Στην Τουρκία υπάρχει έντονη κινητικότητα όσον αφορά στην Πολεμική της Αεροπορία, με την Άγκυρα να εξετάζει το ενδεχόμενο να “παγώσει” την αγορά των μαχητικών τύπου F-16 και να πιέσει την κυβέρνηση των ΗΠΑ να ενταχθεί και πάλι στο πρόγραμμα των stealth μαχητικών F-35, από το οποίο είχε αποβληθεί το 2019.
Τα σχέδια της Άγκυρας
Στην Άγκυρα θεωρείται ότι η καλή σχέση που έχει ο Τούρκος πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, με τον Αμερικανό ομόλογό του, Ντόναλντ Τραμπ, καθώς και το γεγονός ότι ΗΠΑ και Ρωσία μοιάζουν να ανοίγουν διαύλους επικοινωνίας, δημιουργεί ευνοϊκές συνθήκες, ώστε η Τουρκία να πιέσει προσεκτικά της ΗΠΑ προκειμένου να επιστρέψει στο πρόγραμμα των εξελιγμένων μαχητικών.
Όσον αφορά, δε, στα F-16, πέραν του ότι υπάρχει μεγάλη καθυστέρηση στην παράδοση των νέων αεροσκαφών, αλλά και πέραν του ότι η Τουρκία ζήτησε να αναβαθμίσει η ίδια τα παλιότερα μαχητικά σε έκδοση Viper, στην Άγκυρα θεωρούν ότι η πιθανή αγορά των ευρωπαϊκών Eurofighter Typhoon θα μπορούσε να αποτελέσει μια καλή ενδιάμεση λύση, μέχρι να επιτευχθεί ο στόχος για τα F-35.
Και, βέβαια, η Τουρκία συνεχίζει την ανάπτυξη του εγχώριου μαχητικού TF-X KAAN, με προοπτική, όχι μόνο κάποια στιγμή μέσα στη δεκαετία του 2030 να το εντάξει στον στόλο της Πολεμικής της Αεροπορίας, αλλά και να το εξάγει και σε τρίτες χώρες που θα μπορούσαν να ενδιαφερθούν για ένα αεροσκάφος 5ης γενιάς, αλλά δεν έχουν πρόσβαση για διάφορους λόγους στις ΗΠΑ ή στη Ρωσία και το Su-57.
Οι δύο κρίσιμοι παράγοντες
Ωστόσο, όπως σημειώνουν αναλυτές, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά: ακόμα κι αν ο Τραμπ και ο Ερντογάν “τα βρουν” σε προσωπικό επίπεδο, αυτό δεν σημαίνει ότι αυτόματα η Τουρκία θα αποκτήσει πρόσβαση στο F-35. Πέραν του ότι η διαδικασία πώλησης είναι μακρά, επίπονη και περνά και από το Κογκρέσο των ΗΠΑ, υπάρχουν δύο βασικοί ανασταλτικοί παράγοντες που κάνουν την πώληση πολύ δύσκολη.
Ο πρώτος αφορά τον λόγο για τον οποίο η Τουρκία αποβλήθηκε από το πρόγραμμα των F-35, δηλαδή, την αγορά του ρωσικού αντιαεροπορικού συστήματος S-400. Αν και η Τουρκία δεν το έχει ενεργοποιήσει ακόμα, η Άγκυρα δυσκολεύεται να το αποσύρει πλήρως, κάτι που αποτελεί εκ των ων ουκ άνευ προϋπόθεση της Ουάσινγκτον για να άρει της κυρώσεις που επέβαλε στην Τουρκία για την αγορά του.
Αν και η Τουρκία τα τελευταία χρόνια έχει προσπαθήσει να αναπτύξει τα δικά της συστήματα αντιαεροπορικής άμυνας, εντούτοις, χωρίς το S-400 μένει “γυμνή” όσον αφορά στα συστήματα μεγάλου βεληνεκούς, καθώς δεν διαθέτει, π.χ. το αμερικανικό Patriot. Και, για λόγους που δεν είναι του παρόντος, ο Ερντογάν πολύ δύσκολα θα αποχωρηστεί το S-400 χωρίς να διαθέτει κάποια συγκρίσιμη εναλλακτική.
Το «όχι» του Ισραήλ
Ο δεύτερος λόγος, εξίσου σημαντικός με τον πρώτο, αφορά στις αντιρρήσεις που έχει εκφράσει το Ισραήλ -η μοναδική χώρα της Μέσης Ανατολής που διαθέτει F-35- στην Ουάσινγκτον για την πώληση του μαχητικού στην Τουρκία, ιδίως μετά την έναρξη του πολέμου στη Γάζα και την εξαιρετικά εμπρηστική ρητορική του Ερντογάν σε βάρος της χώρας και των ηγετών της.
Το Ισραήλ δεν θα ήθελε σε καμία περίπτωση να δει μια χώρα που το έχει κατηγορήσει ότι ουσιαστικά την έχει θέσει στο στόχαστρό του να αποκτά μια πλατφόρμα όπως το F-35, η οποία, με όλα της τα προβλήματα, αποτελεί τεράστιο εξελικτικό άλμα σε σχέση με τα υπόλοιπα αεροσκάφη που πετούν σήμερα στις συμμαχικές των ΗΠΑ χώρες. Και οι ΗΠΑ του Τραμπ, παρά τις όποιες διαφωνίες, ακούν το Ισραήλ.
Παρότι υπάρχουν κι άλλοι λόγοι που κάνουν την Ουάσινγκτον διστακτική στο να ανάψει το πράσινο φως για την πώληση των F-35 στην Τουρκία, οι δύο προαναφερθείσες αιτίες είναι αυτές που εν τέλει θα βαρύνουν στην απόφαση των ΗΠΑ για το θέμα και που, συνδυαστικά, κάνουν την ικανοποίηση του αιτήματος της Άγκυρας να μοιάζει πολύ δύσκολη, έστω κι αν Τραμπ και Ερντογάν γίνουν ξανά… φιλαράκια.
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου