Οι επισκέψεις Γερμανών πολιτικών στην Ελλάδα αναδεικνύουν τη νέα στρατηγική σημασία της χώρας για την ΕΕ, σχολιάζει ο Αλέξανδρος Κρητικός, κύριος ερευνητής στο Γερμανικό Ινστιτούτο Οικονομικών Ερευνών, σε άρθρο γνώμης στην ιστοσελίδα της Welt.
Όπως σημειώνει εξ αρχής «Η Ελλάδα μετατρέπεται σε ένα ολοένα και πιο σημαντικό φυλάκιο όσον αφορά την προστασία των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ».
Σύμφωνα με τον οικονομολόγο, ο λόγος έγκειται στον επιθετικό τόνο της Τουρκίας και στις προκλήσεις του Τούρκου προέδρου:
«Ο Ερντογάν απειλεί διαρκώς τα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ: με την πολεμική ρητορική του, η οποία έχει ήδη οδηγήσει αρκετές φορές σε στρατιωτικές επιχειρήσεις, όπως στο Ιράκ ή τη Συρία, με τα μηνύματα που στέλνει, για παράδειγμα, με τη συμφωνία οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών με τη Λιβύη, αγνοώντας τα ελληνικά νησιά, όπως η Ρόδος ή η Κρήτη. Ή με την απαίτησή του για αποστρατιωτικοποίηση ελληνικών νησιών, τα οποία παράλληλα ο ίδιος απειλεί απροκάλυπτα».
Και υπό τις παρούσες συνθήκες «ένα μεγάλο μέρος των Ελλήνων πολιτών αντιλαμβάνεται τον Ερντογάν ως το περιφερειακό ισοδύναμο του Πούτιν», παρατηρεί ο Κρητικός – και παρά τις προσπάθειες αποκλιμάκωσης από ελληνικής πλευράς, συμπληρώνει ότι «με τη ρωσική επίθεση στην Ουκρανία, οι αναστολές για την έναρξη ενός πολέμου στην Ευρώπη έχουν ενδεχομένως υποχωρήσει και τα κράτη μέλη της ΕΕ πρέπει να επανατοποθετηθούν έναντι των γειτονικών τους χωρών.
Όπως σημειώνει εξ αρχής «Η Ελλάδα μετατρέπεται σε ένα ολοένα και πιο σημαντικό φυλάκιο όσον αφορά την προστασία των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ».
Σύμφωνα με τον οικονομολόγο, ο λόγος έγκειται στον επιθετικό τόνο της Τουρκίας και στις προκλήσεις του Τούρκου προέδρου:
«Ο Ερντογάν απειλεί διαρκώς τα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ: με την πολεμική ρητορική του, η οποία έχει ήδη οδηγήσει αρκετές φορές σε στρατιωτικές επιχειρήσεις, όπως στο Ιράκ ή τη Συρία, με τα μηνύματα που στέλνει, για παράδειγμα, με τη συμφωνία οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών με τη Λιβύη, αγνοώντας τα ελληνικά νησιά, όπως η Ρόδος ή η Κρήτη. Ή με την απαίτησή του για αποστρατιωτικοποίηση ελληνικών νησιών, τα οποία παράλληλα ο ίδιος απειλεί απροκάλυπτα».
Και υπό τις παρούσες συνθήκες «ένα μεγάλο μέρος των Ελλήνων πολιτών αντιλαμβάνεται τον Ερντογάν ως το περιφερειακό ισοδύναμο του Πούτιν», παρατηρεί ο Κρητικός – και παρά τις προσπάθειες αποκλιμάκωσης από ελληνικής πλευράς, συμπληρώνει ότι «με τη ρωσική επίθεση στην Ουκρανία, οι αναστολές για την έναρξη ενός πολέμου στην Ευρώπη έχουν ενδεχομένως υποχωρήσει και τα κράτη μέλη της ΕΕ πρέπει να επανατοποθετηθούν έναντι των γειτονικών τους χωρών.
Στο εγχείρημα αυτό Γερμανία και Ελλάδα έχουν να διαδραματίσουν βασικούς ρόλους με διαφορετικούς τρόπους. (…) Υπάρχουν πολλά που πρέπει να συζητηθούν μεταξύ γερμανικής και η ελληνικής κυβέρνησης. Και είναι θετικό ότι ο δασκαλίστικος τόνος από γερμανικής πλευράς, που υιοθετήθηκε κατά καιρούς την τελευταία δεκαετία, ανήκει πλέον στο παρελθόν - άλλη μια σημαντική προϋπόθεση για μια καλή συνεργασία».
Δημοσίευση σχολίου