του Λεωνίδα Κουμάκη
Ασφαλώς και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πως ακριβώς θα εξελιχθεί η μετεκλογική Τουρκία. Μπορεί όμως να υποθέσει βάσιμα πως την μετεκλογική Τουρκία περιμένει μια περίοδος εσωτερικής, εμφύλιας αναταραχής με βάση πολύ πιθανές εξελίξεις οι οποίες προκύπτουν από πάρα πολλά δεδομένα και από την κατάσταση που διαμορφώνεται, όπως:
1. Τα τελευταία δύο περίπου χρόνια καθώς και την προεκλογική περίοδο, όλες οι σοβαρές δημοσκοπήσεις μέσα ή έξω από την Τουρκία δείχνουν νίκη της αντιπολίτευσης στις Προεδρικές εκλογές και σχετική πλειοψηφία στην τουρκική εθνοσυνέλευση.
2. Ο Ρ. Τ. Ερντογάν και το καθεστώς που έχει επιβάλλει στην Τουρκία σε αγαστή συνεργασία με τους φασίστες του Ντ. Μπαχτσελή και το οργανωμένο έγκλημα, είναι εξαιρετικά δύσκολο να παραδώσουν την εξουσία, όχι μόνο γιατί κινδυνεύουν τα προνόμια τους, αλλά και γιατί απειλούνται με διώξεις, φυλακίσεις και αγχόνες (εάν επανέλθει η θανατική ποινή).
3. Το σύστημα που έχει επιβληθεί στην Τουρκία, ελέγχει ασφυκτικά ολόκληρο τον δημόσιο τομέα και το 95% περίπου των ΜΜΕ. Η κρατική τηλεόραση όχι μόνο δεν μεταδίδει ομιλίες ή ανακοινώσεις της αντιπολίτευσης, αλλά αρνείται να μεταδώσει ακόμα και διαφήμιση επί πληρωμή!
4. Από την άνοδο του Ρ.Τ. Ερντογάν στην εξουσία μέχρι το έτος 2014 όλες οι εκλογικές αναμετρήσεις κατέληγαν σε νίκες του Ρ.Τ. Ερντογάν οι οποίες στηριζόταν σε ευρεία λαϊκή απήχηση. Μετά όμως τα συγκλονιστικά γεγονότα του 2013 (Πάρκο Γκεζί, μεγάλα σκάνδαλα με προσωπική ανάμειξη Ερντογάν μετά υιών και θυγατέρων κ.α.π) σήμανε η ώρα καθόδου του Ρ.Τ. Ερντογάν από το «τραίνο της δημοκρατίας» και ανόδου στο «τραίνο της χειραγώγησης». Από το 2014 μέχρι το 2019 σε οκτώ κρίσιμες εκλογικές αναμετρήσεις τα «επίσημα» αποτελέσματα που μετέδιδε το πρακτορείο Anadolu προερχόταν, βάσει συμφωνίας, από το Συντονιστικό Εκλογικό Κέντρο του κυβερνώντος κόμματος ΑΚΡ, δηλαδή αυθεντική εφαρμογή της λαϊκής έκφρασης «Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει!» Όταν επιτέλους «ξύπνησε» η αντιπολίτευση στις δημοτικές εκλογές του 2019, έστειλε αντιπροσώπους και παρατηρητές στα πιο σημαντικά εκλογικά κέντρα, καταφέρνοντας να κερδίσει πολλούς δήμους – κάστρα, όπως η Άγκυρα και η Κωνσταντινούπολη.
5. Το ίδιο «σύστημα» καταμέτρησης ψήφων θα εφαρμοστεί και στις προεδρικές και βουλευτικές εκλογές του 2023. Με την διαφορά ότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης για πρώτη φορά προγραμματίζουν την λειτουργία και ενός δικού τους συστήματος καταμέτρησης ψήφων, με μια γιγαντιαία κινητοποίηση και την παρουσία έως τριών αντιπροσώπων σε κάθε ένα από τα 190.000 εκλογικά κέντρα.
6. Είναι πάρα πολύ πιθανό την νύχτα των εκλογών να ακούμε τελείως διαφορετικά αποτελέσματα από τα κομματικά επιτελεία, όπως συμβαίνει συνήθως με τις φοιτητικές εκλογές στην Ελλάδα.
7. Είναι πάρα πολύ πιθανό οι εκλογές για Πρόεδρο Δημοκρατίας να πάνε σε δεύτερο γύρο στις 28 Μαΐου 2023, όχι γιατί δεν θα νικήσει ο αρχηγός της αντιπολίτευσης, αλλά γιατί τα αποτελέσματα που θα δώσει το πρακτορείο Anadolu, δηλαδή ο κομματικός μηχανισμός του ΑΚΡ, θα λένε απλά ότι ο Κύριος Κεμάλ προηγείται με μικρή διαφορά.
8. Ο Χακάν Φιντάν, το σκοτεινό πρόσωπο για όλες τις βρώμικες δουλειές του παλατιού, δρομολογεί μέχρι και την παραμονή των εκλογών από τα υπόγεια της ΜΙΤ, διάφορες «δράσεις» καθώς και πρακτικές πόλωσης και αποπροσανατολισμού από τα μεγάλα προβλήματα της Τουρκίας. Ήδη παρακολουθούμε επιθέσεις με πυροβολισμούς σε κομματικά γραφεία, φραστικές επιθέσεις σε πολιτικούς ή σε συγκεντρώσεις της αντιπολίτευσης, επιθέσεις-προβοκάτσια γραφείων του ΑΚΡ, συστηματική καλλιέργεια θρησκευτικών αντιθέσεων, ενώ αναμένονται ακόμα περισσότερα όσο πλησιάζει η ημέρα των εκλογών. Φυσικά οι πληθωρικές υποσχέσεις του Ερντογάν για «λαγούς με πετραχήλια», παράλληλα με τις κλασικές μεθόδους νοθείας όπως διπλοψηφίες, «τουρκοποίηση» προσφύγων, κλοπές ψήφων κ.α.π αναμένεται να συμπληρώσουν το τοπίο των προσεχών εκλογών … αλατούρκα!
9. Το καθεστώς, αναμένεται να εμφανίσει οποιοδήποτε αποτέλεσμα προκύψει από τις κάλπες σαν «νίκη» του Ρ. Τ. Ερντογάν, το πλήρως ελεγχόμενο Ανώτατο Εκλογικό Συμβούλιο να κηρύξει «νικητή» των Προεδρικών εκλογών τον Ρ. Τ. Ερντογάν και οι διάφοροι «φίλοι» του (π.χ. Ρωσία, Αζερμπαιτζάν, Πακιστάν, Κατάρ κλπ) αλλά και δορυφόροι (π.χ. Τατάρ) να σπεύσουν να τον «συγχαρούν» προσδίδοντας «κύρος» και «αναγνώριση» στην αυτό-ανακήρυξη του σαν νικητή των εκλογών.
Μέσα στο παραπάνω πλαίσιο, είναι λογικό να αναμένει κανείς μια περίοδο πολύ έντονης εσωτερικής, εμφύλιας αναταραχής, αφού τόσο η αντιπολίτευση όσο και δυτικές κυρίως χώρες δεν πρόκειται να δουν με απλή κατανόηση την παραμονή Ερντογάν στο παλάτι της Άγκυρας «με το έτσι θέλω».
Η νέα τουρκική λίρα βρίσκεται στην χειρότερη ισοτιμία της από την ημέρα που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά, ο πληθωρισμός βρίσκεται σε ποσοστό τριψήφιου αριθμού (επίσημα διψήφιου) και οι ανθρώπινες και οικονομικές συνέπειες του καταστροφικού σεισμού της 6.ης Φεβρουαρίου 2023 συνεχίζουν να γονατίζουν την τουρκική κοινωνία.
Μπροστά σε μια τέτοια κατάσταση οι Ελληνοτουρκικές σχέσεις αναμένεται να διανύσουν μια σημαντική περίοδο ηρεμίας πριν από την καταιγίδα.
Γιατί η καταιγίδα θα κρέμεται συνεχώς πάνω από τις σχέσεις της Τουρκίας με Ελλάδα και Κύπρο, όσο αυτή δεν αναγνωρίζει, όπως όλος σχεδόν ο κόσμος, ούτε την Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, ούτε την Κυπριακή Δημοκρατία (της οποίας υποτίθεται ότι ήταν «εγγυήτρια δύναμη»).
Όσο δεν αίρει το casus belli εναντίον της Ελλάδος και δεν παραιτείται από τις φαντασιώσεις ανασύστασης νέο-οθωμανικής αυτοκρατορίας μέσα στον 21ο αιώνα, αναγνωρίζοντας την Συνθήκη της Λωζάνης όχι μόνο εκεί που την βολεύει αλλά και εκεί που δεν την συμφέρει καθόλου.
Όσο δεν αποσύρει από τα εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας τον στρατό κατοχής και τους εποίκους που εγκατέστησε.
Όσο φαντάζεται τον εαυτό της «υπερδύναμη» με εδαφικές «αξιώσεις» εναντίον των γειτόνων της.
Μπροστά σε όλα αυτά, η μόνη ασφαλής διέξοδος παραμένει η συνεχής αύξηση της αποτρεπτικής δύναμης Ελλάδος-Κύπρου και οι ισχυρές συμμαχίες πάνω σε κοινά συμφέροντα, γιατί απλούστατα αποτελούν την πιο γερή ασπίδα προστασίας απέναντι σε κάθε ψευτο-νταή της γειτονιάς μας!
Δημοσίευση σχολίου