Tου Κωστή Σταμπολή
Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ στην Αθήνα αυτές τις ημέρες (5-7 Νοεμβρίου) κλιμακίου κορυφαίων υπουργών της αμερικανικής κυβέρνησης και στενών συνεργατών του Προέδρου Ρόναλντ Τράμπ, καθώς και εκατοντάδων επιχειρηματιών και ανώτερων στελεχών που θα συμμετέχουν στην ετήσια ενεργειακή συγκέντρωση P-TEC, έχουν δημιουργήσει την αίσθηση ότι η Αθήνα ευρίσκεται στο επίκεντρο των διεθνών ενεργειακών εξελίξεων.
Ορισμένοι δε έσπευσαν να δηλώσουν ότι η ενεργειακή σκακιέρα της περιοχής μετακινείται και το Ζάππειο –όπου θα πραγματοποιηθεί το P-TEC– και γίνεται το επίκεντρο του διατλαντικού ενδιαφέροντος.
Πράγματι, τους τελευταίους μήνες, η θέση της Ελλάδας έχει αναβαθμιστεί στο πλαίσιο μιάς εμβαθυνόμενης διατλαντικής συνεργασίας με την κυβέρνηση Τράμπ και τις αμερικανικές εταιρείες στο oil & gas να επιθυμούν να προωθήσουν τα επιχειρηματικά τους σχέδια τόσο στις έρευνες υδρογονανθράκων (βλέπε έλευση Chevron που μαζί με την ExxonMobil κατέχουν τις μεγαλύτερες από πλευράς έκτασης παραχωρήσεις στην ελληνική επικράτεια) αλλά και στην εμπορία υγροποιημένου φ. αερίου (LNG).
Με το LNG να προωθείται από ΗΠΑ και ΕΕ ως το απόλυτο υποκατάστατο του κακού ρωσσικού αερίου, το οποίο –σύμφωνα με τελευταία απόφαση των Βρυξελλών– θα σταματήσει να ρέει πλήρως μέχρι τα τέλη του 2027. Ακόμα ενδιαφέρον παρουσιάζει η σπουδή των ΗΠΑ να προωθήσουν την πυρηνική ενέργεια σε Ελλάδα και ΝΑ Ευρώπη μέσω της εγκατάστασης μικρών μονάδων ηλεκτροπαραγωγής (SMR’s).
Τόσο το κονκλάβιο του P-TEC, που οι Αμερικανοί οργανώνουν κάθε χρόνο σε μια ευρωπαική πρωτεύουσα (2023 στο Ζάγκρεμπ, 2024 στο Βουκουρέστι κ.λπ.), όσο και το αμερικανικό ενδιαφέρον να προωθηθεί το LNG μέσω Ελλάδας και του υπό ανάπτυξη Κάθετου Διαδρόμου προς βορρά, ώστε να εξυπηρετήσει τις επείγουσες ανάγκες της Ουκρανίας, έχουν δημιουργήσει την απόλυτη ψευδαίσθηση, ότι η Ελλάδα πρωταγωνιστεί στις ενεργειακές εξελίξεις της περιοχής. Ξεχνώντας ότι η Τουρκία είναι η κατ’ εξοχήν χώρα που ελέγχει τις ενεργειακές ροές της ευρύτερης περιοχής σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο, μέσα από το ιδιαίτερα ανεπτυγμένο πλέγμα αγωγών και τέρμιναλ LNG που διαθέτει. Και είναι η Τουρκία που έχει και αυτή υπογράψει το τελευταίο διάστημα πλείστες όσες ενεργειακές συμφωνίες με τις ΗΠΑ.
Με την κυβέρνηση των ΗΠΑ να επιλέγει να προωθήσει επικοινωνιακά την Ελλάδα την δεδομένη στιγμή, τόσο ως ένα γεωγραφικό και γεωοικονομικό αντίβαρο απέναντι στην Τουρκία όσο και για ίδιο οικονομικό όφελος διά της εμπορίας διαρκώς αυξανόμενων ποσοτήτων LNG. Για αυτό δεν θα πρέπει να εκπλαγούμε εάν αύριο η Άγκυρα διεκδικήσει αυτή τα πρωτεία στην ενεργειακή τροφοδοσία της ΝΑ Ευρώπης, και της Ουκρανίας, με την προμήθεια LNG και όχι μόνο (βλ. αέριο τύπου Turkish Basket) που θα προωθεί μέσα από τον Κάθετο Διάδρομο –μέσω πρόσβασής της στο σύστημα αγωγών της Βουλγαρίας– προσφέροντας άκρως ανταγωνιστικές τιμές.
Θα πρέπει επί τέλους να προσγειωθούμε στην δύσκολη πραγματικότητα και να αξιολογήσουμε ποια είναι στην πράξη η αληθινή θέση της Ελλάδας στο ενεργειακό τοπίο της περιοχής. Μακρυά από τις πρόσκαιρες κολακείες της Ουάσιγκτων, που το μόνο που την ενδιαφέρει είναι το οικονομικό όφελος που μπορεί να αποκομίσει από την σημερινή συγκυρία. Ας μην ξεχνάμε ότι οι χώρες στον περίγυρό μας είναι εχθρικά διακείμενες απέναντι στην Ελλάδα σε σωρεία θεμάτων, συμπεριλαμβανομένης της ενέργειας, και άρα η χάραξη περιφερειακής πολιτικής προς όφελός μας απαιτεί μεγάλη προσοχή, νηφαλιότητα και ευθυκρισία.
