Ερντογάν.
Οι άνθρωποι του κ. Ομπάμα διέρρευσαν το μήνυμα ότι ο κ. Ομπάμα σκέφτεται από τώρα το περιεχόμενο του μηνύματός του για την 24η Απριλίου 2010, 95η επέτειο της αρμενικής γενοκτονίας. Αίφνης, ο πρωθυπουργός της Τουρκίας έστειλε προσωπικό απεσταλμένο στο Ερεβάν και ζήτησε συνάντηση με τον κ. Σαρκισιάν στην Ουάσιγκτον, όπου θα βρίσκονται και οι δύο από σήμερα και για ένα τριήμερο. Επίσης, πρότεινε στον Λευκό Οίκο τριμερή συνάντηση με τη συμμετοχή και του κ. Ομπάμα, ενώ είναι έτοιμος να στείλει τη συμφωνία με την Αρμενία στην Εθνοσυνέλευση.
Η εμπειρία έδειξε ότι όταν ζορίζεται ο κ. Ερντογάν κάνει βήματα πίσω. Στην περίπτωση της Ελλάδας και της Κύπρου κάνει μόνο βήματα μπροστά, επειδή του το επιτρέπουν οι ηγεσίες των δύο χωρών... Πρόκειται για θλιβερή, αλλά πέρα για πέρα αληθινή διαπίστωση...
Η υπόθεση της αρμενικής γενοκτονίας και ο τρόπος με τον οποίο πολιτεύεται η κυβέρνηση της Αρμενίας και η Αρμενική Διασπορά έναντι της Τουρκίας, έπρεπε να διδάσκεται στις σχολές διπλωματίας της Ελλάδας και της Κύπρου... Θα υποστηρίξω τη θέση μου παρακάτω:
Ο Ταγίπ Ερντογάν αυτοπαρουσιάζεται ως νέος αυτοκράτορας, ως ο ηγέτης μίας περιφερειακής δύναμης που δεν είναι,
αφού στηρίζεται σε πήλινα πόδια, ως ο ατρόμητος προστάτης των φτωχών Αράβων. Εσχάτως η περίπτωση Ερντογάν, που εξελίσσεται σε προσωπική τραγωδία, αντιμετωπίζεται με μειδιάματα και αυστηρή κριτική. Πρόκειται για ένα ηγέτη-φούσκα, που αργά ή γρήγορα θα σκάσει όχι επειδή θα τον αντιμετωπίσουν οι στρατοκράτες της Αγκυρας. Οι υποσχέσεις που έδωσε στους Τούρκους και στους λαούς της περιοχής, είναι αδύνατον να υλοποιηθούν.
Αυτή είναι η πραγματική εικόνα του σημερινού πρωθυπουργού της χώρας του Αττίλα, η οποία είναι το μόνο κράτος που κινδυνεύει να απολέσει έδαφος τα επόμενα 25 χρόνια. (Η αναφορά απόρρητων αναλύσεων γίνεται για το ενδεχόμενο αυτοδυναμίας της κουρδικής μειονότητας και στη συνέχεια δημιουργίας κράτους στην νοτιοανατολική Τουρκία).
Ευρισκόμενος στο Λονδίνο ο κ. Ερντογάν απείλησε ότι θα διώξει 100 χιλιάδες Αρμενίους εργάτες. Ακουσε τα εξ αμάξης από φιλικά μέσα ενημέρωσης και δέχθηκε ισχυρές διαμαρτυρίες από φιλικούς πολιτικούς που ρώτησαν πώς θα αντιμετώπιζε ο ίδιος παρόμοια απειλή για τους Τούρκους εργάτες που εργάζονται σε χώρες της Ευρώπης. Ηταν μία αψυχολόγητη δήλωση από ένα ηγέτη που προφανώς του έχει πλημμυρίσει τη σκέψη η άνευ προηγουμένου αλαζονεία του.
Η εμμονή του εναντίον του Ισραήλ είναι ένα άλλο θέμα που χρειάζεται ψυχιατρικές γνώσεις για να αναλυθεί. Μετά την εισβολή στην Κύπρο το Ισραήλ ήταν η χώρα που έθεσε τους μηχανισμούς της στην υπηρεσία της Τουρκίας. Το εβραϊκό λόμπι στην Αμερική πάλεψε με πάθος όλες τις ελληνικές και αρμενικές προσπάθειες εναντίον της Αγκυρας. Ακόμα και τώρα, όταν ο κ. Ερντογάν καθυβρίζει το Ισραήλ, λίγοι Εβραιοαμερικανοί λομπίστες συνεχίζουν να στηρίζουν τη χώρα του ελπίζοντας ότι θα συνέλθει. Παρ’ όλα αυτά, ο πρωθυπουργός της Τουρκίας εξαπολύει ύβρεις και τρομακτικούς χαρακτηρισμούς για το Ισραήλ, τη χώρα που τον βοήθησε να δικαιολογήσει το έγκλημα της εισβολής και της κατοχής.
Από την περασμένη εβδομάδα παίζεται ένα πολιτικό παιχνίδι για γερά νεύρα μεταξύ της Αγκυρας, του Ερεβάν, της Ουάσιγκτον και του Αγίου Φραγκίσκου, όπου ζουν χιλιάδες Αρμένιοι. Οι απειλές του Ερντογάν εναντίον των Αρμενίων εργαζομένων αφύπνισαν όχι μόνο τους συμπατριώτες τους, αλλά και τις δυνάμεις που ενδιαφέρονται για την ειρήνη. Ο Αμερικανός πρόεδρος Μπάρακ Ομπάμα συναντήθηκε χθες με τον ηγέτη της Αρμενίας Σερζ Σαρκισιάν. Καθορίστηκε επίσης 10λεπτη συνάντηση με τον κ. Ερντογάν.
Οι άνθρωποι του κ. Ομπάμα διέρρευσαν το μήνυμα ότι ο κ. Ομπάμα σκέφτεται από τώρα το περιεχόμενο του μηνύματός του για την 24η Απριλίου 2010, 95η επέτειο της αρμενικής γενοκτονίας. Αίφνης, ο πρωθυπουργός της Τουρκίας έστειλε προσωπικό απεσταλμένο στο Ερεβάν και ζήτησε συνάντηση με τον κ. Σαρκισιάν στην Ουάσιγκτον, όπου θα βρίσκονται και οι δύο από σήμερα και για ένα τριήμερο. Επίσης, πρότεινε στον Λευκό Οίκο τριμερή συνάντηση με τη συμμετοχή και του κ. Ομπάμα, ενώ είναι έτοιμος να στείλει τη συμφωνία με την Αρμενία στην Εθνοσυνέλευση.
Η εμπειρία έδειξε ότι όταν ζορίζεται ο κ. Ερντογάν κάνει βήματα πίσω. Στην περίπτωση της Ελλάδας και της Κύπρου κάνει μόνο βήματα μπροστά, επειδή του το επιτρέπουν οι ηγεσίες των δύο χωρών... Πρόκειται για θλιβερή, αλλά πέρα για πέρα αληθινή διαπίστωση...
Δημοσίευση σχολίου