Του Σωτήρη Σιδέρη
Σε σαφή απόκλιση από τις πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα και αποθεώνοντας την διπλωματική παραδοξολογία, εμφανίστηκε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στη βουλή, κατά την συζήτηση για την εξωτερική πολιτική. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης είχαν έναν κοινό παρανομαστή: ότι η Ελλάδα είναι άφαντη στο διεθνές σκηνικό, την στιγμή που η Τουρκία είναι η πλέον αναβαθμισμένη χώρα και συμμετέχει στις διπλωματικές διεργασίες, ενίοτε υπεράνω και της ΕΕ. Η χώρα μας εξακολουθεί να υφίσταται απειλές από την Άγκυρα και να υποχωρεί με βάση πραγματικά γεγονότα, όπως του Ουρούτς Ρέϊς, της Κάσου, ενώ η Τουρκία είναι πάντα πολλά βήματα μπροστά στη Λιβύη, στη Συρία, στις σχέσεις με τις ΗΠΑ, την Ρωσία και είναι ήδη παρούσα και στη Γάζα και έχοντας περιχαρακώσει την Ελλάδα.
Η ανακοίνωση του πρωθυπουργού στη βουλή, ότι προτίθεται να καλέσει όλα τα παράκτια κράτη, σε μια κοινή συνάντηση όπου θα τεθούν όλα τα προβλήματα, είναι η επιτομή της αοριστίας και της γενικολογίας. Γιατί τόσο από την ΕΕ, όσο και από τις ΗΠΑ και την Τουρκία έχουν κατατεθεί πολύ συγκεκριμένες προτάσεις για την Ανατολική Μεσόγειο, με τον Μητσοτάκη, να τις απορρίπτει ή να σιωπά. Ταυτόχρονα, σκόπιμα παραπλανητική είναι η στάση του πρωθυπουργού ως προς τα ευρωπαικά αμυντικά σχέδια. Ο διάβολος κρύβεται στις προτάσεις…
Ο πρωθυπουργός παραπλανά και ετεροκαθορίζεται.
Σύμφωνα με την σχετική αναφορά του Κυριάκου Μητσοτάκη στη βουλή: «Η Ελλάδα επιδιώκει τη συνεννόηση με όλους τους γείτονές μας, έχοντας ως πυξίδα τη νομιμότητα και ιδίως το Δίκαιο της Θάλασσας. Και είναι στις προθέσεις μας το επόμενο διάστημα να καλέσουμε όλα τα παράκτια κράτη σε μια κοινή συνάντηση, σε ένα φόρουμ, όπου θα μπορούμε να εξετάσουμε από κοινού όλα όσα μας απασχολούν. Η Ελλάδα δεν έχει να φοβηθεί τίποτε από το να καθίσει στο τραπέζι και να υπερασπιστεί τις θέσεις της, πάντα με σημείο αναφοράς το Δίκαιο της Θάλασσας».
Γιατί όμως ο πρωθυπουργός χρειάστηκε πάνω από τρία χρόνια για να αναφερθεί για πρώτη φορά στις σχετικές προτάσεις που είναι στο τραπέζι και μόνο η Αθήνα εμφανίζεται να σιωπά ;
Δεν είναι καθόλου σαφές γιατί η ελληνική κυβέρνηση απέρριπτε ασυζητητί τις σχετικές προτάσεις, κυρίως την πρωτοβουλία του πρώην πρόεδρο του Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ και τον ΥΠΕΞ της ΕΕ Ζοζέ Μπορέλ . Μια δικαιολογία είναι ότι η Τουρκία θέλει να αποκλείσει από μια διεθνή διάσκεψη την συμμετοχή της Κυπριακής Δημοκρατίας, πράγμα αδιανόητο και για την ΕΕ. Το θέμα είναι αν απλά η Άγκυρα παζαρεύει και την συμμετοχή του ψευδοκράτους, κάτι που μπορεί να συμβεί και να έχει την ιδιότητα του παρατηρητή. Αλλά ούτε και σε αυτό το ζήτημα υπήρξε η παραμικρή κινητικότητα από την Αθήνα. Αλλά η σιωπή επί χρόνια δεν έχει λογική εξήγηση.
Οι οριοθετήσεις των θαλασσίων ζωνών είναι μείζον ζήτημα διεθνούς δικαίου, αλλά και πάλι ο Μητσοτάκης δεν έκανε την παραμικρή κίνηση να ζητήσει επίσημα από την Λιβύη να υπάρξει από κοινού προσφυγή στη Χάγη. Οι συνομιλίες που φαίνεται ότι μπορούν να γίνουν δεν έχουν ούτε χρονικό ορόσημο, ούτε μπορούν να εξελιχθούν αν δεν υπάρξει δέσμευση για προσφυγή στη Χάγη. Οπότε ο ρόλος της Τουρκίας έτσι κι αλλιώς είναι καθοριστικός.
Την πρόταση όμως αυτή του Μπορέλ την οικιοποιήθηκε ο Ερντογάν και την πρότεινε και στην ΕΕ ως δική του και στις ΗΠΑ. Εξελέγη όμως ο Τραμπ και ξαφνικά τα πάντα αλλάζουν στην περιοχή. Το διεθνές δίκαιο υποχωρεί, το δίκαιο της πυγμής κυριαρχεί . Ο νέος πρέσβης των ΗΠΑ στην Τουρκία Τομ Μπαράκ, επαναφέρει την πρόταση Ερντογάν για μια διεθνή διάσκεψη και φαίνεται ότι την έχει συζητήσει και με τον Τραμπ που του έδωσε την συγκατάθεσή του.
Έτσι φθάνουμε στην ανακοίνωση προθέσεων του πρωθυπουργού στη βουλή στις 16 Οκτωβρίου. Όμως , ήταν μια ευκαιρία για τον πρωθυπουργό να γίνει σαφές, να μιλήσει για το πλαίσιο της πρωτοβουλίες να μην λέει ασυναρτησίες και γενικότητες για μια πρόθεση, για ένα φόρουμ που θα τεθούν όλα κλπ. Πρόκειται απλά για μια δειλή ενσωμάτωση στην κινητικότητα που φαίνεται να εκδηλώνεται καθώς οι πόλεμοι του Ισραήλ φθάνουν στο τέλος τους και ο νέος χάρτης φτιάχνεται. Παρά την κρίση αυτή, ο Έλληνας πρωθυπουργός ήταν και πάλι κατώτερος των περιστάσεων και παραπλανά τη βουλή και τον λαό για όσα πραγματικά συμβαίνουν στο παρασκήνιο και αφορούν άμεσα το μέλλον της Ελλάδας. Και αντί να επιδιώξει να πει ένα σχέδιο , προτίμησε όχι μόνο την ασάφεια , αλλά και την τοξικότητα. Η ευθύνη όλη δική του δηλαδή…
Τα μεγάλα λόγια και η αλήθεια για την Άμυνα
Η Ελλάδα αγοράζει όπλα δισεκατομμυρίων χωρίς να διαθέτει ένα εθνικό δόγμα εξωτερικής πολιτικής , άμυνας και ασφάλειας που καθορίζει και τους εξοπλισμούς. Καθόλου τυχαίο. Ένα δόγμα δημιουργεί εκ των πραγμάτων ένα δεσμευτικό πλαίσιο , όπως δεσμευτική πολιτικά είναι και οι αποφάσεις ενός Συμβουλίου Αρχηγών για ζητήματα εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας. Γι αυτό και ο πρωθυπουργός αρνείται συστηματικά και με πρόθεση και να ζητήσει συναίνεση και να έχει η χώρα σχέδιο. Έτσι, με λυμένα τα χέρια και με την αλαζονεία της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας αποφασίζει ερήμην όλων, ακόμη και των Επιτελείων του υπουργείου Άμυνας.
Ο πρωθυπουργός αρέσκεται να εμφανίζεται ως παράγοντας ανάπτυξης της αμυντικής ικανότητας της Ευρώπης και στο πλαίσιο αυτό να δηλώνει ότι η άμυνα απέναντι στα drone, δεν πρέπει να αφορά μόνο τις βαλτικές χώρες, αλλά και τον ευρωπαικό νότο, δηλαδή την Ελλάδα και την Κυπριακή Δημοκρατία, εξαιτίας της επιθετικής πολιτικής της Τουρκίας. Αλλά , ενώ υπάρχει συγκεκριμένο σχέδιο για την άμυνα των σκανδιναβικών και βαλτικών χωρών και αναφέρεται και η Ρωσία, δεν υπάρχει καμία συγκεκριμένη αναφορά στην Ελλάδα και στην Τουρκία. Πέραν αυτού, το σχέδιο προβλέπει ένα συγκεκριμένο ποσοστό που θα καταβάλλει η ΕΕ, αλλά το μεγάλο κόστος θα το αναλαμβάνουν τα ίδια τα κράτη -μέλη και μάλιστα η ΕΕ τα καλεί να κάνουν συμπράξεις.