Αυτές προς το παρόν αποσπώνται από την αναταραχή και συγκίνηση που προσφέρει η μαζική έλευση στην Αθήνα των Αμερικανών φίλων.
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Ορισμένοι δε έσπευσαν να δηλώσουν ότι η ενεργειακή σκακιέρα της περιοχής μετακινείται και το Ζάππειο –όπου θα πραγματοποιηθεί το P-TEC– και γίνεται το επίκεντρο του διατλαντικού ενδιαφέροντος.
Πράγματι, τους τελευταίους μήνες, η θέση της Ελλάδας έχει αναβαθμιστεί στο πλαίσιο μιάς εμβαθυνόμενης διατλαντικής συνεργασίας με την κυβέρνηση Τράμπ και τις αμερικανικές εταιρείες στο oil & gas να επιθυμούν να προωθήσουν τα επιχειρηματικά τους σχέδια τόσο στις έρευνες υδρογονανθράκων (βλέπε έλευση Chevron που μαζί με την ExxonMobil κατέχουν τις μεγαλύτερες από πλευράς έκτασης παραχωρήσεις στην ελληνική επικράτεια) αλλά και στην εμπορία υγροποιημένου φ. αερίου (LNG).
Με το LNG να προωθείται από ΗΠΑ και ΕΕ ως το απόλυτο υποκατάστατο του κακού ρωσσικού αερίου, το οποίο –σύμφωνα με τελευταία απόφαση των Βρυξελλών– θα σταματήσει να ρέει πλήρως μέχρι τα τέλη του 2027. Ακόμα ενδιαφέρον παρουσιάζει η σπουδή των ΗΠΑ να προωθήσουν την πυρηνική ενέργεια σε Ελλάδα και ΝΑ Ευρώπη μέσω της εγκατάστασης μικρών μονάδων ηλεκτροπαραγωγής (SMR’s).
Τόσο το κονκλάβιο του P-TEC, που οι Αμερικανοί οργανώνουν κάθε χρόνο σε μια ευρωπαική πρωτεύουσα (2023 στο Ζάγκρεμπ, 2024 στο Βουκουρέστι κ.λπ.), όσο και το αμερικανικό ενδιαφέρον να προωθηθεί το LNG μέσω Ελλάδας και του υπό ανάπτυξη Κάθετου Διαδρόμου προς βορρά, ώστε να εξυπηρετήσει τις επείγουσες ανάγκες της Ουκρανίας, έχουν δημιουργήσει την απόλυτη ψευδαίσθηση, ότι η Ελλάδα πρωταγωνιστεί στις ενεργειακές εξελίξεις της περιοχής. Ξεχνώντας ότι η Τουρκία είναι η κατ’ εξοχήν χώρα που ελέγχει τις ενεργειακές ροές της ευρύτερης περιοχής σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο, μέσα από το ιδιαίτερα ανεπτυγμένο πλέγμα αγωγών και τέρμιναλ LNG που διαθέτει. Και είναι η Τουρκία που έχει και αυτή υπογράψει το τελευταίο διάστημα πλείστες όσες ενεργειακές συμφωνίες με τις ΗΠΑ.
Με την κυβέρνηση των ΗΠΑ να επιλέγει να προωθήσει επικοινωνιακά την Ελλάδα την δεδομένη στιγμή, τόσο ως ένα γεωγραφικό και γεωοικονομικό αντίβαρο απέναντι στην Τουρκία όσο και για ίδιο οικονομικό όφελος διά της εμπορίας διαρκώς αυξανόμενων ποσοτήτων LNG. Για αυτό δεν θα πρέπει να εκπλαγούμε εάν αύριο η Άγκυρα διεκδικήσει αυτή τα πρωτεία στην ενεργειακή τροφοδοσία της ΝΑ Ευρώπης, και της Ουκρανίας, με την προμήθεια LNG και όχι μόνο (βλ. αέριο τύπου Turkish Basket) που θα προωθεί μέσα από τον Κάθετο Διάδρομο –μέσω πρόσβασής της στο σύστημα αγωγών της Βουλγαρίας– προσφέροντας άκρως ανταγωνιστικές τιμές.
Θα πρέπει επί τέλους να προσγειωθούμε στην δύσκολη πραγματικότητα και να αξιολογήσουμε ποια είναι στην πράξη η αληθινή θέση της Ελλάδας στο ενεργειακό τοπίο της περιοχής. Μακρυά από τις πρόσκαιρες κολακείες της Ουάσιγκτων, που το μόνο που την ενδιαφέρει είναι το οικονομικό όφελος που μπορεί να αποκομίσει από την σημερινή συγκυρία. Ας μην ξεχνάμε ότι οι χώρες στον περίγυρό μας είναι εχθρικά διακείμενες απέναντι στην Ελλάδα σε σωρεία θεμάτων, συμπεριλαμβανομένης της ενέργειας, και άρα η χάραξη περιφερειακής πολιτικής προς όφελός μας απαιτεί μεγάλη προσοχή, νηφαλιότητα και ευθυκρισία.
Αυτές προς το παρόν αποσπώνται από την αναταραχή και συγκίνηση που προσφέρει η μαζική έλευση στην Αθήνα των Αμερικανών φίλων.
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου