του Σεραφείμ Φυντανίδη
Είμαστε λοιπόν ρατσιστές; Αυτό το ερώτημα σέρνεται τα τελευταία χρόνια στις συζητήσεις και στα άρθρα εφημερίδων και περιοδικών. Το ίδιο ερώτημα πριν από 20 χρόνια ήταν άγνωστο. Ώσπου, γύρω στο 1990, άρχισαν να καταφθάνουν στη χώρα μας κατά κύματα πρώτα οι Αλβανοί και μετά Αφρικανοί, Ασιάτες και Ανατολικοευρωπαίοι.
Από χώρα εξαγωγής μεταναστών γίναμε χώρα εισαγωγής. Στην αρχή τους καλοείδαμε. Είχαμε διαθέσιμη άφθονη και φθηνή, ανασφάλιστη εργασία. Όμως, σιγά-σιγά, αρχίσαμε να τους αποστρεφόμαστε – κυρίως όσους έχουν μαύρο χρώμα και άλλη θρησκεία.
Τον τελευταίο καιρό τα πράγματα έχουν αρχίσει να αγριεύουν. Έχουμε βόμβες και επιθέσεις σε καταυλισμούς μεταναστών (π.χ. νέα παιδιά έκαψαν σπίτια τους στη Σπάρτη) σε αυτοσχέδιους λατρευτικούς χώρους και συγκρούσεις με μετανάστες και ρατσιστές στον Άγιο Παντελεήμονα της Αθήνας, αλλά και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας. Ακόμα και η βόμβα στα Πατήσια, Αφγανό σκότωσε, ενώ η δεκάχρονη αδελφούλα του μάλλον θα μείνει τυφλή.
Θα έλεγε κανείς ότι όλα αυτά είναι περιστασιακά, ότι οφείλονται στην οικονομική κρίση κτλ. Γιατί εμείς οι Έλληνες δεν είμαστε ρατσιστές. Όμως, αν πάμε 80 χρόνια πίσω, θα δούμε ότι τέτοια και χειρότερα συνέβησαν σε βάρος, όχι ξένων, αλλά Ελλήνων. Μιλάμε για τους πρόσφυγες και τους ανταλλάξιμους που ήρθαν ανέστιοι και πένητες στην Ελλάδα λίγο πριν και μετά τη Μικρασιατική καταστροφή. Μερικά παραδείγματα:
• Το Εργατικό Κέντρο Αθηνών ζήτησε τότε να απαγορευτεί η πρόσληψη προσφύγων εργατών, ενώ οι ομάδες «επιστράτων» του Δ.Γούναρη και του Ι.Μεταξά, οργάνωναν πογκρόμ κατά των προσφύγων ως βενιζελικών ήδη από το 1916 (βλ. «Η Ελλάς του 1910 – 1920» του Γ. Βεντήρη).
• Μετά την κατάρρευση του μετώπου, τον Αύγουστο του '22, η φιλοβασιλική κυβέρνηση ζητά από τον αρμοστή της Σμύρνης, Αριστείδη Στεργιάδη, να μην επιτρέψει στους Έλληνες της Ιωνίας να φύγουν για την Ελλάδα. Ο Στεργιάδης απαντά: «Καλύτερα να μείνουν εδώ για να τους σφάξει ο Κεμάλ, γιατί, αν πάνε στην Αθήνα, θα ανατρέψουν τα πάντα» (βλ. «Η Ελλάς μεταξύ δύο πολέμων» του Γρ. Δαφνή).
• Ο εκδότης της «Καθημερινής», Γ. Βλάχος, γράφει πύρινα άρθρα το 1928 κατά της «προσφυγικής αγέλης», ενώ ο φιλομοναρχικός εκδότης του «Πρωινού Τύπου», Ν. Κρανιωτάκης, απαίτησε το 1933 να επιβληθεί στους πρόσφυγες να φορούν κίτρινα περιβραχιόνια για να τους αποφεύγουν οι Έλληνες! Έχει γράψει και άρθρα με τίτλο «Κάψτε τους συνοικισμούς των τουρκόσπορων».
• Πάλι ο Γ.Βλάχος σε άρθρο του στις 30/7/1928, ζητά από το Λαϊκό Κόμμα να αρνηθεί τις προσφυγικές ψήφους: «Όταν αποκτήσουν συνείδησιν πολιτών ελευθέρων – πράγμα το οποίον δε θα συμβεί ποτέ – τότε θα δικαιούνται να είναι εκλογείς και εκλέξιμοι».
• Αν ανατρέξει κανείς στις εφημερίδες του μεσοπολέμου, θα διαβάσει για πυρπολήσεις προσφυγικών πληθυσμών και για μάχες με ανθρώπινα θύματα, καθώς οι «ντόπιοι» δεν ήθελαν να πάρουν οι πρόσφυγες χωράφια που εγκατέλειψαν οι Τούρκοι μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών και τη Συνθήκη της Λοζάνης.
• Να θυμίσουμε ότι ανάλογα περιστατικά έχουν συμβεί πρόσφατα και κατά των Ελλήνων που ήρθαν από την πρώην Σοβιετική Ένωση. Πολλοί από αυτούς ζουν σε συνοικίες - γκέτο.
Είμαστε λοιπόν ρατσιστές ή απλώς δε μας βολεύει να κάνουμε την παραμικρή χάρη ακόμα και σε αδελφούς Έλληνες, που, αν μη τι άλλο, μετά το '22 τσιμέντωσαν πληθυσμιακά τη βόρεια Ελλάδα, έφεραν πολιτισμό, τόνωσαν την οικονομία με φτηνή εργατική δύναμη και ίδρυσαν τις πρώτες σοβαρές βιομηχανίες; Για μετανάστες αλλοδαπούς θα μιλάμε τώρα; Αυτοί είναι παιδιά ενός κατώτερου Θεού...
Είμαστε λοιπόν ρατσιστές; Αυτό το ερώτημα σέρνεται τα τελευταία χρόνια στις συζητήσεις και στα άρθρα εφημερίδων και περιοδικών. Το ίδιο ερώτημα πριν από 20 χρόνια ήταν άγνωστο. Ώσπου, γύρω στο 1990, άρχισαν να καταφθάνουν στη χώρα μας κατά κύματα πρώτα οι Αλβανοί και μετά Αφρικανοί, Ασιάτες και Ανατολικοευρωπαίοι.
Από χώρα εξαγωγής μεταναστών γίναμε χώρα εισαγωγής. Στην αρχή τους καλοείδαμε. Είχαμε διαθέσιμη άφθονη και φθηνή, ανασφάλιστη εργασία. Όμως, σιγά-σιγά, αρχίσαμε να τους αποστρεφόμαστε – κυρίως όσους έχουν μαύρο χρώμα και άλλη θρησκεία.
Τον τελευταίο καιρό τα πράγματα έχουν αρχίσει να αγριεύουν. Έχουμε βόμβες και επιθέσεις σε καταυλισμούς μεταναστών (π.χ. νέα παιδιά έκαψαν σπίτια τους στη Σπάρτη) σε αυτοσχέδιους λατρευτικούς χώρους και συγκρούσεις με μετανάστες και ρατσιστές στον Άγιο Παντελεήμονα της Αθήνας, αλλά και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας. Ακόμα και η βόμβα στα Πατήσια, Αφγανό σκότωσε, ενώ η δεκάχρονη αδελφούλα του μάλλον θα μείνει τυφλή.
Θα έλεγε κανείς ότι όλα αυτά είναι περιστασιακά, ότι οφείλονται στην οικονομική κρίση κτλ. Γιατί εμείς οι Έλληνες δεν είμαστε ρατσιστές. Όμως, αν πάμε 80 χρόνια πίσω, θα δούμε ότι τέτοια και χειρότερα συνέβησαν σε βάρος, όχι ξένων, αλλά Ελλήνων. Μιλάμε για τους πρόσφυγες και τους ανταλλάξιμους που ήρθαν ανέστιοι και πένητες στην Ελλάδα λίγο πριν και μετά τη Μικρασιατική καταστροφή. Μερικά παραδείγματα:
• Το Εργατικό Κέντρο Αθηνών ζήτησε τότε να απαγορευτεί η πρόσληψη προσφύγων εργατών, ενώ οι ομάδες «επιστράτων» του Δ.Γούναρη και του Ι.Μεταξά, οργάνωναν πογκρόμ κατά των προσφύγων ως βενιζελικών ήδη από το 1916 (βλ. «Η Ελλάς του 1910 – 1920» του Γ. Βεντήρη).
• Μετά την κατάρρευση του μετώπου, τον Αύγουστο του '22, η φιλοβασιλική κυβέρνηση ζητά από τον αρμοστή της Σμύρνης, Αριστείδη Στεργιάδη, να μην επιτρέψει στους Έλληνες της Ιωνίας να φύγουν για την Ελλάδα. Ο Στεργιάδης απαντά: «Καλύτερα να μείνουν εδώ για να τους σφάξει ο Κεμάλ, γιατί, αν πάνε στην Αθήνα, θα ανατρέψουν τα πάντα» (βλ. «Η Ελλάς μεταξύ δύο πολέμων» του Γρ. Δαφνή).
• Ο εκδότης της «Καθημερινής», Γ. Βλάχος, γράφει πύρινα άρθρα το 1928 κατά της «προσφυγικής αγέλης», ενώ ο φιλομοναρχικός εκδότης του «Πρωινού Τύπου», Ν. Κρανιωτάκης, απαίτησε το 1933 να επιβληθεί στους πρόσφυγες να φορούν κίτρινα περιβραχιόνια για να τους αποφεύγουν οι Έλληνες! Έχει γράψει και άρθρα με τίτλο «Κάψτε τους συνοικισμούς των τουρκόσπορων».
• Πάλι ο Γ.Βλάχος σε άρθρο του στις 30/7/1928, ζητά από το Λαϊκό Κόμμα να αρνηθεί τις προσφυγικές ψήφους: «Όταν αποκτήσουν συνείδησιν πολιτών ελευθέρων – πράγμα το οποίον δε θα συμβεί ποτέ – τότε θα δικαιούνται να είναι εκλογείς και εκλέξιμοι».
• Αν ανατρέξει κανείς στις εφημερίδες του μεσοπολέμου, θα διαβάσει για πυρπολήσεις προσφυγικών πληθυσμών και για μάχες με ανθρώπινα θύματα, καθώς οι «ντόπιοι» δεν ήθελαν να πάρουν οι πρόσφυγες χωράφια που εγκατέλειψαν οι Τούρκοι μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών και τη Συνθήκη της Λοζάνης.
• Να θυμίσουμε ότι ανάλογα περιστατικά έχουν συμβεί πρόσφατα και κατά των Ελλήνων που ήρθαν από την πρώην Σοβιετική Ένωση. Πολλοί από αυτούς ζουν σε συνοικίες - γκέτο.
Είμαστε λοιπόν ρατσιστές ή απλώς δε μας βολεύει να κάνουμε την παραμικρή χάρη ακόμα και σε αδελφούς Έλληνες, που, αν μη τι άλλο, μετά το '22 τσιμέντωσαν πληθυσμιακά τη βόρεια Ελλάδα, έφεραν πολιτισμό, τόνωσαν την οικονομία με φτηνή εργατική δύναμη και ίδρυσαν τις πρώτες σοβαρές βιομηχανίες; Για μετανάστες αλλοδαπούς θα μιλάμε τώρα; Αυτοί είναι παιδιά ενός κατώτερου Θεού...
Δημοσίευση σχολίου