Ουσιαστικά όλη αυτή η ρητορική του πρωθυπουργού, σχετίζεται άμεσα με ιδιωτικά συμφέροντα και τις εταιρείες που θα εμπλακούν στο σχέδιο , αλλά δεν είναι καθόλου σαφές το αμυντικό δόγμα της χώρας. Αγορές -πωλήσεις-μπίζνες είναι το σχέδιο. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε τον «οδικό χάρτη» για την «Αμυντική Ετοιμότητα ως το 2030» - ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για την ενίσχυση των αμυντικών δυνατοτήτων της ΕΕ, αλλά αυτό έχει την σφραγίδα της Πολωνίας, των βαλτικών και των σκανδιναβικών χωρών που έχουν την πλήρη στήριξη και της Γερμανίας και της Γαλλίας. Η ελληνική σφραγίδα δεν υπάρχει πουθενά.
Σύμφωνα με την Ύπατη εκπρόσωπο της ΕΕ, Κάγια Κάλας, που παρουσίασε το σχέδιο της Επιτροπής «Αμυντική Ετοιμότητα ως το 2030», στόχος είναι να καλυφθούν τα κενά με σαφείς κανόνες, στόχους και χρονοδιαγράμματα. Σημαντικό ρόλο θα παίξει η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Άμυνας, η οποία διασυνδέει τη ζήτηση των κρατών-μελών με τις αμυντικές εταιρείες. «Στόχος είναι να καλυφθούν όλα τα αμυντικά κενά ως το 2030», τόνισε η Κ. Κάλας, αλλά «μόνο με συνεργασία μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις βασικές ελλείψεις», είπε. Η ίδια σημείωσε, ωστόσο, ότι τα κράτη-μέλη θα έχουν τον κύριο λόγο και θα αποφασίζουν τι θα προμηθευτούν, πότε και από ποιον. Γι' αυτό η Επιτροπή προτείνει τα κράτη-μέλη να συνεργαστούν σε συνασπισμούς σε τομείς που επιθυμούν.
Σε σαφή απόκλιση από τις πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα και αποθεώνοντας την διπλωματική παραδοξολογία, εμφανίστηκε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στη βουλή, κατά την συζήτηση για την εξωτερική πολιτική. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης είχαν έναν κοινό παρανομαστή: ότι η Ελλάδα είναι άφαντη στο διεθνές σκηνικό, την στιγμή που η Τουρκία είναι η πλέον αναβαθμισμένη χώρα και συμμετέχει στις διπλωματικές διεργασίες, ενίοτε υπεράνω και της ΕΕ. Η χώρα μας εξακολουθεί να υφίσταται απειλές από την Άγκυρα και να υποχωρεί με βάση πραγματικά γεγονότα, όπως του Ουρούτς Ρέϊς, της Κάσου, ενώ η Τουρκία είναι πάντα πολλά βήματα μπροστά στη Λιβύη, στη Συρία, στις σχέσεις με τις ΗΠΑ, την Ρωσία και είναι ήδη παρούσα και στη Γάζα και έχοντας περιχαρακώσει την Ελλάδα.
Η ανακοίνωση του πρωθυπουργού στη βουλή, ότι προτίθεται να καλέσει όλα τα παράκτια κράτη, σε μια κοινή συνάντηση όπου θα τεθούν όλα τα προβλήματα, είναι η επιτομή της αοριστίας και της γενικολογίας. Γιατί τόσο από την ΕΕ, όσο και από τις ΗΠΑ και την Τουρκία έχουν κατατεθεί πολύ συγκεκριμένες προτάσεις για την Ανατολική Μεσόγειο, με τον Μητσοτάκη, να τις απορρίπτει ή να σιωπά. Ταυτόχρονα, σκόπιμα παραπλανητική είναι η στάση του πρωθυπουργού ως προς τα ευρωπαικά αμυντικά σχέδια. Ο διάβολος κρύβεται στις προτάσεις…
Ο πρωθυπουργός παραπλανά και ετεροκαθορίζεται.
Σύμφωνα με την σχετική αναφορά του Κυριάκου Μητσοτάκη στη βουλή: «Η Ελλάδα επιδιώκει τη συνεννόηση με όλους τους γείτονές μας, έχοντας ως πυξίδα τη νομιμότητα και ιδίως το Δίκαιο της Θάλασσας. Και είναι στις προθέσεις μας το επόμενο διάστημα να καλέσουμε όλα τα παράκτια κράτη σε μια κοινή συνάντηση, σε ένα φόρουμ, όπου θα μπορούμε να εξετάσουμε από κοινού όλα όσα μας απασχολούν. Η Ελλάδα δεν έχει να φοβηθεί τίποτε από το να καθίσει στο τραπέζι και να υπερασπιστεί τις θέσεις της, πάντα με σημείο αναφοράς το Δίκαιο της Θάλασσας».
Γιατί όμως ο πρωθυπουργός χρειάστηκε πάνω από τρία χρόνια για να αναφερθεί για πρώτη φορά στις σχετικές προτάσεις που είναι στο τραπέζι και μόνο η Αθήνα εμφανίζεται να σιωπά ;
Δεν είναι καθόλου σαφές γιατί η ελληνική κυβέρνηση απέρριπτε ασυζητητί τις σχετικές προτάσεις, κυρίως την πρωτοβουλία του πρώην πρόεδρο του Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ και τον ΥΠΕΞ της ΕΕ Ζοζέ Μπορέλ . Μια δικαιολογία είναι ότι η Τουρκία θέλει να αποκλείσει από μια διεθνή διάσκεψη την συμμετοχή της Κυπριακής Δημοκρατίας, πράγμα αδιανόητο και για την ΕΕ. Το θέμα είναι αν απλά η Άγκυρα παζαρεύει και την συμμετοχή του ψευδοκράτους, κάτι που μπορεί να συμβεί και να έχει την ιδιότητα του παρατηρητή. Αλλά ούτε και σε αυτό το ζήτημα υπήρξε η παραμικρή κινητικότητα από την Αθήνα. Αλλά η σιωπή επί χρόνια δεν έχει λογική εξήγηση.
Οι οριοθετήσεις των θαλασσίων ζωνών είναι μείζον ζήτημα διεθνούς δικαίου, αλλά και πάλι ο Μητσοτάκης δεν έκανε την παραμικρή κίνηση να ζητήσει επίσημα από την Λιβύη να υπάρξει από κοινού προσφυγή στη Χάγη. Οι συνομιλίες που φαίνεται ότι μπορούν να γίνουν δεν έχουν ούτε χρονικό ορόσημο, ούτε μπορούν να εξελιχθούν αν δεν υπάρξει δέσμευση για προσφυγή στη Χάγη. Οπότε ο ρόλος της Τουρκίας έτσι κι αλλιώς είναι καθοριστικός.
Την πρόταση όμως αυτή του Μπορέλ την οικιοποιήθηκε ο Ερντογάν και την πρότεινε και στην ΕΕ ως δική του και στις ΗΠΑ. Εξελέγη όμως ο Τραμπ και ξαφνικά τα πάντα αλλάζουν στην περιοχή. Το διεθνές δίκαιο υποχωρεί, το δίκαιο της πυγμής κυριαρχεί . Ο νέος πρέσβης των ΗΠΑ στην Τουρκία Τομ Μπαράκ, επαναφέρει την πρόταση Ερντογάν για μια διεθνή διάσκεψη και φαίνεται ότι την έχει συζητήσει και με τον Τραμπ που του έδωσε την συγκατάθεσή του.
Έτσι φθάνουμε στην ανακοίνωση προθέσεων του πρωθυπουργού στη βουλή στις 16 Οκτωβρίου. Όμως , ήταν μια ευκαιρία για τον πρωθυπουργό να γίνει σαφές, να μιλήσει για το πλαίσιο της πρωτοβουλίες να μην λέει ασυναρτησίες και γενικότητες για μια πρόθεση, για ένα φόρουμ που θα τεθούν όλα κλπ. Πρόκειται απλά για μια δειλή ενσωμάτωση στην κινητικότητα που φαίνεται να εκδηλώνεται καθώς οι πόλεμοι του Ισραήλ φθάνουν στο τέλος τους και ο νέος χάρτης φτιάχνεται. Παρά την κρίση αυτή, ο Έλληνας πρωθυπουργός ήταν και πάλι κατώτερος των περιστάσεων και παραπλανά τη βουλή και τον λαό για όσα πραγματικά συμβαίνουν στο παρασκήνιο και αφορούν άμεσα το μέλλον της Ελλάδας. Και αντί να επιδιώξει να πει ένα σχέδιο , προτίμησε όχι μόνο την ασάφεια , αλλά και την τοξικότητα. Η ευθύνη όλη δική του δηλαδή…
Τα μεγάλα λόγια και η αλήθεια για την Άμυνα
Η Ελλάδα αγοράζει όπλα δισεκατομμυρίων χωρίς να διαθέτει ένα εθνικό δόγμα εξωτερικής πολιτικής , άμυνας και ασφάλειας που καθορίζει και τους εξοπλισμούς. Καθόλου τυχαίο. Ένα δόγμα δημιουργεί εκ των πραγμάτων ένα δεσμευτικό πλαίσιο , όπως δεσμευτική πολιτικά είναι και οι αποφάσεις ενός Συμβουλίου Αρχηγών για ζητήματα εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας. Γι αυτό και ο πρωθυπουργός αρνείται συστηματικά και με πρόθεση και να ζητήσει συναίνεση και να έχει η χώρα σχέδιο. Έτσι, με λυμένα τα χέρια και με την αλαζονεία της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας αποφασίζει ερήμην όλων, ακόμη και των Επιτελείων του υπουργείου Άμυνας.
Ο πρωθυπουργός αρέσκεται να εμφανίζεται ως παράγοντας ανάπτυξης της αμυντικής ικανότητας της Ευρώπης και στο πλαίσιο αυτό να δηλώνει ότι η άμυνα απέναντι στα drone, δεν πρέπει να αφορά μόνο τις βαλτικές χώρες, αλλά και τον ευρωπαικό νότο, δηλαδή την Ελλάδα και την Κυπριακή Δημοκρατία, εξαιτίας της επιθετικής πολιτικής της Τουρκίας. Αλλά , ενώ υπάρχει συγκεκριμένο σχέδιο για την άμυνα των σκανδιναβικών και βαλτικών χωρών και αναφέρεται και η Ρωσία, δεν υπάρχει καμία συγκεκριμένη αναφορά στην Ελλάδα και στην Τουρκία. Πέραν αυτού, το σχέδιο προβλέπει ένα συγκεκριμένο ποσοστό που θα καταβάλλει η ΕΕ, αλλά το μεγάλο κόστος θα το αναλαμβάνουν τα ίδια τα κράτη -μέλη και μάλιστα η ΕΕ τα καλεί να κάνουν συμπράξεις.
Ουσιαστικά όλη αυτή η ρητορική του πρωθυπουργού, σχετίζεται άμεσα με ιδιωτικά συμφέροντα και τις εταιρείες που θα εμπλακούν στο σχέδιο , αλλά δεν είναι καθόλου σαφές το αμυντικό δόγμα της χώρας. Αγορές -πωλήσεις-μπίζνες είναι το σχέδιο. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε τον «οδικό χάρτη» για την «Αμυντική Ετοιμότητα ως το 2030» - ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για την ενίσχυση των αμυντικών δυνατοτήτων της ΕΕ, αλλά αυτό έχει την σφραγίδα της Πολωνίας, των βαλτικών και των σκανδιναβικών χωρών που έχουν την πλήρη στήριξη και της Γερμανίας και της Γαλλίας. Η ελληνική σφραγίδα δεν υπάρχει πουθενά.
Σύμφωνα με την Ύπατη εκπρόσωπο της ΕΕ, Κάγια Κάλας, που παρουσίασε το σχέδιο της Επιτροπής «Αμυντική Ετοιμότητα ως το 2030», στόχος είναι να καλυφθούν τα κενά με σαφείς κανόνες, στόχους και χρονοδιαγράμματα. Σημαντικό ρόλο θα παίξει η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Άμυνας, η οποία διασυνδέει τη ζήτηση των κρατών-μελών με τις αμυντικές εταιρείες. «Στόχος είναι να καλυφθούν όλα τα αμυντικά κενά ως το 2030», τόνισε η Κ. Κάλας, αλλά «μόνο με συνεργασία μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις βασικές ελλείψεις», είπε. Η ίδια σημείωσε, ωστόσο, ότι τα κράτη-μέλη θα έχουν τον κύριο λόγο και θα αποφασίζουν τι θα προμηθευτούν, πότε και από ποιον. Γι' αυτό η Επιτροπή προτείνει τα κράτη-μέλη να συνεργαστούν σε συνασπισμούς σε τομείς που επιθυμούν.
Γιατί ένα Παρατηρητήριο;
Το σχέδιο της Επιτροπής καλεί τα κράτη μέλη να ολοκληρώσουν τη δημιουργία συνασπισμών δυνατοτήτων στους εννέα βασικούς αμυντικούς τομείς και να καλύψουν τα κρίσιμα κενά μέσω κοινών προμηθειών. Οι εννέα αυτοί τομείς είναι οι εξής: αντιαεροπορική άμυνα και αντιπυραυλική άμυνα, στρατιωτική κινητικότητα, συστήματα πυροβολικού, κυβερνοάμυνα και τεχνητή νοημοσύνη, πύραυλοι και πυρομαχικά, μη επανδρωμένα αεροσκάφη και συστήματα κατά των drones, υποστήριξη υποδομών, χερσαίες επιχειρήσεις και ναυτικές επιχειρήσεις.
Όπως επισημαίνει το Euronews, “η μόνη καινοτομία του οδικού χάρτη είναι ότι θέτει σαφή χρονοδιαγράμματα και στόχους σε τομείς που έχουν προσδιοριστεί σε προηγούμενα έγγραφα, συμπεριλαμβανομένων των τεσσάρων πανευρωπαϊκών εμβληματικών έργων που η Επιτροπή εκτιμάει ότι πρέπει να χρηματοδοτηθούν επειγόντως.
Σε αυτά περιλαμβάνονται το "Παρατηρητήριο Ανατολικής Πτέρυγας", του οποίου βασικός πυλώνας είναι το λεγόμενο "τείχος μη επανδρωμένων αεροσκαφών" και πλέον μετονομάστηκε σε "Πρωτοβουλία για την Άμυνα με μη επανδρωμένα αεροσκάφη", καθώς και η "Ευρωπαϊκή Αντιαεροπορική Ασπίδα" και η "Ευρωπαϊκή Ασπίδα Διαστήματος".
Το τείχος των μη επανδρωμένων αεροσκαφών, για παράδειγμα, προορίζεται να είναι πλήρως λειτουργικό έως το τέλος του 2027.
Αν η Ελλάδα, όπως ισχυρίζεται ο Μητσοτάκης διαθέτει κύρος και ισχυρό διπλωματικό αποτύπωμα θα απαιτούσε να υπάρχει στα έγγραφα , όχι μόνο το "Παρατηρητήριο Ανατολικής Πτέρυγας", αλλά και το Παρατηρητήριο Νότιας Πτέρυγας”.
Αλλά δεν υπάρχει, γιατί δεν διεκδικεί τίποτα, γιατί ψεύδεται διαρκώς, γιατί οι προθέσεις του δεν είναι αγνές, γιατί εξυπηρετεί συμφέροντα, γιατί ετεοκαθορίζεται έχοντας πάντα την εννοια να υπηρετεί την πολιτική των ΗΠΑ που προτιμά να συνεργάζεται όμως με τον Ερντογάν και όχι με τον Μητσοτάκη. ..
Και μια λεπτομέρεια: Μετά την Διακήρυξη των Αθηνών, η ελληνική κυβέρνηση παραμένει σιωπηλή σε όλα τα διεθνή φόρα και η Τουρκία το αξιοποιεί τέλεια. Μήπως με την ασαφή πρόταση για φόρου και διάλογο των "παράκτιων" χωρών που δεν προσδιορίζει καν, θα έχουμε και την αθώωση της Τουρκίας για την συμμετοχή στο SAFE ή άλλα σχέδια;
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου