Η ασταθής εκεχειρία στη Γάζα είχε διαρκέσει μόλις μια εβδομάδα, αλλά η Κνεσέτ, το κοινοβούλιο του Ισραήλ, το οποίο ξεκίνησε τη χειμερινή του σύνοδο στις 20 Οκτωβρίου, επέστρεψε στην προπολεμική του κρίση
Η ισραηλινή πολιτική σκηνή, βαθιά τραυματισμένη από τον πόλεμο, την κοινωνική κόπωση και τις ιδεολογικές αντιθέσεις βρίσκεται σε περίοδο ρευστότητας.Ο Μπενιαμίν Νετανιάχου έχει αποδυναμωθεί, οι πολίτες αισθάνονται προδομένοι και το ερώτημα που παραμένει ανοιχτό είναι όχι ποιος θα κερδίσει, αλλά ποιο Ισραήλ θα προκύψει μετά τον πόλεμο.
Ο υπουργός Δικαιοσύνης του κυβερνώντος κόμματος Λικούντ, Γιαρίβ Λεβίν, ανακοίνωσε σχέδια για επανέναρξη της νομοθετικής προσπάθειας που περιορίζει τις εξουσίες του Ανώτατου Δικαστηρίου και του Γενικού Εισαγγελέα.
Ο πρόεδρος της Κνεσέτ αρνήθηκε να προσφωνήσει την πρόεδρο του δικαστηρίου με τον τίτλο της, προκαλώντας την οργή του αρχηγού της αντιπολίτευσης Γιαΐρ Λαπίντ, ο οποίος τον αποκάλεσε «πρόεδρο της μισής Κνεσέτ».
Ο πρόεδρος του Ισραήλ, Ισαάκ Χέρτζογκ, ξέφυγε από το προγραμματισμένο του κείμενο και επέπληξε τους πολιτικούς για «την απρέπεια και την έλλειψη σεβασμού προς την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και τους θεσμούς».
Η προσοχή στο Ισραήλ στρέφεται ξανά στα εσωτερικά ζητήματα
Με τον πόλεμο να έχει τερματιστεί, τουλάχιστον προς το παρόν, η προσοχή στο Ισραήλ στρέφεται ξανά στα εσωτερικά ζητήματα, σημειώνει ο Economist. Οι επόμενες βουλευτικές εκλογές πρέπει να γίνουν έως τα τέλη Οκτωβρίου του 2026.
Λιγότερο από το ένα τρίτο των Ισραηλινών εξακολουθεί να στηρίζει τον Νετανιάχου, ενώ το μπλοκ των ακροδεξιών και υπερορθόδοξων συμμάχων του αναμένεται να χάσει την πλειοψηφία.
Ωστόσο η αντιπολίτευση είναι ιδεολογικά κατακερματισμένη, περιλαμβάνοντας από κοσμικούς εθνικιστές έως άραβες κομμουνιστές και συντηρητικούς ισλαμιστές. Πέρα από την κοινή επιθυμία τους να εκδιώξουν τον Νετανιάχου, δύσκολα θα βρουν κοινό υποψήφιο ή σταθερή βάση για κυβερνητικό συνασπισμό, αφήνοντας το πολιτικό πεδίο ρευστό και απρόβλεπτο.
Η πολιτική πόλωση
Η πολιτική πόλωση προϋπήρχε του πολέμου. Από το 2019 έως το 2022 το Ισραήλ διεξήγαγε πέντε εκλογικές αναμετρήσεις χωρίς να ξεπεράσει σε καμία το δίλημμα «Νετανιάχου ή όχι». Τότε η αντιπολίτευση αντιμαχόταν τον μακροβιότερο πρωθυπουργό της χώρας για τις προσπάθειές του να περιορίσει το Ανώτατο Δικαστήριο και για τις κατηγορίες διαφθοράς εναντίον του, τις οποίες ο ίδιος αρνείται.
Το Ισραήλ συγκλονίστηκε από την αιφνιδιαστική επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου 2023 και απάντησε με τον μακρύτερο πόλεμο στην Ιστορία της. Ολοι οι Ισραηλινοί επηρεάστηκαν προσωπικά. Πάνω από μισό εκατομμύριο υπηρέτησαν στις ένοπλες δυνάμεις τα τελευταία δύο χρόνια, κυρίως έφεδροι που έλειψαν για μήνες από τα σπίτια και τις δουλειές τους. Η χώρα βρέθηκε υπό πυρά πυραύλων και drones από τη Γάζα, το Ιράν, τον Λίβανο, τη Συρία και την Υεμένη.
Αυτό έχει πλήξει σοβαρά το κύρος του Νετανιάχου, διαπιστώνει ο Economist. Πολλοί τον κατηγορούν, τόσο για την αποτυχία να προβλέψει την επίθεση όσο και για την αδυναμία του να τερματίσει γρήγορα τον πόλεμο.«Υπάρχει έντονη αίσθηση προδοσίας ότι το βασικό κοινωνικό συμβόλαιο, η υποχρέωση του κράτους να παρέχει ασφάλεια, παραβιάστηκε», εξηγεί η πολιτική αναλύτρια Ντάλια Σάιντλιν. «Το πώς αυτό το αίσθημα θα εκφραστεί στις κάλπες είναι αδύνατο να προβλεφθεί».
Οργή για τους υπερορθόδοξους Εβραίους
Η σύγκρουση έχει επίσης τροφοδοτήσει την οργή απέναντι στους υπερορθόδοξους Εβραίους, που αποτελούν περίπου το 14% του πληθυσμού, και οι οποίοι αρνούνται να υπηρετήσουν στον στρατό για θρησκευτικούς λόγους. Το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε τη μόνιμη εξαίρεσή τους αντισυνταγματική, όμως η κυβέρνηση αγνόησε την απόφαση προκειμένου να μη διακινδυνεύσει τη συνοχή του συνασπισμού της. Η συγκεκριμένη κοινότητα λαμβάνει, μάλιστα, αυξημένη κρατική χρηματοδότηση, γεγονός που προκαλεί ευρεία δυσαρέσκεια και ενδέχεται να οδηγήσει σε νέες πολιτικές συμμαχίες.
Παράλληλα, η εμπειρία του πολέμου έχει μετασχηματίσει απρόσμενα την πολιτική ταυτότητα των Ισραηλινών. Σύμφωνα με μακροχρόνια έρευνα του think tank Agam Labs, το 65% δηλώνει πλέον προσκείμενο στη Δεξιά (από 56% πριν από τρία χρόνια), ενώ μόλις 13% αυτοπροσδιορίζεται ως αριστερό. Παρ’ όλα αυτά, το 79% υποστηρίζει τον τερματισμό του πολέμου στη Γάζα, ενώ μόνο το 32% προτιμά την προσάρτηση της Δυτικής Οχθης έναντι της διπλωματικής «ομαλοποίησης» με αραβικά κράτη.
Επιπλέον, αν και περισσότεροι θεωρούν τη θρησκεία σημαντική για την ταυτότητά τους, μόνο το ένα τέταρτο θέλουν το Ισραήλ να κυβερνάται από θρησκευτικό νόμο. Αυτές οι αντιφάσεις, σημειώνει στον Economist η πολιτική επιστήμονας Γκαγίλ Ταλσίρ του Εβραϊκού Πανεπιστημίου, δείχνουν ότι οι πολίτες απομακρύνονται από το όραμα του Νετανιάχου: «Οι επόμενες εκλογές θα καθοριστούν από το πώς οι Ισραηλινοί ορίζουν την ταυτότητά τους και σε ποιο Ισραήλ θέλουν να ζήσουν στο μέλλον».
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου