Ο Πρεσβευτής των Ηνωμένων Πολιτειών στην Άγκυρα, Ντέιβιντ Σάτερφιλντ, ο οποίος ως γνωστόν διάκειται φιλιά στην Τουρκία, αναφερόμενος στην κατάσταση της τουρκικής οικονομίας αναφώνησε το «Ο Βασιλιάς είναι γυμνός» (από γνωστό παραμύθι του Χ.Κ. Άντερσεν, «Τα καινούργια ρούχα του αυτοκράτορα», σ.τ.μ.).
Η Τουρκία, η οποία έλαβε 2,3 δισεκατομμύρια δολάρια από αμερικανικές φαρμακευτικές εταιρείες δεν μπορεί να πληρώσει τις υποχρεώσεις της και απαιτεί μεγάλο κούρεμα στο χρέος της. Ζητάει κούρεμα 50%, κάτι που δεν το δέχεται η αμερικανική πλευρά. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε έλλειψη φαρμάκων την Τουρκία, η οποία κινδυνεύει να μετατραπεί σε Συρία του Άσαντ.
Ο Ερντογάν, ο οποίος ήδη διαθέτει περιορισμένους πόρους στα αστικά νοσοκομεία της αβεβαιότητας, παρέχοντας έτσι στους υποστηρικτές του μια εγγύηση εισοδήματος σε ξένο νόμισμα για χρόνια, προφανώς έχει επιδοτήσει ορισμένες από αυτές τις επενδύσεις έναντι των απαιτήσεων των αμερικανικών φαρμακευτικών εταιρειών.
Πέρυσι, ο Ερντογάν και ο γαμπρός του έδωσαν εγγύηση στον Αμερικανό υπουργό Εμπορίου Wilbur Ross ότι θα αποπλήρωναν χρέη περίπου 230 εκατομμυρίων δολαρίων, αλλά καθώς το χρέος δεν πληρώθηκε, το ποσό αυξήθηκε δέκα φορές και έφτασε τα 2,3 δισεκατομμύρια δολάρια. Ο Αμερικανός Πρέσβης αποκάλυψε αυτές τις πληροφορίες δημόσια, κατά τη συνεδρίαση του Αμερικανικού-Τουρκικού Συμβουλίου, και προειδοποίησε: “Η Τουρκία θα αντιμετωπίσει έλλειψη φαρμάκων και αυτό θα είναι το αποτέλεσμα της μη πληρωμής του χρέους ή της απαίτησης μείωσης του οφειλόμενου ποσού.”
Σε μια περίοδο που τα ξένα κεφάλαια και οι ξένες επενδύσεις φεύγουν από την Τουρκία η μια μετά την άλλη, μια τέτοια δήλωση και μάλιστα δια στόματος του Αμερικανού πρέσβη, αποτελεί το τελευταίο πλήγμα για τη φήμη και την αξιοπιστία της Τουρκίας. Γιατί οι ξένοι επενδυτές να έρθουν να επενδύσουν σε μια χώρα όπου οι αμερικανικοί φαρμακευτικοί γίγαντες δεν μπορούν να εισπράξουν τις απαιτήσεις τους;
Οι αρμόδιοι στην Άγκυρα επιμένουν ότι δεν υπάρχει πρόβλημα στις πληρωμές του χρέους της Τουρκίας. Είναι αλήθεια ότι στην 97χρονη ιστορία της Τουρκίας δεν παρατηρήθηκε αδυναμία πληρωμής δανειακών υποχρεώσεων. Όμως υπάρχει μια πρώτη φορά για τα πάντα. Επίσης, υπάρχει μια άλλη αλήθεια, ότι η Τουρκία διοικείται για πρώτη φορά από έναν ανάξιο ισλαμιστή πολιτικό, ο οποίος δεν καταλαβαίνει από την οικονομία της αγοράς, δεν σέβεται το Δίκαιο και διακατέχεται από μια λογική λεηλασίας.
Το καθεστώς Ερντογάν μοιάζει με ένα άτομο που ψάχνει για σκοτάδι. Τη χώρα κυβερνά μια κυβέρνηση η οποία αν και θεωρεί τον τόκο ως τη μητέρα όλων των κακών, δεν διστάζει να αυξήσει τα επιτόκια. Μια κυβέρνηση η οποία ενώ μιλάει για την κατάκτηση των ελληνικών νησιών, μετά τη σκληρή στάση της Γαλλίας-Αμερικής, κατεβάζει τα πανιά και μιλάει για διπλωματία, μια κυβέρνηση αναξιόπιστη και χωρίς κανένα κύρος.
Η στάση των Δυτικών, ιδίως της Ευρώπης, έναντι της Τουρκίας είναι “ας κάνει ό,τι θέλει, αρκεί να μην μας αγγίξει εμάς”. Όταν αγγίζει το Αιγαίο, όταν ξεπερνά τα όρια στη Λιβύη, τότε μπροστά στις αντιδράσεις των Δυτικών, κάνει αμέσως ένα βήμα πίσω. Ωστόσο, όπως το ομολόγησε ο πράκτορας της ΜΙΤ που συνελήφθη στην Αυστρία (με εντολή ναδολοφονήσει κουρδικής καταγωγής πολιτικό, σ.τ.μ.), η Άγκυρα απλώνει τα χέρια της όλο και περισσότερο προς τη Δύση.
Ο συλληφθείς μπορεί να είναι τρελό άτομο. Ωστόσο, όταν θυμάστε τη δολοφονία των τριών γυναικών κουρδικής καταγωγής στο Παρίσι, τα αποτυχημένα σχέδια δολοφονίας εναντίον Κούρδων πολιτικών και περιστατικά όπως ο Can Dündar και ο Hayko Baghdad που περιλαμβάνονται στη λίστα των μελλοθανάτων της ΜΙΤ, τότε οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι οι ισχυρισμοί του θα πρέπει να είναι πειστικοί.
Επίσης, εάν η Τουρκία συνεχίσει να τηρεί αυτήν τη στάση, τότε μπορεί να προκύψει ένα άλλο πρόβλημα, με τον φυλακισμένο υπάλληλο του αμερικανικού ΥΠΕΞ, Metin Topuz, σε περίπτωση που αποφασίσουν να τον στηρίξουν οι ΗΠΑ. Σε αυτήν την περίπτωση, η Άγκυρα θα πρέπει να παραδεχτεί ότι ένας τρελός αξιωματούχος της MIT έστησε μια παγίδα και καταδίκασε έναν υπάλληλο της αμερικανικής πρεσβείας με τις ψευδείς ομολογίες του. Εάν χάσει ο Τραμπ, οι συνέπειες φυσικά θα είναι τρομερές.
Όλα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα, η Τουρκία, με λίστες μελλοθανάτων που καταρτίζει εναντίον πολιτών της Τουρκίας ή ακόμα και ξένων που αντιπολιτεύονται την κυβέρνηση, να έχει μετατραπεί σε μια μικρή Ρωσία. Η απάντηση στο ερώτημα ποια θα είναι η αντίδραση των ευρωπαϊκών χωρών, οι οποίες παραμένουν σιωπηλές για τη δολοφονία Κούρδων στο δικό τους έδαφος, όταν δουν να συμπεριλαμβάνονται δικοί τους σε αυτούς τους καταλόγους, θα είναι όντως σημαντική.
Η Τουρκία, μια χώρα όπου η αντιπολίτευση είναι απασχολημένη παίζοντας με πασιέντζες, μια χώρα όπου κανείς δεν ασχολείται με τις σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μοιάζει με μια απασφαλισμένη νάρκη που ψάχνει πού θα εκραγεί! Αυτή η εικόνα δεν είναι μόνο ευθύνη του Ερντογάν, αλλά και ευθύνη της αντιπολίτευσης, που δεν μπορεί να αναπτύξει δημοκρατική στάση λόγω του κουρδικού ζητήματος, όπως και ευθύνη της ευρύτερης κοινωνίας που τους υποστηρίζει όλους αυτούς, κυβέρνηση και αντιπολίτευση.
Η Τουρκία είναι σαν ένα μεγάλο δέντρο που είναι κούφιο από μέσα… Η αποσύνθεση δεν σχετίζεται μόνο με την εξουσία, αλλά είναι εξαπλωμένη σε όλο το κράτος στην κοινωνία. Κανείς δεν ενδιαφέρεται για το πρόβλημα του άλλου. Η Τουρκία περνάει τις μέρες της, πότε αποκαλώντας τον έναν μέλος της οργάνωσης του Γκιουλέν και πότε τον άλλον μέλος του PKK. Μια Τουρκία που, το χειρότερο, θεωρεί τον εαυτό της ισχυρό και βλέπει όλον τον κόσμο ως εχθρούς. Όμως όλους αυτούς τους περιμένει ένα πικρό τέλος…
Μετάφραση: Σάββας Καλεντερίδης
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου