Ένας στρατιωτικός που γνωρίζει τον ΈΒρο όπως την “παλάμη” του, γιατί έχει υπηρετήσει χρόνια στην περιοχή, εξηγεί ότι τα όσα κάνουν οι Τούρκοι στον Έβρο δεν έχουν στόχο μόνο “συμβολικό”. Προσπαθούν να διαμορφώσουν συνθήκες που εξυπηρετούν τις επιχειρησιακές τους ανάγκες, για τα σχέδια εναντίον της Ελλάδας.
Γράφει:
“Η χάραξη των συνόρων όταν έγινε, είχε πρωταρχικά στρατιωτική τακτική λογική. Με όρια σε κορυφογραμμές υψηλών οροσειρών -που εξασφάλιζαν απυρόβλητο πυροβόλων της εποχής- και τη μέση γραμμή από δύσκολα διάβασα φυσικά κωλύματα όπως λίμνες, βαλτώδεις εκτάσεις, ορμητικοί οι ποταμοί παρεμπόδιζαν την εύκολη και γρήγορη διέλευση στρατευμάτων εκατέρωθεν.
Πάγια τακτική του Τούρκικου στρατού είναι να ξεπεράσει -αν χρειαστεί- τη δυσκολία διέλευσης του φυσικού εμποδίου του Έβρου ποταμού. Για να το καταφέρει προσπαθεί συνεχώς να μικρύνει την απόσταση από τις δύο όχθες, ώστε να μπορεί να χρησιμοποιήσει και τις γεφυροσκευές που διαθέτει (τις βλέπουμε στις ασκήσεις τους) και να επιτύχει γρήγορη ζεύξη και εύκολη δημιουργία προγεφυρώματος στο Ελληνικό έδαφος.
Έτσι χρησιμοποιούν ακόμα και κατασκευές από κλαδοπλέγματα -οι συμβάσεις απαγορεύουν έργα- ώστε να εκτρέπουν την ροή και να δημιουργούν κάθετη απέναντι όχθη και στενότερη κοίτη. Επίσης προσπαθούν να καταλαμβάνουν τις νησίδες που δημιουργούνται ή υπάρχουν μέσα στην κοίτη ώστε να μικραίνουν την απόσταση από την Ελληνική όχθη και να είναι ευκολότερη και γρηγορότερη η ζεύξη -γεφύρωση- με τα υλικά που διαθέτουν. Το πρόσφατο λοιπόν θέμα της κατάληψης εδάφους παρευρίως δεν είναι χωροταξικό ή τοπογραφικό, αλλά κυρίως αμυντικό! Ελπίζω να καταλαβαίνει το ΥΠΕΞ ότι τοποθεσία περιορισμένης μεν έκτασης στα σύνορα μπορεί να είναι ζωτικής στρατιωτικής σημασίας και μεγάλης άξιας ιδιαίτερα δε και με το προσφυγο-μεταναστευτικό !!!”
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου