Του Ζαχαρία Μίχα
Οι εξελίξεις στο μέτωπο της Ουκρανίας κυριαρχούνται από την ουκρανική αντεπίθεση που έχει φέρει θετικά αποτελέσματα στην περιοχή του Χαρκόβου. Η Ρωσία δείχνει πολύ αργά αντανακλαστικά στην αντίδρασή της, γεγονός που επιδέχεται διαφορετικών ερμηνειών. Προβλήματα ροής πληροφοριών στην ηγεσία ή ουσιαστική αδυναμία; Το τι είναι αλήθεια θα φανεί προσεχώς. Στην Αθήνα, ωστόσο, οφείλουν οι αρμόδιοι να αναλύσουν ελληνοκεντρικά τα γεγονότα, εκτιμώντας ποιες θα είναι οι επιπτώσεις, αναλόγως της τροπής που θα λάβουν οι εξελίξεις…
Προς το παρόν παρατηρείται η συνήθης αντιμετώπιση. Την ανάγκη ελληνοκεντρικής οπτικής αντικαθιστά ο οπαδισμός. Το φιλορωσικό μπλοκ δείχνει μουδιασμένο με τις εξελίξεις στο Χάρκοβο, ενώ από την άλλη το αντίστοιχο φιλοδυτικό πανηγυρίζει. Σημασία έχει ότι απουσιάζει η συνείδηση των δυνητικών επιπτώσεων στην ελληνική εθνική ασφάλεια και ο σχεδιασμός για την έγκαιρη αντιμετώπιση.
Η αδυναμία άμεσης αντίδρασης που δείχνει η Ρωσία ενδεχομένως να αναστραφεί. Εντύπωση προκαλεί η κριτική που ασκείται από την πλευρά του Τσετσένου ηγέτη Καντίροφ. «Η κατάσταση είναι πολύ ενδιαφέρουσα, θα έλεγα, μια πραγματικά φοβερή κατάσταση», είπε σε ένα ηχητικό μήνυμα στο κανάλι του στο Telegram.
Ο επικεφαλής της Τσετσενίας είπε ότι εάν σήμερα ή αύριο δεν αλλάξει η προσέγγιση στη διεξαγωγή του πολέμου, θα απευθυνθεί προσωπικά στην ηγεσία του υπουργείου Άμυνας και στην ανώτατη ηγεσία
Είναι προφανές ότι ασκεί κριτική στο ρωσικό πολεμικό σχέδιο, τη στιγμή που το ρωσικό υπουργείο Άμυνας κάνει λόγο για ανασυγκρότηση των δυνάμεων. Εάν κρίνουμε και από την πρώτη φάση του πολέμου, αυτή η ορολογία παραπέμπει σε επιμέρους αποτυχία. Ο Καντίροφ δηλώνει πως «έγιναν λάθη» κι ότι η στρατιωτική στρατηγική στην Ουκρανία πρέπει να αλλάξει. Για τον λόγο αυτό, ανέφερε πως αν δεν διαπιστώσει άμεσα αλλαγές, θα επισκεφθεί ο ίδιος τη Μόσχα!
Υποσχέθηκε να ανακτήσει τον έλεγχο των πόλεων Balakleya, Kupyansk και Izyum. Ο Ραμζάν Καντίροφ δηλώνει πως οι δυνάμεις του επέστρεψαν στο Χάρκοβο και προαναγγέλλει την επιπλέον άφιξη 10.000 Τσετσένων μαχητών στην περιοχή της Χερσώνας, το δεύτερο σημείο της ουκρανικής αντεπίθεσης, η οποία σύμφωνα με τις μέχρι τώρα ενδείξεις έχει αποτύχει. Απείλησε, μάλιστα, ότι οι δυνάμεις του θα κινηθούν και θα φθάσουν προσεχώς στην Οδησσό.
Σε κάθε περίπτωση, οι εξελίξεις στο Χάρκοβο ενισχύουν όσους στη Δύση επιθυμούν να διατηρήσουν την πίεση στους Ρώσους, με στόχο την απώλεια προσωπικού και στρατιωτικού υλικού. Η παγίδευση της Ρωσίας στο μέτωπο της Ουκρανίας είναι μια ευτυχής εξέλιξη για τα στρατιωτικά επιτελεία στη Δύση, ιδίως όταν ο φόρος αίματος καταβάλλεται αποκλειστικά από ουκρανικής πλευράς.
Ακολουθούν μερικά απλά ερωτήματα που αφορούν στην Ελλάδα:
Έστω ότι η κατάσταση στις περιοχές των συγκρούσεων λιμνάσει με αποτέλεσμα η Ρωσία να εκπέμπει εικόνα αδυναμίας. Πόσο παράλογο είναι να σκεφτεί κανείς ότι θα επηρεάσει τις αποφάσεις του Ερντογάν; Θα επηρεάσει την σχέση του με τη Δύση;
Εάν κλιμακωθεί η πίεση στη Ρωσία στο μέτωπο της Ουκρανίας, αυτό θα προκαλέσει εσωτερικούς τριγμούς στο καθεστώς Πούτιν; Παρότι ο Ρώσος ηγέτης διατηρεί το πλεονέκτημα στο εσωτερικό μέτωπο, δεν μπορεί να εκτιμηθεί επακριβώς εάν υπάρχει περιθώριο εκδήλωσης κίνησης ανατροπής του. Ειδικά σε ένα καθεστώς με τα χαρακτηριστικά του ρωσικού, μια παρατεταμένη στρατιωτική αδυναμία, πολλώ δε μάλλον μια ήττα, μπορεί να έχει καταλυτικές επιπτώσεις.
Εφόσον η στρατηγική της Δύσης δείξει σε κάποιο βάθος χρόνου πως δουλεύει, αυτό θα αυξήσει την αξία της Τουρκίας στα μάτια της Δύσης, καθώς θα επιχειρηθεί αποσταθεροποίηση στο εσωτερικό και στο εγγύς εξωτερικό της Ρωσίας (περιοχές της πρώην ΕΣΣΔ). Οι τουρκογενείς πληθυσμοί στο μέτρο που μπορούν να επηρεαστούν από την Άγκυρα, θα λειτουργήσουν σαν μοχλός αποσταθεροποίησης;
Μια τέτοια εξέλιξη, σε συνδυασμό με την αναδίπλωση της Ρωσίας από τα μέτωπα της Συρίας (σ.σ. ήδη μετέφερε αντιαεροπορικά συστήματα S-300 στην Κριμαία) και της Λιβύης θα διευκόλυνε την Τουρκία στην επίτευξη των στόχων της. Η Τουρκία παγίως αναζητεί ανταλλάγματα απέναντι στην Ελλάδα, έχοντας ανοίξει όλη τη βεντάλια των διεκδικήσεών της.
Παρότι η διπλωματική στήριξη της Δύσης στην Ελλάδα παρουσιάζει μια διαφοροποίηση σε σχέση με το παρελθόν, δεν λείπουν οι παραινέσεις για διάλογο Αθήνας-Άγκυρας με στόχο την επίλυση των διαφορών. Ένας διάλογος ο οποίος αφορά, όμως, κυριαρχικά δικαιώματα, ακόμα και την κυριαρχία της Ελλάδας, κάτι το οποίο καμία χώρα δεν θα αποδεχόταν για τον εαυτό της.
Υποκρύπτεται δηλαδή ότι οι σύμμαχοι της Ελλάδας, πέραν της όποιας κατανόησης δείχνουν για τις ελληνικές θέσεις, καταφανώς αξιολογούν ως βασική προτεραιότητα την ενότητα της Ατλαντικής Συμμαχίας και την εξέλιξη της σύγκρουσης δι’ αντιπροσώπου με τη Ρωσία, η οποία επηρεάζει τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα. Καλό είναι να το θυμόμαστε αυτό, όταν μιλάμε για το Ουκρανικό.
Υποσχέθηκε να ανακτήσει τον έλεγχο των πόλεων Balakleya, Kupyansk και Izyum. Ο Ραμζάν Καντίροφ δηλώνει πως οι δυνάμεις του επέστρεψαν στο Χάρκοβο και προαναγγέλλει την επιπλέον άφιξη 10.000 Τσετσένων μαχητών στην περιοχή της Χερσώνας, το δεύτερο σημείο της ουκρανικής αντεπίθεσης, η οποία σύμφωνα με τις μέχρι τώρα ενδείξεις έχει αποτύχει. Απείλησε, μάλιστα, ότι οι δυνάμεις του θα κινηθούν και θα φθάσουν προσεχώς στην Οδησσό.
Σε κάθε περίπτωση, οι εξελίξεις στο Χάρκοβο ενισχύουν όσους στη Δύση επιθυμούν να διατηρήσουν την πίεση στους Ρώσους, με στόχο την απώλεια προσωπικού και στρατιωτικού υλικού. Η παγίδευση της Ρωσίας στο μέτωπο της Ουκρανίας είναι μια ευτυχής εξέλιξη για τα στρατιωτικά επιτελεία στη Δύση, ιδίως όταν ο φόρος αίματος καταβάλλεται αποκλειστικά από ουκρανικής πλευράς.
Ακολουθούν μερικά απλά ερωτήματα που αφορούν στην Ελλάδα:
Έστω ότι η κατάσταση στις περιοχές των συγκρούσεων λιμνάσει με αποτέλεσμα η Ρωσία να εκπέμπει εικόνα αδυναμίας. Πόσο παράλογο είναι να σκεφτεί κανείς ότι θα επηρεάσει τις αποφάσεις του Ερντογάν; Θα επηρεάσει την σχέση του με τη Δύση;
Εάν κλιμακωθεί η πίεση στη Ρωσία στο μέτωπο της Ουκρανίας, αυτό θα προκαλέσει εσωτερικούς τριγμούς στο καθεστώς Πούτιν; Παρότι ο Ρώσος ηγέτης διατηρεί το πλεονέκτημα στο εσωτερικό μέτωπο, δεν μπορεί να εκτιμηθεί επακριβώς εάν υπάρχει περιθώριο εκδήλωσης κίνησης ανατροπής του. Ειδικά σε ένα καθεστώς με τα χαρακτηριστικά του ρωσικού, μια παρατεταμένη στρατιωτική αδυναμία, πολλώ δε μάλλον μια ήττα, μπορεί να έχει καταλυτικές επιπτώσεις.
Εφόσον η στρατηγική της Δύσης δείξει σε κάποιο βάθος χρόνου πως δουλεύει, αυτό θα αυξήσει την αξία της Τουρκίας στα μάτια της Δύσης, καθώς θα επιχειρηθεί αποσταθεροποίηση στο εσωτερικό και στο εγγύς εξωτερικό της Ρωσίας (περιοχές της πρώην ΕΣΣΔ). Οι τουρκογενείς πληθυσμοί στο μέτρο που μπορούν να επηρεαστούν από την Άγκυρα, θα λειτουργήσουν σαν μοχλός αποσταθεροποίησης;
Μια τέτοια εξέλιξη, σε συνδυασμό με την αναδίπλωση της Ρωσίας από τα μέτωπα της Συρίας (σ.σ. ήδη μετέφερε αντιαεροπορικά συστήματα S-300 στην Κριμαία) και της Λιβύης θα διευκόλυνε την Τουρκία στην επίτευξη των στόχων της. Η Τουρκία παγίως αναζητεί ανταλλάγματα απέναντι στην Ελλάδα, έχοντας ανοίξει όλη τη βεντάλια των διεκδικήσεών της.
Παρότι η διπλωματική στήριξη της Δύσης στην Ελλάδα παρουσιάζει μια διαφοροποίηση σε σχέση με το παρελθόν, δεν λείπουν οι παραινέσεις για διάλογο Αθήνας-Άγκυρας με στόχο την επίλυση των διαφορών. Ένας διάλογος ο οποίος αφορά, όμως, κυριαρχικά δικαιώματα, ακόμα και την κυριαρχία της Ελλάδας, κάτι το οποίο καμία χώρα δεν θα αποδεχόταν για τον εαυτό της.
Υποκρύπτεται δηλαδή ότι οι σύμμαχοι της Ελλάδας, πέραν της όποιας κατανόησης δείχνουν για τις ελληνικές θέσεις, καταφανώς αξιολογούν ως βασική προτεραιότητα την ενότητα της Ατλαντικής Συμμαχίας και την εξέλιξη της σύγκρουσης δι’ αντιπροσώπου με τη Ρωσία, η οποία επηρεάζει τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα. Καλό είναι να το θυμόμαστε αυτό, όταν μιλάμε για το Ουκρανικό.
Δημοσίευση σχολίου