Νίκος Μελέτης
Την πιο επίσημη επιβεβαίωση του ρόλου της Τουρκίας ως δύναμης κατοχής και της αντιμετώπισης των Τουρκοκυπρίων ως υποτελών της, που δεν έχουν ρόλο στο Κυπριακό αλλά αποτελούν «μαριονέτες» για την εξυπηρέτηση των στρατηγικών επιδιώξεων της Τουρκίας, συνιστά η σημερινή απόβαση στα Κατεχόμενα του προέδρου Ερντογάν και της πολυπληθούς συνοδείας «αυλικών» του για να εορτάσει την επέτειο του Αττίλα αλλά και το Κουρμπαν Μπαϊράμ.
Μια επίσκεψη η οποία αναδεικνύει τις απειλές ασφαλείας που θέτει η επεκτατική πολιτική της Τουρκίας και είναι ένα ακομη δείγμα της πορείας χωρίς επιστροφή που έχει πάρει η Ερντογανική Τουρκία.
Την ώρα που η συζήτηση κοντεύει να εκφυλισθεί, στο εάν και πόσο πολύ θα προκαλέσει ο κ. Ερντογάν με τις εξαγγελίες του, κινδυνεύει να υποβαθμιστεί η ουσία, ότι και μόνο η παρουσία του Τ. Ερντογάν στην Κατεχόμενη Κύπρο αποτελεί μείζονα πρόκληση και υπενθύμιση ότι το «αφεντικό» εκεί παραμένει 47 χρόνια μετά ο Κατοχικός Στρατός και ότι η επιλογή μετατροπής της Βόρειας Κύπρου σε προκεχωρημένη βάση της Τουρκίας υπονομεύει την περιφερειακή ασφάλεια και σταθερότητα
Η πρόκληση αυτή δεν στρέφεται εναντίον μόνο της Κυπριακής Δημοκρατίας και των ίδιων των Τουρκοκυπρίων, αλλά και εναντίον όλης της διεθνούς κοινότητας η οποία δυστυχώς όχι μόνο στο Κυπριακό αλλά σε μια σειρά διεθνών κρίσεων παρακολουθεί σχεδόν αμέτοχη το παιχνίδι επέκτασης της Τουρκίας, της μετατροπής της σε ανεξέλεγκτη περιφερειακή δύναμη, με αναθεωρητική ατζέντα που επιδιώκει την αλλαγή του status quo με την δύναμη των όπλων.
Η «απόβαση» Ερντογάν στην Kατεχόμενη Κύπρο είναι ένας ακόμη κρίκος στην αλυσίδα της επίσκεψης Ερντογάν στο Ναγκόρνο Καραμπαχ, της παρουσίας των τουρκικών δυνάμεων στην Λιβύη, στην προσπάθεια αφομοίωσης των εδαφών της Β. Συρίας που παράνομα κατέχει μετά από εισβολή ο τουρκικός Στρατός, αλλά και την συνεχιζόμενη στρατιωτική παρέμβαση στο Β. Ιράκ.
Η ανοχή της διεθνούς κοινότητας και η εξυπηρέτηση, πολύ συχνά, τακτικών επιδιώξεων των μεγάλων δυνάμεων από την τυχοδιωκτική πολιτική Ερντογάν, αποθρασύνουν τον τουρκικό αναθεωρητισμό και επεκτατισμό, θυμίζοντας σε πολλά και τηρουμένων των αναλογιών το πως εκθρέφτηκε η Ναζιστική Γερμανία.
Ο Τ. Ερντογάν με την παράνομη επίσκεψή του στην Κατεχόμενη Κύπρο και τις προαναγγελθείσες κινήσεις για άνοιγμα των Βαρωσίων, επιδιώκει να βάλει το τελευταίο καρφί στο «φέρετρο» του Κυπριακού και συγχρόνως να αποδείξει ότι κανένα ΣΑ του ΟΗΕ, καμία παραίνεση υπερδύναμης, καμιά προειδοποίηση της ΕΕ, δεν είναι ικανές να σταματήσουν την «Μεγαλη Τουρκία» που είναι το δικό του δημιούργημα.
Και οι κινήσεις του στην Κύπρο προδιαγράφουν το πως αντιλαμβάνεται τον διεθνή ρόλο της Τουρκίας και σε όλες τις περιφερειακές κρίσεις που έχει εμπλακεί, καθώς δεν ενδιαφέρεται φυσικά για την ειρήνη και το «καλό» των Λιβυων, των Σύρων, των Ιρακινών, των Αφγανών η των Τουρκοκυπρίων, αλλά για την εξυπηρέτηση των ιμπεριαλιστικών επιδιώξεων του.
Σαράντα επτά χρόνια μετά την τουρκική εισβολή ο Τ. Ερντογάν δείχνει την αποφασιστικότητα του να απαλλαγεί από το στενό πλαίσιο που έστω και σε επίπεδο ψηφισμάτων, αποφάσεων και ρητορικής έθεσε η Διεθνής Κοινότητα για την επίλυση του Κυπριακού.
Επενδύοντας στην ατολμία της Διεθνούς Κοινότητας να επιβάλει την εφαρμογή των αποφάσεων του ΣΑ του ΟΗΕ που έχουν καταδικάσει την εισβολή και την συνεχιζόμενη Κατοχή, κάτι που διαπιστώθηκε με την επαμφοτερίζουσα στάση του ΓΓ του ΟΗΕ Α. Γκουτέρες στην τελευταία Άτυπη Πενταμερή της Γενεύης, ο Τούρκος ηγέτης θεωρεί ότι έχει μπροστά του την μεγάλη ευκαιρία να ολοκληρώσει το έργο που άφησε στην μέση ο Μ. Ετσεβίτ όταν έδινε το σύνθημα για τον Αττίλα Ι και ΙΙ.
Η ανοχή στην προβολή και προσπάθεια επιβολής ως διαπραγματευτικού υλικού, της θέσης για λύση δυο κρατών, όπως διατυπώνεται με την απαίτηση για αναγνώριση «κυριαρχικής ισότητας» και «ισότιμου διεθνούς στάτους» στο ψευδοκράτος, τινάζει στον αέρα κάθε έννοια διεθνούς νομιμότητας και φυσικά αυτό θα αποτελέσει πρόκριμα και για άλλες περιπτώσεις όχι μόνο για την Τουρκία αλλά για κάθε επίδοξο μεγαλομανή ηγέτη στις εύφλεκτες περιοχές του πλανήτη.
Η πιθανολογούμενη κίνηση του με τον αποχαρακτηρισμό των Βαρωσίων ως «στρατιωτικής περιοχής» και η απόδοση της στο υποτελές καθεστώς του ψευδοκράτους, το οποίο θα σπεύσει να εκμεταλλευθεί τον πόθο ελληνοκυπρίων ιδιοκτητών να διεκδικήσουν τις περιουσίες τους έστω και υπό την διοίκηση του κατοχικού καθεστώτος, θα αποτελέσει την ταφόπλακα της αναζήτησης λύσης του Κυπριακού στο πλαίσιο των ψηφισμάτων και αποφάσεων του ΣΑ του ΟΗΕ.
Διότι θα αποτελέσει διαστρέβλωση των αποφάσεων που ζητούν την επιστροφή των περιουσιών στους νόμιμους ιδιοκτήτες τους και συγχρόνως θα στερήσει από το πιο σημαντικό κίνητρο που υπήρχε για τους Ελληνοκύπριους για επιδίωξη λύσης, που είναι η επιστροφή όσο το δυνατόν περισσότερων προσφύγων στις περιουσίες τους υπό ελληνοκυπριακή διοίκηση.
Σε ότι αφορά τα φληναφήματα περί διαμοιρασμού των εσόδων από το φυσικό αέριο, θα πρέπει καταρχήν να σημειωθεί ότι προς το παρόν τέτοια έσοδα δεν έχουν υπάρξει, και η τουρκική στάση αποσκοπεί κυρίως στην αμφισβήτηση των οριοθετήσεων που έχει συνάψει η Κυπριακή Δημοκρατία με την Αίγυπτο και το Ισραήλ, ώστε να διευκολυνθεί έτσι το εγχείρημα της «Γαλάζιας Πατρίδας».
Που είτε θα εξασφαλίσει μερίδιο της Τουρκίας στους φυσικούς πόρους της Ανατολικής Μεσογείου (που δεν της ανήκουν) είτε στην εξασφάλιση ελέγχου στα δίκτυα όχι μόνο μεταφοράς φυσικού αερίου αλλά και των μελλοντικών σχεδίων μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας από την Μ.Ανατολή ή την Αφρική προς την Ευρώπη.
Και φυσικά παραμένει παράλογη η απαίτηση(καθώς έχουν απορριφθεί οι προτάσεις της Λευκωσίας για διασφάλιση του ποσοστού που αναλογεί από τα μελλοντικά έσοδα στους Τουρκοκύπριους) για εξασφάλιση κυριαρχικών δικαιωμάτων στο ψευδοκράτος ακόμη και στις θαλάσσιες ζώνες στο νότιο τμήμα του νησιού…
.jpg)
Η αντίδραση τουρκοκυπριακών πολιτικών κομμάτων στην επίσκεψη Ερντογάν, καθώς μάλιστα δυο εξ αυτών δεν θα παραστούν στην «πανηγυρική» συνεδρίαση της τουρκοκυπριακής «βουλής» με ομιλητή τον πρόεδρο της Τουρκίας δείχνει ακριβώς την αγωνία πολλών Τουρκοκυπρίων που νιώθουν πλέον να μετατρέπονται σε υποτελείς «ιθαγενείς» της Κατοχικής Δύναμης και των εγκαθέτων της στο νησί.
Ο Νίκος Δένδιας έστειλε χθες το μήνυμα ότι η λύση των δυο κρατών, δεν υφίσταται και δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτή από κανέναν. Και ότι βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων δεν μπορεί να είναι συμβατή με τις προκλήσεις όπως αυτές που ετοιμάζει ο Τ. Ερντογάν στα Κατεχόμενα
Όμως η επίσκεψη Ερντογάν έχει και μια ακόμη διάσταση που αφορά την ασφάλεια και την ισορροπία δυνάμεων στην ευρύτερη περιοχή .
Τα έργα που θα εγκαινιάσει ο κ. Ερντογάν στα Κατεχόμενα δείχνουν το βάθος που προσλαμβάνει η αφομοίωση, στα όρια της άτυπης προσάρτησης των Κατεχόμενων από την Τουρκία, που τα μετατρέπουν πρακτικά σε προκεχωρημένο φυλάκιο του τουρκικού επεκτατισμού.
Η δημιουργία και η αναμενομένη αναβάθμιση της βάσης drones στον Λευκόνοικο, η πρόθεση δημιουργίας μόνιμης τουρκικής ναυτικής βάσης στα Κατεχόμενα, είναι κινήσεις οι οποίες δεν περνούν απαρατήρητες από τις άλλες περιφερειακές δυνάμεις.
Και προφανώς κάθε άλλο παρά θα είναι ευτυχείς στο Τελ Αβίβ και στο Κάϊρο με μια τέτοια εξέλιξη που θα φέρει την Τουρκία ακόμη πιο κοντα σε μια περιοχή που ο ρόλος της λειτουργεί αποσταθεροποιητικά και θέτει σοβαρά ερωτήματα ασφαλείας για το Ισραηλ και την Αίγυπτο.
Ο γερουσιαστής Μπ. Μενέντεζ εγκαίρως έχει αντιληφθεί το τι συμβαίνει στην Ανατολική Μεσόγειο κινητοποιώντας εναντίον του τουρκικού επεκτατισμού Αμερικανούς γερουσιαστές, σε συνεργασία με το αμερικανοεβραϊκό λόμπι.
Τώρα είναι η ώρα να σταματήσουν τον κ .Ερντογάν. Μετά θα είναι αργά για όλους...
Την πιο επίσημη επιβεβαίωση του ρόλου της Τουρκίας ως δύναμης κατοχής και της αντιμετώπισης των Τουρκοκυπρίων ως υποτελών της, που δεν έχουν ρόλο στο Κυπριακό αλλά αποτελούν «μαριονέτες» για την εξυπηρέτηση των στρατηγικών επιδιώξεων της Τουρκίας, συνιστά η σημερινή απόβαση στα Κατεχόμενα του προέδρου Ερντογάν και της πολυπληθούς συνοδείας «αυλικών» του για να εορτάσει την επέτειο του Αττίλα αλλά και το Κουρμπαν Μπαϊράμ.
Μια επίσκεψη η οποία αναδεικνύει τις απειλές ασφαλείας που θέτει η επεκτατική πολιτική της Τουρκίας και είναι ένα ακομη δείγμα της πορείας χωρίς επιστροφή που έχει πάρει η Ερντογανική Τουρκία.
Την ώρα που η συζήτηση κοντεύει να εκφυλισθεί, στο εάν και πόσο πολύ θα προκαλέσει ο κ. Ερντογάν με τις εξαγγελίες του, κινδυνεύει να υποβαθμιστεί η ουσία, ότι και μόνο η παρουσία του Τ. Ερντογάν στην Κατεχόμενη Κύπρο αποτελεί μείζονα πρόκληση και υπενθύμιση ότι το «αφεντικό» εκεί παραμένει 47 χρόνια μετά ο Κατοχικός Στρατός και ότι η επιλογή μετατροπής της Βόρειας Κύπρου σε προκεχωρημένη βάση της Τουρκίας υπονομεύει την περιφερειακή ασφάλεια και σταθερότητα
Η πρόκληση αυτή δεν στρέφεται εναντίον μόνο της Κυπριακής Δημοκρατίας και των ίδιων των Τουρκοκυπρίων, αλλά και εναντίον όλης της διεθνούς κοινότητας η οποία δυστυχώς όχι μόνο στο Κυπριακό αλλά σε μια σειρά διεθνών κρίσεων παρακολουθεί σχεδόν αμέτοχη το παιχνίδι επέκτασης της Τουρκίας, της μετατροπής της σε ανεξέλεγκτη περιφερειακή δύναμη, με αναθεωρητική ατζέντα που επιδιώκει την αλλαγή του status quo με την δύναμη των όπλων.
Η «απόβαση» Ερντογάν στην Kατεχόμενη Κύπρο είναι ένας ακόμη κρίκος στην αλυσίδα της επίσκεψης Ερντογάν στο Ναγκόρνο Καραμπαχ, της παρουσίας των τουρκικών δυνάμεων στην Λιβύη, στην προσπάθεια αφομοίωσης των εδαφών της Β. Συρίας που παράνομα κατέχει μετά από εισβολή ο τουρκικός Στρατός, αλλά και την συνεχιζόμενη στρατιωτική παρέμβαση στο Β. Ιράκ.
Η ανοχή της διεθνούς κοινότητας και η εξυπηρέτηση, πολύ συχνά, τακτικών επιδιώξεων των μεγάλων δυνάμεων από την τυχοδιωκτική πολιτική Ερντογάν, αποθρασύνουν τον τουρκικό αναθεωρητισμό και επεκτατισμό, θυμίζοντας σε πολλά και τηρουμένων των αναλογιών το πως εκθρέφτηκε η Ναζιστική Γερμανία.
Ο Τ. Ερντογάν με την παράνομη επίσκεψή του στην Κατεχόμενη Κύπρο και τις προαναγγελθείσες κινήσεις για άνοιγμα των Βαρωσίων, επιδιώκει να βάλει το τελευταίο καρφί στο «φέρετρο» του Κυπριακού και συγχρόνως να αποδείξει ότι κανένα ΣΑ του ΟΗΕ, καμία παραίνεση υπερδύναμης, καμιά προειδοποίηση της ΕΕ, δεν είναι ικανές να σταματήσουν την «Μεγαλη Τουρκία» που είναι το δικό του δημιούργημα.
Και οι κινήσεις του στην Κύπρο προδιαγράφουν το πως αντιλαμβάνεται τον διεθνή ρόλο της Τουρκίας και σε όλες τις περιφερειακές κρίσεις που έχει εμπλακεί, καθώς δεν ενδιαφέρεται φυσικά για την ειρήνη και το «καλό» των Λιβυων, των Σύρων, των Ιρακινών, των Αφγανών η των Τουρκοκυπρίων, αλλά για την εξυπηρέτηση των ιμπεριαλιστικών επιδιώξεων του.
Σαράντα επτά χρόνια μετά την τουρκική εισβολή ο Τ. Ερντογάν δείχνει την αποφασιστικότητα του να απαλλαγεί από το στενό πλαίσιο που έστω και σε επίπεδο ψηφισμάτων, αποφάσεων και ρητορικής έθεσε η Διεθνής Κοινότητα για την επίλυση του Κυπριακού.
Επενδύοντας στην ατολμία της Διεθνούς Κοινότητας να επιβάλει την εφαρμογή των αποφάσεων του ΣΑ του ΟΗΕ που έχουν καταδικάσει την εισβολή και την συνεχιζόμενη Κατοχή, κάτι που διαπιστώθηκε με την επαμφοτερίζουσα στάση του ΓΓ του ΟΗΕ Α. Γκουτέρες στην τελευταία Άτυπη Πενταμερή της Γενεύης, ο Τούρκος ηγέτης θεωρεί ότι έχει μπροστά του την μεγάλη ευκαιρία να ολοκληρώσει το έργο που άφησε στην μέση ο Μ. Ετσεβίτ όταν έδινε το σύνθημα για τον Αττίλα Ι και ΙΙ.
Η ανοχή στην προβολή και προσπάθεια επιβολής ως διαπραγματευτικού υλικού, της θέσης για λύση δυο κρατών, όπως διατυπώνεται με την απαίτηση για αναγνώριση «κυριαρχικής ισότητας» και «ισότιμου διεθνούς στάτους» στο ψευδοκράτος, τινάζει στον αέρα κάθε έννοια διεθνούς νομιμότητας και φυσικά αυτό θα αποτελέσει πρόκριμα και για άλλες περιπτώσεις όχι μόνο για την Τουρκία αλλά για κάθε επίδοξο μεγαλομανή ηγέτη στις εύφλεκτες περιοχές του πλανήτη.
Η πιθανολογούμενη κίνηση του με τον αποχαρακτηρισμό των Βαρωσίων ως «στρατιωτικής περιοχής» και η απόδοση της στο υποτελές καθεστώς του ψευδοκράτους, το οποίο θα σπεύσει να εκμεταλλευθεί τον πόθο ελληνοκυπρίων ιδιοκτητών να διεκδικήσουν τις περιουσίες τους έστω και υπό την διοίκηση του κατοχικού καθεστώτος, θα αποτελέσει την ταφόπλακα της αναζήτησης λύσης του Κυπριακού στο πλαίσιο των ψηφισμάτων και αποφάσεων του ΣΑ του ΟΗΕ.
Διότι θα αποτελέσει διαστρέβλωση των αποφάσεων που ζητούν την επιστροφή των περιουσιών στους νόμιμους ιδιοκτήτες τους και συγχρόνως θα στερήσει από το πιο σημαντικό κίνητρο που υπήρχε για τους Ελληνοκύπριους για επιδίωξη λύσης, που είναι η επιστροφή όσο το δυνατόν περισσότερων προσφύγων στις περιουσίες τους υπό ελληνοκυπριακή διοίκηση.
Σε ότι αφορά τα φληναφήματα περί διαμοιρασμού των εσόδων από το φυσικό αέριο, θα πρέπει καταρχήν να σημειωθεί ότι προς το παρόν τέτοια έσοδα δεν έχουν υπάρξει, και η τουρκική στάση αποσκοπεί κυρίως στην αμφισβήτηση των οριοθετήσεων που έχει συνάψει η Κυπριακή Δημοκρατία με την Αίγυπτο και το Ισραήλ, ώστε να διευκολυνθεί έτσι το εγχείρημα της «Γαλάζιας Πατρίδας».
Που είτε θα εξασφαλίσει μερίδιο της Τουρκίας στους φυσικούς πόρους της Ανατολικής Μεσογείου (που δεν της ανήκουν) είτε στην εξασφάλιση ελέγχου στα δίκτυα όχι μόνο μεταφοράς φυσικού αερίου αλλά και των μελλοντικών σχεδίων μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας από την Μ.Ανατολή ή την Αφρική προς την Ευρώπη.
Και φυσικά παραμένει παράλογη η απαίτηση(καθώς έχουν απορριφθεί οι προτάσεις της Λευκωσίας για διασφάλιση του ποσοστού που αναλογεί από τα μελλοντικά έσοδα στους Τουρκοκύπριους) για εξασφάλιση κυριαρχικών δικαιωμάτων στο ψευδοκράτος ακόμη και στις θαλάσσιες ζώνες στο νότιο τμήμα του νησιού…
Η αντίδραση τουρκοκυπριακών πολιτικών κομμάτων στην επίσκεψη Ερντογάν, καθώς μάλιστα δυο εξ αυτών δεν θα παραστούν στην «πανηγυρική» συνεδρίαση της τουρκοκυπριακής «βουλής» με ομιλητή τον πρόεδρο της Τουρκίας δείχνει ακριβώς την αγωνία πολλών Τουρκοκυπρίων που νιώθουν πλέον να μετατρέπονται σε υποτελείς «ιθαγενείς» της Κατοχικής Δύναμης και των εγκαθέτων της στο νησί.
Ο Νίκος Δένδιας έστειλε χθες το μήνυμα ότι η λύση των δυο κρατών, δεν υφίσταται και δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτή από κανέναν. Και ότι βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων δεν μπορεί να είναι συμβατή με τις προκλήσεις όπως αυτές που ετοιμάζει ο Τ. Ερντογάν στα Κατεχόμενα
Όμως η επίσκεψη Ερντογάν έχει και μια ακόμη διάσταση που αφορά την ασφάλεια και την ισορροπία δυνάμεων στην ευρύτερη περιοχή .
Τα έργα που θα εγκαινιάσει ο κ. Ερντογάν στα Κατεχόμενα δείχνουν το βάθος που προσλαμβάνει η αφομοίωση, στα όρια της άτυπης προσάρτησης των Κατεχόμενων από την Τουρκία, που τα μετατρέπουν πρακτικά σε προκεχωρημένο φυλάκιο του τουρκικού επεκτατισμού.
Η δημιουργία και η αναμενομένη αναβάθμιση της βάσης drones στον Λευκόνοικο, η πρόθεση δημιουργίας μόνιμης τουρκικής ναυτικής βάσης στα Κατεχόμενα, είναι κινήσεις οι οποίες δεν περνούν απαρατήρητες από τις άλλες περιφερειακές δυνάμεις.
Και προφανώς κάθε άλλο παρά θα είναι ευτυχείς στο Τελ Αβίβ και στο Κάϊρο με μια τέτοια εξέλιξη που θα φέρει την Τουρκία ακόμη πιο κοντα σε μια περιοχή που ο ρόλος της λειτουργεί αποσταθεροποιητικά και θέτει σοβαρά ερωτήματα ασφαλείας για το Ισραηλ και την Αίγυπτο.
Ο γερουσιαστής Μπ. Μενέντεζ εγκαίρως έχει αντιληφθεί το τι συμβαίνει στην Ανατολική Μεσόγειο κινητοποιώντας εναντίον του τουρκικού επεκτατισμού Αμερικανούς γερουσιαστές, σε συνεργασία με το αμερικανοεβραϊκό λόμπι.
Τώρα είναι η ώρα να σταματήσουν τον κ .Ερντογάν. Μετά θα είναι αργά για όλους...
Δημοσίευση σχολίου