«Η Αθήνα επιθυμεί η πρώτη μεγάλη αποστολή της πρώτης φρεγάτας FDI του Π.Ν., του «Κίμωνα», να είναι στον Ειρηνικό Ωκεανό, στο πλαίσιο της RIMPAC, της τεράστιας άσκησης που διεξάγεται υπό την Αμερικανική Διοίκηση Ινδο-Ειρηνικού (US Indopacom), τη μεγαλύτερη ενοποιημένη διοίκηση μάχης των ενόπλων δυνάμεων των ΗΠΑ», αναφέρει πρόσφατο ρεπορτάζ του Βασίλη Νέδου στην “ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ”.
Σημειώνει επίσης ότι «…αρκετοί στην Αθήνα ευελπιστούν ότι μέχρι τον Ιούνιο του 2026, οπότε ξεκινά η RIMPAC 2026, η νέα φρεγάτα θα μπορεί να μεταφέρει την ελληνική σημαία στον Ειρηνικό Ωκεανό και να συμμετάσχει σε σενάρια που θα περιλαμβάνουν όλων των ειδών τις βολές». «…[Η] υλοποίηση μιας τέτοιας ιδέας εντάσσεται και σε μια ευρύτερη λογική, με στόχο την παρουσία σε μια περιοχή η οποία είναι επί της ουσίας το οικονομικό, πληθυσμιακό, τεχνολογικό και εντέλει στρατιωτικό κέντρο βάρους του πλανήτη», καταλήγει το ρεπορτάζ του καλά ενημερωμένου συναδέλφου.
Το ρεπορτάζ δεν περιλαμβάνει στοιχεία που να επιτρέπουν κάποια εκτίμηση για την ταυτότητα των εμπνευστών του εγχειρήματος, αλλά είναι εύκολα αντιληπτό ότι αυτοί έχουν παντελή άγνοια, περί του τι πρακτικά σημαίνει η ένταξη σε υπηρεσία ενός νέου οπλικού συστήματος. Σύμφωνα με πληροφορίες του DP, κατά την πιο πρόσφατη ενημέρωση της γαλλικής πλευράς, η παράδοση της Φ/Γ «ΚΙΜΩΝ» στο Πολεμικό Ναυτικό (ΠΝ) πρόκειται να λάβει χώρα στις 20 Δεκεμβρίου 2025.
Αυτό δηλαδή σημαίνει, μόλις πέντε ημέρες πριν την εορτή (ορθόδοξων και καθολικών) των Χριστουγέννων. Είναι δε ευνόητο, ότι λόγω της εορταστικής περιόδου, τυχόν μετατόπιση του χρονοδιαγράμματος κατά μία εβδομάδα θα μεταθέσει την παράδοση της ελληνικής φρεγάτας περί τα μέσα Ιανουαρίου του 2026.
Όμως, ακόμη κι αν δεν μετατοπιστεί το χρονοδιάγραμμα, το χρονικό διάστημα των περίπου έξι μηνών από την παράδοση μέχρι την πρώτη επιχειρησιακή ανάπτυξη είναι πολύ μικρό. Ιδιαίτερα όταν πρόκειται για την πρώτη μονάδα ενός νέου τύπου, ο οποίος σε σχέση με τις διαθέσιμες σήμερα φρεγάτες, αντιπροσωπεύει μεγάλο σχεδιαστικό και τεχνολογικό, άλμα.
Ταυτόχρονα, επειδή ακριβώς πρόκειται για την πρώτη μονάδα του νέου τύπου, δεν έχει ακόμη δημιουργηθεί η «δεξαμενή» του κατάλληλα εκπαιδευμένου, πιστοποιημένου και έμπειρου προσωπικού, ώστε να συμπληρώσει ή ενισχύσει το πλήρωμα της φρεγάτας για την εκτός ελληνικού θεάτρου επιχειρήσεων αποστολή.
Κατά συνέπεια το πλήρωμα της FDI-HN «ΚΙΜΩΝ», ατομικά και συλλογικά, αφενός θα πρέπει, αρχικά, να εμβαθύνει τις γνώσεις του και να καλλιεργήσει τις δεξιότητές του στη λειτουργία και τον χειρισμό της πληθώρας των συστημάτων που αποτελούν τον εξοπλισμό της φρεγάτας, και στη συνέχεια να ακολουθήσει όλα τα βήματα που προβλέπουν οι προβλεπόμενες διαδικασίες του ΠΝ ώστε να υποβληθεί και ολοκληρώσει επιτυχώς την επιχειρησιακή εκπαίδευση και την τελική αξιολόγηση.
Όμως εκτός από τα προαναφερθέντα ζητήματα, υπάρχουν ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν με πειστικό τρόπο, ώστε να είναι δικαιολογημένη η επιχειρησιακή ανάπτυξη στη RIMPAC 2026.
Το πρώτο ερώτημα αφορά το «γιατί πρέπει το ΠΝ να συμμετάσχει στη RIMPAC». Αν ακόμα δεν το έχουν αντιληφθεί οι εμπνευστές του εγχειρήματος, με την τροπή που έχουν πάρει τα πράγματα στις αμερικανο-κινεζικές σχέσεις, η RIMPAC 2026 ουσιαστικά θα μπορούσε να θεωρηθεί το πρόπλασμα «συμμαχίας των προθύμων» κατά της Κίνας. Ας σημειωθεί ότι προς το παρόν τα όρια ευθύνης του ΝΑΤΟ δεν έχουν μεταβληθεί και άρα δεν περιλαμβάνουν τον Ειρηνικό Ωκεανό. Οπότε δεν τίθεται θέμα εκπλήρωσης υποχρεώσεων μέλους προς τη Συμμαχία, αλλά απλά πολιτικής επιλογής της κάθε χώρας.
«Ποια ζωτικά συμφέροντα της χώρας εξυπηρετούνται από την ανάπτυξη της Φ/Γ «ΚΙΜΩΝ» στον Ειρηνικό;». Προφανώς είναι επιθυμητή η «παρουσία / επίδειξη» σημαίας, αλλά όταν αναπτύσσεις, στην άλλη μεριά του κόσμου, κυριολεκτικά και μεταφορικά, την πρώτη, νέας ναυπήγησης μείζονα μονάδας επιφανείας που εντάσσει η Ελλάδα σε υπηρεσία μετά 27 χρόνια, και ενώ το Ναυτικό σου αντιμετωπίζει πρόβλημα μαζικής απαρχαίωσης του Στόλου, δεν θα έπρεπε να υφίσταται ισχυρή δικαιολογητική βάση;
Ας μη ξεχνάμε ότι άλλες χώρες – μέλη του ΝΑΤΟ που λιγότερο ή περισσότερο συχνά αναπτύσσουν ναυτικές δυνάμεις στη λεκάνη του Ειρηνικού, είτε έχουν κτήσεις, είτε «ωθούνται» από το αποικιακό τους παρελθόν και την ανάγκη διατήρησης της όποιας πολιτικής επιρροής, είτε έχουν πολύ συγκεκριμένες πολιτικές και εμπορικές στοχεύσεις.
Η Ελλάδα ποιες ακριβώς στοχεύσεις έχει; Και εάν θεωρούμε ότι το συμφέρον -και φυσικά η απόφαση- της χώρας μας επιβάλλει να υποστηρίξουμε έμπρακτα τις ΗΠΑ στον ανταγωνισμό τους με την Κίνα, δεν θα έπρεπε να ζητήσουμε και να λάβουμε από αυτές κάποιο χειροπιαστό αντάλλαγμα; Τουλάχιστον αντίστοιχης «αξίας» με την ανάπτυξη της καλύτερα εξοπλισμένης και ισχυρότερης μονάδας του Στόλου!
Και μάλιστα σε περιοχή με μεγάλη απόσταση από το ελληνικό θέατρο επιχειρήσεων και για ικανό χρονικό διάστημα (η RIMPAC 2024 διεξήχθη από τις 27 Ιουνίου έως τις 1 Αυγούστου 2024). Ενώ η τουρκική απειλή είναι διαρκής και παρούσα και η οποία διατηρείται σε σχετική ύφεση την τρέχουσα περίοδο λόγω τουρκικών επιλογών και προτεραιοτήτων, σε συνδυασμό με τη… «στρατηγική ψυχραιμία» της ελληνικής πλευράς .
Δυστυχώς τα «εντός έδρας» (Ευρωπαϊκή Ένωση, Ανατολική Μεσόγειος) αρνητικά αποτελέσματα δεν ισοφαρίζονται – αντισταθμίζονται από μια… «τουρνέ στον Ειρηνικό», που θα επιβαρύνει δυσανάλογα τα μέσα και το προσωπικό. Περισσότερο μοιάζουν με αντιπερισπασμό («πέταγμα της μπάλας στην εξέδρα») προς τέρψιν του φιλοθεάμονος κοινού!
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου