Η βραδυφλεγής βόμβα στα θεμέλια του Πολεμικού Ναυτικού.
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΙΔΕΡΗ
«Όταν ο πρώτος νέος μαθητής που εισέρχεται στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων έχει συγκεντρώσει 14.000 μόρια και η βάση βρίσκεται στα 11.000 μόρια κι αν υπολογίσει κανείς αυτούς που θα φύγουν το διάστημα της προπαίδευσης, η βάση θα πέσει κάτω από το 10, άρα ποιο μπορεί να είναι το επίπεδο των αυριανών αξιωματικών που θα κληθούν να υπηρετήσουν σε έναν ιδιαίτερα σύγχρονο στόλο;»
Το παραπάνω δεν αποτελεί «ρητορικό» ερώτημα, αλλά αποτυπώνει την αγωνία που εκφράζουν πρώην και νυν Αξιωματικοί που μεγάλωσαν μέσα στην υψηλού επιπέδου εκπαίδευση που τους είχε παράσχει η ΣΝΔ, η οποία πέραν της ακαδημαϊκής μόρφωσης, μεταλαμπαδεύει την πολεμική ναυτοσύνη σε εκείνους που θα διοικήσουν μονάδες του στόλου.
Όσο και να κάνει κανείς εκπτώσεις, στην λογική ότι χρειάζεται «νέο αίμα» στον στόλο, στο τέλος είναι πολύ μεγάλο το ρίσκο, του τι θα εισπράξει το πολεμικό ναυτικό, εφόσον όλα μαρτυρούν ότι δεν υπάρχει το μαθησιακό υπόβαθρο που θα υποστηρίξει οποιαδήποτε προσπάθεια για ένα ισχυρό ανθρώπινο δυναμικό σε συνδυασμό με μονάδες state of the art. Πολλοί εστιάζουν για παράδειγμα στη Σχολή ναυτικών δοκίμων, αλλά όσοι γνωρίζουν τι έρχεται στο μέλλον και τι είδους τεχνολογικές απαιτήσεις δημιουργούνται, επεκτείνουν το πρόβλημα και στη Σχολή υπαξιωματικών του πολεμικού ναυτικού.
Πάντως είναι η δεύτερη χρονιά που η Σχολή Ναυτικών Δοκίμων καταλήγει με λιγότερα μόρια από τη Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών Ναυτικού, γεγονός, που επισημαίνουν στελέχη του ναυτικού, δημιουργεί μια βραδυφλεγή βόμβα η οποία υποσκάπτει την πειθαρχία στο ναυτικό. Το πρόβλημα μέσω της δημοσιονομικής κρίσης αρχικά έγινε μαθηματικό, με το κούρεμα των εισακτέων. Τώρα το πρόβλημα πέραν του αριθμητικού μετατρέπεται σε ποιοτικό, λένε με νόημα στρατιωτικές πηγές.
Και όλοι τους διαπιστώνουν ένα επιπλέον πρόβλημα που έχει γίνει έντονο σε πολλές χώρες, όπου οι νέοι αποστρέφονται την ένστολη καριέρα. Το γεγονός αυτό στην χώρα μας δεν πλησιάζει, αλλά βρίσκεται πλέον εδώ. Νέοι δεν εισέρχονται στις στρατιωτικές σχολές, νέοι παραιτούνται από τις Ένοπλες Δυνάμεις, ιδίως από το πολεμικό ναυτικό και βρίσκουν αμέσως εργασία σε ναυτιλιακές εταιρείες καθώς ο τομέας αυτός δείχνει ραγδαία σημάδια ανάκαμψης.
Η τρομερή μείωση προσωπικού σε συνδυασμό με την παλαιότητα του υλικού έχει σαν αποτέλεσμα τα στελέχη που έχουν παραμείνει στα πλοία να σηκώνουν δυσανάλογο βάρος, με ότι μπορεί αυτό να σημαίνει για το «κοκτέιλ» που έχει δημιουργηθεί στον Στόλο. Και μάλιστα με την ίδια αγωνία σημειώνεται από τις ίδιες πηγές, «ενώ συζητάμε για νέα καράβια και πιέζουμε, ποιοι θα επανδρώσουν αυτές τις μονάδες και με τι είδους τυπικά προσόντα.» Αλλά, συνεχίζουν οι ίδιες πηγές, για να μην αδικούν τους νέους, οι γενιές αυτές βλέπουν ότι στις πλάτες των Ενόπλων Δυνάμεων συσσωρεύονται δεκάδες προβλήματα.
Από την γήρανση του στόλου, με πλοία που απευθύνονται σε ναυτικούς πολέμους άλλων δεκαετιών, έως το μηδαμινό πρόσημο στο εγχώριο ναυπηγικό μέλλον, την ώρα μάλιστα που μπορεί ο καθένας να αναζητήσει στο διαδίκτυο τι «χτίζει» η γείτονα στα δικά της ναυπηγεία για να υποστηρίξει το δόγμα της «Γαλάζιας πατρίδας».
«Όταν ο πρώτος νέος μαθητής που εισέρχεται στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων έχει συγκεντρώσει 14.000 μόρια και η βάση βρίσκεται στα 11.000 μόρια κι αν υπολογίσει κανείς αυτούς που θα φύγουν το διάστημα της προπαίδευσης, η βάση θα πέσει κάτω από το 10, άρα ποιο μπορεί να είναι το επίπεδο των αυριανών αξιωματικών που θα κληθούν να υπηρετήσουν σε έναν ιδιαίτερα σύγχρονο στόλο;»
Το παραπάνω δεν αποτελεί «ρητορικό» ερώτημα, αλλά αποτυπώνει την αγωνία που εκφράζουν πρώην και νυν Αξιωματικοί που μεγάλωσαν μέσα στην υψηλού επιπέδου εκπαίδευση που τους είχε παράσχει η ΣΝΔ, η οποία πέραν της ακαδημαϊκής μόρφωσης, μεταλαμπαδεύει την πολεμική ναυτοσύνη σε εκείνους που θα διοικήσουν μονάδες του στόλου.
Όσο και να κάνει κανείς εκπτώσεις, στην λογική ότι χρειάζεται «νέο αίμα» στον στόλο, στο τέλος είναι πολύ μεγάλο το ρίσκο, του τι θα εισπράξει το πολεμικό ναυτικό, εφόσον όλα μαρτυρούν ότι δεν υπάρχει το μαθησιακό υπόβαθρο που θα υποστηρίξει οποιαδήποτε προσπάθεια για ένα ισχυρό ανθρώπινο δυναμικό σε συνδυασμό με μονάδες state of the art. Πολλοί εστιάζουν για παράδειγμα στη Σχολή ναυτικών δοκίμων, αλλά όσοι γνωρίζουν τι έρχεται στο μέλλον και τι είδους τεχνολογικές απαιτήσεις δημιουργούνται, επεκτείνουν το πρόβλημα και στη Σχολή υπαξιωματικών του πολεμικού ναυτικού.
Πάντως είναι η δεύτερη χρονιά που η Σχολή Ναυτικών Δοκίμων καταλήγει με λιγότερα μόρια από τη Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών Ναυτικού, γεγονός, που επισημαίνουν στελέχη του ναυτικού, δημιουργεί μια βραδυφλεγή βόμβα η οποία υποσκάπτει την πειθαρχία στο ναυτικό. Το πρόβλημα μέσω της δημοσιονομικής κρίσης αρχικά έγινε μαθηματικό, με το κούρεμα των εισακτέων. Τώρα το πρόβλημα πέραν του αριθμητικού μετατρέπεται σε ποιοτικό, λένε με νόημα στρατιωτικές πηγές.
Και όλοι τους διαπιστώνουν ένα επιπλέον πρόβλημα που έχει γίνει έντονο σε πολλές χώρες, όπου οι νέοι αποστρέφονται την ένστολη καριέρα. Το γεγονός αυτό στην χώρα μας δεν πλησιάζει, αλλά βρίσκεται πλέον εδώ. Νέοι δεν εισέρχονται στις στρατιωτικές σχολές, νέοι παραιτούνται από τις Ένοπλες Δυνάμεις, ιδίως από το πολεμικό ναυτικό και βρίσκουν αμέσως εργασία σε ναυτιλιακές εταιρείες καθώς ο τομέας αυτός δείχνει ραγδαία σημάδια ανάκαμψης.
Η τρομερή μείωση προσωπικού σε συνδυασμό με την παλαιότητα του υλικού έχει σαν αποτέλεσμα τα στελέχη που έχουν παραμείνει στα πλοία να σηκώνουν δυσανάλογο βάρος, με ότι μπορεί αυτό να σημαίνει για το «κοκτέιλ» που έχει δημιουργηθεί στον Στόλο. Και μάλιστα με την ίδια αγωνία σημειώνεται από τις ίδιες πηγές, «ενώ συζητάμε για νέα καράβια και πιέζουμε, ποιοι θα επανδρώσουν αυτές τις μονάδες και με τι είδους τυπικά προσόντα.» Αλλά, συνεχίζουν οι ίδιες πηγές, για να μην αδικούν τους νέους, οι γενιές αυτές βλέπουν ότι στις πλάτες των Ενόπλων Δυνάμεων συσσωρεύονται δεκάδες προβλήματα.
Από την γήρανση του στόλου, με πλοία που απευθύνονται σε ναυτικούς πολέμους άλλων δεκαετιών, έως το μηδαμινό πρόσημο στο εγχώριο ναυπηγικό μέλλον, την ώρα μάλιστα που μπορεί ο καθένας να αναζητήσει στο διαδίκτυο τι «χτίζει» η γείτονα στα δικά της ναυπηγεία για να υποστηρίξει το δόγμα της «Γαλάζιας πατρίδας».
Η ενίσχυση του τουρκικού στόλου
Οι γείτονές μας πάντως μπορεί να φυλάκισαν χιλιάδες στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων το 2016, αλλά φρόντισαν οι παραγωγικές τους σχολές να μην μετατραπούν σε αντιπαραγωγικές. Και πλέον δείχνουν ότι είναι απολύτως ικανοί να ταράξουν τα ήρεμα νερά και να ξεκινήσουν έναν μεγάλο κύκλο νέων αμφισβητήσεων της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας, στο πεδίο.
Στο Ναύσταθμο Σαλαμίνας που βρέθηκε την Παρασκευή ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ, Στρατηγός Δημήτριος Χούπης, συνοδευόμενος από τον Αρχηγός ΓΕΝ, Αντιναύαρχο Δημήτριο- Ελευθέριο Κατάρα, πολλά από τα παραπάνω συζητήθηκαν, με τους επιτελείς στο ναυτικό να δείχνουν ότι προβληματίζονται έντονα. Τα νέα δεδομένα με τους γείτονές μας ήταν κι αυτά αντικείμενο ανάλυσης διότι πολλά φαίνεται ότι βλέπουν και πληροφορούνται οι στρατιωτικοί.
Ένα άλλο θέμα ήταν τ «επίδομα στόλου» αλλά και η νέα ΚΥΑ για τα πλεύσιμα των πληρωμάτων που αλλάζουν κι αυτά. Τέλος το ναυτικό εξήγησε εκ νέου ότι πρέπει να υπάρξουν ραγδαίες αποφάσεις για τον εκσυγχρονισμό του στόλου. Και αυτό μάλλον δεν σημαίνει ενδεχομένως μόνο η μια επιπλέον FDI. Οι αναβαθμίσεις των Vosper και των υποβρυχίων είναι ένα ζήτημα που απασχολεί το ναυτικό ακόμη πιο έντονα όσο περνά ο καιρός…
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου