Η τοποθέτηση εξωπραγματικών στόχων και η απόπειρα εσπευσμένης επίτευξης τους, οδηγεί αναπόφευκτα την Τουρκία σε οδυνηρές ήττες και σε επικίνδυνη εσωστρέφεια.
Λεωνίδας Κουμάκης*Σε όσους παρακολουθούν για ολόκληρες δεκαετίες την πορεία της σύγχρονης Τουρκικής Δημοκρατίας είναι ξεκάθαρο πως οι νέο-οθωμανικές φαντασιώσεις του ισλαμο-φασιστικού μείγματος που ελέγχει την εξουσία στην Άγκυρα οδηγεί σταθερά, εδώ και χρόνια, την Τουρκία στα βράχια.
Η πορεία της σύγχρονης Τουρκίας, υπό τον απόλυτο έλεγχο των πιο ακραίων παντουρκιστών* μπορεί να συγκριθεί μόνο με την περίοδο που προηγήθηκε του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, όταν επικράτησε το κίνημα των νεότουρκων που αποπειράθηκε να επιβάλει ανάλογες φαντασιώσεις με την ένοπλη βία.
Οι σύγχρονοι παντουρκιστές εμπνέονται από τον στόχο ανασύστασης νέο-οθωμανικής αυτοκρατορίας στον εικοστό πρώτο αιώνα και χτίζουν μεθοδικά Νέο-οθωμανικά παλάτια στην άμμο τα οποία όμως δεν έχουν καμιά ελπίδα μακροημέρευσης από οικονομικής, στρατιωτικής, πολιτιστικής και γεωπολιτικής σκοπιάς.
Η εσπευσμένη επιμονή στην επίτευξη εξωπραγματικών στόχων σηματοδοτεί και την έναρξη της καθοδικής πορείας του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προς την συντριβή. Η επιμονή αυτή ενισχύεται από την πίεση του επερχόμενου 2023 (κανονικές «εκλογές» και συμπλήρωση 100 χρόνων από την ίδρυση της σύγχρονης Τουρκικής Δημοκρατίας) και χαρακτηρίζεται από την αντικειμενική αδυναμία επιβολής των νέο-οθωμανικών φαντασιώσεων με στρατιωτική βία.
Επί πλέον, οι κρίσεις μεγαλομανίας, οι παθολογικές καταστάσειςπου συγχέουν την εικονική με την σκληρή πραγματικότητα, καθώς και οι κρίσεις ανασφάλειας που έχουν πλημμυρίσει τις τουρκικές φυλακές με «αντιφρονούντες», απειλούν όλους όσους δεν υποκλίνονται ταπεινά και χωρίς αντιρρήσεις στην απόλυτη εξουσία του.
Οι διαρκώς επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές νεοπλουτισμού, η πέραν κάθε ορίου πολιτική διαφθορά και φαυλότητα, η ζωή ανείπωτης χλιδής από τις παράγκες του Κασίμ Πασά σε διάφορα παλάτια που ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια, η αίσθηση ότι αποτελεί μετενσάρκωση σουλτάνων της οθωμανικής αυτοκρατορίας και η εμφάνιση ανάμεσα σε αστυνομικούς ντυμένους με κοστούμια εποχής Οθωμανικών μεγαλείων, το αεροπλάνο-παλάτι αξίας 400 εκατομμυρίων ευρώ για τις μετακινήσεις του, τα φαραωνικά έργα για μεγαλύτερες προμήθειες της «φαμίλιας», η μετατροπή χριστιανικών ναών ή μνημείων της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς σε τζαμιά συνοδευόμενη με θορυβώδεις πανηγυρισμούς και κιτς φιέστες για την «κατάκτηση» τους, καθημερινές, εμπρηστικές, αντιφατικές ή ασυνάρτητες πολλές φορές δηλώσεις – όλα αυτά και άλλα πολλά αποτελούν τα έκδηλα συμπτώματα των επικίνδυνων καταστάσεων στα άδυτα της Ερντογανικής εξουσίας.
Ας θυμηθούμε ελάχιστες μόνο από παλαιότερες δηλώσεις του Ρ.Τ. Ερντογάν, οι οποίες συνδέονται με το σήμερα, ενισχύοντας όλα τα παραπάνω:
«Η Τουρκία δεν παραιτείται από την Μοσούλη, το Κιρκούκ, το Χαλέπι, τη Δυτική Θράκη, το Μπατούμι, την Κύπρο και ορισμένα από τα νησιά του Αιγαίου!» Συνέντευξη στο περιοδικό Νέα Τουρκία, 20 Μαρτίου 2017.
«Βρε ανάγωγε, αυτός ο τουρκικός λαός είναι Έλληνες νομίζεις; Εμείς ήμασταν που πετάξαμε τους Έλληνες στη θάλασσα!» Προς τον βουλευτή της αξιωματικής αντιπολίτευσης (CHP), Χουσνού Μποζκούρτ, 5 Απριλίου 2017.
«Η Ευρώπη δεν έχει πλέον τίποτα να μας πει, ούτε σε εμάς ούτε σε κανέναν άλλο. Μπροστά μας βρίσκεται μια ήπειρος που σαπίζει. Τα ρατσιστικά κόμματα κρατούν τους ηγέτες και τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις στην παλάμη του χεριού τους. Η Ευρώπη δεν είναι πλέον το κέντρο της Δημοκρατίας, των ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και των ελευθεριών, αλλά εκείνη των πιέσεων, της βίας και του ναζισμού» Ομιλία στο Μπαλικεσίρ, 7 Απριλίου 2017.
«Το Ισραήλ είναι ένα κατοχικό κράτος. Αυτή τη στιγμή, με την αστυνομία τους, καταφεύγουν στον τρόμο και χτυπούν νέους και παιδιά. Επιτίθεται στη Γάζα με F-16. Γιατί; Επειδή λένε «Είμαστε ισχυροί». Εγώ το λέω ευθέως: το να είσαι ισχυρός δεν σημαίνει ότι έχεις δίκιο. Οι ηγέτες των μεγάλων χωρών έχουν ως αποστολή να προωθούν την ειρήνη, όχι να προκαλούν συρράξεις». Ομιλία σε συνάντηση μουσουλμανικών βακουφιών της Ιερουσαλήμ στην Κωνσταντινούπολη, 8 Μαΐου 2017.
«Πρέπει να κάνουμε κάτι για να αναθεωρήσουμε τη Συνθήκη της Λωζάνης. Το έχω θέσει σε πολλούς πρωθυπουργούς». Δηλώσεις στην Αθήνα, 7 Δεκεμβρίου 2017.
Ρεπορτάζ CNN, 18 Ιουνίου 2019: «Παράλληλα (ο Ρ.Τ. Ερντογάν) εξαπέλυσε επίθεση εναντίον των ηγετών των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που συμφώνησαν τον Φεβρουάριο να συναντηθούν σε μια σύνοδο κορυφής στην Αίγυπτο με αυτόν «τον δολοφόνο», αυτόν τον «τύραννο» Σίσι, αναφερόμενος στον νυν πρόεδρο της Αιγύπτου Αμπντέλ Φάταχ αλ Σίσι, ο οποίος ανέτρεψε τον τότε πρόεδρο Μόρσι με στρατιωτικό πραξικόπημα το 2013.
Δυστυχώς, οι επικίνδυνες ασθένειες του πρόεδρου της Τουρκικής Δημοκρατίας σπέρνουν καθημερινά βία, αίμα και καταστροφές όχι μόνο μέσα στην ίδια την Τουρκία, αλλά και σε άλλες χώρες όπως το Ιράκ, η Συρία, η Υεμένη, η Λιβύη, το Κουρδιστάν και τελευταία το Ναγκόρνο Καραμπάχ. Με βία, αίμα και καταστροφή απειλούνται ακόμα η Ελλάδα και η Κύπρος, χώρες - μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η μεν Κυπριακή Δημοκρατία από το έτος 2004 και με τουρκικό στρατό κατοχής μέσα στα βόρεια εδάφη της και η δε Ελληνική Δημοκρατία από το 1981.
Το σκηνικό των τουρκικών «απειλών» προς την Ελλάδα ενεργοποιήθηκε τον Νοέμβριο του 2019 όταν υπεγράφη «μνημόνιο» με την τουρκόφιλη διοίκηση της Τρίπολης περί καθορισμού ανύπαρκτης ΑΟΖ μεταξύ Τουρκίας και ολόκληρης της εμπόλεμης Λιβύης. Συνεχίστηκε από το τέλος Φεβρουαρίου 2020 με την απόπειρα μαζικής εισβολής ολόκληρου στρατού «προσφύγων» στον Έβρο (κατά προτίμηση από Σομαλία, Πακιστάν και Αφγανιστάν από όπου μεταφέρονται συνεχώς στην Τουρκία σχεδόν δωρεάν) καθώς και σε ολόκληρο το Αιγαίο πέλαγος με την «συνδρομή» τουρκικών ακταιωρών.
Εντατικοποιήθηκε με την «κατάκτηση» παγκόσμιων μνημείων πολιτιστικής κληρονομιάς που μετατράπηκαν σε τζαμιά με θεαματικές εκδηλώσεις θρησκευτικού φανατισμού και κορυφώθηκε με την έξοδο του πλοίου «Oruç Reis» συνοδεία μονάδων του τουρκικού Στόλου και πολλών τηλεοπτικών συνεργείων για την παραγωγή προπαγανδιστικών μηνυμάτων «κατάκτησης» ελληνικών και κυπριακών θαλασσών. Οι πρακτικά άχρηστες βόλτες σε περιοχές της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και της κυπριακής ΑΟΖ με την συνοδεία πολεμικών πλοίων και τηλεοπτικών συνεργείων, συνοδεύτηκαν με καθημερινές, υστερικές και υβριστικές κραυγές πολέμου με στόχο να συρθεί η Ελλάδα σε μια «συζήτηση» ενός καταλόγου ληστρικών και μονομερών «απαιτήσεων» της Τουρκίας, ενάντια σε κάθε έννοια λογικής και διεθνούς δικαίου.
Συμπεράσματα: Ένας ολοένα και μεγαλύτερος αριθμός χωρών της Ανατολικής Μεσογείου -και όχι μόνο, αμέσως μόλις αντιλήφθηκαν τους εξωπραγματικούς στόχους των φανατικών παντουρκιστών του Ρ.Τ. Ερντογάν, άρχισαν να σχηματίζουν σταδιακά ένα πανίσχυρο στρατιωτικό και διπλωματικό τείχος απέναντι στις νέο-οθωμανικές φαντασιώσεις. Συρία, Ιράκ, Λιβύη, Νότιο Κουρδιστάν (αυτόνομη περιοχή στο Ιράκ), Κύπρος, Ελλάδα, Αίγυπτος, Σαουδική Αραβία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Ισραήλ, Γαλλία, Μπαχρέιν, Λίβανος, Αρμενία και πολλές άλλες χώρες προστέθηκαν και προστίθενται συνεχώς στο στρατιωτικό και διπλωματικό αυτό «τείχος».
Οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ρωσία και η γραφειοκρατία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφού «ανέχτηκαν» τις τουρκικές επιδρομές σε Ιράκ, Συρία και Λιβύη τώρα φαίνονται τελείως απρόθυμες να στηρίξουν επ΄ αόριστο την τουρκική πειρατεία στην Λιβύη, στην Κυπριακή ΑΟΖ, στην Ελληνική υφαλοκρηπίδα και στον Καύκασο.
Η τοποθέτηση εξωπραγματικών στόχων και η απόπειρα εσπευσμένης επίτευξης τους, οδηγεί αναπόφευκτα την Τουρκία σε οδυνηρές ήττες και σε επικίνδυνη εσωστρέφεια.
Η τουρκική οικονομία κλυδωνίζεται με το ένα ευρώ να ισούται πλέον με 9.16 νέες τουρκικές λίρες (30/9/2020) όταν ένα ακριβώς μήνα νωρίτερα ισούτο με 8.18, δηλαδή 12.4% φθηνότερα. Τα συναλλαγματικά αποθέματα της Τουρκίας έχουν προ πολλού εξανεμιστεί από την διαρκή προσπάθεια συγκράτησης της πτώσης της τουρκικής λίρας.
Ο γαμπρός του αρχηγού της τουρκικής «Φαμίλιας Ερντογάν» που υποδύεται τον υπουργό οικονομικών της Τουρκίας, δήλωσε (29/9/2020) προς εμβρόντητους δημοσιογράφους πως «Δεν είναι σημαντική για αυτόν η συναλλαγματική ισοτιμία της τουρκικής λίρας», αγνοώντας προφανώς πόσο σημαντική είναι για την τσέπη του συνόλου του τουρκικού λαού.
Η επιδημία του κορωνοιού θεωρήθηκε στην αρχή από τους τούρκους ισλαμιστές «μεγάλη ευκαιρία» για την εθνική οικονομία, άρχισε να «καταγράφεται» επισήμως πολύ καθυστερημένα (από τις 11 Μαρτίου 2020) και έχει στοιχίσει μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου 2020,σύμφωνα με τα επίσημα τουρκικά στοιχεία, την μόλυνση 315.845 και τον θάνατο 8.062 Τούρκων.
Η ανεργία στην Τουρκία σκαρφαλώνει σε επίπεδα που ξεπερνούν το 14%, ο πληθωρισμός βρίσκεται (επίσημα) στο 12%, ενώ οι εξαγωγές παρά την ραγδαία υποτίμηση της νέας τουρκικής λίρας, σημειώνουν πτώση που ξεπερνά το 6%.
Μετά την παραπάνω «απογραφή», πρέπει να θεωρείται σχεδόν βέβαιο πως η καθοδική πορεία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προς την συντριβή άρχισε, χωρίς επιστροφή.
Ο βαθύς διχασμός της τουρκικής κοινωνίας δημιουργεί συνθήκες κοινωνικής έκρηξης που επιδεινώνονται συνεχώς. Οι εκατοντάδες χιλιάδες τούρκοι φυλακισμένοι, οι αυτοεξόριστοι διανοούμενοι, επιχειρηματίες και δημοσιογράφοι, τα εκατομμύρια των τούρκων «αντιφρονούντων» κάθε κατηγορίας, βλέπουν πλέον καθαρά να πλησιάζει η λύτρωση από το ισλαμο-φασιστικό καθεστώς που επέβαλε στην Τουρκία ο Ρ. Τ. Ερντογάν. Ίσως και να μην χρειαστεί να περιμένουν μέχρι το 2023…
*Νομικός, Συγγραφέας. Μέλος του International Hellenic Association (IHA)
Δημοσίευση σχολίου